All posts for the month Φεβρουαρίου 2011

Το όπλο της απεργίας

`

Σύνταγμα 23 Φλεβάρη, 3 μ.μ.

Ποιο είναι το νόημα αυτών των συνεχών απεργιών;

ο όπλο της απεργίας κατακτήθηκε με αίμα και αγώνες. Κι όταν χρησιμοποιείται σωστά, μπορεί  να απωθήσει αποτελεσματικά τις επιθέσεις των εργοδοσιών, τις επιθέσεις των δυνατών κατά των αδυνάτων.

Τι γίνεται όμως όταν αυτό το όπλο χάνει  τη δύναμή του από τη συχνή χρήση; Τι γίνεται όταν απεργίες ξεσπούν συνεχώς χωρίς προγραμματισμό, χωρίς οργάνωση, χωρίς εφικτούς στόχους;

Στις ευρωπαϊκές χώρες το όπλο της απεργίας παραμένει ένα μέσο πίεσης, το ύστατο μέσο πίεσης, κι αφού  συνήθως έχουν προηγηθεί συζητήσεις με την  αντίπαλη πλευρά  για την εξεύρεση  μιας  λύσης. Και τον ρόλο αυτό αναλαμβάνουν συνήθως τα συνδικάτα που, θεωρητικώς τουλάχιστον, δεν θα έπρεπε να περιορίζονται σε μια συντεχνιακή λογική, αλλά να εξετάζουν με μια πιο σφαιρική ματιά τα προβλήματα.

Αυτό που  ζει τον τελευταίο  καιρό η Ελλάδα της κρίσης  μπορεί  να έχει το αντίστοιχό της μονάχα στην Ιταλία του τέλους της δεκαετίας του ‘70, όταν οι πάντες απεργούσαν, καθημερινά, συνήθως παρά τη βούληση των μεγάλων συνδικάτων. Παρ’ όλα αυτά, η Ιταλία εκείνων των χρόνων ζούσε μια μεγάλη πολιτική,  αλλά όχι οικονομική κρίση  και, σίγουρα,  όχι την οικονομική κρίση που ζούμε σήμερα εμείς.

Ποιο είναι το νόημα αυτών των συνεχών απεργιών που δίνουν μια κλοτσιά στον κουβά και χύνουν όσο γάλα έχει απομείνει και δεν έχει ακόμα χυθεί; Η πίεση προς την κυβέρνηση;  Μα αυτό θα σήμαινε ότι η κυβέρνηση έχει πολλούς  δρόμους μπροστά της, ότι η κατάσταση δεν είναι σοβαρή και ότι απλώς  οι υπουργοί διαλέγουν συστηματικά  τον χειρότερο δρόμο. Αυτό, όμως,  παρ’ όλα όσα λέει, δεν το πιστεύει ούτε το ΚΚΕ. Οι μικρές καθημερινές απεργίες που  απλώς  ταλαιπωρούν τους απλούς  πολίτες  δεν ιδρώνουν το αυτί της κυβέρνησης, η οποία, έτσι κι αλλιώς, δεν έχει πολλά περιθώρια κινήσεων μπροστά της.

Μήπως όμως αυτές οι καθημερινές απεργίες αποτελούν μια πίεση προς το ΔΝΤ; Με ποιο στόχο όμως; Για να μας λυπηθεί; Για να μας φοβηθεί; Κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν πιστεύει κάτι τέτοιο. Μήπως για να μη δείξουμε  ότι δεχόμαστε ως λαός τα πάντα χωρίς  αντίδραση; Αυτό ναι, είναι  ένα σοβαρό επιχείρημα. Αρκούν όμως μερικές μεγάλες, καλά οργανωμένες απεργίες (όπως η πετυχημένη της περασμένης Τετάρτης) για να δείξεις ότι ναι, επαγρυπνείς και δεν δέχεσαι να σε αντιμετωπίζουν σαν υποτελή.(1)

Υπάρχουν άλλωστε και απεργίες που  όλοι το ξέρουμε έχουν ως μόνο τους στόχο να μη χαθούν κάποια κεκτημένα. Κεκτημένα που, σε περιόδους κρίσης, μπορεί  να φαντάζουν μέχρι και προκλητικά, όταν οι συντάξεις είναι πείνας και κάποιοι επαγγελματίες που πληρώνονται από το Δημόσιο, λόγω πελατειακών σχέσεων του παρελθόντος από τα δύο μεγάλα κόμματα, φτάνουν σε μισθούς που ούτε η ιδιωτική αγορά δεν δίνει.

Υπάρχει κάποιο πολιτικό κόμμα που θα έχει το θάρρος να πάψει να στηρίζει τυφλά όποια  απεργία γίνεται;  Υπάρχει κάποιος πολιτικός σχηματισμός που θα προσπαθήσει να ξαναδώσει νόημα στην  έννοια της απεργίας στην Ελλάδα; Που δεν θα χρησι μοποιεί την απεργία ως απλό μέσο για να κάνει  αντιπολίτευση, ξεχνώντας την τραγικότητα  του συνολικότερου τοπίου στο οποίο  ζούμε όλοι σήμερα;

Όχι! Το ερώτημα δεν προβλήθηκε στο Μέγκα, στην Καθημερινή, στο Σκάϊ ή στο Έθνος, ούτε το  έθεσε ο Μ.Καψής, ο Ι.Χασαπόπουλος, ο Δ. Βερύκιος ο  Π. Μανδραβέλης, ή ο ..Κ. Κάρης ;

Είναι απίστευτο, αλλά το άρθρο αυτό, γράφτηκε  εδώ. Και μη χειρότερα.

( 1). Εντάξει λοιπόν, σε 3 μήνες (πριν ή μετά Πάσχα;), την επόμενη απεργία μαζύ με την εθιμοτυπική πορεία-λιτανεία, για να δείξουμε  ότι επαγρυπνούμε  και δεν δεχόμαστε να μας  αντιμετωπίζουν σαν υποτελείς, την μεθεπόμενη σε άλλους 3 (πριν ή μετά το καλοκαίρι;), όταν θα έχουν εφαρμοστεί τα υπ. αρ. 4,5,6,7  κ.ο.κ. μνημόνια και θα έχουμε αισίως γυρίσει στα 1848. Την επόμενη;

Σ.Σ. Όσο περνάει ο καιρός, και το ΣΟΚ και ΔΕΟΣ του ΔΝΤ απλώνεται, τόσο  και πείθομαι πόσο σωστή είναι η διαπίστωση ότι χειρότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι το  αίσθημα  της ήττας, του δε γίνεται τίποτε , που κατατρώει τα σπλάχνα της ελληνικής κοινωνίας και δυστυχώς ενός πολύ μεγάλου μέρους (και) της Αριστεράς.

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 28 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Αριστερά,Ελλάδα,Πρόσωπα
Με ετικέτα ,,,,,

Posted by ftanei_pia on 28 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/28/fle28a/

ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ: «∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» -ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ : 1 – 0

` 

`

Επιστολή–κόλαφος σε Λυριτζή, Οικονόµου, Παπαδηµητρίου

Μια επιστολή- ράπισµα σε γνωστούς δηµοσιογράφους απευθύνει η κάτοικος Ωρωπού κ. Ιωάννα Γερµανού, αποκαλυπτική για τα γεγονότα περί των διοδίων


ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ κκ. ΛΥΡΙΤΖΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

Πανικός  στις εταιρίες Τρόµος στην κυβέρνηση
...Πολλή δουλειά για τα ΜΜΕ
(Ή πως λύνονται οι εξισώσεις:


1. Παράνοµες συµβάσεις + άδικη έµµεση φορολογία υπέρ εταιριών =πληρώστε διόδια
2. Καταρρέουν οι συµβάσεις + πρέπει να πληρώσει το κράτος τους ιδιώτες =φταίει το κίνηµα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ)

 

Αγαπητοί µου Βασίλη και ∆ηµήτρη, γλυκύτατε µου Μπάµπη,

 

Παρακολουθώ τις  τελευταίες  µέρες  την  αγωνία  σας  να αποδείξετε πως το κίνηµα ∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, θα είναι υπεύθυνο για τη µη ολοκλήρωση των έργων  στις εθνικές οδούς λόγω  µεγάλων απωλειών  εσόδων. 

 

Ειλικρινά  συµµερίζοµαι την αγωνία  σας  να αποδείξετε τα αναπόδεικτα. Θα µου επιτρέψετε να σας βοηθήσω.

Θέλω να σας θυµίσω ότι το µεγαλύτερο µέρος των δρόµων ήταν ήδη κατασκευασµένο. Το κόστος κατασκευής της Ιόνιας Οδού, που ανέλαβε η Νέα Οδός Α.Ε. να διεκπεραιώσει, ήταν 800.000.000

Eυρώ και η συντήρηση της υπάρχουσας ΠΑΘΕ (τµήµα της Νέα  Οδός Α.Ε.) 200.000.000 ευρώ (συντήρηση-ανακατασκευές).

Τα έργα της Ιόνιας Οδού έχουν ολοκληρωθεί κατά το 25%, άρα    το   κόστος  που   δαπανήθηκε  είναι   200.000.000  ευρώ. Υπολογίζεται ότι έχουν δαπανηθεί τα 150 από τα 200.000.000 ευρώ για τη συντήρηση και τις ανακατασκευές.

Έχουν δοθεί στην εταιρεία, από το ∆ηµόσιο 150.000.000 ευρώ. Η είσπραξη των διοδίων υπολογίζεται 200.000.000 ευρώ.

Άρα µην κουράζεστε. ∆εν υπάρχει θέµα χρηµατοδότησης.

Υπάρχει το γνωστό: της ρεµούλας!

Θυµίζω   επίσης  ότι  στις συµβάσεις  παραχώρησης  των εθνικών δρόµων υπάρχουν ρήτρες και για τα δύο συµβαλλόµενα µέρη.   Γιατί   αγωνιάτε    συνεχώς    να   προβάλλετε    µονάχα   τις υποχρεώσεις του κράτους προς  τις εταιρίες και όχι εκείνες των εταιριών προς το κράτος;

 

Το κράτος έχει χρηµατοδοτήσει µε 150.000.000 ευρώ, τα οποία συµβατικά θα πρέπει να επιστραφούν, λόγω µη ολοκλήρωσης των έργων.

Επιπλέον θα πρέπει να καταβληθούν στο δηµόσιο  ρήτρες για την  καθυστέρηση  στην   ολοκλήρωση  των  έργων   ίσες  προς  40.000.000 ευρώ.

