ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη – Best Seller -17Β-ΕΠΙΛΟΓΟΣ /ΤΕΛΟΣ —

`

…«Μην  επιτρέψετε,  συνάδελφοι, να θυσιαστούν  στον βωμό του    μνημονίου οι αλγοριθμικοί έλεγχοι της ομάδας εργασίας του Παν.   Δάνη, η εκπληκτική αυτή ευκαιρία να χτυπήσουμε την  καρδιά της  μεγαλοφοροδιαφυγής, μέσα  από   δικούς μας, αξιόπιστους    καταλόγους  φοροφυγάδων  που επισκίαζαν τις λίστες   Λαγκάρντ,  Λουξεμβούργου  κτλ.  Θα  εισρεύσουν   μεγάλα  ποσά στα δημόσια ταμεία  και   θα   αποκαταστήσουμε  το   απολεσθέν   αίσθημα   δικαιοσύνης.»

(Γ.Β.,  Βουλή,  πριν   ψηφιστεί   το  3ο μνημόνιο)…   

`

(Διευκρίνηση: Τιμώ και σέβομαι το Γιάνη Βαρουφάκη. Αναγνωρίζω, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, το θάρρος, το σεβασμό σε ιδέες και αρχές, καθώς και τις εξαιρετικές γνώσεις και επιστημονικές του ικανότητες του. …Δεν έχω την τιμή να τον γνωρίζω, ούτε τον ψήφισα ποτέ, ούτε διαφαίνεται, ιδίως τώρα, που κατεβαίνει στις εκλογές, λόγω, κυρίως μη πολιτικής συμφωνίας (για Καπιταλισμό-ΕΕ κ.α.)…

`

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ **)

`

ο  3° μνημόνιο  το  έφεραν  στη  Bουλή  στα  μέσα Αυγούστου. Η συνεδρίαση της ολομέλειας ξεκίνησε στις εννέα το βράδυ, όταν οι βουλευτές λάβαμε εκατοντάδες μνημονιακές σελίδες που συνόδευαν τη νέα δανειακή σύμβαση. Με  τον  πρώτη  ματιά  φαινόταν  ότι  η μετάφραση  ήταν   γελοιωδώς   πρόχειρη, πιθανόν αλγοριθμική. Το Σώμα υποθέτω θα έπρεπε να διαβάσει όλον αυτό τον όγκο, που, και σε καλά ελληνικά να ήταν διατυπωμένος, ήταν οδυνηρό να διαβαστεί προσεκτικά, και να ψηφιστεί έως τα πρωί. Η ολονυχτία προβλεπόταν πραγματικό μοιρολόι αντί για κοινοβουλευτική διαδικασία, με τους μονολόγους των βουλευτών ένα αφόρητο σάουντρακ.

Μην έχοντας κάτι καλύτερο να κάνω, χρησιμοποίησα τις διασυνδέσεις που μου απέμεναν στις Βρυξέλλες για να λάβω στον υπολογιστή μου την αγγλική έκδοση των μνημονιακών κειμένων, με στόχο να περάσω το βράδυ μελετώντας τα αυθεντικά μνημονιακά κείμενα τα μόνα που είχαν νομική ισχύ.

Το φάσμα της καταστροφής ήταν ορατό διά γυμνού οφθαλμού από την πρώτη κιόλας σελίδα, εκεί όπου αναφερόταν ότι οι ελληνικές αρχές δεσμεύονταν να συμφωνούν τα πάντα με τους δανειστές, χωρίς ίχνος ανταποδοτικότητας, χωρίς την παραμικρή δέσμευση των δανειστών να συμφωνούν με τις ελληνικές αρχές. Επρόκειτο για ένα συμβόλαιο εκχώρησης δικαιωμάτων που κανένα δικαστήριο ευνομούμενης χώρας δε θα εκλάμβανε ως ισχυρό. Ήταν σαν να υπογράφεις συμβόλαιο με εργοδότη ότι του πουλάς το σώμα και την ψυχή σου: απλώς το δικαστήριο δεν μπορεί να αποδεχθεί το δικαίωμά σου να πουληθείς, ακόμα κι αν ποθείς να είσαι δούλος .

Εξαγριωμένος με αυτά που διάβαζα, εργάστηκα αρκετές ώρες, προσθέτοντας επεξηγηματικές υποσημειώσεις σ’ όλο τα νέο μνημόνιο και αναρτώντας το αποτέλεσμα στην ιστοσελίδα μου. Την επόμενη μέρα το είχαν κατεβάσει, σε μορφή pdf, ένα εκατομμύριο επισκέπτες από όλο τον κόσµο.¹ Έως τις εννέα το πρωί 118 βουλευτές του Σύριζα και 114 του μνημονιακού τόξου υπερψήφισαν την επέκταση της υποταγής μας στη χρεοδουλοπαροικία. Ήμουν ένας από τους 21 βουλευτές του Σύριζα που ψήφισαν «όχι», ενώ άλλοι 11 απείχαν.

Ο αντίκτυπος στο χώρα ήταν φρικτός. Όλοι σχεδόν οι φορολογικοί συντελεστές αυξήθηκαν. Ο ΦΠΑ πήρε τον βασανιστικό ανήφορο για όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες: τρόφιμα, ξενοδοχεία, βιβλία, φάρμακα, λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ κτλ. οι επιχειρήσεις, είτε ήταν ατομικές είτε τράπεζες και σούπερ μάρκετ, είδαν τον συντελεστή φορολόγησης τους να αυξάνεται από το 26% στο 29% και, τα χειρότερο, εξαναγκάστηκαν σε προπληρωμή του φόρου της επόμενης χρονιάς σε ποσοστό 100%, στη χώρα που συνορεύει με μια Βουλγαρία όπου οι επιχειρήσεις πληρώνουν … 10% (και χωρίς προπληρωμή). Το ΕΚΑΣ για τους ασθενέστερους Έλληνες, τους φτωχούς συνταξιούχους, κόπηκε ώστε να καταργηθεί. Οι ασφαλιστικές εισφορές αυξηθήκαν την ώρα που η ανασφάλεια θριάμβευε.

Όλη η εναπομείνασα δημόσια περιουσία ξαναβγήκε στο σφυρί, μέσω ενός Υπερταμείου χειρότερου του ΤΑΙΠΕΔ, υπό την έννοια ότι ελεγχόταν ακόμα πιο πολύ, δηλαδή πλήρως, από τους δανειστές, που θα τσέπωναν τα λιγοστά έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων. Ο κατάλογος της φρίκης ήταν ατελείωτος. Επρόκειτο για «μέτρα» που επιβάλλει κανείς σε μια ασθενική οικονομία αν θέλει να την αποτελειώσει.

Mήνες μετά, σε συνέδριο στην Ιταλία, όπου μοιραζόμουν το βήμα με τον Γενς Σπαν, τον υφυπουργό του Σόιμπλε και ανερχόμενο (για κάποιον λόγο) αστέρι στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, ο Γενς μου επιτέθηκε για την τοποθέτηση μου ότι η επιβολή του 3ου μνημονίου ήταν η σύγχρονη εκδοχή της διπλωματίας των κανονιοφόρων του 19ου αιώνα. «Η Βουλή σας ψήφισε υπέρ με μεγάλη πλειοψηφία, έτσι δεν είναι;» με ρώτησε φανερά ικανοποιημένος με τον εαυτό του. «Βεβαίως», του απάντησα. «Μόνο που το «ναι» ενός μη ελεύθερου να πει «όχι» είναι, του απάντησα, η χειρότερη μορφή δουλείας, όπως μας έμαθαν οι φεμινίστριες».

Λίγο  μετά  την  παραίτηση  μου  έλαβα  δύο  απεγνωσμένα τηλεφωνήματα. Ένα ήταν εκείνο του Παναγιώτη Δάνη, του ειδικού γραμματέα του ΣΔΟΕ, με τον οποίο ιδρύσαμε την ομάδα εργασίας στο υπουργείο που είχε βάλει μπροστά τα αλγοριθμικό κυνήγι των μεγαλοφοροφυγάδων της περιόδου 2000-14, παρά την έντονη αντίδραση της τροϊκανής Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.² «Ετοιμάζονται να μας κλείσουν», μου είπε με φωνή απελπισμένη, «τώρα που είμαστε έτοιμοι να πιάσουμε εκατοντάδες χιλιάδες φοροφυγάδες, φέρνοντας δισεκατομμύρια στα ταμεία». Άνοιξα τα αρχείο μου με το νέο μνημόνιο και πολύ σύντομα είχα βρει τα αποτυπώματα του εγκλήματος θαμμένα στο εσωτερικό του: ήταν πρόβλεψη για απορρόφηση, και κατάργηση ουσιαστικά, του ΣΔΟΕ από την, υπό τον έλεγχο της τρόικας, Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Ρώτησα τον Παναγιώτη αν η δουλειά της ομάδας εργασίας συνεχιζόταν και μετά την κατάργηση του ΣΔΟΕ. «όχι», μου απάντησε. «Καταργούν όλο τα έργο».

Κάνοντας χρήση της βουλευτικής μου ιδιότητας χρησιμοποίησα τον χρόνο ομιλίας που είχα στη διάθεση μου στην Επιτροπή Οικονοµικών Υποθέσεων της Bουλής για να ξεσκεπάσω αυτό τα σκάνδαλο. Κοιτάζοντας πότε τον Τσακαλώτο και πότε τους βουλευτές μας είπα:

«Δημιουργήσαμε μια εκπληκτική ευκαιρία να χτυπήσουμε την καρδιά της χρόνιας μεγαλοφοροδιαφυγής, να εισρεύσουν μεγάλα ποσά στα δημόσια ταμεία και να αποκαταστήσουμε το απολεσθέν αίσθημα δικαιοσύνης. Φτιάχναμε δικούς μας, αξιόπιστους καταλόγους φοροφυγάδων που επισκίαζαν τις λίστες Λαγκάρντ, Λουξεμβούργου κτλ. Μην Επιτρέψετε, συνάδελφοι, να θυσιαστούν στον βωμό του μνημονίου οι αλγοριθμικοί έλεγχοι της ομάδας εργασίας υπό τον Παναγιώτη Δάνη».

Oι βουλευτές του Σύριζα που πρόσφατα είχαν ψηφίσει τα 3°μνημόνιο με κοίταζαν απαθείς, σαν να μην είχα μιλήσει, ενοχλημένοι που σαν τον τρελό του χωριού τους έλεγα πικρές αλήθειες. Τα «μέσα» δε απέδωσαν ούτε μια από τις λέξεις που είχα πει.

Mέχρι το φθινόπωρο ο Παναγιώτης Δάνης είχε απομακρυνθεί, παραιτούμενος, έχοντας πρώτα καταθέσει πολυσέλιδη αναφορά στον Τσίπρα, η οποία βεβαίως βεβαίως αγνοήθηκε τεχνηέντως. Η φοροδιαφεύγουσα ολιγαρχία, βοηθούμενη από την καλύτερη της φίλη, την τρόϊκα, είχε διαφύγει άλλη μία φορά, ίσως πια οριστικά.

Το δεύτερο απεγνωσμένο τηλεφώνημα ήταν εκείνο του Αντώνη Στεργιώτη, που είχε διοριστεί από μένα πρόεδρος της ΕΕΕΠ (της ρυθμιστικής αρχής των παιγνίων, του τζόγου δηλαδή, και, πρωτίστως, του μονοπωλιακού ιδιωτικοποιημένου ΟΠΑΠ), τότε που δεν είχα δεχθεί την εισήγηση του Γιάννη Ρουμπάτη, αρχηγού της ΕΥΠ, να κρατήσω τον προηγούμενο πρόεδρο και εκλεκτό της Μνημονιακής ολιγαρχίας. Μου ανέφερε μία ιστορία παρόμοια εκείνης του Παναγιώτη Δάνη:

Ο ΟΠΑΠ, σε αγαστή συνεργασία με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, και με την ανοχή του Τσακαλώτου, τον ξήλωνε από τη θέση του και διαπόμπευε όποιο μέλος της ΕΕΕΠ αντιστεκόταν, με στόχο την ακύρωση των περιορισµών που είχαμε θέσει στο βιντεολότο (VLT) του ΟΠΑΠ ως προς τη μέγιστη ημερησία ζημιά των πελατών (τα 60 ευρώ που είχα ορίσει) και τους όρους χρήσης που απαιτούσαν πληκτρολόγηση του ΑΦΜ του παίκτη. Πριν κλείσει το 2015, ο Στεργιώτης είχε απομακρυνθεί, και μαζί με αυτόν οι περιορισμοί που εμπόδιζαν τον ΟΠΑΠ να εκμεταλλεύεται την απόγνωση των όλο και πιο εξαθλιωμένων Ελλήνων, απομυζώντας από αυτούς τα τελευταία τους ευρώ, τη σύνταξη της γιαγιάς, χρήματα κερδισμένα με ιδρώτα και με αντάλλαγμα φρούδες ελπίδες.

`

Το τέλος του φιλελευθερισμού

`

αρά  το  αίσθημα  υπερηφάνειας  που  μου  άφησε  η συμμετοχή μου στην Ελληνική Άνοιξη, και τον τρόμο που  ζωγραφίστηκε  στα  πρόσωπα  των στυγνότερών δανειστών και των εγχώριων ολιγαρχών, η ήττα μας είχε μεγάλο κόστος. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, το μεγαλύτερο μέρος του κόστους εκείνου το χρεώθηκαν οι προοδευτικοί άνθρωποι εκτός Ελλάδας, παρατηρώντας τον Σύριζα, στον οποίο είχαν επενδύσει τόσες ελπίδες, να ασπάζεται, κυριολεκτικό εν μιά νυκτί το δόγμα της ΤΙΝΑ (της ανυπαρξίας εναλλακτικης³) με τον ενθουσιασμό που ο Ουίνστον Σμιθ του Όργουελ «κατάλαβε» ότι, εντέλει, αγαπούσε τον Μεγάλο Αδελφό. Βέβαια, η ήττα γίνεται λιγότερο δυσβάστακτη όταν εντάσσεσαι στο πλαίσιο ενός ευρύτερου αγώνα.

«Η παρατήρηση των προσπαθειών της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαχειριστεί την οικονομική της κρίση μου φέρνει στον νου το συναίσθημα που είχα την πρώτη φορά που είδα παράσταση του Οθέλλοu του Σαίξπηρ: ο θεατής αναρωτιέται πώς οι κυβερνώντες μπορεί να είναι τόσο παραπλανημένοι … Σε αυτή την τιτανομαχία για την ακεραιότητα και την ψυχή της Ευρώπης, οι δυνάμεις του ορθού λόγου και του ουμανισμού καλούνται να αντιμετωπίσουν έναν μεγεθυνόμενο αυταρχισμό».

Τα παραπάνω λόγια προέρχονται από ομιλία την οποία εκφώνησα το 2013 στην Αυστραλία με τίτλο: Ο βρόμικος πόλεμος για την ακεραιότητα και την ψυχή της Ευρώπης.4 Τα γεγονότα του 2015 επιβεβαίωσαν τον πόλεμο εκείνο, καθώς και την πικρή αλήθεια ότι οι δυνάμεις του ορθού λόγου και του ουμανισμού κατατροπώνονταν.

Λίγο λιγότερο από έναν χρόνο μετά την παραίτηση μου, οι Βρετανοί ψήφισαν να φύγουν από την Ένωση, με τη βάναυση συμπεριφορά του τριγώνου Βερολίνου-Βρυξελλών-Φρανκφούρτης απέναντι στην Ελληνική Άνοιξη να επηρεάζει σοβαρά τα ποσοστό εκείνο που έκανε τη διαφορά υπέρ του Brexit. Κατόπιν, τον Νοέμβριο του 2016, λόγω του Brexit φύσηξε ούριος άνεμος στα πανιά του Ντόναλντ Τραμπ, φέρνοντας τον φατνιακό, ξενοφοβικό επαρχιωτισμό του στον Λευκό Οίκο. Με τη σειρά του ο Τραμπ ενίσχυσε σημαντικά το ηθικό και τη δυναμική ρατσιστών, εθνικιστών και φιλόδοξων δικτατορίσκων σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η σκανδαλώδης συμπεριφορά της Ευρώπης απέναντι στους πρόσφυγες που κατέφθασαν τα καλοκαίρι του 2015, και συνεχίζουν να καταφθάνουν, στα παράλιά μας, για να μην αναφερθώ στη σκανδαλώδη συμφωνία της ΕΕ με τον Ερντογάν, δεν είναι παρά ένα επιπλέον σύμπτωμα του ίδιου φαινομένου.

Στο µεταξύ, «έγκυροι» σχολιαστές και οι πολιτικοί εκπρόσωποι του βαθέος   κατεστηµένου,  οι  οποίοι   αυτοπαρουσιάζονται   ως υπερασπιστές του φιλελευθερισμού, αναρωτιούνται φωνακτά ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους τα «φιλελεύθερο κατεστηµένο» τα βρίσκει σκούρα στην προσπάθεια να αναπαραγάγει την εξουσία του. Έχοντας πρόσφατα βιώσει τις πρακτικές τους από πολύ κοντά, το επίθετο «φιλελεύθερο» θα ήταν το τελευταίο που θα χρησιμοποιούσα για να χαρακτηρίσω τα κατεστημένο της Ευρώπης.

Μια φορά κι έναν καιρό, το φιλελεύθερο διακύβευμα αφορούσε την ετοιμότητα να «καταβάλουµε κάθε αντίτιμο, να επωμιστούμε κάθε βάρος, να αποδεχθούμε κάθε κακουχία, να προστατεύσουμε τον κάθε φίλο, να αντιµετωπίσουµε τον όποιο εχθρό, ώστε να εγγυηθούμε την επιβίωση και την επιτυχία της ελευθερίας και της δικαιοσύνης», έτσι για να θυμηθούμε για µια στιγµή τα εμψυχωτικά λόγια του Τζον Κέννεντυ. Όµως, ένα κατεστηµένο που χρησιµοποιεί µε άνεση την τακτική της αντιστροφής της αλήθειας, ώστε να καταργήσει µια δημοκρατικά δοσμένη λαϊκή εντολή, και για να επιβάλει πολιτικές που οι ίδιοι οι αξιωµατούχοι κρίνουν αποτυχηµένες εκ προοιμίου, δεν μπορεί σε καµία περίπτωση να χαρακτηριστεί «φιλελεύθερο».

Το να οδηγείς στην ανέχεια τον Κώστα για να φοβηθεί η Κατερίνα αποτελεί  το  αντίθετο  του  φιλελευθερισμού.  Κάτι άλλο,  κάτι διαφορετικό από τον φιλελευθερισμό, ακόµα και από τα βάναυσο αδερφάκι του, τον νεοφιλελευθερισμό, κατάφερε να διαποτίσει το κατεστημένο όταν κανείς δεν έδινε σημασία. Αυτό που βίωσα στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, στη Φρανκφούρτη, στην Αθήνα, παντού δεν ήταν η ισχύς ενός «φιλελεύθερου κατεστηµένου». Το ένιωθα πιο πολύ ως µια µορφή Εκδικητικού Αμοραλισμού, ενός Ανοήτως Αυταρχικού Κατεστηµένου, τα οποίο ένιωθε τα έδαφος να υποχωρεί κάτω από τα πόδια του.

Το 3ο µνηµόνιο,  τα οποίο διάβασα και γέμισα µε σχόλια και επεξηγήσεις εκείνη την αυγουστιάτικη νύχτα στη Bουλή των Ελλήνων, ξεκινούσε µε τη φράση:

«Η Ελλάδα έχει ζητήσει την υποστήριξη των Ευρωπαίων εταίρων ώστε  να επανακτήσει  βιώσιµα  οικονοµικά  μεγέθυνση,  να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. να µειώσει τις ανισότητες, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της χρηματοοικονομικής αστάθειας της, καθώς και  της  ευρωζώνης  γενικότερα.  Αυτό  τα  Μνημόνιο Κατανόησης έχει ετοιμαστεί ως απόρροια της αίτησης της 8ης Ιουλίου 2015 της Ελληνικής Δημοκρατίας.»

Η οργουελιανή γλώσσα στην οποία είναι γραµµένος ο πρόλογος του μνημονίου λέει πολλά. Το θύµα εξαναγκάστηκε να προσποιείται ότι παρακαλούσε για  την τιμωρία του  και πως οι   δανειστές απλώς έρχονταν να βοηθήσουν, γενναιόδωρα ανταποκρινόμενοι στο αίτημα αυτό. Όπως   κάποτε   Αμερικανός   στρατηγός   στο   Βιετνάµ δικαιολόγησε  την ολοσχερή   καταστροφή  µιας   πόλης  µε το επιχείρημα ότι η πόλη έπρεπε να καταστρέφει για να σωθεί από τους Βιετκόνγκ, έτσι και η ασφυξία της Ελλάδας γιορταζόταν από την τρόϊκα ως αποτελεσματική µέθοδος επιβολής πειθαρχίας σε έναν αποπλανημένο λαό.

Υπό µια ενδιαφέρουσα οπτική, η Ελλάδα βίωσε ως χώρα, ως λαός συνολικά, αυτό που ζουν καθημερινά οι φτωχοί Βρετανοί όταν, στα κέντρα εξεύρεσης εργασίας, για να τους δοθεί κάποιο επίδομά διαβίωσης, καλούνται να υπογράψουν εξευτελιστικά κείµενο που περιέχουν φράσεις όπως: «οι µόνοι µου περιορισμοί είναι εκείνοι που θέτω εγώ ο ίδιος στον εαυτό µου».5

Στο παρανάλωμα των φαντασιώσεων του ευρωπαϊκού κατεστηµένου που ακολούθησε την τραπεζική καθίζηση του 2008, και την κρίση του ευρώ την οποία γέννησε η αρχιτεκτονική της ευρωζώνης, τα βαθύ ευρωπαϊκό κατεστηµένο απώλεσε και κάθε αίσθηση του µέτρου και της αυτοσυγκράτησης. Ένα περιστατικό που αποτυπώνει ανάγλυφα τον άνευ κανόνων ταξικού πολέµου του ευρωπαϊκού κατεστηµένου υπέρ των «ημετέρων» του το έζησα από κοντά όταν ήμουν ακόµη στο υπουργείο.

Κάποια στιγµή έπεσε στην αντίληψη µου πως µερικά στελέχη του υπουργείου λάµβαναν-για τα δεδοµένα του ελληνικού δημοσίου απερίγραπτα   υψηλούς  µισθούς:   ήταν ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος ο  διευθύνων σύµβουλος   και τα  μέλη   του  ΔΣ   του  Ταµείου Χρηµατοπιστωτικής Σταθερότητας, του Ταµείου που δημιούργησε τα 2ο µνηµόνιο και τα οποίο, υπό τον έλεγχο βέβαια της τρόϊκας, διαχειριζόταν ουσιαστικά τα πλειοψηφικά πακέτα µετοχών των ελληνικών τραπεζών. Όλοι τους, φυσικά, πληρώνονταν από τα δημόσια ταµεία. 

Χαρακτηριστικά   αναφέρω  ότι   ο  διευθύνων σύµβουλος λάµβανε 180.000 ευρώ ετησίως, την ώρα που ένας αρεοπαγίτης δεν έβγαζε πάνω από 60.000 και ο πρωθυπουργός της χώρας περίπου 105.000. Μιας και ο καθορισµός του ύψους αυτών των µισθών ήταν στη διακριτική µου ευχέρεια, έδωσα εντολή να µειωθούν κατά 40%, περίπου όσο είχαν µειωθεί κατά µέσον όρο όλοι οι µισθοί στη χώρα από το 2008, οπότε ξέσπασε πρώτη φορά η κρίση. Έτσι, ο ετήσιος µισθός του διευθύνοντας συµβούλου του ΤΧΣ  θα  µειωνόταν  από  180.000  σε  129.000  ευρώ,  ένα αξιοπρεπέστατο ποσό, αρκετά υψηλότερο από την ετήσια αμοιβή του πρωθυπουργού.

Ποιός είδε τον θεό και δεν τον εφοβήθη! Η τρόικα, που αδημονεί να πετσοκόψει κάθε σύνταξη, επίδομά ή δαπάνη για βασικές ανάγκες του πληθυσμού, αντί να µου δώσει τα εύσημα για την εξοικονόμηση αυτή, εξανέστη, άστραψε και βρόντηξε εναντίον µου! Ο Τόµας Βίζερ µου  έγραψε  ξανά   και  ξανά,  εκ  µέρους  σύσσωμης  της  τρόικας, απαιτώντας την ακύρωση της απόφασης µου. Γιατί; Επειδή ήταν τα δικά τους τα παιδιά, οι δικοί τους εντολοδόχοι. Βέβαια, δεν ενέδωσα στις  πιέσεις  του  Βίζερ. Όµως,  μετά την παραίτησή µου, κατά την υπουργία του Τσακαλώτου, ο µισθός  του διευθύνοντας συµβούλου αυξήθηκε  πάλι από  τις 129.000 όχι  στις 180.000  που τον είχα βρει αλλά στις … 220.000.

Να τι συµβαίνει όταν οι κατέχοντες αυθαίρετη εξουσία νιώθουν την κρίση που οι ίδιοι προκάλεσαν να τους απειλεί και να τους εκθέτει, την ώρα που χάνουν την αυτοπεποίθησή τους: επιδεικνύουν χωρίς αναστολές το άσχημο πρόσωπό τους. Έχοντας απωλέσει το όποιο ενδιαφέρον είχαν κάποτε να κερδίσουν το ιδεολογικό επιχείρημα και τις  καρδιές  των  πολλών,  οι  εκπρόσωποι  του  κατεστηµένου στρέφονται στη δολοφονία του χαρακτήρα όποιου μπει στο διάβα τους και στις τιµωρητικές πολιτικές που γνωρίζουν ότι θα φέρουν λιγότερη ευηµερία και λιγότερη ελευθερία για τους πολλούς. χρησιµοποιούν στυγνή βία για να επιβάλουν πολιτικές που ούτε ο Ρέιγκαν ή η Θάτσερ δε θα αποδέχονταν.

Κι όταν, εν τέλει, καταπνίξουν την όποια εξέγερση εναντίον τους, επιβάλλουν τελετουργίες ταπείνωσης στους ηττημένους, όπως εκείνες οι εισαγωγικές παράγραφοι στο 3ο µνηµόνιο, µε µοναδικό στόχο να καταργήσουν τον όποιο χώρο υπήρξε για διάλογο, κριτική ανάλυση και, βέβαια, αντίσταση. Εν συντοµία, ζούµε µια δεκαετία όπου το κατεστηµένο έχει πάψει πια έστω να προσποιείται ότι είναι φιλελεύθερο.

Κατά τη διάρκεια των συνοµιλιών µου µε τους δανειστές, αρκετές φορές τους προειδοποίησα ότι η συντριβή µας δεν εξυπηρετούσε τα µακροπρόθεσµα συμφέροντα τους. Εάν, τους έλεγα, η δηµοκρατική, φιλοευρωπαϊκή, προοδευτική πρόκληση που εκπροσωπούσε η κυβέρνηση µας στραγγαλιζόταν µε ωμή βία, όπως τελικά έγινε, το αποτέλεσμα θα ήταν η ενίσχυση της ξενοφοβικής, αυταρχικής, αντιευρωπαϊκής Εθνικιστικής Διεθνούς. Αυτό προέκυψε µετά το πνίξιμο της Ελληνικής Άνοιξης του 15.

Πώς αντέδρασε το δήθεν φιλελεύθερο κατεστηµένο στην άνοδο του εθνικιστικού, μισαλλόδοξου ρεύματος τα οποίο γέννησε ο σκοτεινός, επικίνδυνος αυταρχισμός του; Η αντίδραση του θύµιζε τον πατροκτόνο που εκλιπαρεί τα δικαστήριο να του δείξει επιείκεια επειδή έµενε … ορφανός!

`

Ανεπιθύμητη δικαίωση

ριν από την κρίση, ως πανεπιστημιακός που έγραφε δύσβατα κείµενα για πολύ στενό κύκλο συναδέλφων, πάσκιζα να αποφύγω δύο ειδών ανθρώπους: οπαδούς και εχθρούς. Μετά την κάθοδό µου στον πολιτικό στίβο, απέκτησα πολλούς και από τους µεν και από τους δε: υποστηρικτές (που δέχονται σχεδόν ότι πω) και ορκισμένους επικριτές (που απορρίπτουν εκ προοιμίου ό,τι πω, ανεξαρτήτως περιεχομένου). Είναι κάτι για τα οποίο μετανιώνω. Δε  μετανιώνω  όµως  για  την  απόφασή  µου  να  εισέλθω  στην κυβέρνηση ώστε να πολεμήσω από εκείνο το πόστο τον γενικευμένο ανορθολογισμό  που   αναπτύσσεται  πλέον   σε  ηπειρωτική, πανευρωπαϊκή, κλίμακα. «Δεν είναι όµως ηλίθιο», µε ρώτησε κάποτε Αµερικανός δημοσιογράφος, «να διακινδυνεύεις την καριέρα σου για να εξαφανίσεις την ηλιθιότητα;» «Όχι, αν αυτή η καριέρα δε σου λέει τίποτα, παρά µόνον χρησιμεύει ως όπλο εναντίον της ηλιθιότητας», του απάντησα.

Κατηγορίες του τύπου «έπαιξες τη χώρα στα ζάρια κι έχασες» δε µε αγγίζουν. Και δε µε αγγίζουν επειδή, ως υπουργός οικονοµικών πτωχευµέvης χώρας, δεν είχα τα δικαίωµα να τζογάρω µε το µέλλον µας. Και δεν το έκανα! Βλέπεις, αναγνώστη, δεν είναι τζόγος να υιοθετήσεις µια στάση που είναι βέλτιστη ανεξαρτήτως του τι κάνει ο αντίπαλος σου. Η αντίσταση µέχρις εσχάτων στο 3ο µνηµόνιο ήταν η σωστή επιλογή, είτε οι δανειστές συµφωνούσαν σε βιώσιµες πολιτικές για τη χώρα είτε µας εκπαραθύρωναν από την ευρωζώνη. Ναι, θα προτιμούσαμε χίλιες φορές οι δανειστές, αντιμέτωποι µε την αποφασιστικότητά  µας,   να  μη   δεχθούν  παράταση   της χρεοδουλοπαροικίας, να επέλεγαν την πρώτη εναλλακτική (τη βιώσιμη, έντιμή συµφωνία) από το δεύτερο (το Grexit). Όµως η δική µας απόφαση να μη δεχθούμε παράταση της χρεοδουλοπαροικίας ήταν η σωστή και στις δύο περιπτώσεις. Άρα, δεν υπάρχει ούτε ίχνος τζόγου στη στάση µου.

Όσο για τις κατηγορίες ότι «κόντραρα» τους δανειστές περισσότερο απ’όσο έπρεπε, και δε δέχθηκα την προσφορά τους πιο νωρίς, αυτές εξαϋλώνονται όταν δει κανείς πως, ακόµα κι αν ήθελα να συνθηκολογήσω πριν από τον Ιούνιο, η τρόϊκα δεν είχε θέσει στο τραπέζι κάποια πρόταση στη βάση της οποίας θα «έβγαινε» το 2015, δεδομένων των αποπληρωμών που αντιμετωπίζαμε για να μην αναφερθώ στη ρήση του Bόλφγκαvγκ Σόϊµπλε ότι, στη θέση µου, ως πατριώτης, δε θα υπέγραφε ούτε εκείνος το 3ο µνηµόνιο (το οποίο µας παρουσίασε η τρόϊκα τον Ιούνιο).

Τον Μάρτιο του 2016 πέρασα ένα ολόκληρο βράδυ στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο παρέα µε τον φίλο Τζούλιαν Ασσάνζ, ακούγοντας και ερμηνεύοντας μαγνητοφωνημένη συνοµιλία µεταξύ του γνώριμου µας Πόουλ Τόµσεν, του ΔΝΤ, και της Ντέλιας Βελκουλέσκου, η οποία ήταν πλέον η υπεύθυνη για την Ελλάδα στο ΔΝΤ. Με πικρή ικανοποίηση άκουσα τον Πόουλ να επιβεβαιώνει όσα λέω από το καλοκαίρι του 2015 για τη μη βιωσιμότητα του 3ου μνημονίου και την προδιαγεγραμμένη» αποτυχία του. Τον άκουσα ακόµα να επιµένει παθιασμένα ότι οι ορθοί δηµοσιονοµικοί στόχοι για την Ελλάδα ήταν εκείνοι για τους οποίους επέµενα εξαρχής, κόντρα στον ίδιο τον Τόµσεν εντός του Eurοgrοup και (µετά τον Απρίλιο του 2015) κόντρα στον Τσίπρα, ο οποίος, υπό την καθοδήγηση του Χουλιαράκη (δηλαδή του Βίζερ), αποδέχθηκε τους ανόητα υψηλούς στόχους πρωτογενούς πλεονάσµατος που απαιτούσαν  η  τρόϊκα  και ο … Τόµσεν.6
https://wikileaks.οrg/imf-internal-20160319

********

Η  µετά   την  ήττα   δικαίωση  φέρνει   ρηχή  ικανοποίηση   αλλά, τουλάχιστον, ατσαλώνει τη βούληση μπροστά στο φάσµα του κυνηγιού μαγισσών που εξαπολύουν οι νικητές εναντίον σου, στόχος του  οποίου   είναι  ο   παραδειγµατισµός  και   η  κάλυψη   των πραγματικών ενόχων  µε τρόπο   που  επιτρέπει   στο  αυταρχικό κατεστηµένο να αποποιηθεί τις ευθύνες του.

`

«Καµία χώρα δεν είναι νησί»

`

Κανένας άνθρωπος δεν είναι Νησί, ολοκληρωμένος από τον εαυτό του. Κάθε άνθρωπος είναι ένα κομμάτι της Ηπείρου, ένα µέρος του «κυρίως» Αν έστω κι ένα κοµµάτι γης παρασυρθεί στη θάλασσα, η Ευρώπη θα µικρύνει …

Τζον Νταν 7

ετά τα μέσα Αυγούστου του 2015, µε τον κόσµο µας ηττημένο αλλά ανίκητο, δεχόµουν πιέσεις να ιδρύσω νέο πολιτικό κόµµα που θα κρατούσε ζωντανό τα πνεύµα της Ελληνικής Άνοιξης. Μου ήταν αδύνατον. Τα σχέδια που είχα ήταν σφυρηλατημένα για τον προηγούμενο Γενάρη. Αν κατέβαινα και πάλι σε εκλογές, σε εκείνες τις θλιβερές του Σεπτέμβρη, και µου έβαζαν οι γνωστοί δηµοσιογράφοι τα µικρόφωνα   στο στόμα   ρωτώντας τι είχα να προτείνω,  θα αναγκαζόμουν   να  επαναλάβω   ότι  έλεγα στην προεκλογική  εκστρατεία   του  προηγούμενου   Γενάρη, µε την προσθήκη ότι αυτή τη φορά, αν οι ψηφοφόροι µε εμπιστεύονταν, οι εξαγγελίες θα γίνονταν πράξη. Η σκέψη ενός τέτοιου λόγου δεν έπειθε ούτε εµένα τον ίδιο.

Η χώρα είχε περάσει σε άλλη καµπή, πιο κρίσιµη. Τα όπλα του Γενάρη είτε είχαν στομώσει είτε είχαν παραδοθεί στον εχθρό. Ο λαός µας, παραιτημένος, µε το ΟΧΙ του στα αζήτητα, έγλειφε τις πληγές του στο σπίτι του, πάσχιζε να τα φέρει βόλτα, είχε χάσει το κουράγιο του για νέες πλατείες, νέα φωτεινά ξεκινήματα. Όχι, τον Σεπτέμβρη του 2015 δε θα μπορούσα να ξαναζητήσω την ψήφο του, πιστεύοντας αυτά που του έλεγα.

