Νησίδες ντροπής

του Κώστα Γρηγοριάδη

                                                                                                                                                                                                                               Όσοι είχατε το ερώτημα για το πού πήγε τελικά ο 902, ο σταθμός που φτιάχτηκε με τις στερήσεις και την οικονομική ενίσχυση των μελών, των φίλων και οπαδών του ΚΚΕ, ήρθε ο καιρός να το μάθετε. Στα χέρια του εφοπλιστή Μαρινάκη πήγε, κι αυτό το μαθαίνουμε από το ρεπορτάζ της εφημερίδας του εφοπλιστή.

Ειδικά αυτήν την περίοδο που ο εφοπλιστής θέλει να βάλει «πόδι» στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας τον Πειραιά για μεγάλες μπίζνες πάντα, διαμέσου του αντιπροέδρου του ΟΣΦΠ Μώραλη που κατεβαίνει για δήμαρχος Πειραιά ,ο ραδιοσταθμός θα αποτελέσει και ένα ισχυρό προπαγανδιστικό όπλο για τα επιχειρηματικά του συμφέροντα.

Τώρα θα πει κάποιος «και τι σε νοιάζει πού πήγε ρε φίλε ο 902, αφού πουλήθηκε για να πληρωθούν οι εργαζόμενοί του και ασφαλιστικά τους ταμεία;». Θα του απαντήσω ότι δεν απαντώ σε αφελή ερωτήματα. Ένα κομμουνιστικό κόμμα, ακόμη κι αν αναγκάζεται να προβεί σε μια πώληση, πρέπει να εξετάζει και ποιος είναι ο αγοραστής. Π.χ αν είναι έμπορος όπλων, αν είναι έμπορος λευκής σαρκός, αν είναι χρηματοδότης υπόπτων για την δράση τους πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων κλπ κλπ.

Να μην πέσουμε κι εμείς στην παγίδα του «νόμιμου άρα και ηθικού». Αλλά -δε βαριέσαι;- σοσιαλιστικές νησίδες στον καπιταλισμό δεν μπορούμε να έχουμε. Λίγη ντροπή όμως, ακόμη και στον καπιταλισμό χρειάζεται να έχουμε.

2014-04-26 Παραιτησεις ΣΥΡΙΖΑ-3Υ.Γ. Υπότιτλος, σκίτσο δικά μας..

Δημόσια δήλωση παραίτησης μελών του ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας

Aπό το aristeroblog.gr

`

`

Η απόφασή μας να αποχωρήσουμε από την Οργάνωση Μελών του ΣΥΡΙΖΑ Αμαλιάδας και από τα κομματικά όργανα που συμμετέχουμε οφείλεται κυρίως στο γεγονός πως είμαστε πλέον βέβαιοι για την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από αριστερό ριζοσπαστικό σε αστικό κόμμα. Από την αμφισβήτηση και την προσπάθεια ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος, που ήταν κυρίαρχες έννοιες πριν μερικά χρόνια, περάσαμε ολοταχώς στην διαχείριση της κρίσης του καπιταλισμού και τον εξευγενισμό του.

 `
άφιξη των υποστηρικτών της «προεδρικής τάσης» μετά το συνέδριο στις Οργανώσεις Μελών με τη φόρα των «νικητών» που σε κάθε ευκαιρία επιδεικνύοντας την αριθμητική της υπεροχή, θεωρώντας λάφυρο πολέμου την υποταγή των υπολοίπων στη βούλησή της και συχνά – πυκνά χλευάζοντας και λοιδορώντας τις διάφορες διατυπώσεις κριτικής σε οποιαδήποτε ευκαιρία, ήταν για αρκετούς από μας ένα πρώτο δείγμα από μια σειρά συμπεριφορών, επιλογών και μεθοδεύσεων.

Ήταν τα πρώτα σύννεφα που πύκνωναν ολοένα στον ουρανό πάνω απ’ το ΣΥΡΙΖΑ.