Εσύ γλυκέ µου Μπάµπη, που αγωνιάς ιδιαίτερα για την λύση των   οικονοµικών  µας   προβληµάτων,  πως   σου  διέφυγε το συγκεκριµένο έσοδο, που το κράτος αρνείται να εισπράξει;

Ακόµα  κι αν  είχε τηρηθεί  η σύµβαση, την οποία  έχουµε προσβάλει νοµικά µε σκοπό να την καταργήσουµε, το τέλος διοδίων θα έπρεπε να είναι στα µετωπικά διόδια των Αφιδνών 1.60 και όχι

2.05 ευρώ!

Όπως καλά ξέρεις υπήρξε µεγάλη αγωνία αν θα εισπραχθούν τα προβλεπόµενα έσοδα του έτους. Χρειάστηκε να θεωρηθούν όλοι οι  Έλληνες  πολίτες  φοροφυγάδες  και  να  εξαναγκαστούν  µε περαίωση  ενώ  θα  µπορούσαν να  εισπραχθούν  πολύ  απλά 190.000.000 ευρώ από τις ρήτρες τις σύµβασης για ασυνέπεια στις υποχρεώσεις της.

 

Ο κύριος Λαµπρόπουλος, πρώην υπάλληλος  της  ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ (πρώην Γεν. ∆ιευθυντής  της  Νέα Οδός Α.Ε.) και νυν Γεν. Γραµµατέας του Υπουργείου Υποδοµών και η κυρία Καλτσά, πρώην µέλος του ∆.Σ. της εταιρίας ΓΕΚ–ΤΕΡΝΑ και νυν Γεν. Γραµµατέας του Υπουργείου Υποδοµών (οι λύκοι που
φυλάνε τα πρόβατα), θα µπορέσουν να σας   το  επιβεβαιώσουν  αν  ασκήσετε   σοβαρά τα  καθήκοντα δηµοσιογραφίας σας.

Γλυκύτατε µου Μπάµπη, δεν φταίει το κίνηµα ∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ που δεν γίνονται τα έργα. Κοίτα λίγο πιο προσεκτικά. Το κράτος δεν έχει λεφτά να απαλλοτριώσει τα κοµµάτια, που έχει αναλάβει για να προχωρήσουν και θέλουν, για να καλύψουν τις ποµπές τους, να τα ρίξουν πάλι, που αλλού; Στους πολίτες! Αυτούς τους ίδιους ακριβώς, που τα φάγανε µαζί.


∆εν φταίει το κίνηµα ∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ που το κράτος υπέγραψε ότι η ∆ΕΗ θα υπογείωνε τις γραµµές της για να γίνει η Ιόνια Οδός, ξεχνώντας ότι τη ∆ηµόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισµού την είχε το ίδιο κάνει  Α.Ε. και ως  εκ τούτου,  πολύ  σωστά, δεν µπορούσε να αναλάβει τέτοιο κόστος προς χάριν των ιδιωτικών συµφερόντων της Νέα Οδός Α.Ε.
Αγαπητοί µου Βασίλη και ∆ηµήτρη, γλυκύτατέ µου Μπάµπη, µη µας φοβίζετε ότι ο ελληνικός λαός θα µείνει χωρίς δρόµους, λόγω του κινήµατος των πολιτών που δεν πληρώνουν διόδια.

∆εν  χρέωναν  οι πολίτες  τις 4πλάσιες  τιµές από  όλη  την Ευρώπη στην κατασκευή των δρόµων επί µία και πλέον εικοσαετία.

Η χρήση των δρόµων, σας θυµίζω, πληρώνεται µε τα τέλη κυκλοφορίας και τα τέλη καυσίµων! Ο συµπαθέστατος κύριος Νασούλης,  της   Αυτοκινητόδροµος   Αιγαίου   Α.Ε.,  δήλωσε   σε ραδιόφωνο ότι η κύρια χρηµατοδότηση των έργων είναι η είσπραξη των διοδίων!!!!!
Άθελά   του  δηλαδή,   παραδέχτηκε ότι  η  εταιρία  του,  µε µηδενικό κίνδυνο επένδυσης, ζητάει από τον χρήστη του δρόµου να χρηµατοδοτήσει το έργο  του  και  αυτός µετά να  συνεχίσει να εισπράττει καθαρό έσοδο για τα επόµενα 30 περίπου χρόνια, χωρίς κανένα ρίσκο.

Ο χρήστης δηλαδή είναι συνέταιρος χωρίς όµως να έχει καµία αξίωση στα κέρδη, ούτε µετέπειτα όφελος µε µείωση του τέλους των διοδίων.
Αντίθετα ο κύριος αυτός είπε (µας κάνει χάρη δηλαδή), πως µετά την αποπεράτωση των έργων, θα υπάρχει µόνο τιµαριθµική αύξηση των τελών!
Όπως ακριβώς και οι µισθοί των εργαζοµένων ακολουθούν την τιµαριθµική αύξηση. Ασφαλώς κάνω χιούµορ...

 

Ο κύριος Μαγκριώτης, ισχυρίζεται ότι οι εταιρείες απαιτούν το αντίτιµο των διελεύσεων των πολιτών, που δεν πληρώνουν!
∆εν ήξερα ότι οποιοσδήποτε ιδιώτης µπορεί να απαιτήσει από το ∆ηµόσιο οφειλές πελατών του!
Μήπως   ξέρετε  που  ακριβώς  θα   πρέπει  να  στείλω  το λογαριασµό για τις καινούριες µου γόβες;

 

Αγαπητοί µου Βασίλη και ∆ηµήτρη, γλυκύτατέ µου Μπάµπη, λέτε πως η Αρχή Προστασίας ∆εδοµένων Προσωπικού Χαρακτήρα έδωσε την άδεια να µας  φωτογραφίζουν, ούτως  ώστε να µας στέλνουν διαταγές  πληρωµής, για να µπορέσουν οι εταιρείες να καλύψουν τα τεράστια διαφυγόντα κέρδη.

Κοιτάξτε καλύτερα τα χαρτιά  σας:  ∆εν είναι “Άδεια”!
Είναι “Γνωµάτευση” (απάντηση) σε ερώτηση του Υπουργείου.
Μην  ξεχνάτε  ότι  ποτέ  δεν  αρνηθήκαµε να  δώσουµε   τα νούµερα των αυτοκινήτων µας  και ειλικρινά  σας  λέµε, ότι µας αρέσουν οι φωτογραφίες. Έχουµε όλοι φωτογένεια.

 

Έχετε έστω και µία στιγµή σκεφτεί πως αν µας στείλουν να πληρώσουµε 2.05 ευρώ για 5χλµ. που συνήθως διανύουµε, πόσο διαβρωµένο δικαστή θα πρέπει να βρουν για να τους δικαιώσει;
Τι θα κάνουν οι καλοί σας φίλοι οι εργολάβοι τότε; Θα καταρρεύσουν συλλογικά!

 

Αγαπητοί µου Βασίλη και ∆ηµήτρη, γλυκύτατέ µου Μπάµπη, ειλικρινά πιστεύετε να το τολµήσουν;
Ή θα κάνουν τους βλάκες και θα συνεχίσουν να τα παίρνουν από φοβισµένους περαστικούς και βέβαια, αν εσείς µε αυτά που λέτε φοβίσετε κάποιους ακόµα, καλύτερο γι αυτούς. Θα εισπράττουν περισσότερα.

Αγαπητοί µου  Βασίλη  και  ∆ηµήτρη, καλέ  µου  Μπάµπη, πιστεύω ότι η βασιλεία της βλακείας τελειώνει και έρχεται η βασιλεία της αγανάκτησης γι αυτό θα πρέπει να προσαρµόσετε τη δουλειά σας  απευθυνόµενοι όχι  σε  βλάκες αλλά  σε  αγανακτισµένους πολίτες.
Κάθε σπρώξιµο της µπάρας είναι ένα σπρώξιµο της γενικής αδικίας και καθολικής αηδίας που βιώνουµε καθηµερινά. Σ΄ αυτή τη χώρα µάθαµε  εδώ και αιώνες να λέµε ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ σε χειρότερες συνθήκες.
Αγαπητοί µου Βασίλη και ∆ηµήτρη, γλυκύτατέ µου Μπάµπη, όλοι ξέρουµε ότι πάνω στον πανικό τους οι εταιρείες και οι υπηρέτες τους των υπουργείων, δεν µπορούν να αντιµετωπίσουν το κίνηµα ∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και προσπαθούν απεγνωσµένα, εδώ και καιρό, να βρουν έννοµη λύση εκ των υστέρων για να καλύψουν τα κενά τους.

Επειδή ζούµε  σ΄  αυτή  τη χώρα,  που  µοναδικό στόχο  έχει την εξάντληση των πολιτών της, που κατασκευάζει νόµους, τους ψηφίζει µε  τη  µορφή του  κατεπείγοντος (συνήθως  τις  νύχτες  ή  τα καλοκαίρια), δεν θα µας κάνει καµία εντύπωση αν γίνει κάτι τέτοιο και στην περίπτωση µας.

Ξέρουµε ότι οι συµβάσεις τους  για την παραχώρηση των εθνικών µας δρόµων έχουν ήδη καταρρεύσει και προσπαθούν, µε όχηµα εσάς, να βρουν άλλοθι πως το κίνηµα ∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ είναι εκείνο, που  φταίει  για  την  κατάρρευση των  συµβάσεων τους. Μεγάλη τιµή µας!

Αν πάλι προσπαθείτε να µας τροµοκρατήσετε, δυστυχώς έχετε αποτύχει.
Οι  φωτογραφίες  τους  δεν  µας  τροµάζουν και  όποιους νόµους και να κατασκευάσουν στα µέτρα τους, θα είµαστε απέναντί τους.
Αγαπητοί µου Βασίλη και ∆ηµήτρη, γλυκύτατέ µου Μπάµπη, θα πρέπει να πείτε στα αφεντικά σας, που τόσο προσπαθούν να µας  πείσουν  ότι  είµαστε  νέοι  κοµµατικοποιηµένοι  και  µάλιστα τσακωνόµαστε µεταξύ µας, ότι κάνουν λάθος:
∆εν είµαστε όλοι νέοι.
∆εν είµαστε κοµµατικοποιηµένοι.

∆εν είµαστε από αυτούς που πήραν τις µίζες και κυκλοφορούν ανάµεσά µας.
∆εν είµαστε από αυτούς που κατέστρεψαν την χώρα και ακόµα διδάσκουν οικονοµία στα πανεπιστήµια µε παχυλό µισθό. Είµαστε από αυτούς που τους περικόπηκε ο µισθός µας, το δώρο µας, τα επιδόµατά   µας,   που   χειροτερεύει   η  ιατροφαρµακευτική   µας περίθαλψη, η εκπαίδευση των παιδιών µας...
Είµαστε αυτοί που νιώθουµε  ότι αυτό το κράτος, που περιθάλπει κλέφτες και ρίχνει χηµικά σε συνταξιούχους, δεν είναι δυνατόν να φροντίσει το δίκιο µας...