Τέλη  Αυγούστου   βρεθήκαμε  µε τη   Δανάη  στο  Φρανζί, γαλλική κωμόπολη κοντά στο σύνορα µε την Ελβετία, προσκεκλημένοι του Αρνό Μοµπούρ, του υπουργού οικονοµίας της Γαλλίας πριν από τον Μακρόν, ο οποίος το 2014 είχε παραιτηθεί λόγω διαφωνίας του µε την απόφαση  του  προέδρου  Ολλάντ να στραφεί προς πολιτικές λιτότητας.  Στην   ανοιχτή  συγκέντρωση   όπου  θα   µιλούσα συνειδητοποίησα ότι είχαν έρθει χιλιάδες άνθρωποι από τη γύρω περιοχή. Αµέσως   υποψιάστηκα ότι δεν είχαν έρθει τόσο για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τη ρημαγμένη Ελλάδα µας. Για να επιβεβαιώσω την αίσθηση εκείνη, τους είπα το εξής:

Είµαι εδώ επειδή η Ελληνική Άνοιξη συνετρίβη, όπως ακριβώς η Άνοιξη της Πράγας παλαιότερο. Όµως δεν είµαι εδώ σήμερα για να σας ζητήσω συμπαράσταση για τη συντετριµµένη ελληνική δηµοκρατία. Είµαι εδώ για να τείνω ελληνική χείρα αλληλεγγύης και βοήθειας προς τη γαλλική δηµοκρατία. Γιατί, φίλες και φίλοι, αυτό είναι που τώρα μπαίνει σε δοκιµασία: Η δηµοκρατία στην Γαλλία. Η δηµοκρατία στην Ισπανία. Η δηµοκρατία στην Ευρώπη ολόκληρη.

Η µικρή Ελλάδα είναι, και δυστυχώς παραµένει, ένα δυστοπικό εργαστήριο στο οποίο δοκιμάζονται καταστροφικές δυνάμεις των τραπεζικών διασώσεων, της απορρύθμισης της μισθωτής εργασίας και της αυτοϋπονευόμενης λιτότητας. Η Ελλάδα δεν ήταν παρά ένα µακρινό για εσάς πεδίο μάχης όπου δοκιµάστηκαν τα όπλα του ευρωπαϊκού κατεστηµένου εναντίον της δηµοκρατίας, αρχής γενοµένης από την ελληνική, µε σκοπό αµέσως µετά την επέκταση του πολέµου εναντίον της γαλλικής δημοκρατίας.

Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ το ζητούµενο για την τρόικα και το προσωπικό της, Εσείς είσαστε Γι αυτό είµαι εδώ. Επειδή αυτό που συνέβη σε εµάς αρχίζει να συµβαίνει σε εσάς.

Kρίvοvτας από την αντίδραση του κοινού, κατάλαβα ότι είχα χτυπήσει ευαίσθητο νεύρο. Πράγµατι είχαν συγκεντρωθεί εκεί γιατί συναισθάνονταν ότι αυτό που έκαναν οι ισχυροί της Ευρώπης στους Έλληνες δεν ήταν παρά µια πρόβα τζενεράλε γι αυτό που σχεδίαζαν για τους Γάλλους. Κι όταν τους είπα ότι ο Σόϊµπλε δεν έκρυβε καν καλά το όνειρό του να εγκαταστήσει την τρόϊκα στο Παρίσι, ήξεραν καλά τι έλεγα είδα στα µάτια τους την αναγνώριση µιας αλήθειας που την έκρυβαν μέσα τους αλλά την οποία, έως εκείνη τη στιγµή, δεν τολµούσαν να αντιμετωπίσουν συνειδητά.

Σε εκείνο τα χωράφι, στη µέση του γαλλικού πουθενά, όπου απευθυνόμουν σε χιλιάδες Γάλλους, αποφάσισα τι θα έκανα τι έπρεπε να γίνει. Αντίστοιχες συγκεντρώσεις στη Γερμανία ενίσχυσαν την απόφασή µου: έπρεπε να δουλέψουμε πανευρωπαϊκά ώστε οι πιο αδύναµοι, τα θύµατα της κρίσης του ευρωπαϊκού τραπεζικού, παρεοκρατικού καπιταλισμού να ενώσουν τα χέρια ανεξαρτήτως εθνικότητος και παραβιάζοντας τους διαχωρισμούς μεταξύ χωρών-δανειστών και χωρών-οφειλετών.

Ο µοναδικός ρεαλιστικός τρόπος να αντιμετωπιστεί ταυτόχρονα τα Βαθύ Κατεστημένο και η Εθνικιστική Διεθνής που εκείνο δημιούργησε µε τον αδιέξοδο αυταρχισμό του ήταν η σύσταση ενός πανευρωπαϊκού, δημοκρατικού, ουμανιστικού κινήµατος. Στόχος του οποίου είναι να επιτύχει εκεί όπου απέτυχε η γενιά του 1929: να επεκταθεί πέρα από τα εθνικά σύνορα και τα κοµµατικά στεγανά, ώστε να βάλει φρένο ολίσθηση προς µια μεταμοντέρνα εκδοχή της δεκαετίας του 1930.

Μερικούς μήνες µετά, στις 9 Φεβρουαρίου 2016, τα κίνημα εκείνο γεννήθηκε. Επιλέξαµε τα φημισμένο θέατρο Φολκσµπύνε του Βερολίνου για να ιδρύσουμε τα Κίνηµα για τη Δηµοκρατία στην Ευρώπη, το DiEM25.(8) Η ενέργεια και ο ενθουσιασµός που δεν είχα για την ίδρυση ελληνικού κόµµατος τα καλοκαίρι του 2015 µε κατέκλυσε όταν διαπίστωσα την πραγματική δίψα που υπάρχει στην Ευρώπη για τα πνεύµα της Ελληνικής Άνοιξης.

Μια µέρα, σύντοµα, θα έρθει η ώρα, σκέφτηκα, το μεταλαµπα-δευµένο σε ολόκληρη την Ευρώπη πνεύµα της Άνοιξης του 15 να επαναπατριστεί και να ξαναδώσει την ελπίδα και το έναυσµα για επιστροφή στην πολιτική δράση στους υπέροχα γενναίους και ενάρετους Έλληνες που εμφύσησαν ζωή, χιούµορ και ελπίδα σε ολόκληρη την ήπειρο. Το σημειωματάριο µου έγραφε, τη μέρα που ιδρύαµε το DiEM25 στο Βερολίνο, ότι όταν έρθει εκείνη η μέρα οι Έλληνες μέλη του DiEM25 θα μπορέσουμε να πούµε, παραφράζοντας τον Σεφέρη, «εµείς που τίποτα δεν είχαµε τους διδάξαµε τη γαλήνη και την ισηγορία».

Από τότε το Diem25 φύτρωσε σε τριάντα ευρωπαϊκές χώρες, με πρώτη και καλύτερη τη Γερμανία, όπου αριθμεί δεκάδες χιλιάδες μέλη. Στις αρχές του 2017 ήρθε και στην Ελλάδα, με παρθενική εκδήλωση στο κατάμεστο Βελλίδειο της Θεσσαλονίκης. Σύντοµα το Diem25 θα ιδρύσει «εκλογικά σκέλη», δηλαδή εθνικά κόμματα που θέτουν το πρόγραμμά μας στην κρίση των ψηφοφόρων σε κάθε χώρα ξεχωριστά, εξειδικευμένο προφανώς στις ιδιαίτερες συνθήκες της κάθε χώρας.

Πώς θα εξελιχθεί τα εγχείρημα δεν έχω ιδέα. Η ιδέα και μόνον ότι πασχίζουμε να στήσουμε εκ του μηδενός το πρώτο πραγματικά πανευρωπαϊκό, διεθνικό κίνημα, χωρίς καμία χρηματοδότηση ή υπάρχουσα κομματική δομή, ακούγεται ουτοπικό. Πάvτως για εμάς που το βάλαμε στο σκαριά περισσότερο ουτοπική ακούγεται η άποψη ότι η σημερινή πορεία της Ευρώπης προς την απαξίωση, την αποδόμηση και τον μισανθρωπισμό θα διακοπεί είτε από το ίδιο το κατεστηµένο είτε από την επιστροφή στον κόρφο του κράτους-έθνους, όπου ελλοχεύουν οι εγχώριες ολιγαρχίες.

Πολλοί φίλοι και συνοδοιπόροι μάς βλέπουν με σκεπτικισμό. Η ιδέα της Ευρώπης έχει πληγωθεί τόσο βαθιά, κυρίως λόγω των γεγονότων του 15 το οποίο εξιστόρησα σε τούτες τις σελίδες, ώστε άνθρωποι, καλοί σαν το άλας της γης της να στρέφουν την πλάτη. Ακόμα και συμπαθούντες του διεθνιστικού πανευρωπαϊσμού του DίΕΜ25 μας απορρίπτουν ως αθεράπευτα ρομαντικούς.

`

`

Όμως επίτρεψε μου, αναγvώστη, να μοιραστώ μαζί σου μια τελευταία σκέψη: Το κίνημα μας μπορεί να φαίνεται ρωµαντικό, ουτοπικό, όμως η στρατηγική της εποικοδομητικής ανυπακοής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο συνδυασμός του εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του εναντίον αυτής της Ευρωπαϊκης Ένωσης, η σφυρηλάτηση στην πράξη ενός ευρωπαϊκού «δήμου», είναι ίσως η μόνη πρακτική εναλλακτική στη δυστοπία που φέρνει η σταδιακή αποδόμηση της Ευρώπης, αρχής γενομένης με το Brexit. Αυτή ήταν η πεποίθηση μου ως υπουργού οικονομικών. Αυτή παραμένει η πεποίθηση μου σήμερα.

Μπορεί, βέβαια, να έχω άδικο. Ο κίνδυνος όμως δεν είναι να στοχεύσουμε ψηλά και να αστοχήσουμε. Ο πραγματικός κίνδυνος είναι να κοιτάμε χαμηλά και να καταλήξουμε μονίμως γονατισμένοι. Μπορεί κάλλιστα η Ευρώπη, ως πολιτική ένωση, να έχει περάσει το σημείο της μη επιστροφής, ελέω της τρόικας και των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων», όπως λέγαμε κάποτε περιπαικτικά. Κι έτσι να είναι όμως: Το Diem25 είναι, πιστεύω, μοναδικά χρήσιμο. Και δεν το πιστεύουμε μόνο όσοι συνεχίζουμε να ελπίζουμε για την Ευρώπη.

Λίγο μετά τα πέρας της επιτυχημένης ιδρυτικής εκδήλωσης του DίΕΜ25 στο Βερολίνο, τον Φλεβάρη του 2016, θυμάμαι να κυκλοφορώ ανάμεσα στον κόσμο που έβγαινε από τα θέατρο. Με τις φλέβες μου να ξεχειλίζουν από αδρεναλίνη και ελπίδα, έπεσα πάνω σε παλιό Γερμανό ακτιβιστή. Φαινόταν απαθής. Επειδή είναι άνθρωπος τον οποίο εκτιμώ, παρά τη στοχοπροσήλωσή του στην … απαισιοδοξία, τον ρώτησα, πώς του φάνηκε το εγχείρημα. «Καταδικασμένο», ήταν η μονολεκτική του απάντηση.

«Τότε τι στα κοµμάτια κάνετε εδώ;», άκουσα τον σύντροφο µου Σρέτσκο Χόρβατ, που ήταν εκεί δίπλα, να τον ρωτάει θυµωµένα.

«Επειδή θέλω να είµαι κοντά στους ανθρώπους που θα πρέπει να μαζέψουν τα κοµμάτια από τα πάτωµα όταν το όλο οικοδόμημα καταρρεύσει», απάντησε.

Πρόκειται για εξαιρετικό λόγο να κρατήσουμε ζωντανή, σε ολόκληρη την Ευρώπη, τη μικρή φλόγα που άναψε ο λαός μας εκείνη την Άνοιξη του 15.

ΤΕΛΟΣ


 

Συμπέρασμα. 

Εκπληκτικό βιβλίο. Μπράβο στον συγγραφέα και το επιτελείο του, για τον ανυπολόγιστο κόπο πούκαναν για να γραφτεί. Αν το 1/1000 αυτών τους των προσπαθειών, αφιερώσουν και οι συμπατριώτες–συμπατριώτισσες, για να το διαβάσουν, είμαι περισσότερο από βέβαιος ότι το κέρδος για τη χώρα μας που αργοπεθαίνει  θάναι μεγάλο.

Ναι, θέλει αρκετό χρόνο και όρεξη, για να κάτσει κανείς και να μελετήσει τις 829 σελίδες, που νομίζω πως συμπυκνώνουν ανθρώπινες γνώσεις δεκάδων σύγχρονων βιβλίων –πέρα που είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν όλα συγκεντρωμένα, στην εποχή της παντοδυναμίας της εικόνας, του ήχου και του φευγαλέου των κοινωνικών δικτύων.

Οι αναλύσεις, τα συμπεράσματα, οι σκέψεις, οι αποκαλύψεις, τα γεγονότα, στα παρασκήνια και στα προσκήνια, το τι παιχνίδια παίχτηκαν, παίζονται και θα συνεχίσουν να παίζονται στις πλάτες μας-έως ότου αποφασίσουμε να πάρουμε στα χέρια τις τύχες και τη ζωές μας, έως ότου σηκωθούμε από το από pc, το κινητό, την πολυθρόνα, αφήνοντας στην άκρη το εγώ και την ανάθεση σε άλλους τα του οίκου μας και βγούμε στους δρόμους, παλεύοντας όλοι, δίπλα-δίπλα γι’αυτό…


Yellow: white none repeat scroll 0 0; color: #000000;»> ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΟΥ.

1. Eκείvη η γεμάτη σχόλιά μου έκδοση του 3ου μνημονίου μπορεί να διαβαστεί, στα αγγλικά, εδώ: https://www.yanisvarοufakiS.eu/wp-cοntent/upIοads/2015/08/mοu-annοtated-by-yv.pdf

2. Βλ κεφάλαιο 6.

3. There Is Νο Alternative TINA.

4. Επρόκειτο για διάλεξη την οποία έδωσα την 23η Οκτωβρίου 2013 στην Πολιτειακή Βιβλιοθηκη σιο Σύδνεϋ της Αυστραλίαs. Το κείμενό της, στα αγγλικά, είναι διαθέσιμο εδώ: https://www.yanisvarοufakis.eu/2013/10/25/the-dirty-warfοr-eurοpes-integrity-and-sοul-eurοpe-innaugural-pubΙic-lecture-uws-statelibrary-οf-new/

5. Βλ. Lynne Friedli & Rοbert Stearn, «Pοsitive affect as cοercive strategy», http://mh.bmj.cοm/cοntent/41/1/40.

6. Επειδή πολλοί θα με ρωτήσουν εύλογα, ποιος, έδωσε τη μαγνητοφωνημένη εκείvη συνομιλία στον Τζούλιαν Ασσάνζ και στο Wikileaks, να πω ευθαρσώs ότι δε γνωρίζω. Ομολογώ ότι ρώτησα τον Τζούλιαν. Όμωs ο Τζούλιαν τηρεί ως ιερό κανόνα την πολιτική της μη αποκάλυψης των πηγών του Wίkίleaks. Όποιοs πάντωs θέλει να διαβάσει το κείμενο εκείνης της συνομιλίας μπορεί να το βρει εδώ:

https://wikileaks.οrg/imf-internal-20160319/

https://wikileaks.org/imf-internal-20160319/

(από τον Julian Assange)

Σήμερα, 2 Απριλίου 2016, η WikiLeaks δημοσιεύει τα αρχεία μιας τηλεδιάσκεψης της 19ης Μαρτίου 2016 μεταξύ των δύο κορυφαίων αξιωματούχων του ΔΝΤ που είναι επιφορτισμένοι με τη διαχείριση της κρίσης του χρέους στην Ελλάδα – Poul Thomsen, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ και της Delia Velkouleskou, για την Ελλάδα. Το ΔΝΤ αναμένει πιθανή ελληνική αδυναμία συνύπαρξης με το δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου σχετικά με το εάν πρέπει να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση («Brexit»).

«Αυτό πρόκειται να είναι μια καταστροφή» παρατηρήσεις Velkouleskou στη συνάντηση.

Σύμφωνα με την εσωτερική συζήτηση, το ΔΝΤ σκοπεύει να πει στη Γερμανία ότι θα εγκαταλείψει την Τρόικα (αποτελούμενη από το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) εάν το ΔΝΤ και η Επιτροπή δεν καταλήξουν σε συμφωνία για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.

Thomsen: «Κοιτάξτε εσάς, κυρία Μέρκελ, έχετε μια ερώτηση: πρέπει να σκεφτείτε τι είναι πιο δαπανηρό, να προχωρήσετε χωρίς το ΔΝΤ – θα λέγατε το Bundestag ότι« το ΔΝΤ δεν είναι επί του σκάφους; »ή ] επιλέξτε την ελάφρυνση του χρέους που νομίζουμε ότι χρειάζεται η Ελλάδα για να μας κρατήσει στο σκάφος; »

Το υπόλοιπο στην Τρόικα φαίνεται όλο και πιο δύσκολο να πωληθεί εσωτερικά για το ΔΝΤ, επειδή οι μη πιστωτικές χώρες του ΔΝΤ βλέπουν τη θέση του ΔΝΤ στην Ελλάδα ως παραβίαση των πολιτικών της αλλού για μη χορήγηση δανείων σε χώρες με μη βιώσιμα χρέη.

Τον Αύγουστο, το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στην ελληνική διάσωση ύψους 86 δισ. Ευρώ, η οποία καλύφθηκε από κράτη μέλη της ΕΕ. Η διευθύντρια του ΔΝΤ, κ. Christine Lagarde, δήλωσε τότε ότι η μελλοντική συμμετοχή του ΔΝΤ εξαρτάται από το γεγονός ότι η Ελλάδα λαμβάνει «σημαντική ελάφρυνση του χρέους» από τους πιστωτές. Ο Lagarde ανακοίνωσε ότι μια ομάδα θα σταλεί στην Ελλάδα με επικεφαλής την Velkouleskou.

Ο Thomsen δήλωσε εσωτερικά ότι η απειλή μιας επικείμενης οικονομικής καταστροφής είναι απαραίτητη για να αναγκάσει τους άλλους παίκτες σε ένα «σημείο λήψης αποφάσεων». Για τη Γερμανία, για την ελάφρυνση του χρέους, και στην περίπτωση της Ελλάδας, να δεχτούν τα μέτρα «λιτότητας» του ΔΝΤ – συμπεριλαμβανομένης της αύξησης των φόρων και της περικοπής των ελληνικών συντάξεων και των συνθηκών εργασίας. Ωστόσο, το δημοψήφισμα του Ηνωμένου Βασιλείου «Brexit» στα τέλη Ιουνίου θα παραλύσει την ευρωπαϊκή λήψη αποφάσεων την κρίσιμη στιγμή.

«Δεν πρόκειται να δεχτώ ένα πακέτο μικρών μέτρων, δεν είμαι …», δήλωσε ο Thomsen. «Τι θα φέρει όλα αυτά σε ένα σημείο λήψης αποφάσεων; Στο παρελθόν υπήρξε μόνο μία φορά που λήφθηκε η απόφαση και τότε όταν [οι Έλληνες] ήταν έτοιμοι να εξαντλήσουν τα χρήματα σοβαρά και να χρεοκοπήσουν. …] Και ίσως αυτό θα συμβεί και πάλι.Σε αυτή την περίπτωση, σέρνει μέχρι τον Ιούλιο και σαφώς οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να συζητήσουν για ένα μήνα πριν από τους Brexits … »

Τον περασμένο χρόνο ο υπουργός Οικονομικών Τσακαλώτος κατηγόρησε το ΔΝΤ για την επιβολή «δρακόντειων μέτρων», μεταξύ άλλων για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Ενώ η Velkouleskou ομολογεί στη συνάντηση ότι «το ενδιαφέρον που έστειλε ήταν ότι η Ελλάδα παρέδωσε … έδωσαν λίγη προσοχή τόσο στη μεταρρύθμιση του φόρου εισοδήματος όσο και στην …. τόσο στην πίστωση φόρου όσο και στη συμπληρωματική συντάξεις. »

Ωστόσο, η άποψη του Thomsen είναι ότι οι Έλληνες «δεν πλησιάζουν ακόμη να έρθουν κοντά για να δεχτούν τις απόψεις μας». Ο Βελκουλέσκι ​​υποστηρίζει ότι «εάν η [ελληνική κυβέρνηση] πιέσει αρκετά, θα … Αλλά δεν έχουν κανένα κίνητρο και γνωρίζουν ότι η Επιτροπή είναι πρόθυμη να συμβιβαστεί, έτσι αυτό είναι το πρόβλημα».

Velkouleskou: «Πήγαμε σε αυτή τη διαπραγμάτευση με μια λανθασμένη στρατηγική, διότι διαπραγματευτήκαμε με την Επιτροπή σε μια ελάχιστη θέση και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε περαιτέρω [ενώ η Επιτροπή ξεκινά απ ‘αυτό και είναι πρόθυμη να προχωρήσει πολύ περισσότερο. δεν διαπραγματευτήκαμε με την Επιτροπή και στη συνέχεια έβαλα στον Έλληνα κάτι πολύ χειρότερο, θέσαμε στους Έλληνες το ελάχιστο που ήμασταν πρόθυμοι να εξετάσουμε και τώρα οι Έλληνες λένε ότι δεν διαπραγματευόμαστε ».

Ενώ η Επιτροπή επιμένει σε ένα πλεόνασμα πρωτογενούς κρατικού προϋπολογισμού (συνολικός φόρος μείον όλες τις δημόσιες δαπάνες εκτός των αποπληρωμών του χρέους) 3,5%. το ΔΝΤ πιστεύει ότι ο στόχος αυτός πρέπει να οριστεί στο 1,5% του ΑΕΠ. Όπως λέει ο Thomsen, «αν έρθει η Ελλάδα για να μας δώσει 2,5% [του ΑΕΠ σε φορολογικές αυξήσεις και περικοπές συνταξιοδοτικών μισθών] … θα πρέπει να είμαστε απόλυτα πίσω τους». – που σημαίνει ότι το ΔΝΤ, σε αντάλλαγμα αυτής της νέας δέσμης μέτρων λιτότητας, θα υποστηρίξει τη μείωση του στόχου του πρωτογενούς πλεονάσματος που τους επιβλήθηκε από το 3,5% που επιμένει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο 1,5%.

Αυτοί οι στόχοι περιγράφονται ως «πολύ κρίσιμοι» για το ΔΝΤ. Οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ ζητούν από τον Thomsen «να ενισχύσει το μήνυμα σχετικά με τη συμφωνία για το 2,5%, διότι αυτό δεν διαπερνά και δεν κατακλύζεται πολύ καλά από την Επιτροπή».

Σε ένα σημείο, η Velkouleskou αναφέρεται σε μια ασυνήθιστη λύση: να χωρίσει το πρόβλημα σε δύο προγράμματα με δύο διαφορετικούς στόχους: «Το ερώτημα είναι αν οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να αποδεχθούν τους μεσοπρόθεσμους στόχους της Επιτροπής για τους σκοπούς του προγράμματος και τους στόχους μας για τους σκοπούς της ελάφρυνσης του χρέους. » Ο Thomsen εξηγεί περαιτέρω ότι «Πρέπει ουσιαστικά να συμφωνήσουν να θέσουν τους στόχους μας στη γραμμή βάσης και μετά να έχουν

και στη συνέχεια να έχουν κάτι στο ότι ελπίζουν ότι θα υπερέχει. Αλλά αν δεν το κάνουν, θα εκταμιεύσουν ακόμα. «

Η EWG [ομάδα εργασίας του ευρώ] πρέπει να «λάβει θέση σχετικά με το αν πιστεύει ότι οι προβλέψεις μας ή οι προβλέψεις της Επιτροπής». Οι προβολές ανάπτυξης του ΔΝΤ είναι ακριβώς το αντίθετο από τις προβλέψεις της Επιτροπής. Η Επιτροπή προβλέπει αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,5%, ενώ το ΔΝΤ μειώνει το ΑΕΠ κατά 0,5% (ακόμη και αν η Ελλάδα αποδέχεται όλα τα μέτρα που επιβάλλει το ΔΝΤ).

apó ton Julian Assange

7. «Νο man is an Island, entire οf it self; every man is a piece οf the Cοntinent, a part οf the main; if a clοd be washed away by the sea, Eurοpe is the less … ». Βλ Jοhn Dοnne, «Meditatiοn XVII», Devοtiοns upοn Emergent Occasiοns.


8. Demοcracy in Eurοpe Mοvement σημαίνουν τα αρχικά του. Όσο για το 25, προέκυψε από τη σκέψη ότι έχουμε ως το 2025, το πολύ, πριν να είναι αργά για τη δημοκρατία στην Ευρώπη.

Y.Γ. Αν κάποια λινκ δεν ανοίγουν, δεν είναι, νομίζω, άσχετο με τις θλιβερές εξελίξεις και την απειλούμενη έκδοση στην «φωλιά του κτήνους», του ιδρυτή των  Wikileaks Τζούλιαν Ασσάνζ.

`

Υ.Γ. Μορφοποίηση: Τίτλοι, Λεζαντες, επικεφαλίδες, έντονα, χρώματα, εικόνες,σκίτσα κ.λ.π. δικά μας.

**Συνέχεια Διευκρίνησης από σύνταξη για το Γιάνη Βαρουφάκη και το βιβλίο του:

498

(…) «Θεμιτό να έχουμε όλοι τις απόψεις μας γιά τον συγγραφέα και το έργο του. Όμως προκαλεί μεγάλη απορία το γεγονός, ότι για τόσα καίριας σημασίας γεγονότα, συζητήσεις, περιγραφές, με υπουργούς, πρωθυπουργούς, προέδρους, αλλά και με Ε.Ε., ΔΝΤ, τόσο καιρό-αρκετό νομίζω-δεν τόλμησε, (πλήν Γερούν Ντάισελμπλουμ τελευταία), κανείς, εδώ ή έξω, να διαψεύσει, κάτι, (όμως συγκεκριμένο), από τα όσα αναφέρονται».

Γιατί τόσοι δημοσιογράφοι και δημοσιολογούντες, που κάνουν την «κλωστή τριχιά», που έχουν καταλογίσει στον Γιάνη Βαρουφάκη «όλα τα δεινά της χώρας», που τον έχουν «καταξεσκίσει» και απειλήσει με δικαστήρια, στρατοδικεία και …αγχόνες ακόμη, γιατί δεν έχουν κάνει τίποτε; Ούτε ένα (αρ.1) ρεπορτάζ για να καταρρίψουν τις -όπως ειρωνικά λένε- «μπαρούφες» του; Και ας αφορούν την Ελλάδα, που τόσο «κόπτονται», την Ευρώπη που τόσο «θαυμάζουν»…

Θεωρώ όμως ότι έχει πολύ σοβαρές ευθύνες για τα λάθη και τις παραλείψεις του, και που κατά την αναλογίαν (του), θα «πληρώνουμε» για πολλές 10ετίες. Όπως επίσης, δεν παραβλέπω, τις ιδιαίτερες γνώσεις και ικανότητες του, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, τον πατριωτισμό και το σεβασμό σε ιδέες και αρχές.

Και επειδή φρονώ, ότι είναι όχι μόνο ψευδείς και άδικες σχεδόν όλες, οι σε βάρος του κατηγορίες, είναι όχι μόνο πολύ μεροληπτική η απόκρυψη-της αληθινής ή μη-αφήγησης του, αλλά και «βγάζει μάτι» η «ειδική» στοχοποίηση του από εχθρούς και «φίλους», για αυτό θεωρώ χρέος μου να παραθέσω την εξιστόρηση του ΤΟΤΕ. Και τα συμπεράσματα όλων μας…

`

`

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ:

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 18 Απριλίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in σαμαρας,τσιπρας,ΒΙΒΛΙΑ,Ευρώπη,Ελλάδα,Ιδέες,έρευνες,μελέτες,Κρίση,ΜΝΗΜΟΝΙΟ,ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΣΑΜΑΡΑΣ,ΣΥΡΙΖΑ
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 18 Απριλίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/04/18/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86-7/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη – Best Seller (Μέρος 11Α – Κεφάλαιο 17º)

`

ΤΤου  Ιngrann Pin των Financial Times: Τσίπρας απειλεί με Τζένγκα την Ευρωζώνη.

`

…«Ο Αλέξης όμως δεν πτοήθηκε.  Με πληροφόρησε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Στουρνάρας, οι μυστικές μας υπηρεσίες, το βαθύ κράτος δηλαδή, αλλά και κάποια  μέλη της κυβέρνησης μας βρίσκονταν σε «ετοιμότητα».   Υπαινισσόταν εμμέσως πλην σαφώς κάποιου είδους πραξικόπημα. 

Άλλη μία φορά τον αντέκρουσα: «Ας προσπαθήσουν! Συνειδητοποιείς τι σημαίνει 61,3%;» 

Τότε άλλαξε κάπως ρότα λέγοντας μου ότι ο Δραγασάκης προσπαθούσε να τον πείσει να µε ξεφορτωθεί, όπως και όλους της Αριστερής Πλατφόρµας και των Ανεξάρτητων Eλλήνων του Καµµένου,

και

να ηγηθεί κυβέρνησης συνασπισµού µε τη Νέα Δηµοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάµι, τον διαβεβαίωνε μάλιστα, σύµφωνα πάντα  µε τον Αλέξη, ότι µόλις υπογραφόταν η συµφωνία µε την τρόικα, ο Αλέξης θα μπορούσε να ξεφορτωθεί Νέα Δηµοκρατία, ΠΑΣΟΚ και Ποτάµι και να µε επαναφέρει!

Του είπα ότι ήταν η πιο ηλίθια ιδέα που είχα ακούσει ποτέ  στη ζωή µου.  Χαµογέλασε συμφωνώντας, χρησιμοποιώντας µάλιστα  µια έκφραση για να περιγράψει τον Δραγασάκη που κι αυτήν δεν μπορώ να την επαναλάβω εδώ…

(Προηγούμενα Κεφάλαια 15-16 )

`

(Διευκρίνηση Σύνταξης: Τιμώ και σέβομαι το Γιάνη Βαρουφάκη. Αναγνωρίζω, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, το θάρρος, το σεβασμό σε ιδέες και αρχές, καθώς και τις εξαιρετικές γνώσεις και επιστημονικές του ικανότητες του. …Δεν έχω την τιμή να τον γνωρίζω, ούτε τον ψήφισα ποτέ, ούτε διαφαίνεται, ιδίως τώρα, που κατεβαίνει στις εκλογές, λόγω, κυρίως μη πολιτικής συμφωνίας (για Καπιταλισμό-ΕΕ κ.α.)…

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ **)

`

Ανίκητοι ηττημένοι

`

ο ίδιο βράδυ, Σάββατο 27 Ιουνίου, µετά την άρον άρον επιστροφή από τις Βρυξέλλες, συγκλήθηκε τα πολεµικό συµβούλιο στο Μαξίµου. Τη Δευτέρα το πρωί οι τράπεζες θα ξέµεναν από ρευστό και θα ξεκινούσε η βασανιστική προ-δηµοψηφισµατική εβδοµάδα.

Τα κανάλια της τρόϊκας εσωτερικού θα έδιναν ρεσιτάλ μαύρης προπαγάνδας δαιµονοποιώντας την αντίσταση στην τρόϊκα εξωτερικού και παρουσιάζοvτας το ΝΑΙ στο πιο αντιευρωπαϊκό τελεσίγραφο ως την επιλογή «µένουµε Ευρώπη».

Όµως το µέγα ερώτημα της στιγµής ήταν αν εµείς, το πολεµικό συµβούλιο, θα χρησιµοποιούσαµε το δηµοψήφισµα για να επανενεργοποιήσουµε το σχέδιο απόδρασης από τη χρεοδουλοπαροικία ή το νεότερο σχέδιο του «στρίβειν διά του δηµοψηφίσµατος«.

Σε όλα τα προηγούµενα πολεµικά συµβούλια, ακόµα και σε εκείνα όπου µειοψηφούσα οικτρά, τα αρχικό σχέδιο μάχης που είχα καταθέσει στον Αλέξη πριν από τις εκλογές, σε περίπτωση που µας έκλειναν τις τράπεζες, δεν είχε αμφισβητηθεί από κανέναν. Μόνο ο Σταθάκης το απέρριπτε λέγοvτας από την πρώτη µέρα, και προς τιµήν του, ότι εκείνος θα αποδεχόταν ότι µας έδινε η τρόϊκα την υστάτη στιγµή.

Ακόµα και ο Δραγασάκης, όταν τους ρώταγα αν σε αντίποινα του κλεισίµατος των τραπεζών από την τρόϊκα θα κουρεύαµε τα οµόλογα SMP της ΕΚΤ, αν θα ενεργοποιούσαµε το παράλληλο σύστημα πληρωµών, αν θα προχωρούσαμε σε ρήξη όπως λέγαµε εξαρχής, απαντούσε επαναλαμβάνοντας το γνωστό πλέον: «Ναι, θα τα κάνουµε αλλά έως τότε βαδίζουµε µε το καλό σενάριο».

Για να σας δούµε τώρα, σύντροφοι, σκεφτόµουν εκείνο τα βράδυ της 27ης Ιουνίου, τώρα που το «καλό σενάριο» τετέλεσται.

Με την έναρξη της συνεδρίασης, λίγα λεπτά αφότου μπήκαµε στην αίθουσα µε τον Ευκλείδη, τους υπενθύµισα τη συµφωνία που είχαν «ορκιστεί» επανειλημμένα να τηρήσουν: αν η τρόϊκα και η ΕΚΤ έκλειναν τη στρόφιγγα του ELA, ώστε να κλείσουν τις τράπεζες για να µας σύρουν σε ένα τετράµηνο, χρηματοοικονομικό ανυπόστατο µνηµόνιο, µε καταστροφικά επίπεδα νέας λιτότητας, αντικοινωνικά µέτρα που επιδίωκαν την περαιτέρω εξαθλίωση των φτωχότερων και την εξασφαλισμένη επιδείνωση της χρεοκοπίας του κράτους, των τραπεζών, των οικογενειών και των επιχειρήσεων, θα αντιδρούσαμε µε τα προσυμφωνημένα µεταξύ µας τριπλά αντίποινα.

Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 9 Απριλίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ελλάδα
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 9 Απριλίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/04/09/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86-6/

Έφοδος στην κοινωνία

`

Του Στάθη Σταυρόπουλου

4/4/019

ε συντηρητικούς ανθρώπους υπήρχε ο φόβος (και στους προοδευτικούς η ελπίδα) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε «έφοδο στα Χειμερινά Ανάκτορα» και θα ασκούσε φιλολαϊκή διακυβέρνηση.

Όντως, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβε το Μαξίμου αλλά από φιλολαϊκή διακυβέρνηση, γιοκ. Κι επ’ αυτού έχει δίκιο ο θρήνος της κυρίας Μπαζιάνα υπό τη μορφή της σοφιστείας: «πήραμε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία». Πράγματι, την εξουσία ασκούν στη χώρα, αυτοί που την ασκούσαν, δηλαδή η Υποτέλεια και η Διαπλοκή (και η συνακόλουθη Διαφθορά). Το μόνον που προσέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτήν τη δυστοπία είναι ο κατιμάς που εγκατέστησε στο Μαξίμου.

Αυτός ο κατιμάς κυβερνά υπέρ των Δυνατών και εναντίον της κοινωνίας. Αυτός ο κατιμάς κάνει από τα «Χειμερινά Ανάκτορα» έφοδο κατά της κοινωνίας. Σε όλους τους τομείς. Που αφορούν στην οικονομία, το αυτεξούσιο, την εκπαίδευση, το κοινό περί δικαίου αίσθημα, τους θεσμούς και την αξιοπρέπεια (με την έννοια της dignitas κατά τους Ρωμαίους – της αξιοπρέπειας δηλαδή ως δημοσίου αγαθού).

Στα σχολεία καταργούν τη διδασκαλία των Μηδικών (τα βγάζουν από την εξεταστέα ύλη), της Ελληνιστικής εποχής, της «Αντιγόνης», του «Επιταφίου» (του Περικλέους), καταδιώκουν την αριστεία (την προσπάθεια δηλαδή να γίνουμε καλύτεροι, ως πρόσωπα και ως πολίτες) και καθιερώνουν την παρλαπίπα ως «αφήγημα» της νεωτερικότητας για την ταυτότητά μας, εξορίζοντας στη Μακρόνησο, λόγου χάριν, την αυτογνωσία μας.