(περισσότερα…)

ΜΙΑ ΛΑΜΠΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΛΕΞΙΟ

April 24th, 2014 | Author: kartesios

Αντί, ο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει φέιγ βολάν το δημοσίευμα της WSJ και την απάτη της Eurostat και της Τρόικας….Αντί να βάλει τα μέλη του να γυρίζουν πόρτα – πόρτα όλα τα σπίτια των Ελλήνων ψηφοφόρων και να τους εξηγούν τι έγινε…. Αντί να κρατήσει το θέμα ψηλά μέχρι την ημέρα των εκλογών και ταυτόχρονα να καταγγείλει ότι οι αφορολόγητοι εφοπλιστές χρωστούν 101.065.652,15 ευρώ στα Ταμεία Πρόνοιας των ναυτεργατών…Αντί να βάλει στο Σύνταγμα ηλεκτρονικό πίνακα να μετράει τους ανασφάλιστους οι οποίοι έφτασαν τα 2,4 εκ. ενώ ο Υπ. Υγείας δηλώνει ότι «δεν γνωρίζω ακριβώς τον αριθμό»…Αντί ο ΣΥΡΙΖΑ να φωνάζει ότι η συγκυβέρνηση ξεδιάντροπα τάζει ξεροκόμματα από τα ρέστα του κοινωνικού μερίσματος για τον Ιούνιο, δηλαδή μετά τις ευρωεκλογές και μόνο αν οι θεόφτωχοι αποδειχτούν καλά παιδιά μπροστά στην κάλπη…

(περισσότερα…)

Η «μεγάλη νύχτα» της 21ης Απριλίου 1967- Ένα άγνωστο ντοκιμαντέρ του Π. Βούλγαρη (βίντεο)

panagoylis-alekos-620x330Ξημέρωμα Παρασκευής, 21ης Απριλίου 1967. Η μέρα δεν ήλθε ποτέ. Μια μεγάλη νύχτα ξεκινά σε όλη την Ελλάδα. Το σκοτάδι θα διαρκέσει πάνω από 7 χρόνια. Με την πρόφαση του «κομμουνιστικού κινδύνου» η τριανδρία των Παπαδόπουλου, Παττακού, Μακαρέζου, με τη συνεργασία και την ανοχή των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, βάζει τη χώρα στο γύψο. Παρά το γεγονός ότι τα κόμματα ετοιμάζονταν για τις εκλογές, που είχαν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου 1967, κυριολεκτικά πιάνονται στον ύπνο.

Η «μεγάλη νύχτα», που κράτησε μέχρι τις 23 Ιουλίου 1974, καταγράφεται στο φιλμ που παρουσιάζουμε. Είναι «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974», ένα περίπου άγνωστο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη.

Το 37λεπτο ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974». ταινία, η οποία περιέχει πολύτιμο αρχειακό υλικό· από την κηδεία των Γεωργίου Παπανδρέου και Γιώργου Σεφέρη ως τις δίκες του Αλέκου Παναγούλη και άλλων αγωνιστών.
«Σε αυτό το φιλμ υπάρχει ό,τι καταφέραμε εμείς που μείναμε στον τόπο» είπε ο σκηνοθέτης, ο οποίος θυμήθηκε ότι την ώρα του πραξικοπήματος του 1967 ο ίδιος συμμετείχε στα γυρίσματα της ταινίας «Κιέριον» του Δήμου Θέου. « Συμμετείχαν όλοι» είπε συγκινημένος. « O Αγγελόπουλος, η Μαρκετάκη, ο Φέρρης, ο Βαλτινός. Ήταν μια ταινία όμως που άρχισε να φθίνει,γιατί άλλους τους συνελάμβαναν και άλλοι φεύγανε».

papadopoylos
Σιγά σιγά άρχισε να καταγράφει ό,τι μπορούσε με μια κάμερα Super 8. Φυλακές του Μπογιατίου, κάποια στρατοδικεία… Αργότερα το υλικό έφθασε στο Παρίσι,  όπου ο Κώστας Γαβράς το είδε μαζί με τον Κρις Μαρκέρ.  Αμέσως βοήθησαν τον Βούλγαρη, στέλνοντάς του μια μηχανή 16 mm και φιλμ. Έτσι συνεχίστηκε η κινηματογράφηση.  Η κηδεία του Πέτρουλα, οι φυλακές της Ακροναυπλίας, η πορεία της Ειρήνης.