Ναι Κράτος...διεκδικούµε το δίκιο µας µόνοι µας.

∆εν σε εµπιστευόµαστε και µας αποδεικνύεις συνεχώς, πως καλά

κάνουµε.

 

Αγαπητοί µου Βασίλη και ∆ηµήτρη, γλυκύτατέ µου Μπάµπη, θα πρέπει να πείτε στα αφεντικά σας πως το κίνηµα ∆ΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, γιατί ο κόσµος σπρώχνοντας τη

µπάρα  στα  διόδια,  σπρώχνει   από  πάνω  του  την  αδικία   και εκτονώνει µέρος  της καθηµερινής του αγανάκτησής του για τις δικές τους και τις δικές σας ποµπές.

Μην προσπαθείτε να αποδείξετε ότι µερικοί νέοι αριστεροί και ακροδεξιοί που τσακώνονται, είναι το κίνηµα των διοδίων. Το κίνηµα των διοδίων είναι απλοί καθηµερινοί άνθρωποι.

Το κίνηµα των διοδίων το “δηµιουργήσατε” εσείς!

Εσείς µας κάνατε να σπρώξουµε την µπάρα και τώρα σας διαβεβαιώνουµε ότι όσο και να προσπαθείτε να µας ρίξετε τα βάρη των άστοχων συµβάσεων και των επιλογών σας, όσο και να µας τροµοκρατείτε µε πρόστιµα και διαταγές πληρωµών, είναι ήδη πολύ

αργά.

Και θα το δείτε.

Φιλικά,

Ιωάννα Γερµανού

Κάτοικος   ∆ήµου   Ωρωπού (που  παρεµπιπτόντως   «φιλοξενεί»  8

σταθµούς διοδίων στο εσωτερικό του)

 


:
»
    » - : 1 – 0- !» # $%&, (μ$,   *ημη%,$
 
–
μ       ημ        
     
η          
     .  
μ    ,     
  
      
!      !
»## $»%& ‘%(& . )(«’*+, %,%-%%( ,#
$#$#.++'»%(




 μ
      
…   
 
(   !
  »    #    :
1.  μ      μ     +  μμ      % 
 
 #
= #

2. &
       μ     +      #    
  


#
 =%


 
μ ‘( )*+,(,)
1 η, μ$ 2 ,η  
ημ%η, 1$3 # μ$ 45μη,
 .#

 

 μ 
  
      

»
 
 
μ ‘( )*+,(,, .
  !. 

μ      
   
 . !   μ  
  #      .       μμ
0μ
  
      

» 

  
. 1 μ 
2
      .     .
1        .μ


 μ !
 μ 
  μ 

  
         μ.  
 
     
 3 4!,
   ( 4 5..    #    , 
 800.000.000
 #       
     
  8     51 (
μμ
 (
4 5..) 200.000.000  # (    
     -
     ).
  
 3 4! 8  .


 25%,
 
 
  .
 200.000.000  #.
=
0
 
 8 .

 150 
 200.000.000  #

     
      
 
     .
?8 .



, 
 ‘μ     150.000.000  #.
*
 »
 
 
0
 200.000.000  #.
6%  μη( $%5&##.
#( $5%7# 89μ  7%ημ *ηη».
= 8 
 
:
 μ!!
1μ
0  
 

     μ      8#     

.#  μ   8 
  
 !     μμ 
μ . A

 
 8#   
μ8

8 #    
  
  


  8 
 


 #  
  
;
  
 8  8 μ

     μ 150.000.000  #,
 

μ
 .     
%!,   μ      

  .
 .     
.!
 ‘μ     
 

 .
     
      
   
  
40.000.000  #.

3 1$9 μ$ 45μη, $  1:(5″ * ,#%  1  η( 3η
:( (μ;( μ » %<ημ5:(, :» $ *9!$1# 
$1#%μ9( 9*, $  %5»  %(#,  (  #%5=#;
5μ  
8
 .
     !μ    ,
 
 8μ
       μ μ      
 
     μ ,

 

.   

 μ
 
 5%# 1.60  8
2.05  #!
E   «   » μ   
  .      8.!

   μ      
 
. F 
  . .! 
 ?  
 % %    »
! μ
 
 # . μ !           8.! ! 
190.000.000  # 
 

     !μ           

8 #    
.
4 !   μ%$»,  # 
 A&-+(5
( # A . ‘ .

 ( 4 5..)  ($( #(. % μμ 9 »
$ $%1#,$ *μ;(   
  5,  # μ

‘.H.


 A&-+(5  ($( #(. % μμ 9 » $ $%1#,$
*μ;( ( !  %
  
), . μ      

  #          
 
 .

μ     %
     .
A!

μ μ,   %


 
μ ‘( )*+,(,
   


  . &
 
       
.
  
   8   %
  
#    
 μμ
, 
8       8       .,   !2

μ
, 

« ,  !; H
 
! 5
!


  #, 
 % μ0
.
‘  %


 
μ ‘( )*+,(, 
  
  2

  ‘* . 

  μμ
   
   3 4,
« 8#
 

 ‘μ     8
     * 
    μ!

8


  5..    
!
, !
,   μ !    
 

 
   8 
 
#     μ% 


( 4 5..
1 η, μ$ 2 ,η  
ημ%η, 1$3 9 μ$ 45μη,
μη μ » !<,&##   #η(»  » 8  μ#,(# 7:%,» *%μ$»,
1: $ (μ » :( ;( $ *#( η%;($( ** .
‘  8    

 4     
μ  

 #
 
     
  μ  
μ
       

.
 7%η :( *%μ:(,  » 8$μ,&:, η%;(#  μ#   9η
$!%, »     9η  $,μ:(! 4     μ.

 ! 
3η»,
 5

 μ 5
 5.., 
%  
  !  8 μ

    
   
 
 »

 
!!!!!
68#5 $ *η *,  % *97η#  η # %,  $, μ#
μη*#( ,(*$( #9(*$η», &η5#   ( 7%η $ *%μ$ (
7%ημ *#  9%1 $    $» μ#5 (  $(#7,# (
#%5#  8 % 9* 1    #μ#(  30 #%,$ 7%( , 7:%,»
 (9(  %,.
4 8 
 
     
  8
 μ   8  μ

»

  , !
μ
 
 %  μ μ





.
5

.
  !  

 (μ   8  ),  
μ

  

   , .  8  μ
μ .μ
!»    

#!
E   #   μ    .

 0μ  .!


μ .μ !»    . 5    %#   8!μ …
4 !  4 1%;η»,     8
0
 
 

 
!



μ
   !    
 
#,     #!
‘  »  
     
#
 μ
 
     

 ‘μ     %   
#
!
  «
  # .    



     μ 
 !   μ  ;
5

μ I
  ‘μ
, !

 μ μ,

   5 8  

 ‘ μ        ! F 
 

    μ %
 %
0, !
 #
 μ

 
  μ,   μ      

 
!2


 %
  .
5=#  3#%    7 %5  «:
#( #,(  “6*# ”!
,( 
“(:μ5#$η” ( 5(ηη) # #%;ηη $ $%1#,$.
 « 8

 
    .μ  #    μ

!μ 
 

 μ         μ , 
 μ
       %
 %
. ?8μ  %
 .
?8

 μ

μ      %

   μ

 
 #    μ 2.05  #  58μ.      .  !μ ,     
 μ 
 .        
 #    ;
 .   
 %
  

;
1 
 !         !
5

μ I
  ‘μ
, !

 μ μ,
  
!


μ    ;
 . 
    .      8
 
 

 %    μ  
!  , 
 μ 
 

%

 μ, !
  
!. 1      


         
.
1 η, μ$ 2 ,η  
ημ%η,  9 μ$ 45μη,
#3:  η < #,  η» < #, » ##;(#   9%7#  η < #,
η»  1 (5ηη» 1  $ 8  %9# (  % %μ## η *$#5
 »  #$8$(μ#( 7 # <5#»  5 #  1 ( μ9($»
,#».
&.      #»μ
 μ 
       #»μ
  

  . 
  #μ .μ .
H΄ 

 8#  μ.μ #  #   μ 4),(
)5I     8  
     . .
5

μ I
  ‘μ
, !

 μ μ,
 « μ 
 
 
 

    



  
,   μ !  
μ


 
μ
‘( )*+,(,       .!       μ, #   , 
  μ !     
 
    !2
  
.
  0!μ     ΄ 

 8# ,  μ
8 8 

«
    
 
#
,  
     0  μ,
 2%
0 
μ
 μ %
 


 (    . 
 !8
 


),   . μ   μ
 
!       
  




 

 μ.
K μ 
      μ    
 
  8#     

.# μ  μ  8  
 !           .!, μ
8μ     ,    .  
 
μ ‘( )*+,(,


,  %

 
 
     
     μ    
.
 
μ μ!
5       .
 μ
μ 

, 
8# 8


!8 .
4 %
 %

   μ
μ0  
μ   
         
 μ

, .
μ


.
5

μ I
  ‘μ
, !

 μ μ,
.     

 % 
     , 
          .! 
μ 
 

μ
 μμ
μ  μ


 μ
μ
»! μ, 
  .:
‘ 
μ
 .
‘ 
μ
μμ
μ.

#( #,μ #    $3″ $ % ( » μ,&#»   $!%3(
(5μ#5 μ «.

#( #,μ #    $3″ $  9%#E ( η( 7;%     μ
**5$( (μ,     (#μ  μ#  7$ μ8. 
μ

 
! 
    μ    . μ,
 #  μ,

μ
 μ,  8  
!   
% μ 
 μ

.2,  
     
 # μ…

μ


 #.μ 
 

  
,   . 
%
 
8  8μ         
»!8,  
 
 
% 


 
 μ…
( & 
… !μ
 
 μ μ μ.
‘      μ
μ
 μ  !       8#,   
μ .
1 η, μ$ 2 ,η  
ημ%η, 1$3 9 μ$ 45μη,
8  %9# (  #,#    !#(5  » :»  ,(ημ
    
%#  (#=9#1#» * 5#», 1 ,  μ» %;7(( » η
μ5%    ** , %;7(#   5(: $ η(  *,   
#(;(# μ9%» η»  8ημ#%(» $  1 (5η» $ 1  »
*9″ $»   » *9″  » μ9″.
      .
 
»

 μ 
  


  »

#
,

 
μ
 
.  
μ

 

 
.μ 
. .
 
μ
 

 “μ     
”
!

 μ 
      #»μ
 μ  
#      
 #μ 
             .
 μ
»

  

 
8      μ     
 #     ,        μ

μ 

μ  
μ  
  μ#,
  !
 .
& .
 
.
N,
:5((  #%μ (3
&
 ‘μ , ! (  μ

 «%» 
» 8

.μ! 