Η χώρα πεθαίνει δημογραφικώς και ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί στην ξένη εκατοντάδες χιλιάδες νέων Ελλήνων και εισάγει χιλιάδες παράνομων μεταναστών με το πρόσχημα των προσφύγων. Χαρακτηρίζοντας ρατσιστή, όποιον προβληματίζεται ή αναζητά κάποια λύση. Ο κατιμάς του Μαξίμου

έχει δημιουργήσει έναν στρατό που τρομοκρατεί τη χώρα. Παράσιτα που τα μπουκώνει η κυβέρνηση με επιδόματα, διορισμούς και αργομισθίες, θρασύτατοι «δικαιωματιστές» που εμπορεύονται κορμιά ως άλλοι σωματέμπορες, επιτίθενται σε όποιον γουστάρουν

►Οι φίλοι του πρωθυπουργού

– Πως ο Τσίπρας ξεπέρασε και

τον Σημίτη

Του Πέτρου Πιζάνια

συκοφαντούν

προγράφουν

οδηγούν εκτός εργασίας

και καταδιώκουν ως άλλα τάγματα εφόδου κάθε μορφής πολιτισμό, ευπρέπεια, σοβαρότητα.

Με άγριες κραυγές του στυλ: «ή θα σας τελειώσουμε ή θα μας τελειώσετε» υβρίζουν το 80% – 90% των Ελλήνων για θέματα όπως το «Μακεδονικό»

εμπαίζουν τον κόσμο (όπως με τα κόκκινα δάνεια, τις συντάξεις, τους μισθούς και άλλα) ενώ ταυτοχρόνως ξεκοκαλίζουν οι ίδιοι τα απομεινάρια μιας χώρας που έβαλαν στο Υπερταμείο,

που στο σώμα της δημιουργούν θυλάκους, γκέτο και προγεφυρώματα. (Ο πρόεδρος της Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου παραιτήθηκε, καταγγέλλοντας αλλοίωση στη σύνθεση της επιτροπής υπέρ ΛΟΑΤΚΙ και Ρομά). Η κυρία Δούρου χρησιμοποιεί ξετσίπωτα το Τζέισον (όπως αρκετοί σοβαροί Λοάτκι καταγγέλλουν), ενώ ο κ. Μπόλαρης κατηγορεί για σεξιστές όσους βλέπουν (αναγκαστικώς) τα μπούτια της γραμματέως του στο διαδίκτυο.

Όλη αυτή η έφοδος εναντίον της κοινωνίας δεν γίνεται μόνον για λόγους ιδεοληπτικούς, δεν αποτελεί μόνον την εκδίκηση των κομπλεξικών, αλλά έχει και σοβαρή οικονομική βάση – μια μαύρη οικονομία μέσω της οποίας ο κατιμάς τρώει τον περίδρομο.

Αν στην κορυφή της πυραμίδας στα δώματα του Τσίπρα η Διαπλοκή παίζει χοντρά παίγνια, στη βάση της πυραμίδας ο κατιμάς λειτουργεί ως πιράγχας. Και η Διαπλοκή (συν η Υποτέλεια) και τα πιράγχας βλάπτουν την κοινωνία το ίδιο.

Προς αυτόν τον κατιμά σπεύδουν να συμπαραταχθούν ράκη από τον παλαιό δικομματισμό με την ελπίδα ότι μετά τη μεσοβασιλεία του Μητσοτάκη, θα επιστρέψουν όλοι μαζί, κατιμάς και ράκη, στο Πραιτόριο και την Κομαντατούρ.

Εν τέλει, και αυτό είναι τρομακτικό, πολύ τρομακτικό, αυτός ο κατιμάς αναπαράγεται με τον ρυθμό που αναπαράγονται τα ζόμπι. Όπου υπάρχει κατιμάς (ΜΜΕ, ΑΕΙ, ΜΚΟ και άλλες δουλίτσες) καλεί τον κατιμά και τον προβάλλει. Κακομοιραίοι όλων των ειδών έχουν πλημμυρίσει το σύμπαν και δίνουν στη χώρα την εντύπωση ότι και η ίδια η χώρα είναι σαν τα μούτρα τους.

Τίποτα πιο καταστροφικό απ’ αυτό…

Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 7 Απριλίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 7 Απριλίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/04/07/%ce%ad%cf%86%ce%bf%ce%b4%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%cf%89%ce%bd%ce%af%ce%b1/

«ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ»- Χάουαρντ Ζιν- 1° Μέρος (σε Word)

 

«H Ιστορία του Λαού των Η.Π.Α.».

 

Xauarnt Zin

Δεκαετία του 1960 στους δρόμους για τα πολιτικά δικαιώματα (δεξιά Φωτό)

τις μέρες που η παγκόσμια εργατική τάξη χτυπιέται ανελέητα, γυρίζοντας εκατονταετίες πίσω, και η Αριστερά στέκεται ανήμπορη να ερμηνεύσει τα πρωτοφανή γεγονότα, και να εμπνεύσει για το πιό δρόμο, πρέπει να ακολουθήσουμε’

το βιβλίο του κορυφαίου διανοητή 20-21 αιώνα Χάουαρντ Ζιν, (24 Αυγούστου 1922, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ )-(27 Ιανουαρίου 2010, Σάντα Μόνικα, Καλιφόρνια, ΗΠΑ) από καρδιακή προσβολή ενώ ταξίδευε προς τη Σάντα Μόνικα να δώσει διάλεξη.

Εγινε ευρύτερα γνωστός με το βιβλίο «Ιστορία του Λαού των ΗΠΑ», όπου ανέδειξε ως κεντρικούς ήρωες της ιστορίας της χώρας όχι τους ιδρυτές της, αλλά τους απλούς ανθρώπους, τους συνδικαλιστές, τις φεμινίστριες και τους μαχητές για διάφορους σκοπούς.

Εχουν εκδοθεί περισσότερα από 25 βιβλία του. Η «Ιστορία του Λαού των ΗΠΑ» κυκλοφόρησε το 1984 και εξελίχθηκε σε διαχρονικό μπεστ σέλερ, με πωλήσεις που μόνο στις ΗΠΑ έχουν ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Διδάσκεται σε εκατοντάδες πανεπιστήμια και κολέγια των ΗΠΑ και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Οπως ο ίδιος είχε δηλώσει, πρόκειται για μία ιστορία της Αμερικής που έρχεται να φωτίσει, να τεκμηριώσει αλλά και να ανατρέψει τις μέχρι τώρα πληροφορίες μας γι’ αυτήν. Δεν παγιδεύεται στους εθνικούς μύθους της επίσημης ιστορίας, που γράφτηκε από την οπτική γωνία των κυβερνήσεων, των κατακτητών, των διπλωματών και των ηγετών. Ο Ζιν επιλέγει να αφηγηθεί την αμερικανική ιστορία όπως την έζησαν οι γυναίκες, οι εργάτες, οι μαύροι, οι Ινδιάνοι, οι φτωχοί, οι μετανάστες.

 

* ΧΑΟΥΑΡΝΤ ΖΙΝ

Το θαυμάσιο βιβλίο

του μεγάλου διανοητή

`

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ :

Η ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

`

ια τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα είχε δηλώσει ότι, στο εσωτερικό μέτωπο, ο πλανητάρχης είναι μια σκέτη απογοήτευση για τους ανθρώπους που τον ψήφισαν.
Το ελληνικό κοινό γνώρισε τον Ζιν ως θεατρικό συγγραφέα από τον εκπληκτικό μονόλογο «Ο Μαρξ στο Σόχο». Στο έργο ο Αμερικανός ακαδημαϊκός φέρνει σε πρώτο πρόσωπο απέναντι από τον θεατή τον Μαρξ να αναλύει με καθαρότητα τις βασικές γραμμές της ιδεολογίας του.

 

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ Αλλαξε τη συνείδηση μιας γενιάς

`
εννήθηκε το 1922 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Διετέλεσε επίτιμος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και ανέπτυξε πλούσιο συγγραφικό έργο. Εργάστηκε στα ναυπηγεία και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπηρέτησε ως μέλος πληρώματος στα βομβαρδιστικά αεροπλάνα.


Μετά τον πόλεμο αναμείχθηκε ενεργά στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα και στο αντιπολεμικό κίνημα που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Ο εβραϊκής καταγωγής Ζιν, ο άνθρωπος που άλλαξε τη συνείδηση μίας γενιάς σύμφωνα με τον διάσημο καθηγητή Νόαμ Τσόμσκι, ήταν έφηβος όταν «ρουφούσε» το «Μανιφέστο» του Καρλ Μαρξ.


Οι μαρξιστικές θεωρίες τον σημάδεψαν ανεξίτηλα. «Ο καπιταλισμός, όπως εκπροσωπείται από τις ΗΠΑ, είναι ακόμη ένα άρρωστο σύστημα, εξαιρετικά σπάταλο, που πολώνει τον πλούτο οδηγώντας στον ιμπεριαλισμό και στον πόλεμο. Επειδή η Σοβιετική Ενωση κατέρρευσε, πολλοί υπέθεσαν ότι οι μαρξιστικές ιδέες είναι νεκρές. Ομως οι αναλύσεις του Μαρξ αφορούν τον καπιταλισμό των ημερών μας», είχε δηλώσει. Είχε συνεργαστεί με αρκετές διασημότητες, όπως τον ηθοποιό Ματ Ντέιμον και τον σκηνοθέτη Ολιβερ Στόουν.

`

Τίτλος Πρωτότυπου: Declaratίons οί Independence

Συγγραφέας: Howard Zinn

Originally Published: NewYork, Harper Collins 1990

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΑΡΧΕΙΑ 2009

Τηλ:6955493432, e-mail:exarchiapress@yahoo.gr

Γλωσσική Επιµέλεια: Γεωργία Νικολάου

Σελιδοποίηση: Λέανδρος Κοκκόρης,

Εξώφυλλο: Λέανδρος Κοκκόρης

`

 

`

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ -10

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ: ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ -19

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΥΟ: ΜΑΚΙΑΒΕΛΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ -28

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΑ: ΒΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ – 51

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΣΣΕΡΑ: Η ΧΡΗΣΗ

ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ – 69

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΝΤΕ: ΔΙΚΑΙΟΣ ΚΑΙ

ΑΔΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ – 89

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΞΙ: ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ -129

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΠΤΑ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ:

ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΤΑΞΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ – 172

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΚΊΏ: ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΛΟΓΟΥ – 209

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΝΙΑ: ANΤΙΠPOΣΩΠEYTIΚH

ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – 260

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑ: ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ

ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ -289

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΤΕΚΑ: Η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΔΥΝΑΜΗ -309

Αφιερωμένο στον αδελφό μου Shelly,
που ήθελε να ζήσει σ΄έναν καλύτερο κόσμο.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ

`

Μελετώντας το πολιτικό βιβλίο του ριζοσπάστη ιστορικού Χάουαρντ Ζιν αναρωτήθηκα για µια ακόµη φορά: Μήπως η Ιστορία, όπως και τόσες άλλες «επιστήµες», έβλαψαν τον άνθρωπο και την κοινωνία του, του χάρισαν απλόχερα εκατόµβες για να ‘χει να θυµάται;

Οτιδήποτε ξεφεύγει από τον έλεγχο των καθηµερινών ανθρώπων, από τη συνεχή κρίση και αµφισβήτηση, οτιδήποτε αυτονοµείται, χαρίζεται στους ειδικούς και τελικά γίνεται υποχείριό εκείνων που µέσα από κάποιες ιστορικές αλλά αφανέρωτες διαδικασίες απέκτησαν εξουσία εις βάρος µας, είναι φυσικό να µας βλάπτει.

‘Ετσι και η περισπούδαστη αλλά ρηχή ιστορία µας ανάγκασε από τα µικράτα µας να αποστηθίζουµε µάχες, πολέµους, στρατηγούς και βασιλιάδες, πρωθυπουργούς και προέδρους, αγώνες κρατών για σύνορα και ψεύτικη ελευθερία. Σε σχολεία και πανεπιστήµια, ως αναπόσπαστο κοµµάτι του ακαδηµαϊκού βάλτου, η Ιστορία μας έµαθε να λύνουµε τα προβλήµατά µας µε ηγέτες και πολέµους.

Ο Χάουαρντ Ζιν δεν είναι ένας συνηθισµένος καθηγητής πανεπιστηµίου. Ίσως επειδή είναι αναρχικός.

**Ο ίδιος αναφέρει: «Η προσωπική µου άρνηση να αποδεχτώ είτε το σοβιετικό σοσιαλισµό είτε τον αµερικανικό καπιταλισµό ως µοντέλα δικαιοσύνης και ελευθερίας µε οδήγησε, ενώ συµµετείχα στα κινήµατα του ’60, στη διαρκή µελέτη της φιλοσοφίας του αναρχισµού».

Και συνεχίζει: «Οι αναρχικοί, ανακάλυψα, δεν πιστεύουν στην αναρχία όπως συνήθως ορίζεται αταξία, αποδιοργάνωση, χάος, σύγχυση και ο καθένας να κάνει αυτό που του αρέσει. Αντίθετα, πιστεύουν ότι η κοινωνία πρέπει να είναι οργανωµένη µε χίλιους διαφορετικούς τρόπους, ότι οι άνθρωποι πρέπει να συνεργάζονται στην εργασία και την ψυχαγωγία και να συγκροτούν µια όµορφη κοινωνία … πιστεύουν ότι κάθε οργάνωση πρέπει να αποφεύγει την ιεραρχία, την εξουσία από τα πάνω πρέπει να είναι δηµοκρατική, συναινετική, να φτάνει σε αποφάσεις µε συνεχή συζήτηση και επιχειρηµατολογία».

Στην ιστορία που διδάσκει ο Ζιν δε θα µάθετε για τα ανδραγαθήµατα των πλούσιων και δυνατών, των πολιτικών ηγετών, των βιοµηχάνων, των σπουδαίων σωτήρων του λαού. αλλά για την πραγµατικότητα, όπως διαµορφώνεται αργά και επίπονα, µακριά από τις πένες των ιστορικών, µέσα από τις άοκνες προσπάθειες καθηµερινών ανθρώπων που κυριεύτηκαν από την ιδέα της περισσότερης δικαιοσύνης, ένωσαν τις δυνάµεις τους, οργανώθηκαν και αγωνίστηκαν για να φέρουν τα πάνω κάτω.

Ο Χάουαρντ Ζιν προέρχεται από φτωχή οικογένεια µεταναστών και µεγάλωσε στις σκοτεινές και βρώµικες εργατικές κατοικία; της Ν. Υόρκης. Οµολογεί ότι έγινε ιστορικός για ν’ αλλάξει τον κόσµο και έθεσε την ιστορία στην υπηρεσία του ανθρώπου ως εργαλείο µεταβολής της κοινωνίας και όχι διαιώνισης µιας άρρωστης πραγµατικότητας. Πεπεισµένος ο ίδιος ότι η κοινωνική πρόοδος, όπου και όσο αυτή συντελέστηκε στην πάροδο των αιώνων, προήλθε µόνο µέσα από τους αγώνες των απλών ανθρώπων που πάλεψαν ενάντια σε κάθε είδους εξουσιαστικούς και καταπιεστικούς µηχανισµούς, φέρνει στο φως την ιστορία από τα κάτω.

Όσοι από εμάς έχουµε εντρυφήσει στις αφηρηµένες έννοιες θα συγκινηθούµε διαβάζοντας τον Χάουαρντ Ζιν γιατί µας επιστρέφει στο χειροπιαστό εκεί όπου ανήκουµε. ‘Ετσι κι αλλιώς οι σπουδαίες ιδέες είναι απλές, εµείς τις περιπλέκουµε. Μετά από διακόσια χρόνια φίµωσης, λογοκρισίας και δυσφήµισης του αναρχικού σοσιαλισµού από εχθρούς και φίλους, στο µεταίχµιο του 20°» και 21°» αιώνα, τη στιγµή που κατέρρευσε ο εξουσιαστικός µπολσεβικισµός, ο Χάουαρντ Ζιν µας χάρισε ίσως το καλύτερο λαϊκό εγχειρίδιο εισαγωγής στον αναρχικό σοσιαλισµό, όπως αυτός οριοθετήθηκε ως κοινωνική θεωρία αναζήτησης της αυτονόητης ελευθερίας, δικαιοσύνης και ειρήνης. Και επειδή στα µυαλά πολλών στην εποχή µας αυτές οι έννοιες είναι οµιχλώδεις, τα ιστορικά στοιχεία του Χάουαρντ Ζιν είναι διαφωτιστικά: ξεκαθαρίζουν σε όλους µας τι πάει να πει αδικία, σκλαβιά και πόνος.


ι συλλογισµοί του Ζιν βασίζονται σε στοιχεία της αµερικανικής κοινωνίας. Και ακριβώς γι’ αυτό δεν περιορίζονται εκεί, αλλά αποκτούν παγκόσµιο χαρακτήρα, αφού το αµερικανικό κοινωνικό µοντέλο, συνέχεια του δυτικοευρωπαϊκού, επικράτησε διεθνώς. Και αυτή ακριβώς είναι η αξία της σκέψης του για τον ελληνικό µικρόκοσµο. Στις Διακηρύξεις Ανεξαρτησίας ο συγγραφέας αποδοµεί την κυρίαρχη αµερικανική ιδεολογία. Αναδεικνύει τον καταπιεστικό χαρακτήρα της δυτικής «δηµοκρατίας» που εξαπατά τους πολίτες της προσφέροντας ψεύτικο πλουραλισµό και κίβδηλη ελευθερία.

Αυτοί που έχουν δύναµη και εξουσία στις κοινωνίες µας, πλουτοκράτες και επαγγελµατίες πολιτικοί, µας αναγκάζουν να επιλέγουµε µεταξύ περιορισµένων επιλογών, αφήνοντας απέξω τις ρηξικέλευθες προτάσεις, εκείνες που απειλούν την αυθαίρετη και άδικη τάξη πραγµάτων. Με αυτό το δεδοµένο ο συγγραφέας διακηρύττει ότι δεν είναι ουδέτερος.

Σε έναν κόσµο που κινείται ήδη προς συγκεκριµένη κατεύθυνση, όπου ο πλούτος και η δύναµη διανέµονται ήδη µε συγκεκριµένο τρόπο, ουδετερότητα γι’ αυτόν σηµαίνει αποδοχή των πραγµάτων όπως είναι τώρα. Ο Χάουαρντ Ζιν θεωρεί ότι η πολιτική είναι ζήτηµα όλων των ανθρώπων και απεχθάνεται τους ειδικούς. Δε διστάζει να τα βάλει µε έναν απ’ αυτούς, το Νικολό Μακιαβέλι.

Δεν πρόκειται για προσωπική ετεροχρονισµένη εµπάθεια. Ο σκοπός του είναι να διακηρύξει ότι ο πολιτικός ρεαλισµός του Μακιαβέλι και των κατοπινών υποστηρικτών του µπορεί να είναι ρεαλισµός για τα συµφέροντα εκείνων που ασκούν την εξουσία, αλλά για όλους εμάς τους υπόλοιπους είναι απάνθρωπος κυνισµός που στρέφεται ενάντια στην ίδια τη ζωή. Λένιν, Χίτλερ, Moυσoλίνι, Στάλιν και τόσοι σύγχρονοι «δημοκράτες» μελέτησαν και επικαλούνται τον «Πριγκηπα» του Μακιαβέλι, όπου ο ιταλός στοχαστης διδαξε οτι ο ηγέτης, τοσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερικη πολιτική, πρέπει να μιμειται την αλεπου και το λιοντάρι, να μεταχειρίζεται την πανουργία και τη βία, προκειμενου να εξασφαλίσει τα συμφέροντά του.

Η πλειονότητα των πολιτικών αλλά και των απλών ανθρώπων που μεταχειρίζονται τη βία, προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους, δεν έχουν τύψεις: διακηρύττουν ότι είναι στη φύση του ανθρώπου. Ο Μακιαβέλι, στην προσπάθεια του να υποστηρίξει το ρεαλισμό και να παρακάμψει τους όποιους ηθικούς φραγμούς, συμφωνεί. «Οι άνθρωποι έχουν την τάση να είναι κακοί».

 

Και το ίδιο φαίνεται να λένε ο Τόμας Χομπς , ο Αϊνστάιν, αργότερα, ο Φρόιντ και ο σπουδαίος κοινωνιοβιολόγος Ουίλσον, επικαλούμενοι όλοι τούς αμέτρητους πολέμους στην ιστορία και όχι τις επιστήμες τους.


Αυτό, όμως, είναι το πεδίο δράσης του Ζιν: Αν το φαινόμενο της βίας και του πολέμου δεν οφείλεται στη φύση του ανθρώπου, όπως δηλώνουν γενετιστές, ψυχολόγοι, ανθρωπολόγοι και ζωολόγοι, αλλά πρόκειται για ένα τόσο συχνό ιστορικό γεγονός, τότε είναι λογικό να οφείλεται τελικά στις ιστορικές συνθήκες.


Εκεί όπου ευδοκίμησαν εξουσιαστικές ελίτ, ερωτευμένες με την εξουσία τους και άπληστες, εκεί όπου επικράτησε η πλύση εγκεφάλου και ο εθνικισμός είναι φυσικό να μη λείπει ο πόλεμος.

Εξάλλου, «η Ιστορία, τόσο φιλότιμη στην καταγραφή των καταστροφών, παραμένει άκρως σιωπηλή απέναντι στον τεράστιο αριθμό ειρηνικών πράξεων θάρρους από άτομα που αμφισβήτησαν την εξουσία και αδιαφόρησαν για το θάνατο. Το ζήτημα της ιστορίας, όμως, η χρήση και η κατάχρησή της, αξίζει να συζητηθεί ξεχωριστά».

Ο Χάουαρντ Ζιν δεν είναι αντικειμενικός ιστορικός, όπως δε θα έπρεπε να είναι και κανένας συνάδελφος του. Από την πρώτη στιγμή που ασχολήθηκε με την Ιστορία είχε αποφασίσει ότι θα είναι προκατειλημμένος, υποστηρίζοντας ολόψυχα τις θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες, το δικαίωμα όλων των ανθρώπων στη ζωή, την ελευθερία και την επιδίωξη της ευτυχίας. Προσπάθησε, ωστόσο, να είναι ανοιχτόμυαλος με τα μέσα που θα το πετύχαινε αυτό. Δε φοβήθηκε ποτέ τις ιστορικές αποκαλύψεις, γιατί δε θα μπορούσαν ποτέ να απειλήσουν τις αρχές του. Τα ιστορικά στοιχεία θέτουν σε δοκιμασία μόνο τα μέσα που μεταχειριζόμαστε και όχι τους σκοπούς μας.

Για το συγγραφέα, «κάθε καταγεγραμμένη ιστορία είναι μερική κατά δύο έννοιες. Είναι μερική με την έννοια ότι αποτελεί μόνο ένα απειροελάχιστο κομμάτι όλης της πραγματικότητας … και επειδή επιλέγει πλευρές, υποστηρίζει τη μία άποψη ή την άλλη ανάλογα με αυτά που αναφέρει ή παραλείπει, αυτά που δίνει έμφαση ή όχι … Το βασικό πρόβλημα, σχετικά με την ιστορική εντιμότητα, δεν είναι το απροκάλυπτο ψέμα. Είναι η παράλειψη, ο υποτονισμός σημαντικών στοιχείων». Οι άνθρωποι, όμως, έχουν ανάγκη την ιστορία, όχι αυτή που δίνει έμφαση στη στείρα γνώση γυμνών γεγονότων και στις πράξεις των ανθρώπων της εξουσίας αλλά εκείνη που «παρακινεί τη νέα γενιά να αντισταθεί στην παράνοια των κυβερνήσεων, οι οποίες προσπαθούν να κατευθύνουν τον κόσμο και τα μυαλά μας εντός της σφαίρας επιρροής τους»,

Οι κάθε είδους κυβερνήσεις είναι αυτές που επεμβαίνουν αυταρχικά στις ζωές μας και πολύ συχνά μας οδηγούν σαν πρόβατα στα σφαγεία των πεδίων της μάχης. Στον 20ο αιώνα περίπου 65 εκατομμύρια ανθρώπινες υπάρξεις θυσιάστηκαν χωρίς δισταγμό από τις κυβερνήσεις των λαών. Και όπως πάντα «οι φτωχοί πήγαν στον πόλεμο για να υπερασπιστούν τις απολαύσεις των άλλων» (Πλούταρχος). Πολλοί άνθρωποι και διανοούμενοι θεωρούν τον πόλεμο αναγκαίο κακό (Μακιαβέλι), άλλοι τον θεωρούν επιθυμητό (Ρούζβελτ) και άλλοι ξεχωρίζουν δίκαιους και άδικους πολέμους, ορισμένοι, όμως, θεωρούν κάθε πόλεμο αποκρουστικό (Έρασμος). Για τον Αϊνστάιν «ο πόλεμος δεν εξανθρωπιζεται. Καταργείται».

η μάχη με τον πόλεμο δίνει και ο Χάουαρντ Ζιν, με όπλo την ιστορία. Μας μαθαίνει ότι ο πόλεμoς δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των αυταρχικών κρατών. Η Δημοκρατία των Αθηνών εξόντωσε τους Μηλίους που αρνήθηκαν να υποταχτούν και η δημοκρατία των ΗΠΑ μεταχειρίστηκε το πιο σατανικό όπλo που βρέθηκε ποτέ στα χέρια των ανθρώπων. Ο Χάουαρντ Ζιν πολέμησε το φασισμό στο Β.Π.Π. και με βάση την εμπειρία του αναρωτιέται: υπάρχει δίκαιος πόλεμος; Με αδιάσειστα ντοκουμέντα αποδεικνύει ότι ο πόλεμος του 1940 δεν έγινε για να σωθούν οι Εβραίοι από τη γενοκτονία. Δεν έγινε για να προστατευτεί το δικαίωμα των εθνών για αυτοπροσδιορισμό. Δεν έγινε για να καταπολεμηθεί ο ρατσισμός. Δεν έγινε για τη δημοκρατία. Αντίθετα έγινε για να προστατευτούν τα συμφέροντα των κραταιών δυνάμεων της εποχής που αισθάνθηκαν ν’ απειλούνται από την ανερχόμενη δύναμη της ναζιστικής Γερμανίας. Και αν ο ναζισμός ήταν αποτρόπαιος, πρέπει όλοι να θυμόμαστε τις φρικαλεότητες των δημοκρατικών συμμάχων Δρέσδη, Χιροσίμα, Ρόγιαν.

Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 31 Μαρτίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 31 Μαρτίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/03/31/%ce%b4%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%b7%cf%81%cf%85%ce%be%ce%b5%ce%b9%cf%83-%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%be%ce%b1%cf%81%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%b1%cf%83-%cf%87%ce%ac%ce%bf%cf%85%ce%b1%cf%81%ce%bd%cf%84-%ce%b6/

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΗΣ – «ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» (Πόλεμος Θέσεων) Μέρος 1°.

To ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ

ντίθετα αυτό που απαιτούν οι καιροί είναι να αξιοποιηθεί το σύγχρονο επίπεδο ανάπτυξης των υλικών παραγωγικών δυνάµεων και η συνεπαγόµενη απελευθέρωση ζωντανής εργασίας, µε τέτοιο τρόπο έτσι ώστε από κατάρα που την έχει καταστήσει το κυρίαρχο καπιταλιστικό σύστηµα να µετατραπεί σε ευλογία, δηλαδή να αξιοποιηθεί έτσι ώστε να περιοριστεί ο χρόνος της καταναγκαστικής εργασίας και να αυξηθεί ο ελεύθερος χρόνος, ο χρόνος της δηµιουργικής δραστηριότητας.

(…) Όπως ο Αριστοτέλης, θαυµάζοντας τις µηχανές του ‘Ηφαιστου και τις αντίστοιχες περιγραφές του Οµήρου, θεωρούσε ότι αυτές θα µπορούσαν να αντικαταστήσουν τους δούλους  και να απαλλάξουν την ανθρωπότητα από την δουλεία, έτσι και σήµερα το επίπεδο της επιστήµης και της τεχνολογίας, είναι ικανά να απαλλάξουν την ανθρωπότητα από τη σύγχρονη µισθωτή σκλαβιά, δηλαδή να την οδηγήσουν στην κοµµουνιστική χειραφέτηση, η οποία συνίσταται ακριβώς σε αυτήν την κυριαρχία της ελεύθερης δηµιουργικής δραστηριότητας απέναντι στην καταναγκαστική εργασία.

``

«Πέρασµα από τον πόλεµο ελιγµών (και από τη

µετωπική επίθεση) στον πόλεµο θέσεων ακόµα και

στο πολιτικό πεδίο. Μου φαίνεται ότι αυτό είναι το

πιο σηµαντικό πρόβληµα της µεταπολεµικής περιόδου

και που είναι το δυσκολότερο να λυθεί σωστά».

◊

Αντόνιο Γκράµσι,(Παρελθόν και παρόν).

«Θα ‘θελα λίγο δυναµίτη θα ‘θελα µιαν έκρηξη
που θα σκορπίσει το χειρότερο

θάνατο στα βολέματα σας ».

Νίκος Καρούζος, (Κρώξιμο σ’ ένα σπουδαστήριο)

`

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

`

`

ΝΑΥΣΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ µε το θέµα του τίτλου, ήταν η διαπίστωση ενός σηµαντικού κενού στο χώρο του σύγχρονου αριστερού ριζοσπαστικού προβληµατισµού. Όσο περίεργο κι αν φαντάζει αυτό, πρόκειται για το κενό που υπάρχει στους προβληµατισµούς σχετικά µε το πώς θα οδηγηθούµε στον κοµµουνισµό και στην απαραίτητη για την πρόσβαση σε αυτόν κοινωνική επανάσταση.

Και ναι µεν είναι αναµενόµενο η ρεφορµιστική-σοσιαλδηµοκρατική αριστερά, να µην ασχολείται µε αυτό το ζήτηµα, µια και ευθαρσώς πια δηλώνει ότι στοχεύει σε έναν πιο δίκαιο, πιο ανθρώπινο καπιταλισµό, προϊόν διαταξικής διαπραγµάτευσης και συµβιβασµού, και όχι στη χειραφέτηση του ανθρώπου µέσω επαναστατικής ρήξης, είναι όµως άξιον απορίας, το ότι αυτό δεν απασχολεί ούτε την αριστερά εκείνη που διακηρύσσει ότι προσβλέπει στην κοµµουνιστική χειραφέτηση.

Μάλιστα αυτή η παράλειψη γίνεται ακόµη πιο εντυπωσιακή στο βαθµό που από τη µια ο σοσιαλισµός-κοµµουνισµός θεωρείται ως η µοναδική διέξοδος-λύση απέναντι στην σύγχρονη βαρβαρότητα, και από την άλλη δεν αµφισβητείται η αναγκαιότητα της επανάστασης για την ανατροπή του καπιταλισµού και το πέρασµα στην κοµµουνιστική κοινωνία. Όµως και σε αυτήν την περίπτωση, πέρα από την προσµονή της µυθικής Μεγάλης Νύχτας, που κάποτε θα προκύψει µέσα από τους καθημερινούς-ταξικούς αγώνες, δεν διευκρινίζεται µε ποιο τρόπο µπορεί να συνδεθεί η µεν µε τους δε, ή διαφορετικά η επαναστατική στρατηγική µε την καθηµερινή πάλη.

Read the full post »
2 Σχόλια
by ftanei_pia on 26 Μαρτίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ελλάδα

Posted by ftanei_pia on 26 Μαρτίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/03/26/%ce%b3%ce%b9%cf%89%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%83-%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%b7%cf%83-%ce%b1%cf%80%ce%bf-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%b1/

Οι δημοσκοπήσεις και ο «πόλεμος» των εκλογών

«Σε ό,τι αφορά τις διαφορές στις μετρήσεις, (…) όλες …συμφωνούν ότι υπάρχει προβάδισμα της Ν.Δ., μικρότερο ή μεγαλύτερο. Το ότι άλλη έρευνα καταγράφει π.χ  4% και άλλη π.χ. 12%, δεν ξενίζει. Αν συγκρίνουμε μετρήσεις της ίδιας εταιρείας, (…) θα δούμε ότι όλες δείχνουν την ίδια «φωτογραφία», η κάθε μία με τον δικό της «φακό». Επιπροσθέτως, άλλες παρουσιάζουν πρόθεση ψήφου, άλλες πρόθεση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων, άλλες εκλογική εκτίμηση ή επιρροή κλπ. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε να παρουσιάζουμε όλοι έναν πίνακα, π.χ. όλοι την πρόθεση ψήφου χωρίς αναγωγή ή όλοι την πρόθεση ψήφου με αναγωγή, αλλά τέτοια συμφωνία ακόμα δεν υπάρχει…» συμπληρώνει ο πρώτος.

«Οι δημοσκοπήσεις και ο «πόλεμος» των εκλογών,        

…«Δύσκολη η ανατροπή, πιθανή η μείωση της διαφοράς

 

Τα «στανταράκια» και οι «γκρίζες ζώνες» των δημοσκοπήσεων –

Τι λένε οι δημοσκόποι για τις μετρήσεις που έχουν τα κομματικά επιτελεία.

Του Γιάννη Καμπουράκη

gkamp@naftemporiki.gr

«Η στρατηγική μας είναι να γίνουν εκλογές τον Οκτώβριο. Τις επόμενες εβδομάδες μπορεί να υπάρξουν νέες εκτιμήσεις».


Η φράση ανήκει στον υπουργό Επικρατείας, Χριστόφορο Βερναρδάκη, αλλά από πλευράς δημοσιότητας δεν δόθηκε η δέουσα προσοχή. Ο λόγος ήταν ότι ειπώθηκε σε μία συνέντευξη κατά την οποία προέβλεψε για δεύτερη φορά δημοσίως ότι το Κίνημα Αλλαγής δε θα καταφέρει να μπει στη Βουλή στις επόμενες εκλογές, πρόβλεψη που «τράβηξε» όλο το φορτίο δημοσιότητας.

Δύο ημέρες μετά από αυτή τη δήλωση, δύο κορυφαία και προβεβλημένα στελέχη της κυβέρνησης, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος, και η υπουργός Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου εξαπέλυσαν δριμεία, προεκλογικού ύφους, επίθεση κατά των εταιρειών δημοσκοπήσεων, αμφισβητώντας ευθέως τις μετρήσεις τους και αφήνοντας να εννοηθεί ότι η πολιτική πραγματικότητα είναι άλλη, τελείως διαφορετική από αυτή που φαίνονται στα slides των μετρήσεων της κοινής γνώμης, που δημοσιεύονται.

Αλήθεια, έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στη διάθεσή του άλλες μετρήσεις, που δείχνουν μία εικόνα ριζικά διαφορετική ή κατά τι διαφορετική από την εικόνα που προβάλλουν οι δημοσκοπήσεις; Και αν έχει, γιατί δεν τις δημοσιοποιεί;


Δύο επικεφαλής εταιρειών δημοσκοπήσεων, μεγάλων και γνωστών εταιρειών και μελών του ΣΕΔΕΑ, δέχθηκαν να συμμετάσχουν σε μία ελεύθερη συζήτηση με τη «Ν» για το φλέγον ζήτημα της αξιοπιστίας των μετρήσεων και κατά πόσο αυτές αποτυπώνουν την πολιτική πραγματικότητα.

«Ας ξεκινήσουμε από αυτό: Τις μετρήσεις που διαβάζουν και αναλύουν στο Μαξίμου τις πραγματοποιεί μεγάλη, πολύ γνωστή εταιρεία δημοσκοπήσεων» λέει ο ένας εκ των δύο, σχολιάζοντας εμμέσως και τις επιθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ κατά των εταιρειών.

«Τότε, εξηγήστε μας γιατί η κ. Αχτσιόγλου είπε προχθές ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που οι δημοσκοπήσεις πέφτουν συνεχώς έξω σε σχέση με τα εκλογικά αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια, αλλά και γιατί βλέπουμε τέτοιες διαφορές στις μετρήσεις. Δεν ισχύει αυτό;» ρωτάω.

«Κατ’ αρχάς, αυτό που είπε η κ. Αχτσιόγλου δεν ισχύει. Και τον Ιανουάριο του 2015 και τον Σεπτέμβριο του 2015 – για να μιλήσουμε για τις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις – πολλές εταιρείες προέβλεψαν τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, αρκετές προέβλεψαν και τη διαφορά. Υπήρξε ένα ζήτημα με τις μετρήσεις που αφορούσαν στο δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015, το θέμα όμως εκεί ήταν κυρίως τεχνικό, μεθοδολογικό. Αφού επαναλάβω το τετριμμένο, ότι μιλάμε για έρευνες που αποτυπώνουν μία σύντομη φάση και όχι για εργαλεία πρόβλεψης εκλογικών αποτελεσμάτων, θα σας πω ότι δεν μπορεί να στηριχθεί ο ισχυρισμός ότι οι εταιρείες που πραγματοποιούν πολιτικές έρευνες μεροληπτούν υπέρ κάποιου κόμματος ή κατά κάποιου άλλου» απαντά ο δεύτερος.