« Στη Δικτατορία, από ένστικτο, φανταζόμασταν ότι κάτι θα συμβεί στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου», ανέφερε ο σκηνοθέτης, «αλλά κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα μαζεύονταν 500.000 άνθρωποι.  Ήταν ένας τρόπος για να φανεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που δεν αντιδρά». Όλα αυτά όμως γίνονταν κρυφά. Έπρεπε να έχεις ειδική άδεια για να κυκλοφορείς με κάμερα στους δρόμους της Αθήνας. «Ήταν μια εποχή συντροφικότητας, το ξεκίνημα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, μια εποχή που τη θυμάμαι σε ένα κλίμα φοβίας και ανασφάλειας, αλλά ταυτόχρονα και βαθιάς ανθρωπιάς. Άρα, είναι ένα χρήσιμο υλικό.Για να ξαναθυμηθούμε εμείς και για να μάθουν οι νέοι».

Δεν έλειψαν οι δυσκολίες και τα κυνηγητά. Αλλά αυτό δεν πείραζε γιατί «καταγράψαμε σημαντικά πράγματα από ταράτσα σε ταράτσα, όπως τα γεγονότα στη Νομική. Ίσως η ποιότητα να μην είναι πάρα πολύ καλή,όμως το γεγονός που καταγράφεις είναι» συμπλήρωσε στο τέλος της παρουσίασης ο Νίκος Καβουκίδης.

Πηγή: «Κίνηση Ενεργοί Πολίτες»

Υ.Γ. Σκίτσο Δικό μας

Υ.Γ. 2:  Κ.Κόλλιας Βικιπαίδεια

Κ. Λαπαβίτσας: Τι να πούμε τι;

Το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ

Σάββατο, 19 Απριλίου 2014

`

Κλικ περισσότεροσ Κ. Λαπαβιτσας

«Η επικοινωνιακή διαχείριση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ είναι φυσικά σημαντική, γιατί το μνημονιακό στρατόπεδο έχει ήδη βάλει σε λειτουργία τους μηχανισμούς υπερβολής, ψεύδους και σπίλωσης. Πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει όμως η σκληρή κοινωνική πραγματικότητα και, πάνω από όλα, η εμπιστοσύνη και ο ενθουσιασμός των λαϊκών στρωμάτων. Θα είναι μεγάλο σφάλμα να υποσταλεί η σημαία του ριζοσπαστισμού, καθώς βαδίζουμε προς τις εκλογές.»

`

αταρχήν τα γεγονότα. Εδώ και αρκετές εβδομάδες με πλησίασαν περισσότερες της μιας πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να επιδιώξουν τη συμμετοχή μου στο ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών ως συνεργαζόμενου. Μετά από πολλή σκέψη, δέχθηκα. Να τονίσω ότι ήρθα σε διάλογο για το θέμα και με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως είναι πλέον γνωστό, οι εσωκομματικές διεργασίες κατέληξαν στο να μη συμπεριληφθώ στο ψηφοδέλτιο.

`

Και τώρα για την πολιτική ουσία. Πιστεύω ότι στην Ελλάδα σήμερα είναι απαραίτητος ένας ξεκάθαρος ριζοσπαστισμός που δε θα τρέμει μπροστά στα εκβιαστικά διλήμματα του ευρώ, θα είναι έτοιμος για μονομερείς δράσεις,  θα έχει πειστικό πρόγραμμα ανάπτυξης προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και θα ξεκόβει αποφασιστικά από τα φθαρμένα ονόματα του παρελθόντος. Μόνο οι δυνάμεις της Αριστεράς μπορούν να τα προσφέρουν όλα αυτά.

`

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα στο οποίο ακουμπάνε οι ελπίδες του ελληνικού λαού – κυρίως των εργατικών και μικρομεσαίων στρωμάτων – για να ξεφύγει η χώρα από τα μνημονιακά ερείπια. Μπορεί να παίξει ρόλο ιστορικό. Συμφώνησα στην επιδίωξη συμμετοχής μου στο ψηφοδέλτιο επειδή πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τα ριζοσπαστικά στοιχεία που χρειάζεται ο τόπος.

`

Η επικοινωνιακή διαχείριση των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ είναι φυσικά σημαντική, γιατί το μνημονιακό στρατόπεδο έχει ήδη βάλει σε λειτουργία τους μηχανισμούς υπερβολής, ψεύδους και σπίλωσης. Πολύ μεγαλύτερη σημασία έχει όμως η σκληρή κοινωνική πραγματικότητα και, πάνω από όλα, η εμπιστοσύνη και ο ενθουσιασμός των λαϊκών στρωμάτων. Θα είναι μεγάλο σφάλμα να υποσταλεί η σημαία του ριζοσπαστισμού, καθώς βαδίζουμε προς τις εκλογές.