)

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 27 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ελλάδα,Κινήσεις,ΜΜΕ,ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ
Με ετικέτα ,,,,,

Posted by ftanei_pia on 27 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/27/%cf%86%ce%bb27%ce%b2/

«Να πέσει τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου»


Εφημ. Εποχή 27/2/11

`

ν ρωτήσει κανείς φίλους και συντρόφους, που δεν παρακολουθούν από κοντά τις λεπτοµέρειες στα εσωτερικά της αριστεράς, σε ποιον ανήκουν οι παραπάνω δηλώσεις, οι πλειοψηφία των απαντήσεων θα αναφέρεται στην επαναστατική αριστερά και στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Λίγοι θα εντοπίσουν πίσω από τις λέξεις έναν πρώην ηγέτη κοινοβουλευτικού κόµµατος της αριστεράς, τον Αλέκο Αλαβάνο: «Η ανά τρίµηνο οργάνωση από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ µιας τελετουργικής πορείας είναι λιτανεία που διευκολύνει αντί να κάµψει την κυβέρνηση. Ούτε καν για την τιµή των όπλων.

Οι επιµέρους συνδικαλιστικοί αγώνες, δύσκολοι και ηρωικοί, που παύουν όµως µόλις ψηφισθεί ο σχετικός νόµος αφήνουν εκ των πραγµάτων το κίνηµα χωρίς συνέχεια. Το αίτηµα που µπορεί να πολιτικοποιήσει, να ενοποιήσει, να βαθύνει τους αγώνες είναι: Να πέσει τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου. Και απαιτεί τις κατάλληλες µορφές πάλης. Η 23η Φλεβάρη έδειξε ότι η κυβέρνηση αισθάνεται πανικό στο ενδεχόµενο παραµονής του λαού στην πλατεία Συντάγµατος. Αισθάνεται πανικό για µια πρωτοβουλία που γεννήθηκε από νεολαιίστικες και συνοικιακές οµάδες στο διαδίκτυο».

Θα µου πείτε, όταν κάποιο; δεν έχει κοµµατικές δεσµεύσεις µπορεί να εκφράζεται ελεύθερα. Επίσης κάποιοι θα τον χλευάσουν ως αμετροεπή και όψιµο επαναστάτη χωρίς αιτία. Ξεπερνώντας όµως ακραίους χαρακτηρισµούς, ενδοαριστερές αγκυλώσεις κι ανταγωνισµούς, ας αναρωτηθούµε ψύχραιµα µε το περιεχόµενο των λόγων του Αλέκου Αλαβάνου: Το µέγα πλήθος και πάθος της προχθεσινής πορείας δεν απαιτεί κλιµάκωση; Το έκαναν αυτό ή πρόκειται ποτέ να το κάνουν οι, ναρκοθετηµένες από το ΠΑΣΟΚ, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ;

Οι επιµέρους συνδικαλιστικοί αγώνες δεν µένουν πάντα χωρίς συνέχεια, µετά την ψήφιση των σχετικών νόµων; Το αίτηµα: «να φύγει η κυβέρνηση Παπανδρέου», µπορεί να ενώσει και να δώσει προοπτική στους λαϊκούς αγώνες; Γιατί δεν υιοθετείται από τις λοιπές, ακόµη και τις συγγενείς, αριστερές δυνάµεις; υπάρχει πειστικότερο εναλλακτικό σχέδιο; Είναι κατάλληλη µορφή πάλης η παραµονή του λαού στην πλατεία Συντάγµατος; Μπορεί η αριστερά να προβάλλει και να οργανώσει µια τέτοιας µορφής ανοιχτή σύγκρουση µε το άθλιο σύστηµα φασίζουσας καταστολής, που έχει παγιώσει το ΠΑΣΟΚ; Μπορούν να υπάρξουν αντιστοιχίες µεταξύ πλατείας Ταχρίρ και πλατείας Συντάγµατος, εξαθλιωµένων αραβικών και προηγµένων ευρωπαϊκών λαών, ολοκληρωτικών αραβικών καθεστώτων και της δυτικής κοινοβουλευτικής «δηµοκρατίας»; Και τελικά µε ποιους είµαστε, µ’αυτούς που κάθισαν, έστω και συµβολικά, µέχρι το απόγευµα στο Σύνταγµα ή µ’αυτούς που ακολούθησαν τα κοµµατικά τους πανό και πειθήνια διαλύθηκαν ήσυχα;

Όποιες και να είναι οι απαντήσεις µας, το συµπέρασµα είναι ότι ο Αλέκος Αλαβάνος έχει ξεφύγει πλέον από τον στενό κορσέ του ξύλινου αριστερού λόγου, γι’ αυτό και κάποιοι τον θεωρούν αιθεροβάµονα και γραφικό. Μιλά χωρίς συµβάσεις και προσπαθεί, έστω υπερβατικά, να προσεγγίσει ένα αγωνιστικό σχέδιο µε συγκεκριµένα βήµατα και συγκρουσιακό χαρακτήρα.

Η επίσηµη αριστερά τι κάνει; Θα συνεχίσει να περιορίζεται στις διακριτές «λιτανείες» των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ, που µόνο τυχαία, όπως έγινε προχτές στη Θεσσαλονίκη, µπορούν να συναντηθούν; Να λάβουµε υπόψη µας ότι ο γλαφυρότατος και ψυχοπονιάρης ΓΑΠ, εκδήλωσε ενδιαφέρον να συµµετάσχει κι αυτός σε διαδήλωση εναντίον των µέτρων της κυβέρνησής του!!!  Χωρίς αιδώ, χλευάζει και φτύνει κατάµουτρα τον λαό που ηγείται κι εκπροσωπεί. Εµείς θα θεωρήσουµε ότι απλώς βρέχει;

thes_epohi@yahoo.gr

Ο δικηγόρος του διαβόλου

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 27 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in ΑΛΑΒΑΝΟΣ,Ελλάδα
Με ετικέτα ,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 27 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/27/%cf%86%ce%bb%ce%b527/

Το Δόγμα του ΣΟΚ – της Naomi Klein (Κεφάλαιο 2)

`

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟΥ ΣΟΚ

Naomi Klein

`

NAOMI KLEIN

Η ΑΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

`

Ο ΑΛΛΟΣ ΔΟΚΤΟΡΑΣ ΤΟΥ ΣΟΚ

Ο ΜΙΛΤΟΝ ΦΡΙΝΤΜΑΝ ΚΑΙ Η ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΕΝΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ LAΙSSEZ-FAΙRE

`

«Οι τεχνοκράτες της οικονοµίας µπορεί να είναι ικανοί να
διαρθρώνουν µια φορολογική µεταρρύθµιση εδώ, ένα
νέο νόµο για την κοινωνική ασφάλιση εκεί ή ένα
τροποποιηµένο καθεστώς συναλλαγµατικής ισοτιµίας
κάπου αλλού, όµως δεν έχουν ποτέ την πολυτέλεια
µιας «λευκής σελίδας» πάνω στην οποία θα
µπορέσουν να στήσουν, σε όλο του το µεγαλείο,
το πλαίσιο της προτιµητέας οικονοµικής πολιτικής».
`
Άρνολντ Χάρµπεργκερ, καθηγητής οικονοµικών
του Πανεπιστηµίου του Σικάγου, 1998 (περισσότερα…)
1 σχόλιο
by ftanei_pia on 27 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in ΒΙΒΛΙΑ,ΣΟΚ-ΔΕΟΣ,ΣΟΚ-ΔΕΟΣ 2
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 27 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/27/mar13-3-2/

Συντριβή για την κυβέρνηση του Μνημονίου στην Ιρλανδία

Μετά τον καταποντισμό της Μέρκελ στο Αμβούργο, ήρθε η σειρά της Ιρλανδίας. Ποιός πήρε σειρά;

Ο "Παπανδρέου" της Ιρλανδίας Μπράϊαν Κόουεν

Όπου προχθές Παρασκευή  το κυβερνών κόμμα Fianna Fail , συνετρίβη κυριολεκτικά και από το 40,5% των προηγουμένων εκλογών,  καταβούλιαξε στο  15,1% , το χαμηλότερο ποσοστό στην Ιστορία της χώρας από το 1932

Με υψηλή  συμμετοχή που ξεπέρασε το 70% σύμφωνα το κόμμα της αντιπολίτευσης Fine Gael ξεπερνά το 38% χωρίς όμως να κατακτά αυτοδυναμία.  Ακολουθεί το εργατικό κόμμα με πάνω από 20% και τέταρτο έρχεται το Sinn Fein, (μετέχουν και αριστεροί) που διπλασίασε τις δυνάμεις του φθάνοντας στο 10,1% , έπονται οι Πράσινοι (κυβερνητικοί εταίροι της κεντροδεξιάς) που κατρακυλούν στο 2,7%, και 15% παίρνουν διάφοροι ανεξάρτητοι .

Η οργή του εκλογικού σώματος για την καταστροφική διαχείριση της οικονομίας της Ιρλανδίας, της ως πρότινος αποκαλούμενης ‘Κελτικής Τίγρης’,  οδηγεί τους περισσότερους αναλυτές να κάνουν λόγο περί ‘εκδίκησης’ των ψηφοφόρων εναντίον του.

υπέστη δεινή εκλογική ήττα, χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία της χώρας
2 Σχόλια
by ftanei_pia on 26 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ευρώπη,ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ
Με ετικέτα ,,

Posted by ftanei_pia on 26 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/26/%cf%86%ce%bb27-1/

Με το κάρο η µε το τσιπ;

http://melodytravel.pblogs.gr/

`

Ας ξεκινήσουµε την επανάσταση από το µυαλό µας και τις πρακτικές µας

`

Από την εφ. ο δρόμος ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 26/2/2011

Του Στέλιου Ελληνιάδη

`

Αντιµνηµονιακές συσπειρώσεις

Σε τοπικό επίπεδο, ας προχωρήσουµε σε εσπευσµένη συγκρότηση κοινών αντιµνηµονιακών συσπειρώσεων σε επίπεδο βάσης, δηλαδή στις γειτονιές, τους χώρους εργασίας και τα πανεπιστήµια, στις πόλεις και τα χωριά. Ήδη σε πολλές γειτονιές των πόλεων έχουν αναπτύξει σηµαντική δράση οµάδες για την ακρίβεια, το περιβάλλον, τον πολιτισµό, την τοπική αυτοδιοίκηση κ.λπ. Αν συντονιστούν, αξιοποιηθεί η εµπειρία τους, διευρυνθεί η δραστηριότητά τους και προετοιµαστούν για µεγάλες αντιδράσεις των εργαζοµένων, θα παίξουν σηµαντικό ρόλο στην επιτυχή έκβαση της αντιµνηµονιακής εκστρατείας.