«Σε ό,τι αφορά τις διαφορές στις μετρήσεις, ας κρατήσουμε κατ’ αρχήν ότι όλες οι μετρήσεις, εδώ και πολλούς μήνες συμφωνούν ότι υπάρχει προβάδισμα της Ν.Δ., μικρότερο ή μεγαλύτερο. Το γεγονός ότι άλλη έρευνα καταγράφει π.χ τέσσερις μονάδες και άλλη π.χ. δώδεκα, εμένα δεν με ξενίζει. Αν συγκρίνουμε μετρήσεις της ίδιας εταιρείας, όπως οφείλουμε να κάνουμε, θα δούμε ότι όλες δείχνουν την ίδια «φωτογραφία», η κάθε μία με τον δικό της «φακό». Επιπροσθέτως, δεν παρουσιάζουν όλες οι εταιρείες την πρόθεση ψήφου. Άλλος παρουσιάζει πρόθεση ψήφου, άλλος πρόθεση ψήφου με αναγωγή επί των εγκύρων, άλλος εκλογική εκτίμηση, άλλος εκλογική επιρροή κλπ. Θα πρέπει να συμφωνήσουμε να παρουσιάζουμε όλοι έναν πίνακα, π.χ. όλοι την πρόθεση ψήφου χωρίς αναγωγή ή όλοι την πρόθεση ψήφου με αναγωγή, αλλά τέτοια συμφωνία ακόμα δεν υπάρχει…» συμπληρώνει ο πρώτος.

Δύσκολη η ανατροπή, πιθανή η μείωση της διαφοράς.

«Έχουν δίκιο στο Μαξίμου και την Κουμουνδούρου που λένε ότι αναμένουν βελτίωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ τους επόμενους μήνες;» η επόμενη ερώτηση.

«Προφανώς στην κυβέρνηση υπάρχει μία ανησυχία και ίσως και ένας εκνευρισμός, επειδή βλέπουν τον λεγόμενο «δείκτη αισιοδοξίας» να βελτιώνεται τους τελευταίους μήνες, αλλά το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου να παραμένει στην ίδια περιοχή» απαντά ο ένας εκ των δύο συνομιλητών μας. «Η αναμονή για βελτίωση του ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στην προσμονή ότι αφού βελτιώνεται ο δείκτης αισιοδοξίας των πολιτών, κάποια στιγμή θα ανέβει και ο ΣΥΡΙΖΑ» συμπληρώνει ο δεύτερος και καταλήγει: «Δεν είναι βέβαιο, δεν είναι απίθανο».

«Πρέπει ακόμα να σημειώσουμε την εικόνα παγίωσης των δεδομένων που καταγράφουμε εδώ και καιρό. Είτε μεγάλη, άρα και αντιπροσωπευτική πλειοψηφία, δεν επηρεάζεται από ό,τι θετικό ή αρνητικό συμβαίνει, είτε θετικά γεγονότα επιδρούν στην κοινή γνώμη μαζί με αρνητικά και η μεταβολή είναι μικρή ως ανύπαρκτη» σημειώνει ο πρώτος και υποστηρίζει ότι διάφορα ποιοτικά στοιχεία, όπως η παράσταση νίκης, η βεβαιότητα ψήφου, η προτίμηση νίκης, αλλά και η καταλληλότητα για την πρωθυπουργία, είτε ανάμεσα στον κ. Τσίπρα και τον κ. Μητσοτάκη, είτε στον πίνακα των αυθόρμητων απαντήσεων, δείχνουν σαφές προβάδισμα της Ν.Δ.

«Αυτό το προβάδισμα, ανατρέπεται;» είναι η επόμενη ερώτηση.

«Τα πάντα ανατρέπονται, υπό προϋποθέσεις» είναι η απάντηση.

«Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις λοιπόν; Τις έχουμε σήμερα ή δεν τις έχουμε;» κόντρα – ερώτηση.

«Κοιτάξτε, η ανατροπή δείχνει εξαιρετικά δύσκολη. Η μείωση της διαφοράς, όμως, είναι εξέλιξη που μπορεί να συμβεί» είναι η δεύτερη απάντηση. «Ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει να προσελκύσει ψηφοφόρους του κέντρου, η Ν.Δ. να χάσει κόσμο στα δεξιά της και οι αναποφάσιστοι που σήμερα καταγράφονται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ κατά 80%-90%» εξηγεί ο πρώτος συνομιλητής μας.

«Σε ό,τι αφορά το πρώτο, δεν μιλάμε για «κλοπή» ψηφοφόρων από το Κίνημα Αλλαγής στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι έχουν μείνει στο Κίνημα Αλλαγής, έχουν έντονα τα χαρακτηριστικά του αντι – ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει στον προοδευτικό ψηφοφόρο που έχει αποφασίσει ότι δεν ξαναγυρίζει στο Κίνημα Αλλαγής» διευκρινίζει ο δεύτερος και συνεχίζει: «Φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συμπιέσει περαιτέρω το Κίνημα Αλλαγής. Ο κ. Τσίπρας, όμως, με τα συνεχή ανοίγματα στην κεντροαριστερά θέλει να διευκολύνει τους δικούς του ψηφοφόρους, με βάση τις εκλογές του 2015, να επιστρέψουν στον ΣΥΡΙΖΑ».

«Σε ό,τι αφορά τη γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων, πρώτον φαίνεται πως όποιοι ψηφοφόροι της Ν.Δ. είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ το 2015, έχουν επιστρέψει σήμερα στη Νέα Δημοκρατία. Το πρόβλημα του κ. Τσίπρα είναι ότι έχει την ίδια δυναμική με τον κ. Μητσοτάκη στους αναποφάσιστους και αυτό σημαίνει ότι δύσκολα μπορεί να ελπίζει στο ότι θα επαναπατρίσει το 80%-90% που χρειάζεται» επανέρχεται ο πρώτος.

«Ο κ. Μητσοτάκης έχει διείσδυση σε ψηφοφόρους του κέντρου που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το 2015 ή ψήφισαν κόμματα του κέντρου, δηλαδή ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ένωση Κεντρώων κλπ. Ανησυχεί, ωστόσο, για τις εξελίξεις στα δεξιά της ΝΔ – εκεί δηλαδή που ελπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ – μήπως και κάποιος σχηματισμός ή κάποιοι σχηματισμοί καταφέρουν και του «κόψουν» κρίσιμες, για τον στόχο της αυτοδυναμίας, ψήφους» λέει ο δεύτερος για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Δηλαδή, Βελόπουλος;» ρωτάω.

«Ο Βελόπουλος δείχνει τώρα μία σταθερότητα πάνω από το 2%, αλλά δεν ξέρω αν στην τελική ευθεία θα αντέξει. Η μετακίνηση του εκλογικού σώματος σε πιο συντηρητικές θέσεις είναι δεδομένη, αλλά τις ακραίες φωνές είναι πιο πιθανό να τις αποτυπώσει στο ποσοστό της η Χρυσή Αυγή» απαντά ο πρώτος, συμφωνεί και ο δεύτερος.

Το στρατηγικό δίλημμα του πρωθυπουργού.

Αμφότεροι οι συνομιλητές μας συμφωνούν ότι ο κ. Τσίπρας, πέραν του ότι έχει να αποφασίσει το κατάλληλο για τον ίδιο timing των εθνικών εκλογών, έχει να πάρει και μία πολύ κρίσιμη απόφαση σε ό,τι αφορά τη στρατηγική του.

«Η στρατηγική της πόλωσης και της όξυνσης έχει οφέλη για τον κ. Τσίπρα, ενέχει όμως και ρίσκο. Είναι σαφές ότι μέσα από αυτή τη στρατηγική στοχεύει στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, γνωρίζει όμως ότι ρισκάρει να ενισχυθεί περαιτέρω και η Ν.Δ. και να πετύχει τον στόχο της αυτοδυναμίας» λέει ο ένας συνομιλητής μας.

«Αντιστοίχως, αν επιχειρήσει να πάει σε χαλαρές εκλογές, μειώνει τις πιθανότητες του Κυριάκου Μητσοτάκη να είναι αυτοδύναμος, αλλά ρισκάρει ένα χαμηλό εκλογικό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, χαμηλότερο από αυτό που πολιτικά και επικοινωνιακά μπορεί να αντέξει» συμπληρώνει ο δεύτερος.

«Άρα;» η επόμενη ερώτηση.

«Άρα, ό,τι και να αποφασίσει ενέχει ρίσκο» απαντά ο πρώτος.

«Ρισκάρω να σας απαντήσω ότι ο κ. Τσίπρας, φύσει και θέσει, θα πάει στην πρώτη γραμμή. Θα επιχειρήσει να πετύχει το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και αν έτσι ρισκάρει να «δώσει» ποσοστό αυτοδυναμίας στον κ. Μητσοτάκη».

«Το σενάριο να στηθούν πέντε κάλπες, σας προβληματίζει;» συνεχίζω.

«Οι πέντε κάλπες θα πρέπει να προβληματίσουν την κυβέρνηση. Αν, για παράδειγμα, υπάρξει ταλαιπωρία των εκλογέων, που θα εκφραστεί;» απαντούν με ερώτηση, σχεδόν ταυτόσημα.

«Αυτό σημαίνει ότι βλέπετε Οκτώβριο;» καταλήγω.

«Το τι βλέπουμε εμείς, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει μόνο τι θα σταθμίσει αυτός που αποφασίζει. Και αυτή η απόφαση ενέχει μεγάλο ρίσκο για τον κ. Τσίπρα, αλλά αυτός το γνωρίζει καλύτερα από όλους» είναι η απάντηση που παίρνω και ανανεώνω το ραντεβού για την τελική ευθεία της προεκλογικής αναμέτρησης.

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 18 Μαρτίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,

Posted by ftanei_pia on 18 Μαρτίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/03/18/%ce%bf%ce%b9-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%80%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%cf%80%cf%8c%ce%bb%ce%b5%ce%bc%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b5/

Μικρό χρονικό του χρόνου, Του Στάθη*

`


`

Ο Δρόμος Της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ■

16 Μαρτίου 2019

ιστορικός και ο βιωματικός χρόνος είναι συνήθως διαφορετικοί, ενίοτε όμως συμπίπτουν. Συχνά ο ιστορικός χρόνος είναι πυκνός κι άλλοτε πάλι αργόσυρτος, ενώ ο βιωματικός χρόνος είναι πάντα απλώς βραχύς – vita brevis. Επ’ αυτού ο πατέρας μου συνήθιζε να λέει συχνά (συνήθως οι παλαιοί εκφράζονταν με επαναλήψεις) ότι: «παιδί μου, ώσπου να καταλάβεις τι συμβαίνει στον κόσμο, γερνάς και πεθαίνεις».

Η Ελλάδα βγήκε από την Κατοχή και τον Εμφύλιο καθημαγμένη φωτογραφία της χώρας περιείχε ξυπόλυτα παιδιά, φαγητό με το στανιό, ρημαγμένες συνοικίες, φοβισμένες επαρχίες, κάποια λίγα αμερικάνικα αυτοκίνητα για τους πλούσιους και μπόλικες εξορίες κρυμμένες κάτω απ’ το χαλί ή μάλλον κάτω απ’ την κουρελού.

Κι ύστερα άρχισαν να κυλούν οι πενταετίες. Χίλια εννιακόσια πενήντα πέντε χίλια εννιακόσια εξήντα, άρχισε να λιγδώνει το αντεράκι μας, Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 18 Μαρτίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 18 Μαρτίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/03/18/1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-10-%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b7-52-132%ce%b2%ce%b9%ce%b2/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη – Best Seller (10º μέρος/11 – Κεφάλαια 15º-16º )

…«Ως  πατριώτης,  όχι  (δεν  θα  το  υπέγραφα). 

Είναι  κακό για τον λαό σου»!.

`

 Φοβερά* πράγματα έγιναν τότε. Που κρύφτηκαν από τα ΜΜΕ, τους «δημοσιογράφους», τους αναφέρομενους. Με συνέπεια να φαντάζουν «ως μη γενόμενα». Γιατί; Μην οξυνθούν τα πνεύματα, μη θολώσει η εικόνα της ΤΙΝΑ (Δεν υπάρχει εναλλακτική) ή μήπως και δεν μάθουμε την νοστιμότερη συνταγή της …ταραμοσαλάτας; Τα συμπεράσματα ευθύνη κάθε ενός και κάθε μιάς μας.

 * Κατά την ταπεινή μου γνώμη.

(…) Ζωντανεύοντας κάπως, ο Bόλφγκαvγκ συμφώνησε και είπε:

Β. Σόϊμπλε: «Γι αυτό σου είπα να πείσεις τον πρωθυπουργό σου να εξετάσει στην περίπτωση ενός τάιμ άουτ».

Γ. Βαρουφάκης: «Μόνο που η καγκελάριος σου έβαλε τέλος σε αυτή τη συζήτηση».

Β. Σόϊμπλε: «Τότε το μόνο που σου μένει είναι το μνημόνιο», είπε επανερχόμενος στην ίδια μη λύση.

Μόνο μια κίνηση πέρα από λογικά επιχειρήματα και ρητορική θα μπορούσε να σπάσει τον φαύλο κύκλο. Μια ανθρώπινη κίνηση, σκέφτηκα.

Γ. Βαρουφάκης:«Bόλφγκαvγκ, μπορώ να σου ζήτησα μια χάρη;» τον ρώτησα ταπεινά. Έγνεψε καταφατικά. Ενθαρρυμένος προχώρησα:

  Γ. Βαρουφάκης: «Είσαι στην πολιτική ζωή εδώ και σαράντα χρόνια. Εγώ μόνο εδώ και πέντε μήνες. Γνωρίζεις από τις προηγούμενες συναντήσεις μας πως παρακολουθώ με ενδιαφέρον τα άρθρα σου και τις ομιλίες σου από τα τέλη της δεκαετίας του 80. Θα ήθελα να ξεχάσεις για μια στιγμή πως είμαστε υπουργοί, ώστε να σε συμβουλευτώ. Όχι να με διατάξεις τι να κάνω. Αλλά να με συμβουλεύσεις. Mπoρείς να μου κάνεις αυτήν τη χάρη;»

Κάτω από τα άγρυπνο βλέμμα των σαστισμένων υφυπουργών του ξανάγνεψε καταφατικά. Αναθαρρεύοντας άλλη μία φορά, τον ευχαρίστησα και τον ρώτησα:

  Γ. Βαρουφάκης: «Στη θέση µου θα υπέγραφες το µνηµόνιο;»

Περίμενα πως θα μου έδινε την αναμενόμενη απάντηση ότι, δεδομένων των περιστάσεων, δεν υπάρχει εναλλακτική, συνοδευόμενη από τα συνήθη επιχειρήµατα που στερούνταν της οποιοσδήποτε οικονομικής λογικής. Δεν τα έκανε όμως. Αντ’αυτού κοίταζε έξω από τα παράθυρο. Για τα δεδομένα του Βερολίνου, ο καιρός ήταν ζεστός και ηλιόλουστος. Μετά γύρισε προς το μέρος μου και η απάντηση του με αποσβόλωσε

  Β. Σόϊμπλε: «Ως πατριώτης, όχι. Είναι κακό για τον λαό σου»…

 

`

`

(Διευκρίνηση: Τιμώ και σέβομαι το Γιάνη Βαρουφάκη. Αναγνωρίζω, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, το θάρρος, το σεβασμό σε ιδέες και αρχές, καθώς και τις εξαιρετικές γνώσεις και επιστημονικές του ικανότητες του. …Δεν έχω την τιμή να τον γνωρίζω, ούτε τον ψήφισα ποτέ, ούτε διαφαίνεται, ιδίως τώρα, που κατεβαίνει στις εκλογές, λόγω, κυρίως μη πολιτικής συμφωνίας (για Καπιταλισμό-ΕΕ κ.α.)…

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ **)

`

Τέλος Άνοιξης

 

`

ο τέλος του παιχνιδιού, το τελικό ξήλωµα του πουλόβερ, ήρθε εξήντα έξι µέρες ύστερα από εκείνο το βράδυ στα Εξάρχεια. (Βλέπε Κεφ. 14) Μια γελοιογραφία του Γιάννη Ιωάννου περιγράφει παραστατικότατα τις µέρες εκείνες. Στο σκίτσο η Ελλάδα εµφανίζεται γονατισμένη, µε τα χέρια δεµένα πισώπλατα, να προσπαθεί να αποδράσει. Πίσω της η ΕΕ, απειλητική φιγούρα µε το τσεκούρι του δήµιου υψωμένο, να την επιπλήττει που αρνείται να µείνει ακίνητη και να ακουμπήσει πειθήνια τα κεφάλι της στην πέτρα: «θα δείξεις λίγη υπευθυνότητα επιτέλους;» της φωνάζει.

Η δική µου εµπειρία από την περίοδο εκείνη αποδίδεται καλύτερα μέσα από µια άλλη αλληγορία: Το τέλος τoυ παιχνιδιού, το θεατρικό έργο του Σάµουελ Μπέκετ. Εκείνες τις εξήντα έξι µέρες ήταν σαν να παιζόταν μακρόσυρτα και βασανιστικά μπροστά στα μάτια µου στη µεγάλη σκηνή των Βρυξελλών, του Βερολίνου και του Μαξίµου. Η ιστορία του τυφλού, αυταρχικού Χαµ αποτύπωνε τέλεια στον καµβά του συµβολισµού τα βασικό µοτίβο του ευρωπαϊκού δράµατος, από τότε που η Ευρώπη χτυπήθηκε από την τραγική κατάρρευση του 2008 έως το τέλος της Άνοιξης του 2015. Όπως ο Χαµ επιβάλλει διαρκώς στον υπηρέτη και παραγιό του Κβο την εξαντλητική επανάληψη ανώφελων αγγαρειών, καθώς κι οι δύο πλησιάζουν σ ένα αναπόφευκτο αλλά και άπιαστο τέλος, ταυτόχρονα αναθεµατισµένο και επιθυµητό, έτσι και το βαθύ ευρωπαϊκό κατεστηµένο, χωρίς να έχει ιδέα πώς θα μπορούσε να διατηρήσει τον ασφυκτικό έλεγχο των κοινωνιών µας χωρίς να τις συνθλίψει, συνωµοτούσε προς µια κατάληξη αναπόφευκτη, αναθεµατισµένη αλλά και, για κάποιους στην κυβέρνησή µας, επιθυµητή.

`

Καθ΄όλο τον Μάιο, και βέβαια τον Ιούνιο, ήµουν σίγουρος ότι τα παιχνίδι που είχαν επιλέξει να παίξουν ο Αλέξης και τα πολεµικό µας συµβούλιο ήταν χαµένο. Απλώς προέβαιναν μηχανικά στις κινήσεις που θα οδηγούσαν στο αναπόδραστο µατ. Η μόνη ψευδαίσθηση που επιβίωνε μέσα µου ήταν η υποβόσκουσα ισχνή ελπίδα ότι, δεν μπορεί, ο Αλέξης θα αντιδρούσε μπροστά στον εξευτελισµό που του επιφύλασσε η τρόικα και, την ύστατη ώρα, θα επέλεγε να παίξει ένα άλλο παιχνίδι το παιχνίδι που σχεδιάζαμε εξαρχής.

Κάθε μέρα που περνούσε, η ισχνή ελπίδα εξασθενούσε. Αλλά, όσο επιβίωνε, όσο αµυδρή κι αν ήταν θα παρέµενα. Αν μη τι άλλο, είχα υποχρέωση να μη διευκολύνω τους δεσµοφύλακες της χώρας µου. Βλέποντας τους να βγάζουν αφρούς στη σκέψη ότι έπρεπε να βρουν τρόπο να µε αντικαταστήσουν, ώστε να πέσει η υπογραφή από πειθήνιο υπουργό οικονοµικών στο 3ο μνημόνιό τους, την οποία δεν περίµεναν από µένα, ατσαλωνόταν η αποφασιστικότητα µου να μην τους κάνω τη χάρη παραιτούµενος.

Όση ενέργεια µου απέµενε την αφιέρωσα σε πέντε καθήκοντα; στον αγώνα να υποστηρίξω την προσπάθεια της οµάδας εργασίας µας, υπό το ΣΔΟΕ, για το αλγοριθµικό κυνήγι των µεγαλοφοροφυγάδων, στην εκστρατεία να «µαντρώσουμε» τον ΟΠΑΠ ώστε να περιοριστεί η κοινωνική καταστροφή από τις βιvτεοµnχανές του τζόγου, στην προετοιµασία των παρουσιάσεών µου στο Eurogroup (ώστε να είναι όσον τα δυνατόν πιο εµπεριστατωµένες και αποτρεπτικές των σχεδίων της τρόικας), στην ανάπτυξη του παράλληλου συστήματος πληρωµών (συµπεριλαµβανοµένου του Σχεδίου Χ) και στην πρώτη προτεραιότητα µου, τη σύσταση του αξιόπιστου «Σχεδίου για την Ελλάδα», που είχαµε συµφωνήσει µε τον Nιέιβιvτ Λίπτον. Με τον Τζεφ Σάκς, τον Γκλεν Κιµ, τον Τζέιµι Γκάλµπρεϊθ και την εταιρεία Lazard ήδη εργαζόσασταν πάντα στα τρία τελευταία, µε σηµαντική συμβολή των Νόρµαν Λάµοντ, Λάρρυ Σάµµερς και Τόµας Μάγερ.

 

Στις 7 Μαίου θα μου δινόταν η ευκαιρία να παρουσιάσω για πρώτη φορά το πρόπλασμα του «Σχεδίου για την Ελλάδα», στο πλαίσιο κεντρικής ομιλίας στις Βρυξέλλες οργανωμένης από τον βελγικό ΣΕΒ και με την υποστήριξη της κυβέρνησης του Βελγίου. Ήταν μια ευκαιρία να εισπράξω σχόλια και κριτικές πριν το παρουσιάσουμε στο επόμενο Eurogroup της 11ης Μαίου, και με τη σκέψη ο Τζεφ να το παρουσιάσει ταυτόχρονα, εκ μέρους μου, στο ΔΝΤ και στον Ντέιβιντ Λίπτον. Δεν περίμενα βέβαια ούτε για μια στιγμή πως ο Σόιμπλε και τα περιβάλλον του θα υποδέχονταν το «Σχέδιο για την Ελλάδα» με ανοιχτές αγκάλες, ανεξαρτήτως της αξίας του, Όμως η προοπτική μιας στήριξης του «Σχεδίου» από τα Νο 2 του ΔΝΤ και τον Λευκό Οίκο, με τον οποίο ο Λίπτον συνδεόταν στενά, ίσως έδινε την ευκαιρία σε μερικούς, λιγότερο μεροληπτικούς, υπουργούς οικονομικών του Eurogroup να διαφοροποιηθούν από τη σκληρή γραμμή Σόιμπλε-Ντάισελµπλουμ

Πριν μεταβώ στις Βρυξέλλες, αποφάσισα να ταξιδέψω πρώτα στο Παρίσι και στη Ρώμη, και μετά την ομιλία των Βρυξελλών να πάω και στη Μαδρίτη, ώστε να ελέγξω κατά πόσον το «Σχέδιο για την Ελλάδα» θα έβρισκε κάποια θετική ανταπόκριση κι εκεί.

`

Με τέτοιους εχθρούς, τι να τους κάνετε τους συντρόφους;

κεί που είχαν φτάσει το πράγματα, δεν είχαμε και πολλά να χάσουμε. Γνώριζα πως το αδιέξοδο της δήθεν διαπραγμάτευσης ανησυχούσε Γάλλους, Ιταλούς και Ισπανούς. Ετσι, αποφάσισα να είμαι ειλικρινης και να ζητήσω ευθέως από τον Γάλλο, τον Ιταλό και τον Ισπανό ομόλογό μου, τους οποίους επισκέφτηκα τον έναν μετά τον άλλο στην έδρα

Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 10 Μαρτίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Πολιτικό Σύστημα,Πολιτική
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 10 Μαρτίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/03/10/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86-5/

Ο Oύγκο Τσάβες και η κληρονομιά του: «Eνότητα, πάλη, μάχη και νίκη!» + 5/3/2013

Έξι χρόνια μετά τη φυσική του αναχώρηση, οι άνθρωποι της Βενεζουέλας διατηρούν την αφοσίωσή τους στον Ούγκο Τσάβες, συνεχίζοντας ενεργά τον αγώνα του. | (Φωτογραφία: @ErikaPSUV )

Δημοσιεύτηκε 5 Μάρτιος 2019

έσα από συζητήσεις, ομιλίες και πολιτικές ενέργειες, ο Ούγκο Τσάβεζ οικοδόμησε ένα σχέδιο για τη μετατροπή της κοινωνίας της Βενεζουέλας, με βάση το σεβασμό, την ενότητα και την αλληλεγγύη.

`
Αυτή την Τρίτη (5/3) ήταν η 6η επέτειος της κληρονομιάς του διοικητή Ούγκο Τσάβες, μετά τη φυσική του αναχώρηση, στις 5 Μαρτίου 2013

H πορεία του όχι μόνο ξύπνησε τη συνείδηση του λαού της Βενεζουέλας, αλλά και αγκάλιασε τους λαούς της περιοχής, σπέρνοντας μια κληρονομιά ενότητας και ειρήνης στην Αμερική, για να αφυπνίσει το όνειρο του Simón Bolívar, το οποίο παραμένει μέχρι σήμερα.

»Αντιμέτωποι με αυτή την ύπαρξη νέων δυσκολιών, ανεξαρτήτως μεγέθους των, η ανταπόκριση όλων των πατριωτών, των επαναστατών, εκείνων που αισθάνονται την Πατρίδα ακόμη και στα σπλάχνα, είναι η ενότητα, ο αγώνας, η μάχη και η νίκη!» είπε ο διοικητής Τσάβες στην Τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση, τρείς μήνες πριν το φυσικό του τέλος.

Αυτά, που οι επόμενες γενιές άκουσαν ως τα τελευταία του λόγια, επιβεβαιώνουν την ομιλία του σχετικά με τη σημασία της Ενότητας, πως οι διακηρύξεις του δεν αρκούνται μόνο στα λόγια, αλλά-από τα πρώτα χρόνια μέχρι την τελευταία προεδρική θητεία- σε μέτρα ενσωμάτωσης και Συνεργασίας, προωθώντας τις αρχές της περιφερειακής συμπληρωματικότητας, του σεβασμού και της αλληλεγγύης μέσω των οργανισμών:

– ALBA-TPC, η Βολιβαριανή Συμμαχία για τους Λαούς της Αμερικής μας – Συνθήκη Εμπορίου των Λαών, που ιδρύθηκε το 2004.

– Celac, η Κοινότητα των Λατινοαμερικανικών και Καραϊβικών Εθνών, που δημιουργήθηκε το 2010.

– Τη Petrocaribe, μια διεθνής οικονομική και κοινωνική συμφωνία για τις χώρες της Καραϊβικής, που ξεκίνησε το 2005.

– Την Unasur, την Ένωση των Εθνών της Νότιας Αμερικής, που ιδρύθηκε το 2008.

Επίσης, μέσω συζητήσεων, ομιλιών και πολιτικών δράσεων, ο Ούγκο Τσάβες οικοδομησε ένα έργο μετασχηματισμού της κοινωνίας της Βενεζουέλας, επιδιώκοντας να μετασχηματίση τις δομές του καπιταλιστικού συστήματος και να προωθήσει τις αξίες του Σοσιαλισμού: ελευθερία, ισότητα, αλληλεγγύη.

Για να επιτευχθεί αυτό πέρα από τον ρόλο του, ο διοικητής εθνικοποίησε το πετρέλαιο, διανέμοντας τα κέρδη του σε διάφορα κοινωνικά προγράμματα που εγγυώνται στον πληθυσμό το οριζόντιο δικαίωμα της

#6AñosDeAmorYLealtad Pic.Twitter.com/fcI6VBfJk8 — Χόρχε Αρρέζα Μ (@jaarreaza) 5 Μαρτίου 2019

Pic.Twitter.com/fcI6VBfJk8 — Χόρχε Αρρέζα Μ (@jaarreaza) 5 Μαρτίου 2019

 πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και πανεπιστημιακής εκπαίδευσης· στην αξιοπρεπή υγεία· στην ποιοτική στέγαση. Επίσης, μείωσε σημαντικά το κόστος των βασικών υπηρεσιών και δημιούργησε ευκαιρίες για κοινωνική πρόσβαση-που μέχρι τότε δεν είχε παρατηρηθεί-στον φτωχότερο πληθυσμό της χώρας.

Μακριά από τις παραμέτρους του καπιταλισμού, οι οποίες ενισχύουν τον ανταγωνισμό και τον ατομικισμό, αυτή τη νέα τάξη που ίσχυε στον τρόπο ζωής της Βενεζουέλας αποδυναμώνοντας την αστική κουλτούρα των ανθρώπινων αξιών, με την ένταξη στον σεβασμό, στην ειρήνη, στην ηθική και στην ταπεινοφροσύνη.

Έξι χρόνια μετά τη φυσική του αποχώρηση και σε ένα σενάριο διεθνούς επιθετικότητας, ο Βολιβαριανός λαός της Βενεζουέλας κατέχει την κληρονομιά του Ούγκο Τσάβες ως την κύρια σημαία του αγώνα και της ταξικής αντίστασης.

Είθε η κληρονομιά του να μας καλέσει σε αυτές τις στιγμές να υπερασπιστούμε την κυριαρχία των #Venezuela και #NuestraAmérica. Είθε η επαναστατική του αφοσίωση, ο αντισυστημιτισμός του και τα ιδανικά του για κοινωνική δικαιοσύνη να είναι ο οδηγός μας. Αυτός θα είναι ο φόρος τιμής μας στον διοικητή Ούγκο Τσάβες Φριάς. Pic.Twitter.com/0ukJsTZw4R
— Bruno Rodríγκεζ P (@BrunoRguezP) 5 Μαρτίου 2019

Τα λόγια του, ο τρόπος του, τα έργα του, η μέρα της ενωμένης και κυρίαρχης Αμερικής είναι σήμερα η μηχανή που οδηγεί το δρόμο των ανδρών και των γυναικών που συνεχίζουν να εργάζονται για το όνειρο των Τσάβες και Μπολιβάρ τώρα που πολιορκούνται από ορισμένες χώρες του κόσμου.

Για το σκοπό αυτό, επιστρέφουν ξανά και ξανά για να θυμούνται τα τελευταία λόγια του διοικητή Τσάβες στη Βενεζουέλα: «η απάντηση από όλους και όλες, από πατριώτες, από επαναστάτες, που αισθάνονται την πατρίδα ακόμα και στα σπλάχνα των, είναι η ενότητα, ο αγώνας, η μάχη και Η νίκη! ».
`
Pic.Twitter.com/0ukJsTZw4RΕίμαι ο Τσάβες! Οι σημερινοί άνθρωποι φωνάζουν! | Φωτογραφία: @VTVcanal8

Πηγή: Telesurtv.net

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 7 Μαρτίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ελλάδα

Posted by ftanei_pia on 7 Μαρτίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/03/07/%ce%bf-o%cf%8d%ce%b3%ce%ba%ce%bf-%cf%84%cf%83%ce%ac%ce%b2%ce%b5%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%ce%bf%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-e%ce%bd%cf%8c/

«Εκλογές 26 Μάη! …ΗΠΑ και λάλησα»

 

 Άνεμος αλλαγής εκπνέει στον ΣΥΡΙΖΑ

 

 

δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 23/2/2019

Του Aπόστολου Αποστολόπουλου
.

ι εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο, δήλωσε την περασμένη Κυριακή ο κ. Πιτσιόρλας, υπουργός χαμηλών τόνων, στον αντίποδα του Πολάκη. Ο κ. Πιτσιόρλας συντάσσεται με τον πρωθυπουργό αλλά όλοι οι άλλοι, συμπεριλαμβανομένου και του κ. Φλαμπουράρη, θέλουν «εκλογές τώρα», με τη σκέψη ότι, όπως λέει κι ο Σεφέρης, «αύριο η ψυχή μας κάνει πανιά».Το αποτέλεσμα ωστόσο θα ήταν αμφίβολο γιατί στο κοπάδι με τα πρόβατα επιβάλλεται η γνώμη του τσοπάνη. Μόνο που στην περίπτωση, λένε οι κακές αλλά άριστα πληροφορημένες δημοσιογραφικές γλώσσες, τσοπάνος δεν είναι ο πρωθυπουργός αλλά ο μεγάλος υπερατλαντικός σύμμαχος που το ξέκοψε ότι θέλει κάλπες τον Μάιο (στις 26) και κανείς δεν τόλμησε να τον ρωτήσει το γιατί και κυρίως να του πει ότι έτσι ρίχνει έξω το σχέδιο.

Δηλαδή το «σχέδιο Νοβάρτις» με κλητεύσεις αντίπαλων πολιτικών προσώπων, πρόκληση θορύβου, παραπομπές, κλίμα έντασης ως τον Οκτώβριο, προσδοκία ανατροπής των διαθέσεων της κοινής γνώμης. Ίσως ο μεγάλος σύμμαχος δεν θέλει πλήγμα, έστω επιφανειακό, στην αντιπολίτευση προ εκλογών. Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου και αυτός βλέπει όσα δεν μπορούν να δουν οι κοινοί θνητοί ούτε του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε άλλωστε και οι νεοδημοκράτες ανταγωνιστές τους. Εκτός αν Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 23 Φεβρουαρίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ελλάδα

Posted by ftanei_pia on 23 Φεβρουαρίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/02/23/%ce%b5%ce%ba%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%ad%cf%82-26-%ce%bc%ce%ac%ce%b7-%ce%b7%cf%80%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bb%ce%ac%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%b1/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη – Best Seller (9º μέρος/11 – Κεφάλαια 13º-14º )

 

 

Α.Τ.: …«Μια στάση πληρωµών προς το ΔΝΤ θα ερµηνευόταν ως στάση πληρωµών προς όλους τους δανειστές, δίνοντας έτσι το έναυσµα στον Ντράγκι να µας κλείσει τις τράπεζες.»..

«Εδώ είµαστε», σκέφτηκα. «Μου επιτίθεται στο Κυβερνητικό Συµβούλιο χωρίς καν να έχω αρθρώσει λέξη»…Eίχα άδικο. Μετά από µια σύντοµη παύση, όπως (..) οι κορυφαίοι τραγωδοί, συνέχισε, µε τη φωνή του να δείχνει αυτοπεποίθηση. Και δεν ήταν µόνον η φωνή του. Όλο του το σώµα είχε αρχίσει να εκπέµπει θετική ενέργεια. Τα λόγια του δε έκρυβαν ευχάριστες εκπλήξεις:

» Όµως, ξέρετε κάτι, σύντροφοι; Έχει δίκιο! Φτάνει πια. Ως εδώ. Αποδεχθήκαμε τους κανόνες τους. Αποδεχτήκαμε τη διαδικασία τους. Κάναµε µεγάλους συµβιβασµούς για να τους δείξουµε πως είμαστε έτοιµοι να τα βρούµε µαζί τους. Κι αυτοί το µόνο που κάνουν είναι να καθυστερούν και να ρίχνουν σ’ εμάς το φταίξιµο για την καθυστέρηση. Η Ελλάδα, τους αρέσει δεν τους αρέσει, παραµένει κυρίαρχο κράτος, κι εµείς, η κυβέρνηση, έχουµε καθήκον να τους πούµε Αρκετά!