`

2014-04-11 saligari

Αριστερά

Από πού πάνε για την Ανάσταση;

`

`

Θα αναστηθεί κάποτε η Αριστερά, νοούμενη όχι απλώς ως οι αξίες της και οι ιδέες της για τον κόσμο και το μέλλον του, ή, πολύ περισσότερο, όχι ως τα κόμματα και οι κοινωνικές συλλογικότητες που αναφέρονται σε αυτήν στον ένα ή τον άλλο βαθμό —όλα αυτά ποτέ δεν πέθαναν, ακόμα κι αν επιζούν παραμορφωμένα ή ακρωτηριασμένα— αλλά ως πολιτική δύναμη μετασχηματισμού τών κοινωνιών; Ενδεχομένως ναι.

(περισσότερα…)

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ

April 19th, 2014 | Author:

`

2014-04-19 καλη ανασταση

Μια χαρά ήμουν – το κατά δύναμιν πάντα – μέχρι που βρέθηκα την προηγούμενη Κυριακή έξω από ένα Lidl. Είδα ουρές, ρώτησα τι παίζει, «φτηνά κατσίκια και αρνιά» μου είπαν. Έβγαλα το κινητό κι άρχισα να τραβάω φωτογραφίες. Περίμενα να μου την πουν. Να θυμώσουν που τους φωτογράφιζα. Παπάρια. Κανείς.

Και η ουρά μεγάλωνε. Κι ύστερα έγινε το ντου. Πέντε λεπτά αργότερα άρχισαν να βγαίνουν από το μαγαζί οι πρώτοι «αγανακτισμένοι». Φώναζαν για κοροϊδία, ότι είχε μόνο 6 αρνιά που εξαφανίστηκαν, ότι τα υπόλοιπα τα κράτησε το προσωπικό, ο σεκιουριτάς, ο ένας κι ο άλλος. Λίγο παραπέρα κάποιος έτρεχε μ’ ένα αρνί στην πλάτη και δύο τον κυνηγούσαν. Εν τω μεταξύ, η ουρά που περίμενε να μπει δεν πτοήθηκε από τις τσιρίδες της ουράς που έβγαινε. Είχε ελπίδες ότι θα βρει το κρυμμένο αρνί.

(περισσότερα…)

Λαϊκές εξεγέρσεις, ολιγαρχικά πραξικοπήματα

`
Από ΒΑΘΥ ,
Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου – «Επίκαιρα»

Οι πρόσφατες εμπειρίες από την Ουκρανία, τη Βενεζουέλα και τις χώρες της λεγόμενης «αραβικής άνοιξης» μαρτυρούν πως ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός…

Ακόμη κι αν δεν το γνωρίζαμε από την Ιστορία, η άνοδος των κινημάτων διαμαρτυρίας σε διεθνές επίπεδο κατά την τελευταία τριετία μάς δίδαξε ότι οι μαζικές διαδηλώσεις μπορεί να είναι φορείς εντελώς διαφορετικών κοινωνικών και πολιτικών μηνυμάτων. Από μόνο του το γεγονός ότι οι διαδηλωτές φορούν μάσκες, φτιάχνουν οδοφράγματα και υποφέρουν από πραγματικά προβλήματα δεν σημαίνει αυτόματα ότι αγωνίζονται για τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη».

Με αυτές τις εύστοχες διατυπώσεις ξεκινούσε ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας Guardian Σέιμας Μάιλν την ανάλυσή του για τις εν εξελίξει ταραχές στη Βενεζουέλα στο φύλλο της 9ης Απριλίου. Ωστόσο, οι διαπιστώσεις του θίγουν ένα γενικότερο ζήτημα καίριας σημασίας, που υπερβαίνει κατά πολύ τα τεκταινόμενα στη συγκεκριμένη χώρα. (περισσότερα…)

Α. Γεωργιάδης: »Μισώ και σιχαίνομαι τους απεργούς»!

Η αστική νομιμότητα και ο .. Μπρεχτ #Χημικά και κρότου λάμψης στο μπλοκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Βίντεο)