Αριστερή τηλεόραση

Ένα από τα βασικότερα προβλήµατα της Αριστεράς και του κινήµατος αφορά τη µαζική επικοινωνία και ενηµέρωση. Η Αριστερά είναι εξαρτημένη από τα αστικά ΜΜΕ, δηλαδή από την κυβερνητική ανοχή στα κρατικά µέσα και τη µεγαλοθυµία των εργολάβων ιδιοκτητών στα ιδιωτικά. Μπρος γκρεµός και πίσω ρέµα. Ο απολογισµός µέσα στα χρόνια είναι εντελως αρνητικός.

Η Αριστερά είτε δεν εµφανίζεται στα ΜΜΕ, είτε εµφανίζεται τηλεγραφικά και συνήθως τρώγοντας χτυπήµατα κάτω από τη µέση. Λυτό δεν επιδιορθώνεται από µια µικρή οµάδα στελεχών, που έχει προνοµιακή µεταχείριση στα τηλεπαράθυρα και τα τοκ σόου.

Περισσότερο ωφεληµενα είναι τα µέλη αυτής της κλειστής οµάδας που αποκτούν προβάδισµα στις εκλογικές αναµετρήσεις παρά η Αριστερά σαν κίνηµα. Τα εκλογικά αποτελέσµατα επιβεβαιώνουν χειροπιαστά τη διαπίστωση ότι και οι αριστεροί ψηφοφόροι δεν µένουν ανεπηρέαστοι από το σταρ σύστεµ.

Επίσης, το καθεστώς που επικρατεί στα ΜΜΕ επιβάλλει τους τρόπους έκφρασης, επιλέγει τη θεµατολογία και καθορίζει το πλαίσιο του πολιτικού λόγου. Εκουσίως ή ακουσίως οι τηλεβοώντες αριστεροί προσαρµόζουν τα λεγόµενά τους στο τερεν που ορίζουν ο Καµπουράκης, η Τρέµη, ο Παπαδάκης και οι λοιποί.

Στις σηµαντικότερες στιγµές του κινήµατος, Π.χ. Δεκέµβρης 2008, η Αριστερά καταπλακώθηκε από τη λάσπη των καναλαρχών, αναπολόγητη. Οι τεράστιες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις προβάλλονται απαξιωτικά µέσα από παραµορφωτικές σκηνές πυρπόλησης κάδων σκουπιδιών και πετροπόλεµου µε την αστυνοµία. Και ούτω καθεξής … Και βεβαίως, είναι αυτονόητο ότι, παρ’ όλες τις φιλότιµες προσπάθειες, τα επικοινωνιακά µέσα της Αριστεράς παραµένουν εσωτερικής καύσης και κατανάλωσης.

Γιατί λοιπόν, αφού αυτά είναι γνωστά και κατανοητά απ’ όλους, η Αριστερά δεν πήρε τα αντίµετρα της; Στην εποχή της υψηλής επικοινωνιακής τεχνολογίας, η Αριστερά πρέπει να ξεκολλήσει από την κόλλα και το πινέλο. Οι αφίσες αποτελούν το άλλοθι επικοινωνίας της Αριστεράς. Εµείς αγωνιζόµαστε µε νεροπίστολα κι αυτοί µε λέιζερ!

Πιστεύω ότι και τώρα µπορούµε να παρέµβουµε αποφασιστικά και δυνατά δηµιουργώντας το δικό µας τηλεοπτικό κανάλι! Κατ’ αρχήν, µε εµβέλεια στην Αττική, όπου κατοικεί ο µισός πληθυσµός της χώρας και αποτελεί το κέντρο λήψης των αποφάσεων. Τώρα! Από αύριο, να συσταθεί µια οµάδα ειδικών, που θα υλοποιήσει το σχέδιο στηριγµένη απ’ όλους και για λογαριασµό όλων.

Ένα παναριστερό κανάλι µε εκποµπές πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές. Χρήσιµο είναι και το διαδικτυακό, αλλά είναι πολύ λίγο σε σύγκριση µε την τηλεόραση στο σαλόνι.

Έχω προτείνει σε πολλά στελέχη τη δηµιουργία τηλεοπτικού σταθµού της Αριστεράς, αλλά απ’ όλους έχω εισπράξει αρνητικές και αμήxανες απαντήσεις. Οι περισσότεροι ισχυρίζονται ότι είναι δύσκολο έως ανέφικτο το εγχείρηµα λόγω κόστους. Αυτό, όταν δεν αποτελεί υπεκφυγή, εκδηλώνει άγνοια.

Μισοαστεία µισοσοβαρά, αντιτείνω ότι αν ο βαθµός δυσκολίας είναι το µοναδικό κριτήριο για την επιλογή µιας απόφασης ή µιας δράσης, οι συνομιλητές µου θεωρούν ευκολότερο να ανατρέψουν την κυβέρνηση και να κυβερνήσουν από το να στήσουν ένα τηλεοπτικό σταθµό!

Τους επισηµαίνω δε ότι, στην Ελλάδα λειτουργούν επαρχιακά ιδιωτικά κανάλια, δηµοτικά κανάλια, τσοντάδικα και λοιπά, µε χαρακτηριστικότερο το παράδειγµα του Λεβέντη, που παρ’ όλη τη γελοιότητά του πήγαινε καλύτερα εκλογικά από πολλές αριστερές οργανώσεις που φτύνουν αίµα για πολύ λιγότερες ψήφους!

Και από προσωπική εµπειρία, την εποχή που κάναµε εκποµπές στο Σeveη, ο Μάνος Στεφανίδης, ο Δηµήτρης Χατζησωκράτης κι εγώ, χωρίς αµοιβή, ο σταθµός λειτουργούσε και έκανε δικές του παραγωγές µε προσωπικό δέκα ατόµων, εκπέμποντας από ένα διαµέρισµα που ήταν στούντιο και γραφεία, στα Εξάρχεια.

Ναι, χρειαζόµαστε επειγόντως ένα τηλεοπτικό κανάλι, που θα διευθύνεται από µια ανεξάρτητη οµάδα ανθρώπων της Αριστεράς, για να µπούµε κι εµείς µε το δικό µας λόγο και το δικό µας πολιτισµό στα σπίτια των ανθρώπων, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία ούτε εφηµερίδες διαβάζουν ούτε ενημερώνονται από το διαδίκτυο. Για να απεξαρτηθούμε από τον Πρετεντέρη και να μεταφέρουμε το λόγο μας χωρίς λογοκριτές και διαμεσολαβητές στον υφιστάμενο πλύση εγκεφάλου πολίτη.

Διαδικτυακή δηµοκρατική

ενηµέρωση

Γιατί η Αριστερά δεν έχει στήσει ένα διαδικτυακό τόπο, καλύτερο από το iηdyπτedia; Δεν έχει νέους που κατέχουν τη νέα τεχνολογίες; Δεν έχει γραφιάδες; Δεν έχει ένα οργανωμένο δίκτυο μελών, φίλων, συμπαθούντων σε όλη τη χώρα που θα τροφοδοτούσε με τοπικές ειδήσεις, άμεσα και με λεπτομέρειες; Που θα σχολίαζε τα πάντα και θα ενημέρωνε ακαριαία για όλα τα πρωτεύοντα και δευτερεύοντα θέματα;

Πληροφόρηση υπάρχει στο διαδίκτυο, αλλά κολυμπάς μέσα σε ένα ωκεανό. Υπάρχουν και καλοί ιστότοποι διαφόρων ειδών, από ομάδες ή άτομα, αλλά δεν καλύπτουν όλο το φάσμα της πολιτικής και του πολιτισμού. Εμείς, χρειαζόμαστε ένα δίκτυο πολύ καλά οργανωμένο και πολύ καλά ενημερωμένο που θα λειτουργεί δημοκρατικά και διαδραστικά σε εικοσιτετράωρη βάση. Κι αυτό, με τις σημερινές τεχνολογικές δυνατότητες, δεν είναι τόσο δύσκολο.

Πανελλαδική εφημερίδα

Μήπως χρειαζόμαστε και μια free-press εφημερίδα, που θα τη μοιράζουμε δωρεάν σε όλη την Ελλάδα, π. χ. σε διακόσιες χιλιάδες αντίτυπα, μία φορά το μήνα (στην αρχή); Μια αριστερή εφημερίδα, ευανάγνωστη, πολύµορφη, ενωτική και αγωνιστική; Για να γνωστοποιούµε την κριτική µας στο σύστηµα, να προβάλλουµε τις ουτοπίες µας και να αναδεικνύουµε τους πιο δηµιουργικούς µας ανθρώπους;

Μια τέτοια εφηµερίδα, γραµµένη από εθελοντές γραφιάδες και µε ανταποκριτές σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, δεν χρειάζεται ούτε πωλητές ούτε πρακτορεία. Τοποθετείται σε θήκες έξω από σταθµούς, αφετηρίες κ.λπ. και φεύγει µόνη της. Ένας άνθρωπος σε κάθε δήµο ή διαµέρισµα, θα την τοποθετεί µια φορά το µήνα, ή (αργότερα) µια φορά την εβδοµάδα, σε πέντε σηµεία. Τόσο απλό είναι.

Όσο για τις εφημερίδες που βγάζουν οι αριστεροί φορείς, δεν πρέπει να ανησυχούν οι κοµµατικοί. Είναι χρήσιµες για τα µέλη των οργανώσεων που έχουν ανάγκη από µια πιο ειδική ενηµέρωση, είναι χρήσιµες για την πολυφωνία στο κίνηµα και είναι χρήσιµες για την αυτονοµία των τάσεων µέσα στην ενωτική προσπάθεια. Αλλά µε κυκλοφορίες από 1600 έως 4000 φύλλα εβδοµαδιαίως, οι εφηµερίδες της Αριστεράς, οι οποίες είναι σε γενικές γραµµές καλογραµµένες και µε ενδιαφέρουσα ύλη, σίγουρα δεν φτάνουν παραέξω.

Κρατούν σε συνοχή και εγρήγορση ένα µειοψηφικό αλλά ακτιβιστικό κοµµάτι της κοινωνίας, που έχει κι αυτό µεγάλη ανάγκη από εναλλακτική ειδησεογραφική και διανοητική τροφοδοσία, αλλά, αυτές οι εφημερίδες, φαίνεται ότι από τη φύση τους ή από τις εγγενείς δυσκολίες τους, δεν μπορούν να ανοίξουν τις φλέβες του ευρύτερου κοινωνικού σώματος και να μπουν στο αίμα του.