» Και τότε σηκώθηκε όρθιος, γύρισε προς εµένα, προέτεινε το δεξί χέρι δείχνοντας  µε τον δείκτη και µε φωνή που εξέπεμπε ψυχολογική και ηθική ανανέωση είπε:

» Όχι µόνο θα σταματήσεις τις πληρωµές στο ΔΝΤ, αλλά θα πάρεις το αεροπλάνο να πας αυτοπροσώπως στην Κυρία να της το πεις ο ίδιος στην Ουάσινγκτον πως θα προβούµε σε στάση πληρωµών προς το ΔΝΤ!(Aπρ. 2015)

` `

(Διευκρίνηση: Τιμώ και σέβομαι το Γιάνη Βαρουφάκη, Αναγνωρίζω, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, το θάρρος, το σεβασμό σε ιδέες και αρχές, καθώς και τις εξαιρετικές γνώσεις και επιστημονικές του ικανότητες του. …Δεν έχω την τιμή να τον γνωρίζω, ούτε τον ψήφισα ποτέ, ούτε διαφαίνεται, ιδίως τώρα, που κατεβαίνει στις εκλογές, λόγω, κυρίως μη πολιτικής συμφωνίας (για Καπιταλισμό-ΕΕ κ.α.)…

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ **)

` 

 

EΝΤOΛΗ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

`

«Ποιά επανάσταση προσέφερε ποτέ

κάτι άλλο πέρα από την καταστροφή;»

`

Το ερώτημα μου το είχε θέσει χρόνια πριν, 1984 ήταν θαρρώ, συνάδελφος λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Ιστ Άνγκλια, όπου διδάσκαμε τότε. Τον θυμήθηκα την άνοιξη του 2015, όταν το βαθύ ευρωπαϊκό κατεστηµένο λίγο πολύ έλεγε το ίδιο πράγμα, αναφερόμενο σε κάθε εξέγερση εναντίον του. Στον συνάδελφο μου, το 1984, είχα βέβαια απαντήσει ότι η χώρα μου δε θα υπάρχει χωρίς την επανάσταση που τη δημιούργησε. Μπορεί να είχε ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας εκείνη η επανάσταση. Μπορεί μεγάλο μέρος της ελληνικής ελίτ της επoχής να τη θεωρούσε απερισκεψία. Μπορεί να έφαγε το παιδιά της (όπως κάθε επανάσταση). Όμως, το 1821 ήταν το αποκορύφωμα συλλογικών δράσεων που μας έδωσαν σήμερα το δικαίωμα να μη βρισκόμαστε στην ίδια ιστορική μοίρα με τους Ετρούσκους ή τον λαό της Νήσου του Πάσχα».

Έτσι και το 2015: η εξέγερσή μας εναντίον της χρεοδουλοπαροικίας μπορεί να θεωρούνταν ότι είχε λίγες πιθανότητες επιτυχίας , μπορεί να την εχθρεύονταν οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες, μπορεί εν τέλει να έφαγε τα παιδιά της. Ήταν όμως ο μοναδικός τρόπος να σταματήσει η ερημοποίηση της πατρίδας μας, η μετατροπή της σε προτεκτοράτο τύπου Κοσσόβου, με ωραίες βέβαια παραλίες πάνω  στις οποίες θα κτιστούν γηροκομεία και θέρετρα για βόρειους συνταξιούχους και παραθεριστές, με τους δικούς μας ανθρώπους είτε να εργάζονται σε αυτά (όπως οι ιθαγενείς κάτοικοι στη Χαβάη εργάζονται στα θέρετρα των λευκών Αμερικανών) είτε να ζουν από τους κάδους απορριμμάτων.

Η 25η Μαρτίου ήταν πάντα, στον νου μου, μέρα αντιφατικών συναισθημάτων. Από τη μία, εκτιμούσα και γιόρταζα την απερίσκεπτη, ουτοπική πράξη πίστης κάποιων «τρελών» Φιλικών, οπλαρχηγών και απλών ανθρώπων, η οποία, σχεδόν τυχαία, οδήγησε στη γένεση της σύγχρονη Ελλάδας. Από την άλλη, όμως, με απωθούσαν οι παρελάσεις, που θύμιζαν την αισθητική της χούντας και της μεταξικής δικτατορίας που προηγήθηκε.

Εκείνη όμως την άνοιξη, του 2015, καθώς πλησίαζε η 25η Μαρτίου, όταν ο Αλέξης μου ζήτησε να εκπροσωπήσω την κυβέρνηση σε μια από τις παρελάσεις, δέχτηκα ενθουσιωδώς και ζήτησα να την εκπροσωπήσω στην παρέλαση στα Χανιά. Εκείνη την άνοιξη, του 2015, πράγματι ο αέρας περιείχε κάτι περισσότερο από τα χελιδόνια και τις μυρωδιές των αγριολούλουδων: Έσφυζε από το πνεύμα της εξέγερσης, την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια που άνθιζαν και πάλι σε τούτη τη χώρα, καθώς και στην ελληνική Διασπορά, από την Αμερική και τη Γερμανία έως και την Αυστραλία.

«Πέρα από τους δύο παππούδες μου, τον πατέρα της μητέρας μου και τον παππού του πατέρα μου, που ήταν βέροι Κρητικοί, δεν είχα συγγενικές σχέσεις στην Κρήτη. Παρ’όλα αυτά, η Κρήτη σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για μένα. Η Δανάη είναι πεπεισμένη ότι είμαι Κρητικός, ότι κι αν σημαίνει αυτό. Από την άλλη, η κόρη μου, που γεννήθηκε στην Αυστραλία και η οποία έχει πάει στην Κρήτη δύο καλοκαίρια μόνο, συστήνεται στους φίλους της στο Σύδνεϋ ως … Κρητικιά. Αυτή η περίεργη αίσθηση του ανήκειν στο μεγάλο νησί ήταν ο λόγος για τον οποίο ήθελα, τη μία φορά που θα εκπροσωπούσα την κυβέρνηση σε εκδήλωση της 25ης Μαρτίου, να το κάνω στην Κρήτη, στα Χανιά.

Όταν η μέρα έφτασε, με τη Δανάη και μια παρέα από συντρόφους, βουλευτές, δημοτικούς άρχοντες, απλό κόσμο, περπατήσαμε στο κέντρο των Χανίων, πλησιάζοντας σιγά σιγά στον προορισμό μας στην τέντα κάτω από την οποία, δίπλα στον μητροπολίτη, τον δήμαρχο και τον αρχηγό της Αστυνοµίας, θα παρακολουθούσαµε την παρέλαση µαθητών, πυροσβεστών, αστυνοµικών, τοπικών συλλόγων και, το σημαντικότερο, πέντε βετεράνων της Μάχης της Κρήτης. Καθώς η παρέλαση περνούσε από μπροστά µου, ως είθισται οι συμµετέχοντες στρέφονταν προς εµένα για να απευθύνουν χαιρετισμό προς τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης. Κάθε φορά που γύριζαν το κεφάλι τους προς το µέρος µου, µε έκαναν να αισθάνομαι περήφανος και γελοίος ταυτόχρονα. Αν και µια φωνή μέσα µου µε κορόιδευε ασταμάτητα, οµολογώ ότι απόλαυσα κάθε στιγμή. Στη συνέχεια καταθέσαµε στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη και σιγά σιγά κατευθυνθήκαμε, μέσα από πυκνό πλήθος, προς την ταβέρνα όπου θα ακολουθούσε αυτό που γίνεται πάντα στην Κρήτη σε τέτοιες περιπτώσεις µε τη ρακή να τρέχει χείμαρρος.

«Καθώς περπατούσαμε, άνδρες και γυναίκες πάλευαν να µου σφίξουν το χέρι, να µε αγκαλιάσουν, να µε ενθαρρύνουν, μεταφέροντας όλοι το ίδιο µήνυµα: «Μην τολμήσετε να παραδοθείτε! Όχι στη συνθηκολόγηση! Όχι κωλοτούµπα!»

Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 14 Φεβρουαρίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 14 Φεβρουαρίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/02/14/%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%bf-%ce%ac%cf%81%ce%b8%cf%81%cf%89%ce%bd/

Παιχταράς ο Τσίπρας στη Βουλή;

`

ς πάνε να γίνουν εξαπτέρυγα του Τσίπρα  όσοι μιλούν για τη συμφωνία έχοντας  πέσει σε χειμερία νάρκη από το 1992, τότε που η κρατούσα   αστική πολιτική ήταν ο εθνικισμός και σύσσωμο το ελληνικό Κοινοβούλιο κραύγαζε ότι «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική».

`

ς ξεκινήσουμε με μια προκλητική αξιολογητική κρίση: Όσοι λιγώνονται από την αντιεθνικιστική ρητορεία του Τσίπρα και πανηγυρίζουν μέσα τους για τις αναφορές του στο Δημοκρατικό Στρατό και στη Μίρκα Γκίνοβα, ας ενταχθούν κατευθείαν στον ΣΥΡΙΖΑ, να μην παιδεύονται κι αυτοί, και να μην παιδεύουν και άλλους.

Ας ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ και όσοι θεωρούν ότι «είναι κακή η επέκταση του ΝΑΤΟ», αλλά από την άλλη «ποιοι είμαστε εμείς που θα απαγορεύσουμε την είσοδο ενός γειτονικού κράτους στο ΝΑΤΟ;». Όποιος πιστεύει ότι «η εναντίωση στο ΝΑΤΟ είναι θέμα του γειτονικού κράτους και όχι δικό μας», απέχει μια σταλιά δρόμο από το να σφυρίζει αδιάφορα όταν βομβαρδίζεται η Συρία και διαμελίζεται το Ιράκ γιατί «ποιοι είμαστε εμείς που θα αποφασίσουμε τι θα γίνει σε μια άλλη χώρα;». Λες και άμα πει η όποια ελληνική Αριστερά «όχι στη Συμφωνία», θα απαγορεύσει («σταλινικά», ναι, ακούστηκε και αυτό) στους γείτονες την είσοδο στο ΝΑΤΟ.

Ας προστρέξουν στο κυβερνητικό κόμμα και όσοι αηδιάζουν με αποτροπιασμό μπροστά στη -λάθος είναι αλήθεια- θέση του ΚΚΕ ή της ΛΑΕ για ενίσχυση του αλυτρωτισμού των γειτόνων, καταπίνοντας με ευχαρίστηση τόνους Νατοϊκών λυμάτων και ιμπεριαλιστικών αποπάτων.

Το ίδιο και όσοι θεωρούν ότι το κρίσιμο σήμερα ζήτημα για την ελληνική κοινωνία είναι η διαίρεση ανάμεσα σε διεθνιστές και μακεδονομάχους. Αλλά και όσοι θεωρούν ότι η συγκεκριμένη συμφωνία είναι αποτέλεσμα του ελληνικού εθνικισμού και αν κατηγορούν σε κάτι την κυβέρνηση είναι ότι ήταν πολύ επιθετική με τους γείτονες και αντί να τους αφήσει το όνομα, τους υποχρέωσε σε αλλαγή. Αυτοί έχουν πάρει διαζύγιο με κάθε τι που θυμίζει μαρξισμό και διαλεκτική, μόνο που θεωρούν εαυτούς ειδήμονες και στον μαρξισμό και στη διαλεκτική.

Είναι κρίμα και άδικο όλοι οι παραπάνω να έχουν ενσωματωθεί από την κορυφή μέχρι τα νύχια στην κυρίαρχη αστική πολιτική και να μην απολαμβάνουν τα κάθε είδους προνόμια που έχει η ένταξη σε ένα κόμμα εξουσίας.

Είναι επίσης κρίμα να ταλαιπωρούν οι απόψεις ενός αστικού κοσμοπολίτικου εκσυγχρονισμού την Αριστερά, την ώρα που αυτή έχει ζωτική ανάγκη τη δικιά της ανταγωνιστική οργάνωση και ανταγωνιστική θεωρία για να ανασυντεθεί και να ξαναχτιστεί από τα σημερινά ερείπια.

Ο δε θαυμασμός στον «παιχταρά» Τσίπρα ή στον «τεκμηριωμένο και γνώστη» Κοτζιά, καλύτερα να αντικατασταθεί από τον θαυμασμό μπροστά στην ΑΕΚ, στον ΠΑΟΚ, στον Τσιτσιπά ή στον Ναδάλ.

Το να περιορίζει κάποιος τον εαυτό του στο ρόλο του ποδοσφαιρικού θεατή μιας ενδοαστικής κόντρας στη Βουλή ανάμεσα στα παλτά – μακεδονομάχους και στους παιχταράδες αντιεθνικιστές, είναι θέμα δικό του. Το να περιμένει ότι αυτό πρέπει να κάνει και η όποια Αριστερά επιμένει να είναι Αριστερά, πάει πολύ.

Ο Βούτσης είχε δίκιο όταν έλεγε πριν μήνες ότι το Μακεδονικό θα είναι όχημα ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού. Αυτό εννόησε ο Τσίπρας όταν μίλησε για τη δεξιά πολυκατοικία εντάσσοντας τον Καμμένο σε αυτήν, ενώ όλοι οι σχεδιασμοί του ΣΥΡΙΖΑ αφορούν την ανασύσταση μιας μεγάλης ενιαίας Κεντροαριστεράς. Η παρέλαση των κυβερνητικών στελεχών από το σπίτι του υπέργηρου Λιβάνη δεν ήταν τίποτα άλλο από υποβολή διαπιστευτηρίων επ΄ αυτού του σχεδίου. Το ίδιο και η διάλυση του ΚΙΝΑΛ, του Ποταμιού, της Ένωσης Κεντρώων και λοιπών ενδιάμεσων

Η διαπίστωση Βούτση μακάρι να συνοδευτεί και από την ανασύνθεση της πολιτικής και ανθρώπινης γεωγραφίας και στην Αριστερά. Ας πάνε να γίνουν ουρά της κυβέρνησης όσοι έχουν αφαιρέσει το κρίσιμο στοιχείο του ιμπεριαλισμού και των αστικών συμφερόντων. Όσοι μιλούν για τη συμφωνία υποβαθμίζοντας ότι η συμφωνία έγινε, ψηφίστηκε και θα εφαρμοστεί, βρέξει χιονίσει γιατί αυτή είναι η συνασπισμένη θέληση των ιμπεριαλιστών.

Ας πάνε να γίνουν εξαπτέρυγα του Τσίπρα όσοι μιλούν για τη συμφωνία έχοντας πέσει σε χειμερία νάρκη από το 1992, τότε που η κρατούσα αστική πολιτική ήταν ο εθνικισμός και σύσσωμο το ελληνικό Κοινοβούλιο κραύγαζε ότι «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική».

Τους έχουμε νέα: Εδώ και εικοσιπέντε ολόκληρα χρόνια, υπό την καθοδήγηση ΕΕ και ΗΠΑ όλη η αστική πολιτική έχει περάσει στη σφαίρα του ρεαλισμού, της αποδοχής τετελεσμένων, της σύνθετης ονομασίας, της ανάγκης επίλυσης. Ο Σαμαράς χθες, ως αντιπολίτευση, ξαναθυμήθηκε ότι «η Μακεδονία είναι μία», αλλά ξέχασε ότι ως κυβέρνηση προωθούσε τη σύνθετη ονομασία.

Το να σκιαμαχεί κανείς με τον μακεδονομάχο Σαμαρά από τις θέσεις της επίσημης και διαχρονικής αστικής πολιτικής, δεν τον κάνει αριστερό, τον κάνει άξιο εκπρόσωπο της άρχουσας τάξης.

Και από αυτή την άποψη ο Τσίπρας είναι παιχταράς: Η κοινωνία σε καταστολή, εμπεδώνει το ρόλο της ως παθητικού θεατή, η αστική πολιτική να βρίσκει τον καλύτερό της εκφραστή στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και οι αριστεροί σε σύγχυση να ξερογλύφονται είτε με τις αντιδεξιές και αντιεθνικιστικές κορώνες του Τσίπρα, είτε να βρίσκουν καταφύγιο και αποκούμπι στο ακούνητο (και προς τούτο ακίνδυνο) ΚΚΕ.

Μόνο που ο Τσίπρας είναι στο αντίπαλο στρατόπεδο. Και όρος για την επιβίωση των κοινωνικών τάξεων που θέλει να εκφράσει η Αριστερά, είναι η συντριβή του.

.

Antapokrisis

Αρθρογραφεί στο antapocrisis για θέματα πολιτικής επικαιρότητας και Αριστεράς.

 

 

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 25 Ιανουαρίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ελλάδα

Posted by ftanei_pia on 25 Ιανουαρίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/01/25/%cf%80%ce%b1%ce%b9%cf%87%cf%84%ce%b1%cf%81%ce%ac%cf%82-%ce%bf-%cf%84%cf%83%ce%af%cf%80%cf%81%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%ae/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη – Best Seller (8º μέρος/11) Κεφ. 11°-12°

 

 

`

(…) B.Σόϊμπλε: «Δεν πρόκειται να διαπραγματευθώ µαζί σου. Όπως σου είπα την τελευταία φορά, να πας στους θεσµούς!» ήταν η στυγνή απάντηση του.

«Αλλά, Bόλφγκανγκ», διαμαρτυρήθηκα, «Ο χρόνος τελειώνει σε µία η δύο εβδοµάδες θα αναγκασθούμε να αθετήσου το χρέος µας προς το ΔΝΤ, µε συνέπειες για όλους. Μου λες να πάω στους θεσµούς. Ωστόσο, οι θεσµοί απλώς δεν έχουν την αρμοδιότητα (..) για να διαπραγµατευτούν µαζί µας µια βιώσιµη συµφωνία εντός της ευρωζώνης. Σου τα λέω όλα αυτό επειδή υπάρχουν δυνάµεις που προσπαθούν να εκτροχιάσουν τη διαδικασία, με κίνδυνο ατυχήματος».

Το πρόσωπο του Βόλφγκανγκ άλλαξε έκφραση και από τη φαινομενική απάθεια πέρασε στη συγκρατημένη εγρήγορση. Παρόλο που είχα µάθει (…) ότι τέτοιες αλλαγές στην έκφραση του Βόλφγκανγκ δεν οδηγούσαν σε κάτι αξιοσημείωτο, σε εκείνη την περίπτωση απέτυχα να προβλέψω την αναπάντεχα απάντηση του.

«Δε νοµίζω ότι καµία κυβέρνηση μπορεί να κρατήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη»,  δήλωσε κουνώντας το κεφάλι µε τρόπο που σηματοδοτούσε την παντελή έλλειψη πίστης του, ή ενδιαφέροντος στην εναλλακτική ενός Grexit.

«Αυτή είναι και η άποψη της καγκελαρίου;» ρώτησα κρύβοντας την έκπληξη μου.

«Εκείνη έχει διαφορετικές απόψεις», απάντησε απαξιωτικά.

Ήταν άλλη μία επιβεβαίωση ότι είχαν διαγράψει, στο μυαλό τους, τα δανεικά που είχαν δώσει στο κράτος μας για να δοθούν αμέσως μετά στις τράπεζες τους …

 

`

`

(**Διευκρίνηση: Τιμώ και σέβομαι το Γιάνη Βαρουφάκη, Αναγνωρίζω, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, το θάρρος, το σεβασμό σε ιδέες και αρχές, καθώς και τις εξαιρετικές γνώσεις και επιστημονικές του ικανότητες του. ….Δεν έχω την τιμή να τον γνωρίζω, ούτε τον ψήφισα ποτέ,  ούτε διαφαίνεται, ιδίως τώρα, που κατεβαίνει στις εκλογές, λόγω,  κυρίως μη πολιτικής συμφωνίας (για Καπιταλισμό-ΕΕ κ.α.)…

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ)

498

`

Κεφάλαιο

`

11°

`

`

Το κουτσούρεμα µιας Άνοιξης

`

κείνη τη χρονιά η Άνοιξη έφτασε νωρίς στην Ελλάδα. Χάρη στον βροχερό χειµώνα, ο πρώτος ήλιος του Μάρτη πυροδότησε µια εξέγερση αγριολούλουδων. Καλύτερο σκηνικό για την εξέγερση του λαού µας απέναντι στους δανειστές δεν υπήρχε. Η επέκταση της δανειακής σύµβασης είχε εγκριθεί, δίνοντας µας περιθώριο µέχρι τις 30 Ιουνίου για να σφυρηλατήσουμε το πολυπόθητο νέο συµβόλαιο. Παρά την γκρίνια στην κοινοβουλευτική µας οµάδα, στη χώρα επικρατούσε κλίµα ανάτασης

Για τους τροϊκανούς που παρακολουθούσαν από το λουσµένα στον τεχνητό φωτισµό γραφεία τους, στις Βρυξέλλες, στη Φρανκφούρτη, στην Ουάσινγκτον, τα τεκταινόµενα στην Ελλάδα ήταν εφιάλτης. Χωρίς τη δυνατότητα να περιφέρονται στην Αθήνα μέσα σε κοµβόι από BMW και Mercedeς, δεν είχαν τρόπο να επιδεικνύουν την εξουσία τους ώστε να επανακτήσουν τον ψυχολογικό έλεγχο της κοινωνίας µας. Αν δεν πρόσεχαν, υπήρχε κίνδυνος επικίνδυνες ιδέες να εξαπλωθούν σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, ακόµα και η Γαλλία. Όπως, παραδείγµατος χάριν, η ιδέα ότι υπήρχε η δυνατότητα σε αυτή την Ευρώπη να ανακτήσει ένας λαός την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά του. Το να πάρουν τα χρήματα τους πίσω θα τους ικανοποιούσε, όπως κάθε δανειστή, αλλά δεν ήταν η κύρια επιδίωξή τους. Γνώριζαν ότι η αυξανόμενη λιτότητα και η απόρριψη των ανταλλαγών οµολόγων που πρότειναν θα είχαν ως συνέπεια τη συρρίκνωση των εισοδημάτων των Ελλήνων, µε κόστος µακροπρόθεσµα και για τους ίδιους, αλλά δεν τους ένοιαζε. Όπως χαρακτηριστικά είπε μήνες μετά ο Σλοβάκος υπουργός οικονοµικών, ο μεγαλύτερος χειροκροτητής του Σόϊµπλε στο Eurogroup, «έπρεπε να είµαστε σκληροί µε τους Έλληνες λόγω της Ελληνικής Άνοιξης». Όπως τα σοβιετικά τάνκς συνέτριψαν την Άνοιξη της Πράγας, την Άνοιξη της Αθήνας θα τη συνέτριβαν χρησιμοποιώντας κάτι άλλο που, αγγλιστί, κάνει ρίµα με τα το βαθύ κράτος δηλαδή τις τράπεζες.

Η στρατηγική του κουτσουρέματος της Ελληνικής Άνοιξης συνίστατο από τρία μέρη. Πρώτο, αρνούμενοι τον οποιονδήποτε οδικό χάρτη προς την έντιµη συµφωνία, θα καλλιεργούσαν βαθιά αβεβαιότητα στην ελληνική κοινωνία µε διαβρωτικό αποτέλεσμα στο ηθικό της. Κάθε προγραμματισμός, βραχυπρόθεσμος η µακροπρόθεσµος, είχε καταστεί αδύνατος για επιχειρήσεις, οργανισµούς η ακόµα και για τους απλούς πολίτες που ήθελαν να κάνουν τα «κουµάντα» τους. Αυτή η στρατηγική της «διαρκούς προσωρινότητας» είναι αποτελεσματικός τρόπος να κρατάει ένας κατακτητής µια χώρα υπό κατοχή

Παράλληλα, εφήρμοζαν την τακτική του «εικονικού δηµοσιονοµικού πνιγµού», όπως περιέγραψα αλλού, την προσομοίωση του γνωστού βασανιστηρίου που εφαρµόζεται από το 2010 στις μνημονιακές χώρες της ευρωζώνης: ένα κράτος, εκβιαζόµενο από την τρόϊκα να αποδεχθεί κοινωνικά καταστροφές πολιτικές, σπρώχνεται στο χείλος της οικονομικής ασφυξίας και της επίσημης χρεοκοπίας, υποκύπει (περνώντας τους μνημονιακούς νόµους καθ’ υπαγόρευσιν της τρόϊκας), λαµβάνει από τους δανειστές όση ρευστότητα χρειαστεί για να μην πεθάνει αµέσως κ.ο.κ. Στην περίπτωση της δικής µας διακυβέρνησης η δημοσιονοµική ασφυξία είχε ξεκινήσει, µε την ενορχηστρωμένη φυγή καταθέσεων (ελέω των κ. Σαµαρά και Στουρνάρα), δύο μήνες προτού καν εκλεγούµε, και βέβαια πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις μετά την 4η Φλεβάρη 2015 και την κίνηση της ΕΚΤ να στερήσει το waiver από τις ελληνικές τράπεζες.

Θέτοντας µπροστά µας ένα πραγµατικό ναρκοπέδιο από δόσεις που έπρεπε να αποπληρωθούν, η τρόϊκα ήλπιζε να σπείρει τόσο αβεβαιότητα στις ψυχές των πολιτών ώστε να σταματήσουν να καταβάλλουν φόρους. Έτσι θα επιδείνωναν την ασφυξία του κράτους µας σπρώχνοντας µας κοντύτερα στην υποταγή προτού ακόµα φτάσουμε στον Ιούνιο. Ο µόνος κίνδυνος για το σχέδιό τους θα προέκυπτε αν ο Αλέξης αποφάσιζε να τηρήσει τη συµφωνία µας: στάση πληρωµών προς το ΔΝΤ από τον Μάρτιο, εξαγγελία ότι το οµόλογα SMP της ΕΚΤ είτε θα αναδιαρθρωθούν είτε θα κουρευτούν τον Ιούλιο-Αύγουστο, ετοιμότητα ενεργοποίησης του παραλλήλου συστήµατος πληρωµών σε περίπτωση κλεισίµατος των τραπεζών στα τέλη Iουνίου και … αναµονή της αντίδρασης της κ. Μέρκελ.

Το τρίτο µέρος της στρατηγικής τους ήταν η τακτική µε την οποία, επί χρόνια, η Βρετανική Αυτοκρατορία κυβερνούσε χώρες, π.χ. την lνδία, ακόµα και χωρίς να διαθέτει στρατιωτική υπεροπλία: το διαίρει και βασίλευε. Από το 2010 οι πιστωτές είχαν στρατεύσει την ελληνική ολιγαρχία (το Τρίγωνο της Αµαρτίας, όπως την αποκαλούσα), προκειµένου να υλοποιεί εκ µέρους τους το σχέδιο κατοχής της χώρας. Εκτός του ότι προέβη σε διαχωρισµό της άρχουσας τάξης από τον υπόλοιπο πληθυσμό, η τρόϊκα φρόντισε να πάρει, όπως είδαµε σε προηγούµενα κεφάλαια, υπό τον έλεγχό της και τους κοµβικούς κρατικούς θεσµούς: τη Γενική Γραµµατεία Δημοσίων Εσόδων, τον μηχανισμό διάσωσης των τραπεζών (το ΤΧΣ), τη στατιστική υπηρεσία ΕΛΣΤΑΤ και, βεβαίως, την Τράπεζα της Ελλάδος. Παράλληλα, λειτουργούσε πλέγµα «δεξαµενών σκέψης», ΜΜΑ (µέσων µαζικής αποβλάκωσης) και εταιρειών μάρκετινγκ που φρόντιζαν µε την προπαγάνδα τους να νομιμοποιηθούν στις συνειδήσεις του κόσµου η τρόϊκα και η δράση της. «Το µνηµόνιο είναι το µοναδικό αναπτυξιακό σχέδιο για τη χώρα», έλεγαν και ξαναέλεγαν τα διάφορα φερέφωνο. Μακάρι να ήταν, σκεφτόµουν κάθε φορά που άκουγα αυτή την ανοησία. Δεν ήταν όµως.

Η εκλογή της κυβέρνησης µας κατάφερε µέγα πλήγμα σε αυτό το πλέγµα εξουσίας. Δεν μπορούσαν να το αποδεχθούν, να το χωνέψουν, ότι το αφήγημα τους κατέρρευσε µαζί µε τον έλεγχο µιας κοινής γνώµης που, ξάφνου, θύµισε Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 23 Ιανουαρίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 23 Ιανουαρίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/01/23/8%ce%bf%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%82-11-11o-12o-%ce%ba%ce%b5%cf%86%ce%ac%ce%bb%ce%b1%ce%b9%ce%b1/

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Eρωτήσεις ζητούν απάντηση

`

`

Ερωτώ τη σεβαστή δικαιοσύνη:

`

ετά τις εξελίξεις που πυροδότησε η σύλληψη του πρώην προστατευόμενου μαρτυρά για την υπόθεση Νοβάρτις, καθηγητή Νίκου Μανιαδάκη, στον οποίο απαγγέλθηκε κατηγορία και απαγορεύθηκε η έξοδος από τη χωρά και η οποία εξέλιξη έχει φέρει πανικό σε όλο το σύστημα αυτών που χρεωκοπήσαν τη χωρά, σαν απλός φορολογούμενος πολίτης αξιώνω απαντήσεις στα εξής εύλογα ερωτήματα:

1) Μπορεί κάποιος από τους αρμοδίους εισαγγελείς ή την ηγεσία της δικαιοσύνης που ΕΠΟΠΤΕΥΕΙ το έργο των κατά τόπους ανακριτικών αρχών να απαντήσει γιατί η κυριά ΜΑΡΙΝΑ ΜΠΟΖΝΟΥ, ανακρίτρια κατά της διαφθοράς, δεν έχει καλέσει ακόμα για ανάκριση (και πιθανή προφυλάκιση) τον πρώην αντιπρόεδρο της Νοβάρτις Ελλάς κύριο Κωνσταντίνο Φρουζή, στον οποίο έχει ασκηθεί ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤ΄ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΣΕ ΒΑΘΜΟ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2018!… .

Πόσος καιρός επιτέλους χρειάζεται για να προχωρήσει η δικογραφία?. .

2) Μπορεί κάποιος να απαντήσει, από τους υπευθύνους πάλι, γιατί η κυριά ΜΑΡΙΑ ΛΟΥΙΖΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ, ανακρίτρια κατά της διαφθοράς ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΛΕΣΕΙ ΑΚΟΜΑ για ανάκριση (και πιθανή προφυλάκιση) τα μέλη της συμμορίας του ΚΕΕΛΠΝΟ (ΠΟΥΛΗΣ, ΘΕΟΦΙΛΑΤΟ, ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ και Σία) στα οποία έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για δυο ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΑ από τον ΙΟΥΝΙΟ ΤΟΥ 2018 ?. .

3) Μπορεί κάποιος από τους υπευθύνους να απαντήσει, γιατί έχει καθυστερήσει η έκδοση αρκετών άλλων πορισμάτων για πολλές κακουργηματικές υποθέσεις με τεράστιο όγκο στοιχείων (υπόθεση συνέδριου Ε-Health με την απευθείας ανάθεση στην κυρία Στουρνάρα, υπόθεση διαφημιστικής εκστρατείας για την πρόληψη του καρκίνου πάλι με την κυριά Στουρνάρα ,υπόθεση διαφημιστικής δαπάνης σε ανύπαρκτα σαΐτ του ΚΕΕΛΠΝΟ επι υπουργίας Γεωργιάδη και Βορίδη, υπόθεση αγοράς κτιρίου ΚΕΕΛΠΝΟ σε ΠΕΝΤΑΠΛΑΣΙΑ τιμή επι Αβραμοπούλου, υπόθεση αγοράς θερμικών καμερών σε ΔΕΚΑΠΛΑΣΙΑ τιμή επι Αβραμοπούλου, υπόθεση χορηγιών στη Μητρόπολη Καισαριανής, υπόθεση διαχειριστικού ελέγχου με το ΕΛΕΙΜΜΑ ΤΩΝ 90 ΕΚΑΤΟΜ ΕΥΡΩ από 2007-14, υπόθεση εμβολίων γρίπης που ανασύρθηκε ξανά κλπ.!..) .

4) Μπορεί κάποιος να απαντήσει γιατί η κυριά ΑΝΝΑ ΖΑΙΡΗ αντεισαγγελεας του Αρείου Πάγου και επικεφαλης της Αρχής για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσοδών από παράνομη δραστηριότητα ΔΕΝ έχει ολοκληρώσει ΑΚΟΜΑ τον έλεγχο για το πόθεν έσχες πολλών μελών της συμμορίας του ΚΕΕΛΠΝΟ και τη ΔΕΣΜΕΥΣΗ των περιουσιακών τους στοιχείων, όταν της έχουν διαβιβαστεί στοιχεία παραπάνω από ένα χρόνο από σήμερα?… .

5) Μπορεί κάποιος να απαντήσει γιατί οι εισαγγελείς διαφθοράς ΝΙΚΟΣ ΠΟΛΥΚΡΕΤΗΣ και ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΝΤΡΙΑΣ δεν έχουν ολοκληρώσει την προανάκριση εις βάρος του κυρίου ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ για τις διαρροές που έκανε και από τις οποίες καταποντίστηκε η μετοχή και έπαθε ζημίες εκατοντάδων εκατομμυρίων η ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ και μάλιστα δεν έχουν καλέσει να καταθέσει ο πρόεδρος της τράπεζας κύριος ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ, ως καθ ύλην παθώς?…

Μετά τιμής

Ζαγορίτης Δημήτρης

Σημείωση: Το ότι δεν ταυτίζομαι, ούτε έχω καμμιά δουλειά με τον κ. Πολάκη, το κόμμα του, και με όποιους “κύκλους” ή “τετράγωνα” συνδέεται, επ’ουδενί σημαίνει πως θα στερηθώ και το δικαίωμα να παρακολουθώ την επικαιρότητα, να έχω άποψη και όποτε κρίνω να τη δημοσιοποιώ επωνύμως, αναλαμβάνοντας και την όποια σχετική ευθύνη.

Σχετικά θέματα: ΕΔΩ και ΕΔΩ

Πηγή

 

`

`

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 3 Ιανουαρίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 3 Ιανουαρίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/01/03/%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%b9%ce%bf%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%b5%ce%b9-%ce%b5%ce%ba%ce%b5%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%83/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη (7o μέρος/11)

Ταυτόχρονα άρχισε να µου στέλνει µηνύματα κι ο Αλέξης:

«Τα μέσα αναφέρουν ότι τα πράγµατα βαίνουν καλώς για εµάς. Μείνε ψύχραιµος, υπομονετικός και μην επιτρέψεις αλλαγές στο κείµενο που το δυσχεραίνουν για εμάς ».

«Μέχρι τώρα καλά», τον καθησύχασα. «ο Βόλφγκανγκ αποτυγχάνει κατά κράτος να ελέγξει τη διαδικασία», πρόσθεσα.

Στις 8.39 µ.µ. πληροφόρησα τον Ευκλείδη και τον Αλέξη για ένα αναπάντεχο συµβάν: Ο Σόϊµπλε εγκατέλειψε την αίθουσα έξαλλος. Ο Αλέξης δεν το πίστευε. «Μπορούµε να το διαρρεύσουμε;» µε ρώτησε…

`

Για να μην υπάρξουν τυχόν παρανοήσεις:

Τιμώ το Γιάνη Βαρουφάκη για πάρα πολλά, αλλά δεν συμφωνούμε πολιτικά.

«Θεμιτό να έχουμε όλοι τις απόψεις μας. Γιά τον συγγραφέα και το έργο του. Όμως προκαλεί μεγάλη απορία το γεγονός, ότι για τόσα καίριας σημασίας γεγονότα, συζητήσεις, περιγραφές, με υπουργούς, πρωθυπουργούς, προέδρους, αλλά και σε Ε.Ε., ΔΝΤ, τόσο καιρό-αρκετό νομίζω-δεν τόλμησε, (πλήν Γερούν Ντάισελμπλουμ τελευταία), αξιόπιστα κανείς, εδώ ή έξω, να διαψεύσει, κάτι, (όμως συγκεκριμένο και όχι γενικό και αόριστο), από τα τόσα αποκαλυπτικά, που αναφέρονται».

Γιατί τόσοι δημοσιογράφοι και δημοσιολογούντες, που κάνουν την (Συνέχεια το τέλος …)**

(Μέρος)

`

`

 

  9 Κεφάλαιο

`

Μικρός, βάναυσα ανατραπείς, θρίαμβος.

`

ο επόμενο πρωί συναντηθήκαμε στη σουίτα του Αλέξη με τον Παππά και τον Δραγασάκη. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα ξεκινούσε εκείνο το βράδυ, και το μάτια όλων, πλην ημών, ήταν στην ουκρανική κρίση. Η καγκελάριος Μέρκελ και ο πρόεδρος Ολάντ είχαν απορροφηθεί από τις διαπραγματεύσεις στο Κίεβο και τη Μόσχα και θα κατέφθαναν στις Βρυξέλλες κατάκοποι, με   το μυαλό τους   να ξεχειλίζει από τα προβλήματα της Κριμαίας, τα   τερτίπια του Πούτιν, τις τοπικές συρράξεις -προβλήματα απομακρυσμένα από το «ελληνικό πρόβλημα». Αντιμετωπίζουμε τον κίνδυνο να αγνοηθούμε, κάτι που όμως ήταν και μια ευκαιρία. .

