Που ακούστηκε να γράφονται στα σωματεία, μόνο οι «ημέτεροι»;
του Δ. Ζαγορίτη
ίναι πρωτοφανές. Είναι ανήκουστο. Είναι αθλιότητα πρώτου μεγέθους και δείχνει ανάγλυφα το κατάντημα, που μέσα στη γενική σήψη του συνδ/κού κινήματος, έχουν περιέλθει οι μόνιμες πια (ανεξάρτητα αν εκλέγονται, με τρόπο που θα γίνει κατανοητός παρακάτω…) ηγεσίες στο σύλλογο συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ, όπου με τερτίπια και μεθοδεύσεις που θα ζήλευαν οι αλήστου μνήμης εργατοπατέρες Μακρής και Θεοδώρου, που στα «πέτρινα χρόνια» του 50 και του 60, όταν δεν φυλάκιζαν, δεν καταδίωκαν, δεν φίμωναν, κάθε άλλη φωνή, τους διέγραφαν και τους απαγόρευαν όχι μόνο να ξανα-γραφτούν στα σωματεία, αλλά και ούτε να περάσουν έξω από αυτά, γιατί αλλιώς κινδύνευε η σωματική τους ακεραιότητα από τους μπράβους και τραμπούκους φίλους τους.
Και αν σήμερα είναι ελεύθερη η προσέγγιση στα γραφεία τους, οι σύγχρονοι συνταξιουχο-πατέρες, θυμήθηκαν τις καταδικασμένες στη συνείδηση όλων, παράνομες, αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, αρνούμενοι να γράψουν στο Σύλλογο Συνταξιούχων, αδικαιολόγητα και επιλεκτικά, όσους δεν θεωρούν (άκουσον-άκουσον..) ότι θα τους ψηφίσουν, φοβούμενοι μήπως και κινδυνέψουν οι συνδικαλιστικές τους «μονιμότητες», οι «καρέκλες» και τα εξ’αυτών απορρέοντα οικονομικά οφέλη εκατοντάδων Ευρώ μηνιαίως, που υπό τύπον εξόδων κινήσεως, παραστάσεως , κλπ…εισπράττουν, για το συνδικαλιστικό (υποτίθεται) έργο, που έχουν επιλέξει εθελοντικά να υπηρετούν (υποτίθεται).
Και όλα αυτά να συμβαίνουν, την ώρα που οι επικουρικές μας συντάξεις κατακρεουργούνται, και σε πολλούς έχουν ήδη μπροστά το νούμερο 2, αν όχι και το 1…, χωρίς καμιά απολύτως αντίδραση εκ μέρους των, που απλά περιορίζονται να μας λένε όταν απαιτούμε δράση: «τι θέλετε να κάνουμε; επανάσταση;!!) .
Αυτα όμως που νομίζουμε πως δεν είναι του παρόντος τα προσπερνάμε..
Στο θέμα μας:
Καταγγέλλουμε στο Προσωπικό της ΕΥΔΑΠ και στους Συνταξιούχους, τις απαράδεκτες αυτές λογικές των αποκλεισμών και απαιτούμε πριν καταφύγουμε στη δικαιοσύνη για την τήρηση της νομιμότητας, να σταματήσουν άμεσα τα παιχνιδάκια και να προχωρήσει το Δ.Σ., χωρίς καμιά άλλη καθυστέρηση , στην εγγραφή όποιου έχει βγεί σε καθεστώς συνταξιοδότησης και που έχει (ή θα) υποβάλλει αίτηση εγγραφής στο Σύλλογο.
Οι δικαιολογίες του τύπου «δεν μπορούμε να γράψουμε κανέναν που δεν έχει βγει η επικουρική του σύνταξη», είναι για μικρά παιδιά και καλό θα είναι να μην τις επικαλούνται, γιατί γνωρίζουμε και θα αποκαλύψουμε αρκετούς συνταξιούχους που δεν έχει βγεί η σύνταξη τους από το Επικουρικό Ταμείο και όμως έχουν γραφτεί στα μητρώα του Συλλόγου και μάλιστα θα είναι και υποψήφιοι στις εκλογές που έρχονται.
Παραδείγματος χάριν ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΑ ΜΗΤΡΩΑ του Συλλόγου και καλώς έγινε, ο συνάδελφος Θεοχάρης Θανάσης, ΑΜ 85012, γεν. 1955, στέλεχος της ΔΑΚΕ ΕΥΔΑΠ, πρόσφατα συνταξιοδοτηθείς και που δεν του έχει βγεί ακόμη η επικουρική σύνταξη.
Πως εξηγείται αυτή η εξαίρεση συνάδελφοι του Δ.Σ.; Γιατί το (κατ’εμάς παράνομο) κριτήριο «του να έχει βγεί η επικουρική», δεν τηρήθηκε από όσους το επικαλούνται στην ανάλογη περίπτωση;
Τα συμπεράσματα δικά σας.
Δεύτερη, παλαιότερη περίπτωση: Του συναδέλφου Γιάννη Φασουλά, στελέχους τότε του ΠΑΜΕ, που πριν λίγα χρόνια, αρνιόνταν να τον γράψουν, αλλά όταν έγινε τρικούβερτος σαματάς, που ακούστηκε μέχρι την Ομόνοια, όχι μόνο τον έγραψαν, αλλά και δέχτηκαν να υποβάλλει και υποψηφιότητα για το Δ.Σ. και που (για την ιστορία το αναφέρουμε) εκλέχτηκε.
Δηλαδή τι να υποθέσουμε συνάδελφοι του Δ.Σ; Ότι πρέπει νάχουμε στεντόρεια φωνή και να διεκδικούμε το αυτονόητο (Γ.Φ.), ή να είμαστε στελέχη π.χ. της ΔΑΚΕ ΕΥΔΑΠ (Θ.Θ.), ή μήπως να κατέβουμε στη Ζήνωνος 4 και να «γίνει το σώσε» για να μας γράψετε στο Σωματείο μας;
Άλλη επιλογή δεν μας επιτρέπετε, συν-φοι Ν. Χρονόπουλε (Πρ.), Μ.Σηφακάκη (Γ.Γ.) και τα άλλα μέλη του Δ.Σ;
Που το πάτε τελικά συνάδελφοι; Να μας τρελάνετε τώρα στα γεράματα, όταν μάλιστα οι πενιχρές μας συντάξεις δεν φτάνουν ούτε για τσιγάρα πόσο μάλλον για νοσήλεια;
Έλεος.