Αντιµνηµονιακή «κυβέρνηση»

Τέλος, (προς το παρόν), σε πανελλαδικό επίπεδο, η Αριστερά πρέπει να πάρει την τολμηρή πρωτοβουλία για την ανάδειξη μιας αντιμνημονιακής «κυβέρνησηω (η κατάλληλη ονομασία θα βρεθεί), με ανοιχτή δημόσια ψηφοφορία, χωρίς ταυτότητες μελών, και με υποψήφιους που θα προταθούν από οποιονδήποτε πολίτη θέλει να συμμετέχει στον κοινό αγώνα. Δηλαδή, να κληθούν οι πολίτες όλης της χώρας, να προτείνουν υποψηφίους; και να εκλέξουν αυτούς που θέλουν να τους εκπροσωπούν στον αντιμνημονιακό αγώνα. Όχι καπελώματα, όχι βούδες, όχι κομματοκρατία. Ολοι ίσοι. Τα κόμματα και οι οργανώσεις δεν καταργούνται, αλλά αλλάζει ο ρόλος τους και βρίσκονται, πριν το καταλάβουν καλά-καλά, μέσα σ’ ένα πλατύ κίνημα που ούτε στο καλύτερο όνειρό τους δεν έχουν φανταστεί!

Γιατί, αν μ’ αυτή τη διαδικασία, κάποια καλά «μυαλά» από πολύ διαφορετικούς χώρους εκλέγονταν από δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες για να μπουν επικεφαλής και να συντονίσουν τις επερχόμενες λαϊκές κινητοποιήσεις για την ανατροπή του μνημονίου και των συν αυτώ, καταστρώνοντας ταυτόχρονα πλάνα για την επόµενη µέρα, η ενότητα στην πράξη θα ήταν γεγονός και η δύναµη του κινήματος (και όχι υποχρεωτικά των κοµµάτων/οργανώσεων) θα γινόταν θερµοπυρηνική!

Μπορούµε;

Ναι, µπορούµε!

Θα µου πείτε, έχει η Αριστερά τόσες δυνάµεις για να κάνει τόσα πολλά πράγµατα ταυτόχρονες Ναι, έχει! Έχει και τις σπαταλάει σε πεπαλαιωµένα και αναχρονιστικά «προγράµµατα». Έχει σπουδαίους ανθρώπους και τους σέρνει µε το κάρο! Άσε που η αξιοποίηση των σύγχρονων µορφών επικοινωνίας και δράσης, θα προσελκύσει πολλού; που είναι σε αναµονή κάτι καλύτερου από την υπαρκτή Αριστερά. Δεν λέω να εγκαταλείψουµε τα παλιά µέσα, αλλά να συνειδητοποιήσουµε ότι δεν επαρκούν ή ότι µερικά έχουν ξεπεραστεί οριστικά. Μερικά διατηρούν ακόµα την αξία τους, και είναι χρήσιµα σαν παράλληλο δίκτυο, χειρoνακτικό, γιατί και η τεχνολογία έχει τα όρια της, και -το πιο σοβαρό- ελέγχεται και ενίοτε µπλοκάρεται από πολυεθνικές και κρατικούς µηχανισµούς.

Η Αριστερά χρειάζεται στο προσκήνιο ανθρώπους που βλέπουνε τη µεγαλύτερη εικόνα. Που δεν βολεύτηκαν ή εγκλωβίστηκαν στη νοοτροπία της µικρής εικόνας και του µικροµάγαζου. Και τα λεφτά φτάνoυνε, αν σκεφτεί κανείς ότι ένα μεγάλο μέρος των διαθέσιμων πόρων ξοδεύεται σε αντιπαραγωγικές πρακτικές, σαν κληρονομικό αμάρτημα.

Χρειαζόμαστε επειγόντως καινούρια μυαλά (δεκτά και τα ανακαινισμένα), σύγχρονα μέσα, νέες προτεραιότητες, ανασύνταξη δυνάμεων, ανακατανομή ενεργειών, διαφορετική επικέντρωση. Δεν είναι πανάκεια οι αρχαϊκές διαδηλώσεις, με πανό από την αποθήκη και ντουντούκες σε άδειους δρόμους και κλειστά μαγαζιά. Για να ακούμε τους εαυτούς μας. Εντάξει, στέλνουμε μηνύματα παραέξω, αλλά κι αυτά ελλείψει άλλων μέσων συχνά φτάνουν τεθλασμένα και εξασθενημένα.

Οι άλλοι μάς πολεμούν με υπερσύγχρονα εργαλεία κι εμείς τους αντιπαλεύουμε με εργαλεία από την εποχή του χαλκού. Δικαιολογημένα, πολλοί άνθρωποι, ίσως εκατομμύρια, μας βλέπουν σαν καλούς, αφοσιωμένους, ανιδιοτελείς και πιστούς, αλλά και ολίγον νεάντερταλ κομμουνιστές!

Ας πετάξουμε, λοιπόν, τις προβιές και τα ρόπαλα, κρατώντας μόνο τις πανανθρώπινες ιδέες και την αγωνιστικότητά μας.

Υ.Γ.  Όλα τα παραπάνω προορίζονταν να συμπεριληφθούν στο αφήγημα πολιτικής φαντασίας για την  αριστερά του µέλλovroς, που δημοσιεύεται σε άτακτες συνέχειες στο περίπτερο ιδεών, αλλά η ανησυχία για το παρόν, µε την αυξανόμενη καθεστωτική επιθετικότητα, αγριότητα και βία, επικαιροποιεί τα µελλούµεvα. Όλο δε, είναι υπό συζήτηση, συμπλήρωση και αναθεώρηση.

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 26 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Αριστερά,Ελλάδα,Ιδέες,έρευνες,μελέτες,ΜΜΕ,Οργανωτικά
Με ετικέτα ,,

Posted by ftanei_pia on 26 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/26/%cf%86%ce%bb%ce%b526/

25-26/2 Διήμερο διαλόγου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ


 Print E-mail
Friday, 18 February 2011 11:44

–Για την ανατροπή του σφαγείου Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ

-Για την διαγραφή του τοκογλυφικού χρέους

Πάντειο Πανεπιστήμιο Παρασκευή 25 – Σάββατο 26 του Φλεβάρη

Μπροστά στη βαθιά δομική κρίση απροσδιόριστης διάρκειας του καπιταλισμού, που η αντιμετώπισή της από αυτούς που τη δημιούργησαν την κάνει όλο και πιο καταστροφική, με την αξιοποίηση του χρέους ως βασικού εργαλείου για την κλιμάκωση της λεηλασίας του παραγόμενου πλούτου και την οριστική ισοπέδωση κατακτήσεων και δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των λαών από τις τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο, απ’ την ΟΝΕ – την ΕΕ – το ΔΝΤ και τις Κυβερνήσεις τους – μοναδική διέξοδος και ελπίδα είναι οι αγώνες των ίδιων των εργαζόμενων στον κόσμο και τη χώρα μας, είναι τα μηνύματα της εξέγερσης που στέλνουν στις μέρες μας οι λαοί της Αιγύπτου, της Τυνησίας και άλλων αραβικών χωρών. Σ’ αυτή την κατεύθυνση καλούμαστε κι’ εμείς, εργαζόμενοι του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που ζούμε τη δραματική συρρίκνωση των μισθών μας, απεργοί στις συγκοινωνίες, στους δημόσιους οργανισμούς, στην Υγεία, στην Παιδεία στις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις  που βρισκόμαστε στο στόχαστρο του νέου κοινωνικού μεσαίωνα  και της εξαθλίωσης, ελεύθεροι επαγγελματίες που συνθλίβονται από την «απελευθέρωση» της ασυδοσίας των πολυεθνικών, μικροί και μεσαίοι αγρότες που καταστρέφονται απ’ τα καρτέλ των τραπεζιτών και των βιομηχάνων,  κινήματα πολιτικής ανυπακοής «δεν πληρώνω» ενάντια στα αλλεπάλληλα χαράτσια και αλληλεγγύης στους μετανάστες και τους ξένους εργάτες, όλοι εμείς καλούμαστε να προχωρήσουμε στην μόνη διέξοδο που μας απομένει,  με νέα αφετηρία την Πανεργατική Απεργία της 23 του Φλεβάρη, στον Παλλαϊκό Ξεσηκωμό.Ταυτόχρονα όμως για να αποκτήσουν οι αγώνες μας αποτελεσματικότητα και νικηφόρα προοπτική, για να ανατραπεί το Μνημόνιο και το σφαγείο Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ, για να φύγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το πολιτικό σύστημα που τη στηρίζει, για να ανοίξουμε το δρόμο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής έχουμε ανάγκη απ’ την ακόμα πιο βαθιά αποκάλυψη των αιτιών της κρίσης, της προγραμματικής μας πρότασης και των στόχων μας. Σ’ αυτή την κατεύθυνση η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. διοργανώνει την Παρασκευή 25 και το Σάββατο 26 του Φλεβάρη Διήμερο Διαλόγου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με τη συμμετοχή γνωστών οικονομολόγων, εκπροσώπων και αγωνιστών της Αριστεράς και με το παρακάτω πρόγραμμα :

Παρασκευή 25/2 στις 6.00 μ.μ. : Κρίση του καπιταλισμού και κρίση του χρέους

Ομιλητές : Λ. Βατικιώτης, Α. Βούλγαρης, Δ. Θανασούλας, Σ. Κοντογιάννης. Κ. Λαπαβίτσας, Σ. Μαρκέτος, Χ. Μπίστης

Σάββατο 26/2 στις 5.00 μ.μ.: Η ΕΕ και η Αριστερά

Ομιλητές: Ν.Βαλαβάνη, Π. Γκαργκάνας, Δ. Δεσύλλας, Σ. Κουβελάκης, Αλέν Κριβίν, Δ.Σαραφιανός

Σάββατο 26/2 στις 7.00 μ.μ.: Το εργατικό κίνημα και η Αντικαπιταλιστική Προοπτική

Ομιλητές: Θ. Διαβολάκης, Π. Κωσταντίνου, Π. Λαφαζάνης, Χ. Σελιανίτης, Π. Σωτήρης, Α. Χάγιος

Μετά τις σύντομες τοποθετήσεις των εισηγητών θα υπάρχει χρόνος για διάλογο και συμπεράσματα

Παρασκευή 25/2, Αποκριάτικο ΠΑΡΤΥ οικονομικής ενίσχυσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από τις 10.00 μ.μ. στον Πολυχώρο Quilombo (Σερβίων 10& Λ. Αθηνών). Είσοδος 5 ευρω.
Σχολιάστε
by ftanei_pia on 25 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Αριστερά,ΑΝΤΑΡΣΥΑ,Συσπειρώσεις
Με ετικέτα ,

Posted by ftanei_pia on 25 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/25/25%cf%86%ce%bb%ce%b5/

Ν.Φίλης*: «Οι Ταχρείοι της Πλατείας Συντάγματος»

`

Από Γαλλική θεατρική παράσταση του έργου "Οι Άθλιοι" του Βίκτωρα Ουγκώ.