Από το 2011 έλεγα στον Αλέξη ότι το κλειδί στο «ελληνικό πρόβλημα» ήταν η Άνγκελα Μέρκελ. Αφότου μετακόμισα στο υπουργείο, όταν με ρωτούσαν δημοσιογράφοι ποιός ήταν ο καλύτερος σύμμαχος της Ελλάδας στην ΕΕ, απαντούσα: «Η κ. Μέρκελ!» «Όχι ο πρόεδρος Ολάντ ή ο Ματέο Ρέντσι» επέμεναν εκείνοι, όμηροι των αξιωμάτων τους. «Όχι», απαντούσα, «η καγκελάριος Μέρκελ είναι η μοναδική πολιτικός που μπορεί να επαναπροσδιορίσει τις οικονομικές παραμέτρους και πολιτικές για την Ελλάδα». Στο πλαίσιο αυτό συνέστησα στον Αλέξη να προσεγγίσει το βράδυ εκείνο την κ. Μέρκελ μ’ ένα άμεσο αίτημα: Να τερματίσει το αδιέξοδο στο Eurogroup, όπου ο Δρ. Σόιμπλε κυριαρχούσε πλήρως.

Η ένταση στις σχέσεις μεταξύ των δύο Γερµανών πολιτικών ήταν γνωστή τους πάσι. Ο Σόϊµπλε κυριαρχούσε στο Eurogroup, ελέγχοντας τον Ντάισελµπλουμ και το µπλοκ των μαζορετών -υπουργών οικονοµικών από την Ανατολική Ευρώπη, αλλά και των μνημονιακών χωρών, πλην της Ελλάδας. Μόνο η Μέρκελ είχε τη δυνατότητα να τον περιορίσει. Όπως θα µάθαινα σε σύντοµο χρονικό διάστηµα, το άτομο που χρησιµοποιούσε η Γερµανίδα καγκελάριος ήταν ο Τόµας Βίζερ πιθανώς το µοναδικό µέλος του βαθέος κατεστηµένου που κρατούσε ίσες αποστάσεις, και τα είχε το ίδιο καλά µε τη Μέρκελ και τον Σόιµπλε. Όµως για να τον χρησιμοποιήσει ώστε να σπάσει, έστω και προσωρινά, την απόλυτη κυριαρχία του υπουργού της επί των οικονοµικών, η Μέρκελ χρειαζόταν κάποιο ισχυρό κίνητρο. Το να φανεί γενναιόδωρη προς την Ελλάδα και τους Έλληνες δεν αποτελούσε ένα τέτοιο κίνητρο . Τι θα µπορούσε να είναι αυτό το κίνητρο όµως;

Η απάντηση που έδινα από το 2012 ήταν: ο Μάριο Ντράγκι! Ο µόνος τρόπος να παρέµβει η Μέρκελ ήταν να την πείσει ο Ντράγκι ότι, διαφορετικά, κινδύνευε ότι είχε µείνει από τη σταθερότητα της ευρωζώνης.

Ο Αλέξης καταλάβαινε. Δε θα αναφερόταν βέβαια σε κουρέματα κτλ, αλλά θα προσέγγιζε την κ. Μέρκελ στη διάρκεια της Συνόδου. Έτσι, για να τις έχει πρόχειρες, κατέγραψα σ’ ένα χαρτί, µε τη βούλα του ξενοδοχείου µας, τις ελάχιστες συνθήκες που απαιτούνταν για µια προσωρινή εκεχειρία: Πρώτον, τερματισμός της ασφυξίας ρευστότητας από την ΕΚΤ. Δεύτερον, αντικατάσταση της τροϊκανικής διαδικασίας µε έναν νέο διαπραγµατευτικό θεσµό µε βάση τις Βρυξέλλες, έτσι ώστε οι υπουργοί να µιλούν µε υπουργούς, η µε τον επίτροπο της ΕΕ, και οι υπάλληλοι µε υπαλλήλους. Τρίτον, τέλος ήταν εµµονή σε φράσεις του τύπου: «επέκταση» και «επιτυχημένη ολοκλήρωση του προγράµµατος». Τέταρτον, τερματισμός της λιτότητας και συµφωνία στη βάση ενός πρωτογενούς πλεονάσματος που δεν ξεπερνά το 1,5% του εθνικού εισοδήµατος.

Καθώς συζητούσαμε τους στόχους µας αυτούς, χτύπησε το τηλέφωνο του Αλέξη. «Είναι ο Ντάισελµπλουµ», µας σιγοψιθύρισε, ο οποίος του ανακοίνωνε ότι ήταν καθ’ οδόν προς τη σουίτα του «για να τα πούνε». Οι υπόλοιποι πήγαµε σε διπλανό δωµάτιο, αφήνοντας τον Αλέξη µόνο του να προϋπαντήσει τον Ολλανδό. Δεν πέρασαν δύο λεπτά, όταν ο Αλέξης ήρθε χαμογελώντας να µας βρει στο δωμάτιο όπου είχαµε καταφύγει. Ο Γερούν είχε έρθει, λέει, προσφέροντας κλάδο ελαίας, υπό τη µορφή νέου επιθετικού προσδιορισµού: αντί για «τροποποιημένο » ή «προσαρµοσµένο» πρόγραµµα, πρότεινε τον όρο «μετασχηματισμένο » η «επικαιροποιημένο» πρόγραµµα. Σύστησα στον Αλέξη, ως τακτικό ελιγµό, να πει ναι στην πρόταση του Γερούν για «μετασχηματισμένο πρόγραµµα» αλλά, παράλληλα, να επιµείνει ότι το τελικά ανακοινωθέν θα αναφερόταν στα σχέδιά µας για καταπολέμηση της ανθρωπιστικής κρίσης (κάτι που το προηγούμενο βράδυ είχε απορρίψει).

Στο μεταξύ ο Γερούν ήταν όρθιος στον διάδροµο μιλώντας στο κινητό του. Φαινόταν µάλιστα σαν μαθητούδι που τον ψέλνει, τηλεφωνικά, κάποιος τραχύς γυμνασιάρχης . «Να δεις που ο Βόλφγκανγκ µόλις τον πυροβόλησε πάλι», είπα στον Παππά δίπλα µου. Πριν προλάβει ο Αλέξης να του πει ότι συµφωνεί και να προσθέσει το αίτημα µας για αναφορά στην ανθρωπιστική κρίση, ένας εµφανώς καταβεβλημένος Ντάισελµπλουμ εξομολογήθηκε ότι «ούτε το «μετασχηματισμένο» μπορεί να γίνει αποδεκτό», προφανώς από τον Σόιµπλε. Υποσχόμενος να επιστρέψει αργότερα, µε νέα πρόταση, κίνησε για το ασανσέρ. Καθώς περνούσε από μπροστά µου, τον ρώτησα κάτι που ήθελα να του θέσω από την ώρα που εµφανίστηκε στο ξενοδοχείο. «Τι έγινε µε εκείνο το τρένο που χάσαµε, Γερούν; Τελικά δεν το χάσαμε; Mήπως έβαλε όπισθεν και επέστρεψε στον σταθμό. Δε φαντάζομαι να ξαναφύγει και να το ξαναχάσουµε». Προφανώς δεν απάντησε . Πώς θα µπορούσε να απαντήσει; Ο πρόεδρος του Eurοgrοup είχε συλληφθεί να ψεύδεται. Οι απειλές που είχε εκτοξεύσει χωρίς αιδώ το προηγούµενο βράδυ στο Eurοgrοup είχαν εξαϋλωθεί με το πρώτο, αχνό φως του βελγικού ηλίου

Εκείνο το απόγευµα ο Γερούν επέστρεψε. Αυτήν τη φορά πρότεινε στον Αλέξη να εκδώσουν κοινό ανακοινωθέν ότι το Eurοgrοup και η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησαν να αρχίσουν «συζητήσεις σε τεχνικό επίπεδο µε θέµα τον τρόπο µε τον οποίο θα κινηθούμε σχετικά με το πρόγραµµα σύµφωνα μετά σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης». Επρόκειτο για ραγδαία, αν όχι άτακτη, υποχώρηση του Γερούν. Αµέσως πήρα τηλέφωνο τον Τζεφ Σακς για να του πω τα μαντάτα.

Πετύχαµε µια µικρή νίκη απόψε η άρνηση µας να υποχωρήσουμε υπό ασφυκτική πίεση χτες τους οδήγησε στην πλήρη υποχώρηση από την απαίτηση να υποβάλουμε αίτηση παράτασης του προγράµµατος ως έχει.

Πώς συνέβη αυτό; Πήραµε µια ιδέα αργότερα από πηγές του Υπουργείου Εξωτερικών: Φτάνοντας στις Βρυξέλλες, η Άνγκελα Μέρκελ -κατάκοπη και άυπνη λόγω της ουκρανικής κρίσης τηλεφώνησε στον Ντάισελµπλουμ ελπίζοντας σε καλά νέα ως προς το ελληνικό ζήτημα. Όταν άκουσε για το αδιέξοδο, φαίνεται ότι θύµωσε και του έδωσε εντολή, ως πρόεδρος του Eurogroup, να βρει µια λύση αµέσως. Όπερ και εκείνος έκανε.

Μια µικρή νίκη, πράγματι. Όµως, το προηγούμενο που δημιούργησε θα

Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 31 Δεκεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 31 Δεκεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/12/31/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86-4/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη (6ο μέρος/11)

9`

…. «Αυτό που εν µέρει µας εµποδίζει να αντιµετωπίσουµε το πανίσχυρο δίκτυο διεφθαρµένων πρακτικών είναι η άρνηση του κατεστημένου να παραδεχθεί την πραγµατική του φύση. Όταν απαγγέλθηκαν κατηγορίες κατά του Χριστοφοράκου ότι γέµιζε τις τσέπες των πολιτικών µε χρήματα, δεν ξαφνιάστηκα.

Κατά παράξενη σύμπτωση, ο ιδίως µου ο θείος, ο Παναγιώτης Τσαγγαράκης, παραιτήθηκε από την ίδια θέση στη Siemenς στα τέλη της δεκαετίας του 1970,όταν, όπως µου είχε πει, τα κεντρικά της Siemenς τον πίεζαν ασφυκτικά να κάνει ακριβώς το ίδιο πράγµα: να λαδώνει πολιτικούς ώστε η γερµανική εταιρεία να εξασφαλίζει µεγάλα συµβόλαια για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ, για εξοπλισµό της ΔΕΗ κτλ…(δες περίπου, μετά το 1/3 του κειμένου.)

` `

Ελπιδοφόρος Φεβρουάριος …

(Συνέχεια από 5ο ΜΕΡΟΣ)

Εχω επανειλημμένα επισημάνει τη σχεδόν συγκινητική πίστη στον Ευρωπαϊκό Βορρά ότι η ήπειρος κατοικείται από σκληρά εργαζόµενους νοµοταγείς µέρµηγκες αφενός και από τεμπέληδες φοροφυγάδες τζίτζικες  αφετέρου. Κατά παράδοξο τρόπο μάλιστα, όλα το µυρµύγκια ζουν στον Βορρά και όλα το τζιτζίκια στον Νότο. Η αλήθεια είναι βέβαια πιο περίπλοκη και πιο σκοτεινή..

`

Ούτε αυτοί ήταν κακοί άνθρωποι

`

πέστρεψα στο ξενοδοχείο µου γύρω στα μεσάνυχτα, ενεργοποίησα το τηλέφωνο µου και κάλεσα τον Αλέξη για να τον ενημερώσω ότι ο Ντράγκι είχε ανακαλέσει το waiver.

«Να είσαι αδιάλλακτος, αλλά κοίταζε μήπως ο Γκάµπριελ μπορεί να βοηθήσει», µου απάντησε ατάραχος.

«Κρίνοντας από τους δύο απεσταλμένους του χθες το βράδυ, Αλέξη, δεν είµαι και πολύ αισιόδοξος», είπα. «Θα πρέπει συνεχώς να τονίζουµε την αποφασιστικότητα µας να ενεργοποιήσουμε το αποτρεπτικό µας όπλο, τη στιγμή που θα αποσύρουν τον ELA από τις τράπεζες μας», πρόσθεσα.

«Πήγαινε να κοιμηθείς τώρα. Πρέπει να είσαι φρέσκος αύριο για τον Σόϊμπλε», απάντησε εύθυµα ο Αλέξης.

`

Πρώτα έπρεπε να γράψω δελτίο Τύπου με τα οποίο θα µετρίαζα, στον βαθµό του εφικτού, το χτύπημα από την ανάκληση του waiver. Το «ευτυχισµένο» καθήκον του υπουργού οικονοµικών, συλλογίστηκα: να παρουσιάσει ένα πλήγµα σαν κάτι που δε συνέβη ποτέ.

Στα μεταξύ, καθώς είχε µόλις ενημερωθεί για τις εξελίξεις, ο Γκλεν Κιµ, πάντα σε επαγρύπνηση και πρόθυµος να βοηθήσει, µου έστειλε μέιλ µε την ανάλυση του για τις άµεσες οικονοµικές επιπτώσεις της επιθετικής κίνησης της ΕΚΤ. Επιβεβαίωσε ότι, πριν ακόµα από το άνοιγµα της χρηματιστηριακής αγοράς, ή προτού να έχουν οι καταθέτες την ευκαιρία να προβούν σε νέες αναλήψεις, οι τράπεζες θα δέχονταν µεγάλο πλήγµα. Το καθήκον µου ήταν να προβώ σε µια δήλωση που, από τη µία, θα φανέρωνε την έντονη αποδοκιµασία µας για την επιθετική πράξη της ΕΚΤ, ενώ από την άλλη θα καθησύχαζε τις αγορές, περιορίζοντας την αναπόφευκτη επιδείνωση του κλίµατος και διατηρώντας µέρος όσων είχα κερδίσει στο Λονδίνο.

Προβλέποντας ότι, όταν θα επισκεπτόµουν τον Δρα Σόϊµπλε µερικές ώρες μετά, έξω από το Οµοσπονδιακό Υπουργείο Οικονοµικών, θα βρισκόµουν περικυκλωµένος από δηµοσιογράφους οι οποίοι θα απαιτούσαν ένα σχόλιο για την κίνηση της ΕΚΤ, ετοίµασα την ακόλουθη διπλωματική αλλά και ουσιαστική δήλωση:

Η ΕΚΤ προσπαθεί ουσιαστικά να συµµορφωθεί µε τους δικούς της κανόνες, παρακινώντας τόσο εμάς όσο και τους εταίρους µας να επιτύχουμε γρήγορα µια πολιτική και τεχνική συµφωνία, διατηρώντας ταυτόχρονα τη ρευστότητα των ελληνικών τραπεζών. Πιστεύω ότι οι Έλληνες καταθέτες καταλαβαίνουν ότι η καθηµερινή σταθερότητα είναι εγγυημένη και ότι διαπραγµατευόµαστε νέους όρους που θα φέρουν την ανάκαµψη και µια µόνιµη λύση. Σε ότι αφορά εµάς, η στιγμή της απόφασης της ΕΚΤ µας προκαλεί ιδιαίτερη έκπλnξn, καθώς δηµιουργεί ένα περιττό αίσθημα επείγουσας ανάγκης, δεδοµένου ότι το ισχύον ελληνικό πρόγραµµα λήγει στις 28 Φεβρουαρίου. Πιστεύω ότι η βασική απόφαση οφείλεται στο χρονοδιάγραμμα της χθεσινής τακτικής συνεδρίασης του Διοικητικού Συµβουλίου της ΕΚΤ µε θέµα τη «µη νοµισµατική πολιτική». Από τη δική τους πλευρά, ήταν ίσως η σωστή στιγµή.

Ήταν η διπλωματικότερη δήλωση που δεν πρόδιδε την πραγµατικότητα. Φυσικά, μετά από αυτό, το χρηματιστήριο κατέγραψε πτώση, οι µετοχές των τραπεζών υποχώρησαν και οι εκροές των καταθέσεων ξανάρχισαν. Κάποια από τα κέρδη της προηγούµενης ηµέρας είχαν διατηρηθεί, αλλά ήταν θέµα µιας-δυο ημερών προτού εξαφανιστούν κι αυτά. Το µόνο παρήγορο ήταν ότι τίποτα από αυτό δε θα είχε σημασία µεσοπρόθεσµα. Το πραγµατικό ζήτημα ήταν εάν θα µπορούσε να πειστεί το Βερολίνο για έναν συµβιβασµό ή αν θα προχωρούσαµε σε µια ολομέτωπη σύγκρουση, όπως φοβόµουν από το 2012.

Στο δρόµο προς το Οµοσπονδιακό Υπουργείο Οικονοµικών παρατήρησα ότι δύο µέιλ είχαν φτάσει στο κινητό µου. Το πρώτο ήταν από τον Τζέιµι Γκάλµπρεϊθ, που µε πληροφορούσε ότι ο Μπέρνι Σάντερς ήταν έτοιµος να γράψει στην πρόεδρο της Οµοσπονδιακής Τράπεζας της Αµερικήs Τζάνετ Γέλεν για να της ζητήσει να υποδείξει στην ΕΚΤ ότι η συµπεριφορά της ήταν άθλια και εν τέλει αποσταθεροποιητική για όλη την υφήλιο. Το δεύτερο ήταν από τον Γκλεν. Μου έγραφε µια σύντομη αναφορά για τον Βόλφγκανγκ Σόιµπλε, στο γραφείο του οποίου είχε εργαστεί ως σύµβουλος στην «προηγούµενη» ζωή του. Κατά το συνήθεια των στελεχών του χρηματοπιστωτικού τομέα, η αναφορά του Γκλεν ήταν επιγραμματική:

⦁ Είναι πέρα για πέρα δικηγόρος.

⦁ Η κατανόηση του των οικονοµικών θεμάτων είναι πλημμελής. Θυµάµαι πάνω από µία περιπτώσεις όπου µπέρδευε τις αποδόσεις µε τις τιμές και που αναφερόταν σε οικονοµικούς όρους χωρίς να αντιλαμβάνεται τη σημασία τους

⦁ Μισεί βαθιά τις αγορές. Πιστεύει ότι οι αγορές πρέπει να ελέγχονται από τεχνοκράτες.

⦁ Στην πραγµατικότητα, απολαµβάνει τον ρόλο του «κακού µπάτσου».

Όµως:

⦁ Είναι επίσης ένθερµος ευρωπαϊστής.

⦁ Πιστεύει στο πεπρωµένο µιας Ευρώπης που θα µοιάζει στη Γερµανία (αν και αδυνατεί να αντιληφθεί την αντίφαση αυτής της φιλοδοξίας).

⦁ Είναι κάποιος µε τον οποίο μπορείς να συζητήσεις.

Η εχθρότητα του Σόϊµπλε απέναντι µου ήταν προφανής ακόµη και προτού τον συναντήσω. Στο ισόγειο του Οµοσπονδιακού Υπουργείου Οικονοµικών µε υποδέχτηκε ένας υφυπουργός. Πριν φτάσω στο ασανσέρ, µε ρώτησε παιχνιδιάρικα, αλλά µε φανερό ίχνος επιθετικότητας: «Πότε θα πάρω τα χρήματα µου πίσω;»

Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 23 Δεκεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 23 Δεκεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/12/23/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86-3/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη (5 μέρος/11) Διορθωμένο.

«Αποσαφηνίστε παρακαλώ το «όχι και τόσο άσχημα», του ζήτησα. «Oτίδηποτε μεταξύ έντεκα ημερών Read the full post »

``

Πολλές κυβερνήσεις υιοθέτησαν απεχθείς πολιτικές για να παραμείνουν ανοικτές οι τράπεζες τους: Χώρες της Βαλτικής, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Κύπρος, Ιταλία, Γαλλία, οι κυβερνήσεις εκάμφθησαν διαδοχικά, , πολλές φορές την επομένη της εκλογής τους (π.χ. οι πρόεδροι Ολλάντ και Αναστασιάδης, ο πρωθυπουργός Ραχόι κ.λπ..). Ο ίδιος ο Ντάισελμπλουμ είχε καυχηθεί ότι ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε η Κύπρος το 2013, ήταν το «μοντέλο» για την αντιμετώπιση κρίσεων: κλείσιμο τραπεζών, περιορισμοί εξαγωγής ευρώ, κούρεμα των καταθέσεων…

Με κάποιες διορθώσεις για τις οποίες ζητάμε την κατανόηση σας 

(Συνέχεια από 4ο Μέρος)

Οργισμένοι με του φωτός το σβήσιμο  …

(……)

  • Συνάντηση με στελέχη του υπουργείου για να ενημερωθώ για τα ταμειακά υπόλοιπα και τις υποχρεώσεις του κράτους
  • Ενίσχυση του προσωπικού της γραμματείας και πρόσληψη εκπροσώπων τύπου
  • Σύγκληση συσκέψεων με τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων για την υλοποίηση πολιτικών εναντίον της φοροδιαφυγής
  • Καθιέρωση στενής συνεργασίας με τους αναπληρωτές μου
  • Αποδέσμευση των μακροοικονομολόγων και στατιστικο-λόγων του υπουργείου από τις απαιτήσεις της τρόϊκας και εστίαση τους στο έργο όχι της συσκότισης της πραγματικότητας αλλά αντίθετα της όσο και το δυνατόν ακριβέστερης καταγραφής της
  • Προώθηση του ευαίσθητου έργου της συγκρότησης μικρής ομάδας η οποία θα ασχολούνταν με τη δημιουργία του παράλληλου συστήματος πληρωμών.

`

ις επόμενες σαράντα οκτώ ώρες το γραφείο του έκτου ορόφου που μέχρι πολύ πρόσφατα συγκέντρωνε την οργή του λαού μας θα γινόταν το σπίτι μου. Με τη Δανάη να έχει επιστρέψει στο Όστιν την προηγούμενη ημέρα για να κλείσει το διαμέρισμα μας και να μεταφέρει τα πάντα πίσω στην Ελλάδα, δεν είχα κανένα λόγο να φύγω από το υπουργείο. Ο ξεθωριασμένος κόκκινος καναπές θα ήταν ιδανικός για τον ύπνο των τριών ωρών πριν από το πρωϊνό άνοιγμα του υπουργείου. Η αδρεναλίνη θα έκανε τα υπόλοιπα. Λίγες ώρες αργότερα ένας λαμπερός ήλιος ανέτειλε πίσω από το κτίριο της Βουλής, λούζοντας το γραφείο με το φωτεινό του κίτρινο. Η νέα μέρα ξεκινούσε ελπιδοφόρα.

  `

Αποσαφηνίστε το «όχι και τόσο άσχημα»

μέρα ξεκίνησε με συνάντηση στην οποία συμμετείχαν στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και του Οργανισμού Διαχείρισης του Δημοσίου Χρέους. Τους υποδέχτηκα στο γραφείο μου, έχοντας επίγνωση της ανάγκης να διαλύσω κάθε φόβο τους ότι θα τους ξεφορτωνόμουν ή θα τους περιθωριοποιούσα, αντικαθιστώντας τους με Συριζαίους. Στη σύντομη ομιλία με την οποία προσπάθησα να σπάσω τον πάγο, τους είπα ότι η πολιτική ή κομματική τους τοποθέτηση ή η προηγούμενη συνεργασία τους με την τρόικα, όσο ενθουσιώδης και αν ήταν, δε θα έπαιζε κανέναν ρόλο, σε ό,τι τουλάχιστον με αφορούσε, Τόνισα την αποφασιστικότητα μου να είμαι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής τους, εφόσον εργαστούν με επιμέλεια και αφοσίωση. Ταυτόχρονα, τους ξεκαθάρισα ότι θα είμαι ο χειρότερος εφιάλτης τους αν επέλεγαν να εξυπηρετήσουν αλλότρια συμφέροντα. Η ανακούφιση φάνηκε να πλημμυρίζει το δωμάτιο και η συζήτηση ξεκίνησε με πνεύμα αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας.

     Υπολογιστικά φύλλα απλώθηκαν στο μεγάλο τραπέζι, μοιράστηκαν γραφικές παραστάσεις και διαγράμματα, κατατέθηκαν λίστες των ομολόγων και των αποπληρωμών, παρουσιάστηκαν χρονοδιαγράμματα. Σε όλα αυτά το κόκκινο χρώμα κυριαρχούσε στα γραφήματα από το μέσα Φεβρουαρίου και μετά. Αφού έγιναν όλες οι δυνατές αξιολογήσεις και αναφέρθηκαν όλοι οι αστάθμητοι παράγοντες, έθεσα τη μοναδική ερώτηση που είχε σημασία: «Πόσον καιρό έχουµε;»

     Ήταν 28 Ιανουαρίου 2015. Αυτό που ρωτούσα ήταν πόσες μέρες είχαμε προτού το ταμεία του κράτους αδειάσουν τόσο ώστε να καταστεί αναγκαία η επιλογή μεταξύ της παύσης πληρωμών είτε απέναντι στον βασικό μας πιστωτή, το ΔΝΤ, είτε προς τους συνταξιούχους και τους δημοσίους υπαλλήλους. Ακολούθησαν μερικές στιγμές σιωπής. Όταν τα μάτια μου συναντήθηκαν με εκείνα του διευθυντή του Γενικού Λογιστηρίου που ήταν αρμόδιος να απαντήσει, με κοίταξε όσο πιο αγέρωχα μπορούσε και είπε «Τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα, κύριε Υπουργέ».

«Αποσαφηνίστε παρακαλώ το «όχι και τόσο άσχημα», του ζήτησα. «Oτίδηποτε μεταξύ έντεκα ημερών Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 20 Δεκεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 20 Δεκεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/12/20/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86-2/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη (4 μέρος/11)

`

 

4-Βέλος Πράσινο

`Λόρδος Λάµοντ: ο συγκινητικός υποστηρικτής

αράλληλα με τη συγκρότηση της ομάδας μου κατέβαλα προσπάθειες ώστε να δημιουργηθούν ερείσματα για την Κυβέρνηση μας πέραν των στενών ορίων του αδύναμου Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ακόμα και σε ακραιφνώς συντηρητικούς χώρους. παραδείγματος χάριν, σε μέιλ μου στον Λόρδο (Νόρμαν) Λάμοντ, του είχα μηνύσει τα εξής:

Όπως θα γνωρίζεις από τον Τύπο, οι ‘Έλληνες και οι Ελληνίδες προσέρχονται στις κάλπες αυτή την Κυριακή. Καλώς η κακώς, διεκδικώ βουλευτική έδρα στη Β’ εκλογική περιφέρεια Αθηνών, και, όπως δείχνουν τα πράγματα, σύμφωνα με τους δημοσκόπους, είμαι «καταδικασμένος» να την κερδίσω. Ακόμη χειρότερα, αν το κόμμα μας σχηματίσει κυβέρνηση (κάτι που δεν αποκλείεται καθόλου), θα κληρονομήσω το Υπουργείο Οικονομικών συν τα άδεια ταμεία του και τις εξωφρενικές πιέσεις από τις Βρυξέλλες και τη, Φρανκφούρτη. Θα μπορούσα να βασίζομαι σε σένα, ως εν δυνάμει σύμβουλο, στους ταραχώδεις καιρούς που έρχονται; Εύχομαι να είσαι καλά.

Γιάνης

Ο Νόρμαν ανταποκρίθηκε αμέσως. Ήταν πρόθυμος και έτοιμος, να προσφέρει τις συμβουλές του. Όταν μάλιστα του είπα ότι :το θέμα ήταν πολύ πιο βαθύ από το χρέος και τα κρατικά ομόλογα, ότι αφορούσε δηλαδή τη λαϊκή κυριαρχία, τον κοινοβουλευτισμό και τις δημοκρατικές διαδικασίες απέναντι σε πιστωτές οι οποίοι θεωρούσαν τη δημοκρατία μια πολυτέλεια την οποία οι πολίτες πτωχευμένου κράτους δε δικαιούνται, μου απάντησε:

Συμφωνώ απολύτως με αυτό που λες για τη δημοκρατία και την κοινοβουλευτική κυριαρχία. Προσπαθώ διαρκώς να υπενθυμίζω στον Κάμερον και στον ‘Οσµπορν ότι, αν τους δοθεί η ευκαιρία να διαπραγματευτούν εκ νέου τη σχέση μας με την ΕΕ, όπως ελπίζουν, θα πρέπει να διεκδικήσουν την αποκατάσταση της, εθνικής κυριαρχίας μας και όχι απλώς την ανάπτυξη της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας. Εσύ κι εγώ ταυτιζόμαστε ως προς αυτό. Επίσης συµφωνώ µαζί σου ότι, στην ευρωζώνη, έχει δοθεί υπερβολική έμφαση στη λιτότητα, λες και πρόκειται για πανάκεια… Αν γίνεις υπουργός Οικονοµικών, θα , χαρώ πολύ να κάνω ότι µπορώ για να βοηθήσω … Έχω κάποιες ιδέες. Καλή τύχη, από καρδιάς. Πάντα δικός σου.

Νόρµαν

Η φιλία µου µε τον γνήσιο Συντηρητικό και ευρωσκεπτικιστή Λόρδο Λάµοντ του Έρικ, τον υπουργό οικονοµικών που στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχε διασφαλίσει ότι η Βρετανία θα έµενε έξω από τον Eυρωπαϊκό Μηχανισµό Ισοτιµιών (επέκταση του Eυρωπαϊκού Νοµισµατικού Συστήματος), και κατ’επέκτασιν έξω από το ευρώ, ερχόταν σε αντίθεση µε την εικόνα µου ως ακροαριστερού. Χρησιμοποιήθηκε όµως, παράλληλα, από μνηµονιακούς αντιπάλους µου ως «περαιτέρω απόδειξη» ότι το είχα βάλει αµέτι µοχαµέτι να βγάλω την Ελλάδα από το ευρώ υπό την καθοδήγηση και την παρότρυνση µεταξύ άλλων, του Λάµοντ.

Φυσικά, ίσχυε ακριβώς το αντίθετο. Όταν, λίγους μήνες αργότερα, τα πράγματα έφτασαν σε κρίσιμη καµπή, και ο Βόλφγκανγκ Σόϊµπλε µας έσπρωχνε, προς το Grexιt, ο Νόρµαν µε συµβούλευσε να το σκεφτώ πάρα πολύ καλά προτού έστω όταν διανοηθώ να αποδεχθώ το Σχέδιο Σόϊµπλε-τόσο µεγάλο κόστος και ρίσκο θα είχε µια επιστροφή σε εθνικό νόµισµα. Καθ’ όλη τη διάρκεια των ημερών της υπουργικής θητείας μόνο ο Νόρμαν στάθηκε βράχος στο πλευρό µου, παρέχοντας σοφές και χρήσιµες συμβουλές για τις προτάσεις που κατέθετα στην ΕΕ και στο ΔΝΤ, τις μεταρρυθµίσεις που πρότεινα, την αναδιάρθρωση χρέους που επεξεργαζόμουν και, βεβαίως, για το δημοσιονοµικά. Αν µου είχαν σταθεί το ίδιο αριστεροί και κεντροαριστεροί Ευρωπαίοι και Έλληνες πολίτικοι, ενδεχοµένως έκβαση των πραγµάτων να ήταν πολύ διαφορετική.

`

Υπερατλαντική ντριμ τιµ

`

το μεταξύ άρχισε να συγκροτείται οµάδα υποστήριξης των προσπαθειών µου και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Πρώτος και καλύτερος μεταξύ των υποστηρικτών µου ο συνάδελφος και φίλος Τζέιµι Γκάλµπρεϊθ, µε τον οποίο συνεργαζόμασταν επί χρόνια στη διαµόρφωση της Μετριοπαθούς πρότασης για την επίλυση της κρίσης του ευρώ, στον μετριασμό της αντιπάθειας ομογενών στον Αλέξη και στον Σύριζα στην Ουάσινγκτον, στη σύνταξη λόγων του Αλέξη και στην οργάνωση συνεδρίων για την προετοιμασία του αγγλοσαξονικού κόσµου εν όψει της διακυβέρνησης Σύριζα.

Στις 20 Ιανουαρίου 2015, πέντε µέρες πριν από τις εκλογές, έστειλα στον Τζέιµι ένα διασκεδαστικό µέιλ:

Τζέιµι, χθες ο Αλέξης µε πληροφόρησε ότι δέχθηκε τηλεφώνημα από μεγαλοτραπεζίτη ο οποίος τον απείλησε, αν µε διορίσει υπουργό οικονοµικών, να μην περιµένει να λειτουργήσουν τα ΑΤΜ την εποµένη των εκλογών. Ο Αλέξης τον ρώτησε την ηλικία του. Εξήντα πέντε, απάντησε ο τραπεζίτης. Τότε ο Αλέξης µου είπε ότι του απάντησε : «Αν µε ανατρέψεις, είµαι αρκετά νέος για να επανέλθω. Εσύ δεν είσαι!»

Ήταν µία από τις στιγμές που µε έκαναν να νιώσω υπερηφάνεια για τους φίλους µου, παλιούς και νέους, και χαρά που είχα αποχτήσει τόσο άσπονδους εχθρούς. Τέτοιες στιγµές µε έκαναν να νιώσω ότι άξιζε να κινητοποιήσω όσους προοδευτικούς µπορούσα παγκοσµίως ώστε να δηµιουργηθεί µια ασπίδα γύρω από το εγχείρημα του Αλέξη και της νέας κυβέρνησης του. Αµέσως με τα τον Τζέιµι, οι νομπελίστες οικονομολόγοι Πολ Κρούγκµαν και Τζο Στίγκλιτς έσπευσαν να βοηθήσουν, µε τον τελευταίο να λέει δηµοσίως ότι δε γνωρίζει υπουργό οικονοµικών, παγκοσµίως, µε καλύτερη γνώση των µακροοικονοµικών. Σε αυτούς προστέθηκε κι ο Κεµάλ Ντερβίς, που το 2015 εργαζόταν στα φημισμένο ινστιτούτο Μπρούκινγκs της Ουάσινγκτον, έχοντας στο παρελθόν διατελέσει υπουργός οικονοµικών της Τουρκίας. [11]Όμως , ο Αµερικανός που έµελλε να παίξει καίριο ρόλο στο µέτωπο ήταν ο Τζεφ Σακς. Καθηγητής οικονοµικών του Πανεπιστημίου Κολούµπια και πρόεδρος του σημαντικού «Ινστιτούτου για τη Γη» (Earth Institute), ο Τζεφ είχε διαδραματίσει κεντρικό ρόλο, επί δεκαετίες, άλλοτε µε επιτυχία, άλλοτε όχι, στις προσπάθειες ανασυγκρότησης υπερχρεωμένων κρατών , Π.χ. της Βολιβίας, της Πολωνίας, της Ρωσίας κλπ., συχνά σε συνεργασία, ή και σε αντιπαράθεση, µε το ΔΝΤ τα στελέχη του οποίου γνώριζε πολύ καλά. (Μάλιστα, ο Ντέιβιντ Λίπτον , το Νο 2 του ΔΝΤ, ήταν τέως φοιτητής του Τζεφ.)

Με τον Τζέιμι Γκάλµπρεϊθ, τον Τζεφ Σακς, τον Λάρρυ Σάµµερς, τον Πολ Κρούγκµαν, τον Τζο Στίγκλιτς, τον Κεµάλ Ντερβίς, τον Μαρκ Βάισµπροτ και πολλούς άλλους η οµάδα µας απέκτησε σημαντική δύναµη κρούσης στις ΗΠΑ. Μαζί µε το ευρωπαϊκό της σκέλος, συµπεριλαµβανοµένων του Νόρµαν Λάµοντ, του Τόµας Μάγερ, της Lazard κτλ, η οµάδα κατάφερε, εντός δύο εβδομάδων, να φέρει υπό µία σκέπη αναλυτική και αφηγητική ισχύ ικανή να προβάλει σοβαρή αντίσταση στην προσπάθεια της τρόϊκας να µας ισοπεδώσει από την πρώτη κιόλας µέρα.

`

Ρηµαγµένη γη

`

ωρίς το ταλέντο ενός Τ. Σ. Έλιοτ, ενός Τζον Στάινμπεκ η ενός Νίκου Καζαντζάκη είναι δύσκολο να αποδώσει κανείς την κλίµακα της καταστροφής που είχε ήδη συντελεστεί στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2015. Όταν βρισκόµουν στο εξωτερικό, προσπαθούσα να τη μεταφέρω στην κοινή γνώμη προβαίνοντας σε συγκρίσεις µε μεγέθη οικονοµικών κρίσεων που είχαν πλήξει τις δικές τους χώρες. Παραδείγματος χάριν, στη Βρετανία τους έλεγα το εξής:

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 η βρετανική οικονοµία υπέστη μέγα πλήγμα που οδήγησε στον πενταπλασιασμό της ανεργίας από 700.000 άτομα σε σχεδόν 4.000.000. Η ζηµιά εκείνη προκλήθηκε από µια ύφεση που κράτησε µία µόλις χρονιά, το 1980-1, µε το εθνικό εισόδημα να μειώνεται κατά 1,26 %. Η επόµενη ύφεση έπληξε τη Βρετανία με τα από µία δεκαετία και κράτησε επίσης µία χρονιά (1990-1), µε το εθνικό εισόδημα να μειώνεται κατά 1,78%. Πιο πρόσφατα, με τα το παγκόσμιο Κραχ του 2008, η Βρετανία κλονίστηκε από µια ύφεση (2008-9) που έφερε πτώση του εθνικού εισοδήµατος κατά 5,15%. Ας συγκρίνουμε, τους καλούσα, αυτά τα νούµερα µε το τι υπέστη η Ελλάδα:

Το 2010, τη χρονιά του 1ου μνημονίου, το εθνικό εισόδημα μειώθηκε κατά 7,5% σε σχέση µε το προηγούμενο έτος. Άραγε το 1ο µνηµόνιο σταθεροποίησε την κατάσταση; Το αντίθετο την περίοδο 2010-11 τα εισοδήµατα έπεσαν ακόµη περισσότερο, κατά 8,9% αυτή τη φορά. Συγκριτικά, η χρονιά 2011-12 ήταν λιγότερο καταστροφική, αφού η οικονοµία συρρικνώθηκε -εκ νέου «µόλις» κατά 1,1 %. Σε τι οφείλαµε εκείνη την ανάπαυλα; Κατά ειρωνική συγκυρία, σταθήκαμε «τυχεροί » επειδή προέκυψε η πολιτική κρίση από το καλοκαίρι του 2011 έως το καλοκαίρι του 2012, οπότε η κυβέρνηση ήταν εξαιρετικά αδύναµη (µε τον Γιώργο Παπανδρέου υπό παραίτησιν και, κατόπιν, την κυβέρνηση Παπαδήμου να στερείται λαϊκής εντολής) για να περάσει κι άλλα μέτρα λιτότητας από τη Βουλή.

Με το που έγινε, όµως, πρωθυπουργός ο Αντώνης Σαµαράς, τον Ιούνιο του 2012, µε µια µικρή αλλά συνεκτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η τρόϊκα διασφάλισε ότι η καινούρια κυβέρνηση θα αναπλήρωνε τον χρόνο που είχε χαθεί, ανεβάζοντας στο κόκκινο τις στροφές της μηχανής της λιτότητας. Το αποτέλεσµα; Η πιο σκληρή χρονιά µέχρι σήμερα, µε το εθνικό εισόδημα να κάνει άλλη µία βουτιά, κατά 14%(!), έως το τέλος του 2013. Όσο για το 2014, που κάποιοι εν τη σοφία τους εξακολουθούν να το παρουσιάζουν ως χρονιά «ανάκαµψης», το εθνικό εισόδημα έχασε άλλο ένα 3,3% σε σχέση µε το «µαύρο» 2013.

Για να μην έχουν οι Βρετανοί φίλοι καµία αµφιβολία για την καταστροφή που έπληξε την πατρίδα µας, συνεχίζω συγκρίνοντας την κρίση µε τη Μεγάλη Ύφεση που έπληξε τη Βρετανία την περίοδο 1929-1932 µια περίοδο την οποία οι Βρετανοί θυμούνται µε απέχθεια. Τότε η βρετονική οικονοµία συρρικνώθηκε κατά 4,9% και η ανεργία ανήλθε από το 8% στο 17%. Συγκριτικά, την περίοδο 2008-2014 η Ελλάδα έχασε το …28% του εθνικού της εισοδήματος , ενώ πάνω από ένας στους πέντε εργαζόµενους έχασαν τη δουλειά τους εκτοξεύοντας την ανεργία από το 7% στο 27%, µε το ποσοστό ανεργίας των νέων να φτάνει το 65%.6

Κι όµως, ακόµα και σήμερα, υπό την καταιγιστική προπαγάνδα των µέσων µαζικής αποβλάκωσης, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι στο τέλος του 2014 η ελληνική οικονοµία ανέκαμψε και ότι, έως το τέλος του 2015, θα έβγαινε από το τούνελ των μνημονίων αν δεν είχε μεσολαβήσει η «ηλιθιότητα» των Ελλήνων ψηφοφόρων που «τίναξαν στον αέρα» την «αναπτυξιακή » πορεία ψηφίζοντας ανθρώπους σαν εμένα στις 25 Ιανουαρίου 2015.

Όντως, το κυρίαρχο μεν, ψευδές δε αφήγημα, ήταν ότι

το ελληνικό εκλογικό σώμα, σαν το άτακτα παιδιά που ουρλιάζουν από το πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου «πότε θα φτάσουμε επιτελούς, μπαμπά;» και αποσπούν την προσοχή του οδηγού, εκτροχίασε τη χώρα από τον δρόμο προς την ανάκαμψη ακριβώς τη στιγμή που μπαίναμε στην τελική της ευθεία.

Κι όλα αυτά για να καταλήξουν στο «συμπέρασμα» ότι, αν δε μεσολαβούσαν οι ενέργειες του ανυπόφορου υπουργού οικονομικών της πρώτης κυβέρνησης του Σύριζα, δε θα είχε χρειαστεί ποτέ 3ο μνημόνιο

Γράφημα 1: Η διακύμανση του τριμηνιαίου ελληνικού εθνικού εισοδήματος, σε ευρώ, και τιμές, για την περίοδο 2007-2014 με τη συμπαγή γραμμή να αποδεικνύει τον κινούμενο μέσο όρο (διάρκεια ενός έτους)

Γράφημα 1

Ας εξετάσουμε μια στιγμή το αφήγημα εκείνο ψυχρά και αντικειμενικά: Υπήρξε ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας το 2014, την οποία οι ψηφοφόροι απέτρεψαν εκλέγοντας τύπους σαν κι έμενα; Η τεθλασμένη γραμμή στο Γράφημα 1 δείχνει το συνολικό εθνικό εισόδημα της Ελλάδας σε ευρώ, χωρίς στατιστικά μαγειρέματα. Η μαύρη συμπαγής γραμμή ακολουθεί τους μέσους όρους ανά τετράμηνο και δίνει μια πιο σαφή αίσθηση της συνολικής τάσης. Η οβάλ σκιά αναδεικνύει την περίοδο του 2014 κατά την οποία ξεκίνησε η δήθεν ανάκαμψη. Tη βλέπετε πουθενά; οι ‘Έλληνες ψηφοφόροι πάντως, δεν την έβλεπαν, Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 11 Δεκεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 11 Δεκεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/12/11/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86/

ΚΙΤΡΙΝΑ ΓΙΛΕΚΑ – Ωραία μου Ευρώπη!

Γκουαντανάμο 1

Γκουαντανάμο 2

  Maria Denaxa @mdenaxa Γαλλία: Μέχρι τώρα πολλοί γονείς των 147 μαθητών που συνέλαβε η αστυνομία και τους φόρεσε χειροπέδες στην πόλη Mantes La Jolie, δεν γνωρίζουν σε ποια κρατητήρια ειναι τα παιδιά τους. Ανάμεσα στους συλληφθέντες ενα παιδι με αυτισμό και ενα 12χρονο.

Του Ρούντι Ρινάλντι   –  Δρόμος της Αριστεράς 8/12/2018

τη Γηραιά Ήπειρο, οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης εμφανίζονταν ως υπερασπιστές και εγγυητές της δημοκρατίας, της σύγκλισης, της ευρωπαϊκής ιδέας. Τελευταία, κραύγαζαν μονότονα για άνοδο της ακροδεξιάς και της φασιστικής απειλής, για τον κίνδυνο του «εθνολαϊκισμού».

Παριστάνοντας έτσι, τους θεματοφύλακες του «πολιτικά ορθού», του σεβασμού της «διαφορετικότητας», της κοινωνικής ευαισθησίας. Ένιωθαν, λοιπόν, ότι κάτι δεν πάει καλά, αλλά αρκούνταν στο αφήγημα ότι όλοι οι τριγμοί οφείλονται στην εκμετάλλευση από ακροδεξιές δυνάμεις των ρατσιστικών, εθνικιστικών, φοβικών αισθημάτων που τάχα κατακλύζουν τις κοινωνίες των ευρωπαϊκών χωρών.

Δεν ήθελαν να δουν, ή μάλλον ήθελαν να αποκρύψουν, την καταστροφή και ταπείνωση που προκαλεί η οικονομική διαχείριση σε βάρος των εργαζόμενων, η ραγδαία επιδείνωση και φτωχοποίηση του πληθυσμού. Να αποκρύψουν κυρίως το τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας που επέβαλλαν για να χτίσουν μια τεράστια φυλακή, τη νεοφιλελεύθερη Ε.Ε. που εφάρμοσε επί 30 περίπου χρόνια την πολιτική του κνούτου απέναντι σε λαούς και περιοχές της Ευρώπης. Ο γαλλογερμανικός άξονας υπήρξε βασικός μοχλός και η γερμανική αλαζονεία στηρίχθηκε στο οικονομικό ρήμαγμα του –όχι μόνο με γεωγραφική έννοια– ευρωπαϊκού Νότου.

Ο σεισμός πολλών ρίχτερ που συνταράσσει την Γαλλία, ήρθε μετά από όλα αυτά και αφού έχουν συσσωρευτεί επεισόδια και γνώση γύρω από το πώς «λύνουν» τα ζητήματα οι ευρωκράτες μέχρι σήμερα: Κύπρος, Ελλάδα, Καταλονία, Βαλκάνια, σήμερα Ιταλία. Τελεσίγραφα, καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, πραξικοπήματα και μνημόνια. Ένα κέντρο (το Βερολίνο), ένας άξονας (ο γαλλογερμανικός), μία επιτροπή (η Κομισιόν και δίπλα της το εκτρωματικό Eurogroup), μία τράπεζα (η ΕΚΤ), χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς καμία νομιμοποιητική διαδικασία, έχουν οδηγήσει στην καταπάτηση οικονομικών και κυριαρχικών –εθνικών και λαϊκών– δικαιωμάτων. Δημιούργησαν μια νεοφεουδαρχική διοικητική δομή, καταλύοντας κάθε δημοκρατική κατάκτηση. Εκλογές, δημοψηφίσματα, κάθε είδους έκφραση του λαού, ακόμα και ο ίδιος ο λαός, όλα καταργούνται.

Τι είναι λοιπόν αυτό που συμβαίνει σήμερα;

Ένα ισχυρό λαϊκό ρεύμα αυθεντικών κινημάτων, καθώς κι ένα ισχυρότατο «λαϊκίστικο» κίνημα των «από κάτω», σε πολλές χώρες κάνει την εμφάνισή του, αλλάζοντας συσχετισμούς και καθορίζοντας εξελίξεις. Αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο. Αλλού με Πλατείες, αλλού με ανάθεση σε κόμματα που είτε δημιουργήθηκαν μέσα στην κρίση είτε προϋπήρχαν δίχως ιδιαίτερη εμβέλεια, αλλού με πανεθνικά κινήματα πρωτότυπα, όπως τα Κίτρινα Γιλέκα, γκρέμισαν κυβερνήσεις και διέλυσαν το δικομματικό παιχνίδι που παίζονταν για δεκαετίες, αλλάζοντας και σημαδεύοντας τις κοινωνίες στις οποίες εμφανίστηκαν.Ποιος μπορεί να αποκόψει αυτές τις διεργασίες και εξελίξεις από τον διεθνή ορίζοντα και περίγυρο, από αντίστοιχες εξεγέρσεις και συμπεριφορές που εμφανίζονται παντού ενάντια στην παγκοσμιοποιητική πολιτική;

Αλλά μιλώντας πιο ιδιαίτερα για τα Κίτρινα Γιλέκα, μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε ως την πιο πλατιά, βαθιά και ριζοσπαστική εκδήλωση απονομιμοποίησης της ευρωκρατίας και των πολιτικών της σε μια από τις βασικότερες χώρες της Ε.Ε. Στη Γαλλία, με τη μεγάλη συμβολική και ιστορική παρακαταθήκη που έχει αυτή η χώρα σαν πολιτική πυριτιδαποθήκη στη σύγχρονη εποχή.

Πρόκειται για την πιο εμφατική και σαφή διεκδίκηση μιας δημοκρατικής επανίδρυσης ολόκληρης της Ευρώπης. Επανίδρυσης σε νέα βάση, με ανατροπή των πολιτικών και θεσμών που οικοδόμησε η ευρωκρατία και η Γερμανική Ευρώπη. Είναι η πλέον εξέχουσα μορφή που παίρνει η διευρυνόμενη απονομιμοποίηση της ευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης και των παραρτημάτων της στο εσωτερικό κάθε χώρας. Το ιδιαίτερο αυτού του ξεσπάσματος είναι ότι γίνεται στην καρδιά της Ευρώπης, και ότι όλες οι βασικές χώρες και δομές της εμπλέκονται και διαπερνούνται από αυτό το ρεύμα. Βρετανία, Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, κλυδωνίζονται από πολιτικά γεγονότα.

Το σκίρτημα του λαϊκού κινήματος στην Γαλλία, έχει πολλαπλό ενδιαφέρον.

Ξεσηκώθηκε η φτωχή Γαλλία, όχι του Παρισιού αλλά ολόκληρης της γαλλικής περιφέρειας. Εκφράζεται με τη γνωστή στην ιστορία αποφασιστικότητα των γαλλικών κινημάτων και εξεγέρσεων. Ξεσηκώθηκαν όχι μόνο για τους φόρους (αφορμή), αλλά για ένα στάτους ζωής που τους εξαθλιώνει και κοροϊδεύει. Αφαιρεί τη δημοκρατία, τους βουλώνει το στόμα και στερεί κάθε φωνή. Κι από πάνω, τους βρίζει διαρκώς ως αμόρφωτους, αγροίκους, βίαιους, καθυστερημένους ή φασίστες, ομοφοβικούς, ρατσιστές.

Κι ιδού η πρώτη έκπληξη για όλες τις «πολιτικές καραβάνες»: Το κίνημα αυτό, αυθεντικό και λαϊκό, είναι ακηδεμόνευτο, έξω και πέρα από τους μηχανισμούς εγκλωβισμού κι αντιπροσώπευσης. Η χειραγώγησή του, δεν μπορεί να γίνει με το γνωστό πολιτικό παιχνίδι. Είναι πληβείο και αποφασισμένο. Κουβαλάει 30 χρόνια θυμού και προσβολών, διαρκούς επίθεσης και περιθωριοποίησης.

Τώρα θα μιλήσει όπως ξέρει, και θα βρει την γλώσσα του στην πορεία.

Η πρώτη γλώσσα είναι η διαρκής μαζική παρουσία και η αποφασιστικότητα.Η δεύτερη γλώσσα είναι πως δεν θέλει να χειραγωγηθεί από καμιά πολιτική δύναμη. Εχθρότητα και αμηχανία του πολιτικού κόσμου, δεν το τρομάζουν. Προχωρεί, αντιμετωπίζει την καταστολή, αλλά έχει και το 75% του πληθυσμού στο πλευρό του. Δεν κάμπτεται, συσπειρώνει νέες δυνάμεις, έχει πανγαλλικές διαστάσεις, αγκαλιάζει τη μαθητική νεολαία. Απέναντι στη νεολαία, το καθεστώς θα είναι ιδιαίτερα σκληρό. Η καταστολή παίρνει ιδιαίτερες διαστάσεις που σοκάρουν όλη τη Γαλλία. Η νέα γενιά πρέπει να καμφθεί παραδειγματικά…

Τρίτη γλώσσα, τα 42 αιτήματα που παρουσιάζει. Αιτήματα που δείχνουν τον βασικά αυθόρμητο, πραγματικά λαϊκό, καθαρό χαρακτήρα του, γιατί δεν ορίζονται από την «πολιτική μηχανική» των «ειδικών της πολιτικής».

Η όποια συνέχεια δεν ακυρώνει τη σημασία του

Οι ελιγμοί του Μακρόν, προς το παρόν δεν αποδίδουν. Μοιάζουν ψεύτικοι. Τα Κίτρινα Γιλέκα, χωρίς έναν ηγέτη αλλά με τεράστιο συμβολικό φορτίο (κίτρινο γιλέκο, που τους δίνει ταυτότητα και φωνή), επιμένουν: Μακρόν, παραιτήσου! Άδειασε τη γωνιά!

Ο Μακρόν αναγκάζεται να κινητοποιήσει αστυνομία, χωροφυλακή και στρατό. Για όποιον θυμάται, μοιάζει να ενεργοποιείται ένας μηχανισμός σαν αυτόν που ετοίμαζε ο Ντε Γκωλ για να αντιμετωπίσει τον Μάη του 68. Εκείνος, όμως, δεν ήταν τόσο απομονωμένος όπως ο Μακρόν. Κατόρθωσε τότε να κινητοποιήσει ένα μαζικότατο δεξιό ακροατήριο. Είχε και τη συνδρομή των συνδικάτων με τη ντροπιαστική «Συμφωνία της Γκρενέλ» για να σπάσει το μεγαλύτερο απεργιακό κίνημα.

Ο Μακρόν ζητά τη βοήθεια των συνδικάτων, αλλά αυτά δεν μπορούν πια… Σήμερα, τα Κίτρινα Γιλέκα, χωρίς την οργάνωση και τη διακλάδωση που είχε τότε το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα, διαθέτουν μια πολύ μεγαλύτερη λαϊκότητα, ενώ οι καθεστωτικές δυνάμεις και το πολιτικό σύστημα, είναι βαθιά απονομιμοποιημένα στον γαλλικό λαό. Γάλλοι διανοούμενοι που βρέθηκαν στο πλευρό του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων, εφιστούν την προσοχή στον κίνδυνο να προχωρήσει ο Μακρόν σε εκτεταμένη καταστολή για να ξεμπερδεύει με την εξέγερση αυτή. Πολλά θα παιχτούν τις επόμενες μέρες.

Αρκετοί κάνουν λόγο και για την ιστορική σημασία του κινήματος αυτού, όχι μόνο για τη Γαλλία αλλά και για την πορεία της Ευρώπης. Δεν έχουν άδικο. Θέτει ζήτημα δημοκρατίας στην Ευρώπη, δημοκρατίας στις σύγχρονες συνθήκες. Η λαϊκή φωνή όσων δεν εκπροσωπούνται σήμερα –και είναι η πλειοψηφία– θα επαναθεμελιώσει τη δημοκρατία στην Ευρώπη σε άλλη βάση. Πώς; Ανοίγοντας δρόμους κι ορίζοντας διαφορετικά τον δημόσιο πολιτικό χώρο. Η τυραννία θα πέσει. Οι Βαστίλες κι όλες οι σύγχρονες φυλακές θα πέσουν. Τα Κίτρινα Γιλέκα, μέσα σε λίγες βδομάδες, με την αποφασιστικότητα και την εφευρετικότητά τους, κέρδισαν μια σημαντική θέση στους σταθμούς της χειραφετητικής ιστορίας της Γηραιάς Ηπείρου. Ένα νέο «1848» στην Ευρώπη είναι αναγκαίο και πολύ όμορφο!

 

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 8 Δεκεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 8 Δεκεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/12/08/%ce%ba%ce%b9%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%bb%ce%b5%ce%ba%ce%b1-%cf%89%cf%81%ce%b1%ce%af%ce%b1-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%85%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%b7/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη (3 από 11)

…Απτόητος εκείνος, είπε : «Υπάρχει κομματική πολιτική και κυβερνητική πολιτική. Εσύ θ’ ασχοληθείς με τη δεύτερη και θ’ αφήσεις την πρώτη σ’ εμάς».!…

Food Chain / Hellenic Banker-Hellenic Banks Recapitalized with the Taxes of Borrowers -German Banks-The of Hunger

`

Success Story

`

νώ ο Στουρνάρας αναλάµβανε το Υπουργείο Οικονοµικών, εκείνο το καυτό καλοκαίρι του 2012, οι αξιωματούχοι της ΕΕ και του ΔΝΤ προσπαθούσαν να λύσουν µια δική τους σπαζοκεφαλιά. Τα δάνεια της δεύτερης συµφωνίας διάσωσης είχαν καθυστερήσει, εξαιτίας των δύο εκλογικών αναµετρήσεων, και δε θα άρχιζαν να εκταμιεύονται πριν από το φθινόπωρο. Δυστυχώς, η Αθήνα είχε να αποπληρώσει στις 20 Αυγούστου οµόλογα που είχε στην κατοχή της η ΕΚΤ αξίας 3,5 δισεκατοµµυρίων ευρώ. Πώς θα γινόταν αυτό, δεδοµένου ότι το ταµεία ήταν άδεια;

Όταν θέλει η τρόικα, βρίσκει τρόπους. Ιδού, σε οργή κίνησή, ο τρόπος, η «λύση» που σκαρφίστηκαν, ώστε ο αναγνώστης να εκτιμήσει την ταχυδακτυλουργική τέχνη των τροϊκανών, σε όλο της το µεγαλείο:

⦁ Η ΕΚΤ παραχώρησε στις κρεοκοπηµένες ελληνικές τράπεζες το δικαίωµα να εκδώσουν lΟU µε oνοµαστική αξία 5,2 δισ. Ευρώ-μπακαλόχαρτα δηλαδή, δεδοµένου ότι τα ταµεία των τραπεζών ήταν άδεια.

⦁ Επειδή κανένας δε θα πλήρωνε πραγματικό χρήμα για να αγοράσει αυτά τα lΟU, οι τραπεζίτες τα προσκόµισαν στον υπουργό Οικονοµικών, τον Στουρνάρα, ο οποίος εγγυήθηκε γι’ αυτό, εξ ονόµατος του χρεοκοπημένου κράτους, σε µια κίνηση δηµιουργίας εικονικής πραγματικότητας (δεδοµένου πως καµία χρεοκοπημένη οντότητα, εν προκειµένω το κράτος, δεν είναι σε θέσn να εγγυηθεί πραγματικά το lΟU μίας άλλης χρεοκοπηµένης αντίστοιχης, εν προκειµένω των τραπεζών).

⦁ Έπειτα οι τραπεζίτες προσκόµισαν το άνευ αξίας lΟU τους (τα οποία πλέον έφεραν την «εγγύηση» του πτωχευμένου ελληνικού κράτους) στην Τράπεζα της Ελλάδος, που φυσικά αποτελεί παράρτημα της ΕΚΤ, ως εχέγγυα για καινούρια δάνεια.

⦁ Το Eurοgrοup έδωσε το πράσινο φως στην ΕΚΤ να επιτρέψει στο ελληνικό παράρτημα της (την Τράπεζα της Ελλάδος) να δεχτεί αυτά τα lΟU, ως εχέγγυα, και να παράσχει στις τράπεζες πραγματικό χρήµα που ισοδυναµούσε µε το 70% της oνοµαστικής αξίας των lΟU (λίγο πάνω από 3,5 δισεκατοµµύρια).

⦁ Εν τω μεταξύ η ΕΚΤ και το Eurοgrοup έδωσαν το πράσινο φως στο Υπουργείο Οικονοµικών του Στουρνάρα να εκδώσει επιπλέον έντοκα γραµµάτια δημοσίου µε oνοµαστική αξία 3,5 δισ. lΟU που εκδίδονται από το κράτος, τα οποία φυσικά δε θα άγγιζε κανένας επενδυτής που έχει σώας τας φρένας, δεδοµένης της γύµνιας των κρατικών ταµείων.

⦁ Στη συνέχεια οι τραπεζίτες ξόδεψαν τα 3,5 δισ. που είχαν λάβει από την κεντρική τράπεζα της Ελλάδας -στην πραγµατικότητα από την ίδια την ΕΚΤ-, ενεχυριάζοντας τα δικά τους άνευ αξίας lΟU προκειµένου να αγοράσουν τα κρατικά άνευ αξίας lΟU.

⦁ Τέλος, η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποίησε αυτά τα 3,5 δισ. για να εξοφλήσει τη δόση 3,5 δισ. αποπληρωµών χρέους που όφειλε στην … ΕΚΤ!

Η λογική των Αρτ και Κον σε άλλο, ανώτερο, επίπεδο! (Δες Κεφάλαιο 3 – Δυο φίλοι και ένα βαρέλι ουίσκι σελ. 38) Ωχριούν μπροστά σε τέτοια πλεκτάνη πολλές από τις απάτες που κατέστησαν τους τραπεζίτες της Γουόλ Στριτ όνειδος του πλανήτη. Η περίφημη ρήση του Γουόλτερ Σκοτ «Ω, τι μπλεγμένο ιστό υφαίνουµε / όταν στον δρόµο της απάτης μπαίνουμε!» αποκτά εντελώς νέα διάσταση. Από την άλλn, όµως, χωρίς τέτοιους μπλεγμένους ιστούς, πώς θα έχαβε ο πολύς κόσµος το παραµύθι ότι η Ελλάδα ήταν φερέγγυα και σε τροχιά ανάκαµψης τώρα που είχε σχηματισθεί η συγκυβέρνησή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ; Με το που υφάνθηκε, όµως, αυτός ο ιστός, προέκυψε ανάγκη για έναν καινούριο.

Περίπου την ίδια περίοδο που συνέβαιναν αυτά η Κριστίν Λαγκάρντ πιεζόταν από τα εκτός Ευρώπης κράτη-µέλη του ΔΝΤ, π.χ. από χώρες όπως η Βραζιλία, η lνδία, η Ιαπωνία και η Μαλαισία, να θέσει τέρμα στην παρωδία και να πει στο Βερολίνο ότι, αν δεν αναδιαρθρωνόταν το ελληνικό χρέος, το ΔΝΤ θα αποσυρόταν από αυτή την αδιέξοδη υπόθεσn. Το φθινόπωρο του 2012, καθώς οριστικοποιούνταν η δεύτερη διάσωση, η Λαγκάρντ προέβη σε µια αξιοσημείωτη κίνηση που φανέρωνε πόσο έντονες πιέσεις δεχόταν: προσέγγισε τον Στουρνάρα και του πρότεινε, εν όψει του Eurοgrοup εκείνου του µήνα, να απαιτήσουν από κοινού από τον Γερμανό υπουργό Οικονοµικών, τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, δραστικό κούρεµα του ελληνικού χρέους.

Όµως ο Στουρνάρας, αντί να αδράξει εκείνη τη µοναδική ευκαιρία να διαμορφώσει συµµαχία µε το ΔΝΤ, ενημέρωσε τον Σόιμπλε για την πρόταση της Λαγκάρντ να συγκροτήσουν κοινό µέτωπο εναντίον του και του ζήτησε την άδεια να την αποδεχτεί. Φυσικά, ο Σόιμπλε έδωσε εντολή στον Στουρνάρα «να το ξεχάσει». Το εντυπωσιακό είναι ότι όλα αυτά τα γνωρίζουµε επειδή µας τα κοινοποίησέ ο ίδιος ο … Στουρνάρα µε εκείνο το αμίμητο: «Μου είπε «fοrget it, Yannis!«».

Εκείνη την περίοδο συμμετείχα σε τραπεζικό συνέδριο στις Ηνωµένες Πολιτείες. Εκεί έτυχε να συναντήσω διευθυντικό στέλεχος του ΔΝΤ που, στο περιθώριο του συνεδρίου, µε προσέγγισε για να απορήσει µε θυµό φωναχτά: «Μα πώς το σκέφθηκε [ο Στουρνάρας]; Έχουν καµιά καλύτερή ιδέα για να το βγάλουν πέρα; Υπάρχει κάποιο σχέδιο; Δεν μπορώ να Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 4 Δεκεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 4 Δεκεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/12/04/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86%ce%ac-3/

ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ – Του Γιάνη Βαρουφάκη (2 από 11)

2. Μνημονιστάν

`

τις αρχές του 2010 τo Ελληνικό κράτος χρεοκόπησε. Λίγους μήνες αργότερα Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Eλληνική κυβέρνηση οργάνωσαν τη μεγαλύτερη συγκάλυψη χρεοκοπίας παγκοσμίως. Πώς συγκαλύπτεις μια χρεοκοπία; Δανειζόμενος κι άλλο καλό χρήμα για να εξυπηρετείς κατακόκκινα δάνεια που είναι αδύνατον να εξυπηρετηθούν. Και ποιός χρηματοδοτεί εκείνη τη συγκάλυψη; Απλός κόσμος, «άσχετος» κόσμος, φορολογούμενοι απ’ όλη την υδρόγειο.

Συνέχεια από Προηγούμενα ΕΔΩ και ΕΔΩ

Η συμφωνία «διάσωσης», όπως έγινε γνωστή κατ’ευφημισμόν η συγκάλυψη εκείνη, υπογράφτηκε κι επισφραγίστηκε στις αρχές Μαΐου 2010. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τo ΔΝΤ προσέφεραν στην απένταρη Eλληνική κυβέρνηση περί τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ, το μεγαλύτερο δάνεια στην ιστορία.1 Ταυτόχρονα απεστάλη στην Αθήνα ομάδα από εντεταλμένους υπαλλήλους των τριών θεσμών, η γνωστή μας τρόικα. Στόχος τους η επιβολή πολιτικών που σκόπευαν να μειώσουν δραστικά τις συνολικές δαπάνες των Ελλήνων, κάτι που ισοδυναμούσε με τη δραστική μείωση των συνολικών … εισοδημάτων των Ελλήνων.(2) Ένα έξυπνο οκτάχρονο παιδί θα αντιλαμβανόταν ότι αίσια έκβαση μιας τέτοιας «διάσωσης» ήταν απίθανη.

-2-

Το να επιβάλλεις στους χρεοκοπημένος νέα δάνεια, υπό τον όρο να συρρικνώσουν το εισόδημα τους, αποτελεί εκκεντρική μεν, βάναυση δε τιμωρία. Η Ελλάδα ουδέποτε διασώθηκε. Η ΕΕ και το ΔΝΤ, με το δάνειο τους για την υποτιθέμενη διάσωση και με την τρόϊκα των κλητήρων τους να πετσοκόβουν με ενθουσιασμό τα εισοδήματα από τα οποία τα νέα και τα προϋπάρχοντα χρέη θα αποπληρώνονταν, ουσιαστικά έκλεισαν την Ελλάδα σε μια σύγχρονη εκδοχή της φυλακής οφειλετών του Ντίκενς και κατόπιν πέταξαν το κλειδί στα σκουπίδια.

Η ιστορία διδάσκει ότι οι φυλακές οφειλετών του 19ου αιώνα τελικά εγκαταλείφθηκαν επειδή, παρά τη βαρβαρότητα τους, ούτε απέτρεπαν τη συσσώρευση νέων κακών χρεών ούτε βοηθούσαν τους πιστωτές να πάρουν πίσω τα χρήματα τους. Η πρόοδος του καπιταλισμού τον 19ο αιώνα απαιτούσε την απόρριψη της παράλογης ιδέας ότι όλα τα χρέη είναι ιερά και την αντικατάσταση της με την ιδέα της περιορισμένης ευθύνης. Σε τελική ανάλυση, αν όλα τα χρέη είναι εγγυημένα, γιατί να δανείζουν υπεύθυνα οι δανειστές; Και γιατί κάποια χρέη να φέρουν υψηλότερα επιτόκια απ’ότι άλλα;

Αν όλα τα χρέη τα εγγυάται τα κράτος ελέω μιας τρόϊκας το ρίσκο των δανειστών εξαφανίζεται και, άρα, τα επιτόκια δανεισμού θα έπρεπε να είναι ελάχιστα και ίδια για όλους. Επειδή αυτό είναι και ανόητο και αδύνατο, η χρεοκοπία και η διαγραφή χρέους έγιναν για τον καπιταλισμό αυτό που ήταν ανέκαθεν για το χριστιανικό δόγμα η κόλαση: αναγκαίο κακό! Εντούτοις, η άρνηση και η δαιμονοποίηση της χρεοκοπίας αναβίωσαν στον 21ο αιώνα ως «θεραπεία» της αφερεγγυότητας του Ελληνικού κράτους. Γιατί; Άραγε η ΕΕ και το ΔΝΤ δε συνειδητοποιούσαν τι έπρατταν;

Ήξεραν ακριβώς τι έπρατταν. Οι πιο ισχυροί θεσμοί και κυβερνήσεις του

-3-

κόσμου, παρά τη σχολαστική προπαγάνδα τους, στο πλαίσιο της οποίας επέµειναν ότι προσπαθούσαν να σώσουν την Ελλάδα, δηλαδή να δώσουν στην ελληνικό λαό μια δεύτερη ευκαιρία, να βοηθήσουν στη μεταρρύθμιση του χρονίως πάσχοντος από διαφθορά και αναποτελεσματικότητα ελληνικού κράτους, δεν έτρεφαν καμία αυταπάτη. Αντιλαμβάνονταν ότι πιο εύκολα μπορεί κανείς να στύψει πέτρα παρά να κάνει μια χρεοκοπημένη οντότητα να ξεπληρώσει τα δάνειο της δανείζοντας της περισσότερα χρήματα, ειδικά αν η συμφωνία προβλέπει τη συρρίκνωση του εισοδήματος της. Έβλεπαν ότι η τρόϊκα τους, ακόμη και αν κατάφερνε να κατασχέσει τα «ασηµικά» του γονατισμένου κράτους, θα αποτύγχανε να επανακτήσει τα χρήματα που είχαν διατεθεί για την αναχρηματοδότηση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Γνώριζαν ότι τα περίφημα πακέτα «διάσωσης» δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μονόδρομος προς τη φυλακή οφειλετών.

Πώς γνωρίζω πως τα γνώριζαν; Μου τα είπαν!

Δεσμώτες των τεχνασμάτων τους

Άλλο να τα λες ο ίδιος κι άλλο να τα ακούς από τα χείλη των καθ’ ύλην αρμοδίων. Κορυφαίοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ηγετικά στελέχη της ΕΚΤ και της Κομισιόν, όλοι τους μου εξομολογήθηκαν, ο καθένας με τον τρόπο του, την αλήθεια: είχαν οδήγησει την Ελλάδα σε αδιέξοδο. Και τώρα συμφωνούσαν ότι άνευ αναδιάρθρωσης των χρεών τα οποία αρνούνται χρόνια τώρα να αναδιαρθρώσουν η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.

Λιγότερο από έναν μήνα με τα την εκλογική μας νίκη, 11 Φεβρουαρίου 2015 θυμάμαι όταν, στα κτίρια της ΕΕ στις Βρυξέλλες, σε μία από εκείνες τις κλειστοφοβικές, φωτισμένες με νέον αίθουσες συσκέψεων που μoυδιάζoυν την ψυχή, είχα την πρώτη μου συνάντηση με την Κριστίν Λαγκάρντ, τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, πρώην υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας και πρώην μεγαλοδικηγόρο με έδρα την Ουάσινγκτον. Είχε εισέλθει στο κτίριο νωρίτερα φορώντας ένα εντυπωσιακό δερμάτινο σακάκι και αποπνέοντος ιδιαίτερη άνεση. Προτού περάσουμε στην αίθουσα συσκέψεων για τη σοβαρή συζήτηση, και καθώς επρόκειτο για την πρώτη μας γνωριμία, πιάσαμε χαλαρή κουβέντα στον διάδρομο

Κεκλεισμένων των θυρών, παρουσία του γνωστού μας και μη εξαιρετέου Πόουλ Τόμσεν, η συζήτηση σοβάρεψε αλλά τα κλίμα παρέμεινε φιλικό. Η Λαγκάρντ μου έδωσε την ευκαιρία να παρουσιάσω τη βασική μου ανάλυση γύρω από τα αίτια και τη φύση του ελληνικού δράματος καθώς και τις προτάσεις μου για την αντιμετώπισή του. Την περισσότερη ώρα ένευε καταφατικά, δείχνοντας να συμφωνεί με τα λεγόμενά μου. Φαινόταν να μιλάμε τον ίδια γλώσσα και ήμασταν και οι δύο πρόθυμοι να οικοδομήσουμε σχέση καλής συνεργασίας. Στο τέλος της συνάντησης, ενώ κατευθυνόμασταν προς την πόρτα, πρόεκυψε η ευκαιρία για ένα σύντομο, χαλαρό, αλλά άκρως αποκαλυπτικό τετ-α-τετ Επανερχόμενη στο επιχειρήματα μου, η Κριστίν τάχθηκε υπέρ των προτάσεων μου για διαγραφή μέρους του χρέους και μείωση των φορολογικών συντελεστών,

-4-

ως προαπαιτούμενα, για μια Eλληνική ανάκαμψη. Αμέσως μετα είπε κάτι που με έκανε να χάσω τα λόγια μου.