εν μας έφτασαν που πνιγήκαμε στα δακρυγόνα, οι κρότου λάμψεις, οι ξυλοδαρμοί, οι ύβρεις , οι προπηλακισμοί , οι τραυματισμοί και οι αναίτιες συλλήψεις γίναμε και   Ταχρείοι!

Ακολουθεί ακριβές απόσπασμα που εξηγεί το εν έτει 2011, νέο αριστερό «παράσημο» μας! Του Ταχρείου! (1) (Μετά περίπου το 11΄)και άλλα ακόμη…

«(…)  Τα κουτιά γέμισαν για ενίσχυση από τους μετανάστες από τα μπλόκ της Αριστεράς, από το ΣΥΡΙΖΑ, την Ανταρσία, το ΚΚΕ (2), δηλαδή από τα μπλοκ που δεν παίρνουν 3 εκατομμύρια το χρόνο για να κάνουνε τουρισμό από την επιχείρηση τους.(….)

(…) Υπήρχε και το Σύνταγμα ,η Πλατεία Συντάγματος, χθες για πρώτη φορά ήταν ένα κάπως ξεχωριστό γεγονός, πέστο ένα ειδικό γεγονός, ένα ιδιαίτερο γεγονός.

Πολύς κόσμος που πήγε εκεί για να περιμένει την πορεία και να ενωθεί μαζί της. Το ήξερε η κυβέρνηση, προσπάθησε να εκμεταλλευτεί λάθη ,προσπάθησε να εντάξει στο σχεδιασμό της κινήσεις που δεν χρειάζεται να ήταν ενημερωμένη, τις ήξερε ότι θα γίνουν, ήταν πια μια καθιερωμένη πραγματικότητα.

Λαμπάδιασε η Πλ. Συντάγματος από τα μολότωφ, ήταν αυθόρμητα λέτε; Σημασία έχει ότι φτιάξανε μια άλλη πραγματικότητα που δεν φώτιζε την κινητοποίηση, σκοτείνιαζε απλώς, σκοτείνιαζε για άλλη μια φορά την εικόνα. Μια κινητοποίηση που θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερη, μπορούσε να κρύψει τα τραύματα , να κλείσει τα τραύματα της Μαρφίν και να δημιουργήσει μια νέα δυναμική, μια δυναμική σύγκρουσης, σύγκρουσης όμως , όχι φαντασιακής, πραγματικής κοινωνικής σύγκρουσης.

Και καλά, ο αντιεξουσιαστικός χώρος που θεωρεί ότι η πολιτική του παρέμβαση σε μια πορεία είναι τα μολότωφ, έχει μια συλλογιστική. Δεν την συμμερίζομαι, την περιμένω όμως, την περιμένε και ο Παπουτσής από ότι φάνηκε.

Οι άλλοι όμως, οι πολιτικοποιημένοι, οι άνθρωποι από τη ρίζα της αριστεράς,  που ξέρουν τι σημαίνει, τι μόχθος πολιτικο-οργανωτικός είναι να κατέβουν μερικές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στο κέντρο της Αθήνας και πόσο εύκολο είναι να φύγουν  να εξανεμισθούν, οι άλλοι λέω τι θέλαν και φαντασιονόντουσταν πλατεία ταχρίρ στην πλατεία συντάγματος;

Δεν άκουσε ο Αλέκος,δεν έμαθε ο Ρούντι, ότι  η πλατεία ταχριρ δεν προαναγγέλλεται, γίνεται αυθόρμητα και όταν προαναγγέλλεται από τα δελτία ειδήσεων την παραμονή απ’τον Αλτερ, απλώς δίνει εντύπωση πολιτικής ιδιοτέλειας. Δεν άκουσε ο Αλέκος, δεν έμαθε ο Ρούντι ότι η πλατεία ταχριρ δεν προαναγγέλλεται τηλεοπτικά γίνεται αυθόρμητα όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν και όταν προαναγγέλλεται,απλώς δημιουργεί τις συνθήκες για να δούμε αυτά που είδαμε: Τους Ταχρείους της Πλατείας Συντάγματος.

Και οι πνιγμένοι στα δακρυγόνα και καπνούς ταχρείοι κ. Φίλη μας;

Θυμάστε το κείμενο του Ρούντι για τους μετανάστες. Όσοι υποστήριξαν τους μετανάστες νάρθουν στην Αθήνα, ήταν τουλάχιστον αφελείς. Βάλτε ότι άλλο θέλετε, αλλά τους ονόμασε τουλάχιστον αφελείς.

Νομιμοποιούμαστε να πούμε και εμείς ότι οι Ταχρείοι του Συντάγματος είναι τουλάχιστον αφελείς.

Το αυθόρμητο δεν καταγγέλλεται, αλλά εξίσου δεν προαναγγέλλεται, γιατί αλλοιώτικα αίρεται η έννοια του αυθόρμητου.

Υπάρχει και ένα άλλο πολιτικό ζήτημα. Είχα διαβάσει την ανακοίνωση του Μετώπου που μιλούσε για ευρύ πολιτικό σχέδιο. Έτσι όριζε τον εαυτό του το Μέτωπο. Και ρωτώ: Τι είδους ευρύ πολιτικό σχέδιο είναι αυτό, όταν δεν συζητιέται εκεί που συμμετέχουν οι συνιστώσες  αυτές, στο ΣΥΡΙΖΑ, εκεί που ακούστηκε κάτι από την ΚΟΕ στην τελευταία συνεδρίαση έτσι, παρεμπιπτόντως και μάθαμε μετά από τις ανακοινώσεις στον τύπο τι πρόκειται να κάνουν αυτοί του ευρέως πολιτικού σχεδίου.(3)

Πιστεύετε ότι έτσι υπάρχει η αντίληψη προστασίας ενός πολιτικού χώρου, από τις επιθέσεις που δέχεται και θα δέχεται πάντοτε; Πιστεύει κανείς ότι έτσι μπορεί να υπάρξει υποστήριξη αποτελεσματική των λαϊκών αιτημάτων;  Δεν είναι δυνατόν να είμαστε και μαζί και μόνοι στους πολιτικούς σχεδιασμούς ,αλλά αυτά όμως ξεφεύγουν από μια εκπομπή ραδιοφώνου. Ας τα κουβεντιάσουμε εγκαίρως για να μην πάμε σε κωμικοτραγικές καταστάσεις λίγο πριν τις εκλογές. (…)

(….) Η πλατεία συντάγματος αναφέρεται (..) στην ιστορική επανάσταση του 1843. (,,,) Δε χρειάζεται να αναζητούμε λόγιες αναφορές, δάνειες,  έχουμε, και νομίζω ότι  ένα από τα σημαντικά στοιχεία αυτής της κρίσης, είναι η υπεράσπιση του Συντάγματος* με την έννοια ότι είτε η συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού, είτε η παράκαμψη της βουλής για να αναλαμβάνει διεθνείς υποχρεώσεις η χώρα συνιστούν ζητήματα ελλείμματος της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος.

*Νίκος Φίλης: Διευθυντής της Αυγής . Στην εκπομπή του κόκκινου 105,5 «Αντιεξουσιαστές στην Εξουσία»- 24 Φεβ 2011.

(1). Μικρή σημασία έχει αν γράφεται ως ταχρείοι ή ταχρίοι, σημασία έχει πως ακούγεται. Πέραν του ότι αν ο «νονός» μας,  ήθελε να  παραπέμψει στην πλατεία Ταχρίρ θα έπρεπε να μας «βάφτιζε» ως ταχρίριους ή ταχρειριους και όχι ως ταχρείους  με (ει) ή (ι) ,με τους αντίστοιχους συνειρμούς .

(2) Περιμένω απάντηση του Μετώπου στο λιβελλογράφημα. Μόνο μία ερώτηση για το συντάκτη του:   Ποιος αποφάσισε, πως το Μέτωπο, δεν χωρά στην Αριστερά, που σύμπασα ενίσχυε, τους μετανάστες, ενώ χωρά το ΚΚΕ;

(3) Από πότε το ΜΑΑ έγινε συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και δεν το πληροφορηθήκαμε;

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 24 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in ΑΛΑΒΑΝΟΣ,Ελλάδα,Πρόσωπα,Πολιτική,ΣΥΝ,ΣΥΡΙΖΑ
Με ετικέτα ,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 24 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/24/25%cf%86%ce%bb%ce%b51%cf%84/

Α. Αλαβάνος: «Η κυβέρνηση αισθάνεται πανικό για την πλατεία Συντάγματος»

`

ΜΕΤΩΠΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΉΣ

Η σημερινή μεγάλη κινητοποίηση στην Αθήνα έκανε το συμπέρασμα οριστικό.

Η ανά τρίμηνο οργάνωση από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ μιας τελετουργικής πορείας είναι λιτανεία που διευκολύνει αντί να κάμψει την κυβέρνηση. Ούτε καν για την τιμή των όπλων.

Οι επιμέρους συνδικαλιστικοί αγώνες, δύσκολοι και ηρωικοί, που παύουν όμως μόλις ψηφισθεί ο σχετικός νόμος αφήνουν εκ των πραγμάτων το κίνημα χωρίς συνέχεια.

Το αίτημα που μπορεί να πολιτικοποίησει, να ενοποιήσει, να βαθύνει τους αγώνες είναι: Να πέσει τώρα η κυβέρνηση Παπανδρέου.

Και απαιτεί τις κατάλληλες μορφές πάλης.

Η 23η Φλεβάρη έδειξε ότι η κυβέρνηση αισθάνεται πανικό στο ενδεχόμενο παραμονής του λαού στην πλατεία Συντάγματος.

Αισθάνεται πανικό για μια πρωτοβουλία που γεννήθηκε από νεολαιίστικες και συνοικιακές ομάδες στο διαδίκτυο.

Για αυτό η στρατηγική της έντασης, αξιοποιώντας ακόμη και νεοφασιστικές ομάδες που από τον Άγιο Παντελεήμονα μετακόμισαν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας.

Για αυτό και οι επαναλαμβανόμενοι βομβαρδισμοί με χημικά ειρηνικών διαδηλωτών μόλις προσέγγιζαν την πλατεία Συντάγματος.

Παρά τις δύσπνοιες, τις αλλεργίες, τις κακουχίες χιλιάδες και για ώρες έμειναν εκεί.

Ο κόσμος του Μέτωπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής με το σύνθημα «Διαδηλώνουμε – Παραμένουμε στο Σύνταγμα» έδωσε με πάθος και αισιοδοξία το παρόν. Μαζί με αγωνιστές από πολλές αριστερές οργανώσεις, φοιτητές, μέλη των ΕΛΜΕ και της ΔΟΕ, εργατικά σωματεία.

Εδώ ξαναγεννιέται η ενότητα και η συντροφικότητα των αριστερών. Εδώ γεννιέται η μετωπική δράση.

Ξέρουμε πια τι πρέπει να γίνει.

Ξέρουμε ότι ο τρόμος και η βία είναι το τελευταίο όπλο μιας αποδομημένης πολιτικά και ηθικά κυβέρνησης. Η μαχητική, πλατειά, ειρηνική κινητοποίηση το ανίκητο όπλο του λαού.

Σήμερα έγινε ένα μεγάλο βήμα μπροστά.

Η σημερινή εμπειρία και η συντροφική ατμόσφαιρα στο Σύνταγμα δείχνει ότι η μεγάλη στιγμή, η μεγάλη στροφή μπορεί να είναι και εφικτή και κοντά».

Αθήνα 23.2.2010

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 24 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in ΑΛΑΒΑΝΟΣ,Ελλάδα,Κρατική Τρομοκρατία,Μέτωπο,ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ
Με ετικέτα ,,,

Posted by ftanei_pia on 24 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/24/%ce%b1-%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%b2%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b7-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%ad%cf%81%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b1%ce%b9%cf%83%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%b5%cf%84%ce%b1%ce%b9-%cf%80%ce%b1/

Γιατί δεν έμεινε ο Κόσμος; Μια άλλη ματιά για χθές-μια πρόταση για αύριο

.



`
Ένα ταξίδι χιλίων χιλιομέτρων
αρχίζει μ’ ένα βήμα
(Λάο Τσε κίνεζος φιλόσοφος)

`

Αγαπητέ συν-μπλογκερ και

φίλε Γιάννη*

κριβώς πριν 10 μέρες ξεκινήσαμε με την ιδέα, που δυο τρεις bloger έριξαν, εν όψει της απεργίας της 23 Φλεβάρη και που αμέσως χαιρετίστηκε και συσπείρωσε 35 Bloger, κάτι πολύ θετικό για τη χώρα μας, όπου ο ατομισμός, είναι η υπέρτατη αξία. 1ο Λοιπόν θετικό συμπέρασμα η ενότητα και η συλλογική δράση των 35.

τη πορεία μέσα σε ένα κλίμα ελευθερίας, ισοτιμίας, ανθρωπιάς και συντροφικότητας  θα έλεγα,  ξεδιπλώθηκε μια φιλότιμη προσπάθεια, με τις ελλείψεις και τις ατέλειες που πάντα έχει το αυθόρμητο και ανοργάνωτο, που όμως κατόρθωσε να απευθυνθεί σε χιλιάδες συνανθρώπους μας και να τους κάνει να προβληματιστούν (Πίνακας στο τέλος ) και να κινηθούν για την επιτυχία της απεργίας,  για την απαλλαγή της χώρας από την μάστιγα Παπανδρέου, Μνημονίου και των κηδεμόνων ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ,  και την ανταλλαγή για μετά απόψεων ,προτάσεων, στόχων..

2ο θετικό συμπέρασμα ένα λιθαράκι των 35, στην προσπάθεια ενός λαού να σπάσει τα δεσμά του.

ιδέα να παραμείνουμε στο Σύνταγμα δεν ακούστηκε πρώτη φορά, μόνο επειδή συνέπεσε και συνδυάστηκε με τα γεγονότα της Αιγύπτου (Πλ. Ταχρίρ), πολλές φορές πιο πριν, ακούστηκε έξω από τη Μεγ. Βρεττάνια, αλλά οι διάφορες κομματικές ηγεσίες για δικούς τους υπαρξιακούς  (και ιδεολογικούς) λόγους, την ματαίωναν, δίνοντας έτσι την ευκαιρία σε διάφορες ακραίες ομάδες, για λίγη ώρα να το δοκιμάσουν, με τη γνωστή πάντα κατάληξη…

Η χθεσινή κατάληψη της Πλ. Συντάγματος επί τόσες ώρες και από τόσο κόσμο, (έως και 4-5000) που προέρχονταν από μια μεγάλη γκάμα της κοινωνίας, είναι κατά τη γνώμη μας, το

3ο θετικό συμπέρασμα

από ένα πρωτόλειο πολιτικό –όχι κομματικό ρεύμα, που αρχίζει και δημιουργείται μέσα στον κόσμο, και μορφοποιείται σε πλήθος ενεργών ανθρώπων που όταν αποκτήσει το κρίσιμο μέγεθος, θα μπορεί να κάνει τη διαφορά, και να ωθήσει τα πράγματα σε άλλους θετικούς δρόμους.

Ένας που δεν ήταν παρών, δεν μπορεί να φαντασθεί τον πλούτο και την ποικιλία της πολιτικής κουζίνας, που γευτήκαμε χθες το μεσημέρι. Νέοι και  μεσήλικες, αντιεξουσιαστές, και σπίθες, αντάρσιοι και ΕΘΕΛ, μετωπικοί και φοιτητές, γυναίκες και νεολαίοι, συριζαίοι και σωματεία, ΟΛΜΕ, μαθητές  και αναρχικοί, κ.α. , με δυό λόγια μια ανοιχτή βεντάλια πολιτικών, κοινωνικών, ιδεολογικών και ηλικιακών αποχρώσεων, με ένα κοινό στόχο, να φύγει ο αρμαγεδώνας που σαρώνει τη χώρα μας .

Χάσαμε μιά μάχη όχι τον πόλεμο

α πιο πάνω θετικά, δεν επισκιάζουν στο ελάχιστο το γεγονός ότι δεν μπορέσαμε να πείσουμε ένα σοβαρό ποσοστό όχι του συνόλου της κοινωνίας, αλλά ούτε καν αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων που κατέκλυσαν του δρόμους της Αθήνας να στρίψουν δεξιά.

1η χθεσινή μας ήττα.

Και η δεύτερη ήττα, (δεν ξέρω αν μικρότερη ή μεγαλύτερη) ήταν η εικόνα που θύμιζε αρένα του Ρωμαϊκού Κολοσιαίου, (ζωντανή μετάδοση ζούγκλας, τι σύμπτωση..) όπου 100-200 περικυκλωμένοι διαδηλωτές καθισμένοι στο οδόστρωμα, τραγουδώντας και μη φέροντας καμμιά αντίσταση προπηλακίζονταν, ψεκάζονταν, υβρίζονταν, κακοποιόνταν από εκατοντάδες πραιτωριανούς και σπρώχονταν βίαια προς την Πανεπιστημίου, χωρίς καμμιά δική μας βοήθεια…

ικηθήκαμε λοιπόν χθες, όσοι αγωνιστήκαμε για να παραμείνουμε στο Σύνταγμα (και πολλοί άλλοι….) Αυτή είναι η αλήθεια, όσο πικρή και αν ακούγεται. Οι λόγοι θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο στοχασμού και ευρύτατου διαλόγου στο μπλογκ, σε συνελεύσεις ,  συλλογικότητες και αλλού.

Προσωπικά, μια πικρή παρατήρηση θα καταθέσω, όχι για να δικαιολογήσω την χθεσινή ήττα, για την οποία αναλαμβάνω και τις ευθύνες που μου αναλογούν, αλλά γιατί αυτή μου άνοιξε πολύ βαθιά πληγή, που δεν ξέρω αν και ποτέ θα κλείσει:

Δεν περίμενα λοιπόν, ποτέ, (αν και έπρεπε να το ξέρω εκ πείρας, και από τις κομματικές ανακοινώσεις ή και από τα δημοσιεύματα αριστερής καταδίκης της παραμονής μας εκεί), ούτε φανταζόμουνα πως ήταν δυνατόν τόσες χιλιάδες διαδηλωτές, που πριν λίγα μέτρα φώναζαν τα δικά μας συνθήματα, θα μας γύριζαν την πλάτη επιταχύνοντας την προς Ομόνοια πορεία τους.

Ήττα λοιπόν, που όμως δεν μας πτοεί, αλλά ατσαλώνει τη θέληση μας για συνέχιση του αγώνα. Γιατί συμπίπτει με το ότι ταυτόχρονα υπήρξε και η πρώτη στη μεταπολίτευση κατάληψη της Πλατείας Συντάγματος ειρηνικά, για τόσες ώρες και απέναντι σε αμέτρητους σιδηρόφρακτους λεγεωνάριους με χιλιάδες ρίψεις δακρυγόνων και κρότου-λάμψης, που όχι μόνο δεν διέλυσαν αλλά ούτε πτόησαν, όπως άλλες φορές, τους συγκεντρωμένους.

Το γεγονός αυτό αποτελεί μια πολύτιμη για το μέλλον παρακαταθήκη, όχι μόνο για την επανάληψη της, που νομοτελειακά θα συμβεί, αλλά για την καλύτερη μελέτη, οργάνωση, επόμενη υλοποίηση  . Γιατί μην ξεχνάμε πως μόνο μια μάχη χάθηκε όχι ο πόλεμος, που μας έχουν ανοίξει.

Η πρόταση:

ο μπλόγκ 23 Φλεβάρη θα πρότεινα να παραμείνει σαν μαγιά μιάς δικτυακής  ομάδας, αφού  συζητήσουμε τη νέα του ονομασία π.χ.

«23 Φλεβάρη η αρχή, Πτώση της τυραννίας το τέρμα»,

και αφού συμπληρωθεί με νέους και αξιόλογους συνεργάτες, συζητηθεί  ο τίτλος, η μορφή , η λειτουργία, οι στόχοι, η διαχείριση του κ.α. .

Φρονώ ακόμη πως ευχής έργο θα ήταν η συνέχιση της λειτουργίας του, γιατί μια συλλογικότητα δεν την αφίνεις αν τουλάχιστον δεν υπάρξει άλλη ισάξια, πόσο μάλλον όταν ζούμε στους καιρούς ιδιώτευσης, ατομισμού, χρηματιστικής αποτίμησης των πάντων,   …Μνημονίου, που τέτοιες συσπειρώσεις μπορούν (δυνητικά) να προσφέρουν ανεκτίμητες υπηρεσίες.

«Χτυπήματα» σε blog 23 Φλεβάρη Μένουμε Σύνταγμα από 14-24 Φλεβ. (έως 17:15) ,
Συνολικά 10 ημερών 12221



* Με αφορμή το άρθρο του Γιάννη Παπαϊωάννου

2 Σχόλια
by ftanei_pia on 24 Φεβρουαρίου 2011  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ελλάδα,Συσπειρώσεις
Με ετικέτα ,,,,,

Posted by ftanei_pia on 24 Φεβρουαρίου 2011

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2011/02/24/%ce%b3%ce%b9%ce%b1%cf%84%ce%af-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%ad%ce%bc%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%b5-%ce%bf-%ce%ba%cf%8c%cf%83%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%ac%ce%bb%ce%bb%ce%b7-%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9/

« Older Posts