Φυσικά έχεις δίκιο, Γιάνη. Οι στόχοι του προγράµµατος τους οποίους επιµένουν είναι ανεδαφικοί. Το πρόγραµµα αυτό δεν μπορεί να πετύχει. Όµως πρέπει να καταλάβεις πως έχουµε επενδύσει πάρα πολλά σε αυτό το πρόγραµµα. Δεν μπορούμε να υπαναχωρήσουμε.Η αξιοπιστία σου εξαρτάται από το αν θα αμφιταλαντευόταν το συγκεκριµένου πρόγραµµα και αν θα συνεργαστείς στο πλαίσιό του.4

Να που το έζησα κι αυτό: η επικεφαλής του ΔΝΤ να λέει στον υπουργό Οικονομικών του χρεοκοπημένου κράτους μας πως οι πολιτικές της τρόϊκας Read the full post »

7 Σχόλια
by ftanei_pia on 23 Νοεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in σταθης,συριζα-ανελ,τσιπρας,Αριστερά,ΑΛΑΒΑΝΟΣ,Αγανακτισμένοι,ΕΚΛΟΓΕΣ,Ελλάδα,Ιδέες,ΚΚΕ,ΜΜΕ,ΜΝΗΜΟΝΙΟ,Οικονομία,ΤΣΙΠΡΑΣ
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 23 Νοεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/11/23/%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7%cf%84%cf%84%ce%b7%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b3%ce%b9%ce%ac%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86%ce%ac/

Α.ΤΣΙΠΡΑΣ: «ΦΟΒΟΤΑΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ, ΟΤΙ, ΑΝ ΕΠΙΜΕΝΑΜΕ, ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΜΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΓΟΥΔΗ»!…

 

Β γραμμα κοκκινο μαυρο φ

γαίνοντας στο Σύνταγμα για να πάω µε τα πόδια στο Μαξίµου, διέκρινα την αγαλλίαση στα πρόσωπα των περαστικών. Ένας περήφανος λαός ένιωθε δικαιωμένος και δικαιολογηµένα το γιόρταζε. Η νύχτα έσφυζε από προσµονή και αυτοπεποίθηση. Η σιγή του Αλέξη µε ανησυχούσε, αλλά αρνούμουν να πιστέψω ότι το Μαξίµου θα ήταν αποκοµµένο από τον µεθυστικό αέρα ανυπακοής που έπνεε στους δρόµους. Σίγουρα, σκέφτηκα, αυτός ο ζωοποιός άνεµος θα καταφέρει να  εισέλθει μέσα από κάποια  σχισμή του φρουρίου ή μέσα από τις καρδιές των εργαζομένων στο Μαξίμου, που είχαν κι αυτοί ζυμωθεί πολιτικά στην Πλατεία Συντάγματος. Κι όμως, μπαίνοντας στο Μαξίμου, συνάντησα την παγωμένη ατμόσφαιρα νεκροτομείου, τη θλίψη νεκροταφείου.

Η ανατροπή ενός λαού

Καθώς περνούσα την κύρια είσοδο του Μαξίμου, οι υπουργοί και παρατρεχάµενοι που συνάντησα φαίνονταν μουδιασμένοι, λες και είχαν μόλις υποστεί βαριά εκλογική ήττα. Η παρουσία μου τους έκανε ακόμα νευρικότερους. Ο Αλέξης, μου είπαν, βρισκόταν σε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο γειτονικό Προεδρικό Μέγαρο και θα με δεχόταν αργότερα. Έτσι, περίμενα στην αίθουσα συσκέψεων με τους υπόλοιπους υπουργούς, παρακολουθώντας το τελευταία αποτελέσματα στις οθόνες. Όταν εμφανίστηκε τα τελικό ποσοστό στην οθόνη, 61,35% υπέρ του ΟΧΙ με ποσοστό συμμετοχής τα εντυπωσιακό 62,5%, πετάχτηκα από την καρέκλα μου σηκώνοντας πανηγυρικά τη γροθιά στον αέρα. Τότε, κοιτάζοντας γύρω μου, συνειδητοποίησα ότι ήμουν ο μόνος στο δωμάτιο που πανηγύριζε.

Περιμένοντας τον Αλέξη, βρήκα μήνυμα στο κινητό μου από τον Νόρμαν Λάμοντ «Αγαπητέ Γιάνη, συγχαρητήρια. Μια περίφημη νίκη. Δε γίνεται να μην εισακουστείτε τώρα. Kαλή τύχη!» Θα εισακουστούμε, σκέφτηκα, αρκεί να αποφασίσουμε να μιλήσουμε.

Εκεί που καθόμουν, παρακολουθώντας να ξετυλίγεται σε αργή κίνηση η ακύρωση της περίφημης νίκης μας, άρχισα να παρατηρώ τους παρευρισκομένους και τις μικρές λεπτοµέρειες που μέχρι τότε μου είχαν διαφύγει. Οι άντρες είχαν εγκαταλείψει το απλό, καθημερινό ντύσιμο που χαρακτήριζε τα στελέχη του Σύριζα και έμοιαζαν με κουστουμάτους μεγαλοδικηγόρους σε βραδινή έξοδο. Οι γυναίκες ήταν ντυμένες λες και πήγαιναν σε προεδρική δεξίωση. Όταν έφτασε και η Δανάη, συνειδητοποίησα πως όχι απλώς ήμασταν οι μόνοι χαρούμενοι άνθρωποι εκεί μέσα, αλλά ήμασταν και οι μόνοι που φορούσαν τζιν και μπλουζάκια. Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 15 Νοεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 15 Νοεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/11/15/%ce%b1-%cf%84%cf%83%ce%b9%cf%80%cf%81%ce%b1%cf%83-%cf%86%ce%bf%ce%b2%ce%bf%cf%84%ce%b1%ce%bd-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%bc%ce%b1%cf%83-%ce%bf%cf%84%ce%b9-%ce%b1%ce%bd-%ce%b5%cf%80%ce%b9/

ΤΣΟΜΣΚΥ:«Επισκέφθηκα τον Λούλα, τον πιο εξέχοντα πολιτικό κρατούμενο στον κόσμο» (Μέρος Α΄)

•«ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 7/10

• «ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΣΟΜΣΚΥ ΜΕ ΛΟΥΛΑ»

Δημοσιεύτηκε στο The Intercep

(…)

ην επομένη της επίσκεψής μας, ένας δικαστής, επικαλούμενος την ελευθερία του Τύπου, δέχθηκε το αίτημα της μεγαλύτερης εφημερίδας της χώρας, της Folha de Sao Paolo, για συνέντευξη του Λούλα, αλλά ένας άλλος δικαστής παρενέβη γρήγορα και ανέτρεψε την απόφαση αυτή, παρά το γεγονός ότι παίρνονται συχνά συνεντεύξεις από τους πιο βίαιους εγκληματίες της χώρας, όπως από ηγέτες πολιτοφυλακών και λαθρέμπορους ναρκωτικών.

Για το σύστημα εξουσίας της Βραζιλίας, η φυλάκιση του Λούλα δεν είναι αρκετή. Θέλουν να διασφαλίσουν ότι ο κόσμος, καθώς προετοιμάζεται να ψηφίσει, δεν θα μπορέσει να ακούσει τίποτα από αυτόν και προφανώς είναι ικανοί να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε μέσο για να πετύχουν αυτόν τον στόχο.

Ο δικαστής που ανέτρεψε την άδεια, δεν προέβη σε καμία καινοτομία. Ένας προηγούμενος ήταν ο εισαγγελέας που το 1926 όταν καταδικάστηκε ο Antonio Gramsci από τη φασιστική κυβέρνηση του Μουσολίνι, δήλωσε ότι «Πρέπει να κάνουμε τον εγκέφαλό του να σταματήσει να λειτουργεί για τα επόμενα 20 χρόνια» .

«Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, αλλά κάνει συχνά ομοιοκαταληξία» όπως παρατήρησε ο Mark Twain

Αναθαρρήσαμε, αλλά δεν εκπλαγήκαμε όταν είδαμε ότι παρά τις επαχθείς συνθήκες και τη σοκαριστική αποτυχία της δικαιοσύνης, ο Λούλα παραμένει ενεργητικός, αισιόδοξος για το μέλλον και γεμάτος ιδέες για το πώς να ανατραπεί η τρέχουσα καταστροφική πορεία της Βραζιλίας.

(…) Ο φυλακισμένος που επισκεφθήκαμε, ο Luiz Inácio Lula da Silva – ή «Λούλα» όπως τον ξέρουν σε όλον τον κόσμο – έχει καταδικαστεί ουσιαστικά σε ισόβια φυλάκιση, σε απομόνωση, χωρίς πρόσβαση στον Τύπο ή σε εφημερίδες και με περιορισμένες επισκέψεις μια ημέρα την εβδομάδα.

chomsky LULA 2018 10 06 [1]

Ο αμερικανός γλωσσολόγος και πολιτικός ακτιβιστής, στην άκρη αριστερά, μιλάει στους υποστηρικτές του Κόμματος των Εργαζομένων, μετά την επίσκεψή του στον Λούλα στις 20 Σεπτεμβρίου 2018

Υ φωτιάπάρχουν πάντα προσχήματα για μια φυλάκιση – ίσως έγκυρα, ίσως όχι – αλλά συχνά έχει νόημα να αναζητήσουμε ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι πίσω από αυτήν. Αυτό συμβαίνει και σε αυτήν την περίπτωση. Η πρωταρχική κατηγορία εναντίον του Λούλα βασίζεται στους συμβιβασμούς μεταξύ επιχειρηματιών που καταδικάστηκαν για διαφθορά και του εισαγγελέα και πρόκειται για την προσφορά ενός διαμερίσματος στο οποίο δεν έζησε ποτέ. Δεν θα τα χαρακτήριζε κανείς συντριπτικά στοιχεία.

Το υποτιθέμενο έγκλημα είναι σχεδόν μη ανιχνεύσιμο με τα δεδομένα της Βραζιλίας – και υπάρχουν πολλά που πρέπει να πούμε για αυτό και στο οποίο θα επιστρέψω αργότερα. Αλλά πέραν αυτού, η ποινή είναι τόσο εξωφρενικά δυσανάλογη σε σχέση με το υποτιθέμενο έγκλημα, που μας καλεί να αναζητήσουμε τους πραγματικούς λόγους. Οι ενδεχόμενοι λόγοι δεν είναι δύσκολο να ανιχνευθούν. Η Βραζιλία έχει εκλογές ζωτικής σημασίας για το μέλλον της. Ο Λούλα είναι μακράν ο πιο δημοφιλής υποψήφιος και θα κέρδιζε εύκολα σε μια δίκαιη εκλογική διαδικασία. Είναι σαφές ότι αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα που θα επιθυμούσε η πλουτοκρατία.

Αν και οι πολιτικές κατά τη διάρκεια της θητείας του είχαν σχεδιαστεί έτσι ώστε να ικανοποιήσουν τις ανησυχίες του εγχώριου και του διεθνούς* χρηματοπιστωτικού τομέα, οι ελίτ τον μισούν, εν μέρει αναμφίβολα λόγω των πολιτικών κοινωνικής ενσωμάτωσης και των παροχών προς τους απόκληρους, ενώ φαίνεται πως πίσω από αυτό κρύβονται και άλλοι λόγοι: το ταξικό μίσος. Πώς μπορεί ένας φτωχός εργαζόμενος χωρίς ανώτατη εκπαίδευση που δεν μιλάει καν σωστά τα πορτογαλικά να βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας μας;

Όταν ήταν εν ενεργεία, ο Λούλα ανεχόταν τη δυτική εξουσία, αλλά με επιφυλάξεις.(…..)

Συνέχεια στο ΤhePressProject

Μεταφράστηκε συλλογικά από μέλη της πλατφόρμας των 1101.

  • bold δικά μας
Σχολιάστε
by ftanei_pia on 7 Οκτωβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Κόσμος,Κινήματα,Κινητοποιήσεις,Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,

Posted by ftanei_pia on 7 Οκτωβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/10/07/%cf%84%cf%83%ce%bf%ce%bc%cf%83%ce%ba%cf%85%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%ba%ce%ad%cf%86%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bb%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%b1-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%b9/

«ΑΝΙΚΗΤΟΙ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ» ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ ΓΙΑΝΗ: (Μέρος 1 από 11)

2018-09-23 Δημοψήφισμα 2015

ΣΥΝΤΑΓΜΑ -ΙΟΥΛΗΣ 2015- ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

`

Εν Κατακλείδι*

Το 2015 υπήρχε τρόπος να αποδράσει η χώρα από τη φυλακή του χρέους παραμένοντας παράλληλα στο ευρώ: αν η ηγεσία µας φοβόταν το 3ο μνημόνιο περισσότερο απ’ ότι φοβόταν το Grexit. (έντονα, συντάκτης.. εφεξής)

Αν έστω και µία στιγμή, τότε που µου προτάθηκε να συμμετάσχω στην κυβέρνηση Σύριζα, πίστευα ότι: η ηγεσία του θα υπέκυπτε στην αυταπάτη ότι η υποταγή στην τρόικα ήταν λιγότερο κακή λύση από το Grexit, δεν υπήρχε πιθανότητα να συμμετάσχω.

Το βιβλίο τούτο οφείλεται: στην εσωτερική ανάγκη µου να αφηγηθώ τα διεθνούς σηµασίας γεγονότα που έφεραν την καθυπόταξη της κυβέρνησης µας στην αυταπάτη ότι η Ελληνική Άνοιξη ήταν καταδικασμένη και πανάκριβη, ενώ το 3ο μνημόνιο µονόδροµος .

*(Από τον πρόλογο του Γ.Β.)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ο αµέσως προηγούµενο βιβλίο µου, Η Αρπαγή της Ευρώπης, ανέλυε τις φυγόκεντρες οικονοµικές δυνάµεις που, εδώ και χρόνια, αποδοµούν την Ευρώπη και της στερούν την ηθική και πολιτική αίγλη που κάποτε είχε. Καθώς ολοκλήρωνα εκείνο το βιβλίο, στις αρχές του 2015, βρέθηκα ξαφνικά µέσα στη δίνη, µέσα στην κοιλιά του κτήνους, που έως τότε ανέλυα.

Αποδεχόµενος τη θέση του υπουργού Οικονοµικών της πτωχευµέvης χώρας µας σε µια ιστορική συγκυρία που επέβαλλε την ολομέτωπη σύγκρουση µε τους δανειστές της, τους ισχυρότερους οργανισµούς και κυβερνήσεις του κόσµου, βρέθηκα στη θέση τόσο του δρώντος όσο και του παρατηρητή ενός δράματος που θα οδηγούσε είτε στη λύτρωση είτε στην εδραίωση της παγίδευσης της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρης της ηπείρου µας, σε µια δίνη από την οποία η απόδραση θα αργήσει δεκαετίες.

Από στενή οπτική γωνία, το βιβλίο τούτο φαντάζει ως η αφήγηση µιας ήττας που προαναγγέλλει κι άλλα δεινά για την πτωχευµένη Ελλάδα και την αποδοµούµενη Ευρώπη. Ακόµα πιο στενή θα ήταν η αντιμετώπιση του ως της ιστορίας ενός πανεπιστημιακού που έγινε υπουργός για µερικούς μήνες προτού αποφασίσει να παραιτηθεί δημοσιοποιώντας όσα έζησε κεκλεισμένων των θυρών. Ή ως ενός χρονικού συναρπαστικών συζητήσεων µε ανθρώπους που καθορίζουν τις τύχες µας ως χώρας αλλά και ως ηπείρου, π.χ. τον Βόλφγκανγκ Σόιµπλε, την Κριστίν Λαγκάρντ, τον Μάριο Ντράγκι, τον Εµµανουέλ Μακρόν, τον Μπαράκ Οµπάµα. Ή ως µιας αφήγησης του τι συνέβη όταν µια ταραία άνοιξη ένας µικρός, ταλαιπωρημένος λαός τα έβαλε µε τους Γολιάθ της Ευρώπης σε µια απέλπιδα προσπάθεια να αποδράσει από τη χρεοδουλοπαροικία που του είχαν επιβάλει πέντε χρόνια πριν.

Αν και όλοι αυτοί οι χαρακτηρισµοί του βιβλίου έχουν βάση, κανείς τους δεν καταφέρνει να απoτυπώσει ούτε τη σημασία της ιστορίας αυτής ούτε το κίνητρο που µε ώθησε να την καταγράψω. Τα γεγονότα που περιγράφει το βιβλίο δροµολόγησαν συγκλονιστικές εξελίξεις για όλη την Ευρώπη, αλλά και για την απέναντι όχθη του Ατλαντικού. Επιπλέον, η ήττα µας µπορεί να ήταν αδιαμφισβήτητη, αλλά η Ελληνική Άνοιξη, όπως πολλοί προοδευτικοί άνθρωποι εκτός Ελλάδας θυµούνται τα γεγονότα του πρώτου εξαµήνου του 2015, παραµένει ζωντανή και, συνεπώς, ανίκητη, τουλάχιστον πρoς το παρόν. Με άλλα λόγια, η ιστορία που το βιβλίο αυτό καταγράφει είναι τόσο οικουμενική όσο και εν εξελίξει.

Για τον αναγvώστη που ξέχασε την πανευρωπαϊκή σημασία του δικού µας 2015, να θυµίσω µία σημαδιακή σκηνή: Ηταν 13 Iουλίου. Λεπτά της ώρας µετά τη συνθηκολόγηση του Έλληνα πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες, την οποία ο ίδιος χαρακτήρισε «πραξικόπημα», Ο συντηρητικός lσπανός πρωθυπουργός παρουσιάστηκε στις κάμερες των τηλεοράσεων της χώρας του κρατώντας στο χέρι το κείµενο συνθηκολόγησης λέγοντας στον ισπανικό λαό: «Αυτό να περιµένει όποιος υποστηρίζει τον Σύριζα της lσπανίας».

Από εκείνη τη µέρα η εκλογική δυναμική των Ποδέµος, στους οποίους αναφέρονταν, συρρικνώθηκε και το ισπανικό κατεστηµένο ανακουφίστηκε.

Όµως στο µεταξύ αηδιασµένοι οπαδοί του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας παρακολουθούσαν στις δικές τους τηλεοράσεις τη βαναυσότητα µε την οποία η ΕΕ συνέτριβε την έννοια της δημοκρατίας στην ευρωπαϊκή ήπειρο, ξεκινώντας µε την Ελλάδα, µε σκοπό να τρομοκρατηθούν οι ψηφοφόροι της lσπανίας, της Πορτογαλίας, της lρλανδίας, της lταλίας και, εν τέλει, της Γαλλίας.

Έτσι, την 23η Ιουνίου 2016, προοδευτικοί Βρετανοί ψήφισαν υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ, προσθέτοντας τις ψήφους τους σε εκείνες των αντιευρωπαίων ξενοφοβικών Βρετανών, παγιώνοντας τη διαφορά υπέρ του Brexit. Το Brexit, µε τη σειρά του, ενίσχυσε τον Τραμπ στην άλλη µεριά του Ατλαντικού. Με την εκλογή του Τραμπ φύσηξε ούριος άνεµος στα πανιά των ξενοφοβικών εθνικιστικών δυνάµεων σε όλη την Ευρώπη. Στο µεταξύ ο Βλαντιµίρ Πούτιν παρατηρούσε χαµογελαστός, τρίβοντας τα µάτια του, τον τρόπο µε τον οποίο η «Δύση» αυτοϋπονοµεύονταν µε σθένος περισσό! Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 29 Σεπτεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 29 Σεπτεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/09/29/%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%86%ce%b1%ce%ba%ce%b7-%ce%b3%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%b7-%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%bb%ce%af%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%84%ce%bf%ce%b9-%ce%b7/

Έρευνα-σοκ στα αζήτητα. (2010-2016 αύξηση θνησιμότητας 17,8%)

■ του Χριστόδουλου Δολαψάκη*

Εφημ. Δρόμος της Αριστεράς

29/09/17

ίγες μέρες μετά την «ημέρα λύτρωσης», όπως την ονόμασε ο πρωθυπουργός στο διάγγελμά του στην Ιθάκη αναγγέλλοντας το «τέλος των μνημονίων», δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Lancet μία μελέτη με τίτλο «Οι συνέπειες της ασθένειας στην Ελλάδα». Στην μελέτη αυτή εξετάζονται οι συνέπειες των πολιτικών λιτότητας στην υγεία των Ελλήνων τα χρόνια 2010-2016 και τα αποτελέσματα συγκρίνονται με τις χώρες της δυτικής Ευρώπης, αλλά και με την Κύπρο, η οποία την ίδια περίπου περίοδο υποβλήθηκε σε «θεραπεία σοκ» λόγω του χρέους της.

Η εν λόγω μελέτη είναι σημαντική καταρχήν γιατί αφορά ένα χρονικό διάστημα 6 ετών που επιτρέπει να αποτυπωθούν τάσεις και να βγουν συμπεράσματα, ιδίως μέσω της σύγκρισης με τα προ-μνημονιακά χρόνια. Επιπλέον πρόκειται για την πρώτη προσπάθεια εκτίμησης των συνεπειών των πολιτικών λιτότητας στην Ελλάδα χρησιμοποιώντας ως βάση δεδομένων μία πλατφόρμα (Global Burden of Disease Study GBD) που, ξεκινώντας από το 1990, αφορά 195 χώρες και σκοπό έχει την ποσοτική έκφραση των συνεπειών περισσότερων από 300 αιτιών θανάτου για 23 διαφορετικές ηλικιακές ομάδες.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς, η εν λόγω πλατφόρμα αποτελεί τον μόνο αξιόπιστο τρόπο σύγκρισης μεταξύ χωρών και περιοχών παγκοσμίως στον τομέα της υγείας. Τα συμπεράσματα της μελέτης αποτυπώνουν σε αριθμούς την καταστροφή:

Ενώ η θνησιμότητα παρέμεινε σχετικώς σταθερή τα χρόνια 2000-2010, αυξήθηκε ακολούθως με ρυθμό περίπου 2,7% ετησίως και το 2016 η αύξησή της φτάνει το 17,8%, με την ανοδική τάση να συνεχίζεται.

  1. Η αύξηση αυτή αφορά κυρίως τους ηλικιωμένους άνω των 70 ετών.
  2. Παρατηρείται αύξηση των θανάτων στα παιδιά μικρότερα των 5 ετών και σαφής άνοδος σe αυτοτραυματισμούς εφήβων και νέων.
  3. Στους ασθενείς άνω των 70 ετών, αυξήθηκαν όλες οι αιτίες θανάτου, όπως και η θνησιμότητα λόγω HIV, ιάσιμων νεοπλασμάτων, κίρρωσης ήπατος, νευρολογικών διαταραχών και νεφρικής νόσου στους ενήλικες.
  4. Αποτυπώνεται επίσης η τάση αύξησης μεταδιδόμενων νόσων καθώς και της μητρικής και παιδικής νοσηρότητας.

ι συγγραφείς τονίζουν την δραματική δημογραφική αλλαγή στην Ελλάδα τα χρόνια 2010-2016 με τη μείωση του πληθυσμού μεταξύ 15-34 ετών ένεκα της μετανάστευσης και υπογραμμίζουν την 50% μείωση των δημόσιων δαπανών για την υγεία μεταξύ 2009 και 2015

Είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται η όσο το δυνατόν ακριβέστερη και σε βάθος χρόνου ποσοτική αποτύπωση των θανατηφόρων συνεπειών των πολιτικών λιτότητας στην Ελλάδα.

Με βάση αυτό, θα περίμενε κανείς τα αποτελέσματα να αναδειχθούν και να συζητηθούν από τον ιατρικό κόσμο.

  • Σε ένα ιατρικό έντυπο παγκόσμιας εμβέλειας δηλώνεται απερίφραστα ότι περισσότεροι Έλληνες πεθαίνουν κι όμως δεν ακούγεται κουβέντα (με τιμητική εξαίρεση τον κ. Βήχα από το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, ο οποίος παραλληλίζει τις μέχρι και σήμερα εφαρμοζόμενες πολιτικές λιτότητας με σχεδιασμένη γενοκτονία του ελληνικού λαού)
  • Η ΕΙΝΑΠ επιλέγει να εκδώσει δελτίο τύπου και αφίσα επειδή οι νοσοκομειακοί γιατροί έμειναν έξω από τα προεκλογικά «δώρα» της κυβέρνησης, ενώ ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, έχοντας μετατραπεί εδώ και πολύ καιρό σε φέουδο του κ. Πατούλη, δεν βρήκε μια λέξη να γράψει στα δεκάδες e-mail τα οποία στέλνει στα μέλη του.
  • Πόσο διαφορετικό θα ήταν ως τρό πος σκέψης και πράξης να έβγαινε μια αφίσα με τα αποτελέσματα της μελέτης και να στελνόταν με e-mail σε όλους τους γιατρούς, αντί για πολυτελείς αφίσες συνεδρίων, «ξύλινες» συνδικαλιστικές ανακοινώσεις ή διαφημιστικά ηλεκτρονικά μηνύματα…

Έτσι, τα στοιχεία παραμένουν απλώς αριθμοί, οι οποίοι αποτυπώνουν με περισσότερη ή λιγότερη ακρίβεια μία πραγματικότητα στον τομέα της υγείας, η οποία είναι πολύ χειρότερη από τις στατιστικές.

Η εκπόνηση και ο «χειρισμός» των αριθμών μπορεί να χρησιμεύσει για να εξαχθούν εντελώς διαφορετικές «προτάσεις λύσης» αν η όλη διαδικασία δεν αποκτήσει «εντοπιότητα» και δεν αφορά τους εργαζόμενους στην υγεία κυρίως τους Έλληνες ασθενείς.

Χρειαζόμαστε τα στοιχεία που μας προσφέρει ο ακαδημαϊκός του πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον με ειδίκευση στην περιοδοντολογία κύριος συγγραφέας της μελέτης του Lancet.

Οφείλουμε όμως να τα εμπλουτίσουμε με την καθημερινή μας εμπειρία, να περιγράψουμε όσο γίνεται πιο λεπτομερώς την κατάσταση στους διαφόρους τομείς και να ανοίξουμε τη συζήτηση για τις εναλλακτικές στο χώρο της υγείας, οι οποίες δεν είναι απλώς «τεχνοκρατικού τύπου» και έχει γίνει ολοφάνερο ότι θα πηγαίνουν χέρι-χέρι με τις εναλλακτικές για το σύνολο της χώρας.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι δουλειά «των ειδικών» αν και χωρίς αυτούς θα είναι λειψή, δεν είναι ζήτημα «αριθμών» αν και χωρίς αυτούς δε θα έχει δεδομένα.

* Ο Χριστόδουλος Δολαψάκης είναι νοσοκομειακός γιατρός

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 29 Σεπτεμβρίου 2018  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 29 Σεπτεμβρίου 2018

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2018/09/29/%ce%ad%cf%81%ce%b5%cf%85%ce%bd%ce%b1-%cf%83%ce%bf%ce%ba-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%b1%ce%b6%ce%ae%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-2010-2016-%ce%b1%cf%8d%ce%be%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b8%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b9/

«Επιστρέψτε τα χρήματα στους Έλληνες»

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 15 Οκτωβρίου 2017  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 15 Οκτωβρίου 2017

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2017/10/15/%ce%b5%cf%80%ce%b9%cf%83%cf%84%cf%81%ce%ad%cf%88%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%b1-%cf%87%cf%81%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b5%cf%82/

‘Oλα τα στοιχεία των ερευνητών δείχνουν ότι ο Πάμπλο Νερούντα είχε δηλητηριαστεί.

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 15 Οκτωβρίου 2017  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 15 Οκτωβρίου 2017

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2017/10/15/o%ce%bb%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%b9%cf%87%ce%b5%ce%af%ce%b1-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%85%ce%bd%ce%b7%cf%84%cf%8e%ce%bd-%ce%b4%ce%b5%ce%af%cf%87%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd/

Απάντηση του Μίκη Θεοδωράκη σε μια άγνωστη φωνή στο φεστιβάλ της ΚΝΕ ( α’ μέρος)

10/01/2017 11:37:00 π.μ.

mikis-2-650x250

ΣΟΚ από κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη για το ΚΚΕ ! Και τη λέξη της ΚΝΕ  «Γενίτσαροι».

`

Ξεκινώντας το κείμενό μου αυτό, θα σταθώ σε μια λέξη που μπήκε σαν στάμπα στη σχέση μου με την ΚΝΕ: Την λέξη «Γενίτσαροι». Θα μιλήσω για πράγματα που θα ακουστούν για πρώτη φορά. Κι εσείς θα κρίνετε για ποιο λόγο δεν μίλησε κανείς και κυρίως η ηγεσία του ΚΚΕ για τόσο σημαντικά γεγονότα.

Όλα άρχισαν από τη στιγμή που ανακοινώθηκε ότι θα παιζόταν το «Άξιον Εστί» στο Καυταντζόγλειο, νομίζω στα 1976. Όταν έφτασα στο αεροδρόμιο, με υποδέχθηκαν δυο παλιοί Λαμπράκηδες ο Μάκης Τρικούκης και ο Τάκης Κουλάνδρου, που έδειχναν φοβισμένοι.

– Τι έχετε; τους λέω.

 

– Κινδυνεύει η ζωή σου.

– Από ποιους;

– Από τους Κνίτες! Έχουν κάψει όλα τα ξύλινα ταμεία που πουλούσαν εισιτήρια και έχουνε γράψει με τεράστια κόκκινα γράμματα σε όλη την πρόσοψη του γηπέδου «Θάνατος στον Θεοδωράκη».

 

– Δεν καταλαβαίνω γιατί… Έως τώρα δεν υπήρξε πρόβλημα μεταξύ μας. Ίσα-ίσα οι Κνίτες γεμάτοι θαυμασμό και αγάπη με φρουρούσαν σε όλες τις συναυλίες που έκανα στην Ελλάδα.

 

– Ζητήσαμε από παλιούς Λαμπράκηδες να ρθουν με αυτοκίνητα για προστασία.

 

Πράγματι, άρχισαν να καταφθάνουν τα αυτοκίνητα, ήρθαν καμιά δεκαριά και μας συνόδευσαν ως το ξενοδοχείο. Πηγαίνοντας προς το Καυταντζόγλειο την άλλη μέρα, είδα τους Κνίτες να μοιράζουν φέιγ βολάν με άσχημους χαρακτηρισμούς για μένα. Μάλιστα όταν με έβλεπαν, μου τα πετούσαν οργισμένοι στο τζάμι του αυτοκινήτου. Φτάνοντας στο στάδιο, είδα κι εγώ τα μεγάλα γράμματα με το όνομά μου «ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ».

 

Όταν μίλησα πριν τη συναυλία, δεν είπα λέξη, γιατί ήμουν πεπεισμένος ότι πρόκειται για προβοκάτσια.

Στην Αθήνα μετά από μερικές μέρες, ο αδελφός μου με πήγε να επισκεφθώ την γυναίκα του, την Νίτσα Λουλέ που ήταν άρρωστη. Και οι δυο δούλευαν στον «Ριζοσπάστη». Η Νίτσα με ρωτά:

Διέψευσε η ΚΝΕ ότι το σύνθημα ήταν δικό της;

 

Πιστεύω ότι είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για προβοκάτσια.

Συμφωνείς να γράψω δυο λόγια στον «Ριζοσπάστη»;

Γράφει λοιπόν: «Γιατί η ΚΝΕ δεν λέει ότι πρόκειται για προβοκάτσια;» Αυτό και μόνο.

Την άλλη μέρα στον «Ριζοσπάστη» η ΚΝΕ άστραψε και βρόντησε εναντίον μου.

 

Την ίδια μέρα χτυπά το τηλέφωνο: Η Αυγή! Οι «εσωτερικοί» έτριβαν τα χέρια τους, γιατί τους είχε πάρα πολύ στενοχωρήσει το ειδύλλιό μου με την ΚΝΕ. Εν πάση περιπτώσει, όταν με ρώτησαν για το θέμα αυτό, είπα και γράφτηκε επί λέξει: «Το αριστερό κίνημα έχει μαζί του μερικούς αξιόλογους πνευματικούς ανθρώπους όπως τον Βάρναλη, τον Ρίτσο, τον Αναγνωστάκη, τον Θεοδωράκη και άλλους. Είμαστε κατά κάποιον τρόπο οι “μάνες” του κινήματος και δεν πρέπει οι ηγεσίες και από τις δυο μεριές να ποτίζουν τις νεολαίες τους με δηλητήριο εναντίον μας. Αυτή είναι τακτική γενιτσαρισμού που πρέπει να σταματήσει».

 

Την Κυριακή βγαίνει η Αυγή με τη συνέντευξή μου με τίτλο «Θεοδωράκης: οι Κνίτες είναι γενίτσαροι».

Όμως, γιατί αλήθεια δεν βγήκε η ηγεσία της ΚΝΕ ή το Κόμμα να διαψεύσουν ότι τα συνθήματα αυτά ήταν δικά τους; Ακόμα κι αν η προβοκάτσια ήταν ολοφάνερη, η σιωπή τους έδινε δικαιώματα στους καλοθελητές. Ή μήπως η στενή σχέση μου με τα παιδιά της ΚΝΕ δεν άρεσε ούτε σ’ αυτούς;

 

Όπως και να ‘χει, ως εδώ τα πράγματα είναι λίγο-πολύ γνωστά. Το άγνωστο είναι ότι το μέλος της Γραμματείας Κ.Ε. Μακεδονίας-Θράκης του ΚΚΕ Ηλίας Σταμπολίδης που ήταν υπεύθυνος για την Βόρεια Ελλάδα με έδρα την Θεσσαλονίκη και που πρωτοστάτησε σε όλες αυτές τις αθλιότητες εναντίον μου, ήταν ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ! Τον ανακάλυψαν όταν πήγε στο εξωτερικό ο Χαρίλαος Φλωράκης να συναντήσει έναν κομμουνιστή ηγέτη ξένης χώρας και τον πήρε μαζί του. Λίγο καιρό μετά, κάποια πράγματα που ειπώθηκαν στη συνάντηση αυτή, είδαν το φως της δημοσιότητας. Η ηγεσία έβλεπε από καιρό να δημοσιεύονται διάφορα απόρρητα του κόμματος στον Πασοκικό τύπο. Όμως αυτή τη φορά αυτά που περιείχε το δημοσίευμα, τα γνώριζε μόνο ο Φλωράκης και αυτός. Κανένας άλλος! Τον παρακολούθησαν και διαπίστωσαν ότι κάθε βδομάδα κατέβαινε στην Αθήνα και έμενε σε ένα ακριβό ξενοδοχείο. Αποφάσισαν λοιπόν να τον παρακολουθήσουν. Δυο μέλη της Κ.Ε. πήγαν στο ξενοδοχείο αυτό και κάθισαν στο μπαρ. Σε λίγο κατέβηκε και το εν λόγω μέλος του Π.Γ. και κάθησε ακουμπώντας δίπλα του ένα δερμάτινο βαλιτσάκι. Μετά από λίγα λεπτά καταφθάνει κάποιος κρατώντας ένα όμοιο βαλιτσάκι που το αντάλλαξε με κείνο του στελέχους του ΚΚΕ.

 

Μίκης Θεοδωράκης Εξορία σε Ικαρία 1948

Μόλις το είδαν αυτό, πετάχτηκαν τα μέλη της Κ.Ε. και πήραν το βαλιτσάκι όπου υπήρχαν καινούριες πληροφορίες για το Κόμμα με αποδέκτη την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Έγινε δίκη… Για τιμωρία τον διέταξαν να εγκαταλείψει για πάντα την Ελλάδα. Τι να υποθέσει κανείς μετά από όλα αυτά… Είναι φυσικά ολοφάνερο ότι κάποιοι ανησυχούσαν για την στενή σχέση μου με την ΚΝΕ. Γι’ αυτό βρέθηκε αυτός ο ιδιοφυής τρόπος να χάσω μαζί με την ΚΝΕ όλη την ελληνική νεολαία.

Θα δείτε παρακάτω ότι το στοιχείο που ξεχωρίζει από όλους τους άλλους και που γεννάει ασταμάτητα κεραυνούς -απ’ όλες τις πλευρές- εναντίον μου είναι το ότι είμαι ένας ανεξάρτητος Έλληνας που είπε «Όχι» σε αμερικανούς και ρώσους, σε όλους τους δυνατούς στην Ελλάδα και στον έξω κόσμο. Σ’ αυτό ομολογώ με βοηθάει η Μουσική. Αλλά η βάση είναι ότι πέρασα από τα σχολεία των αγώνων. Μορφώθηκα. Στα 1945 με διάλεξαν με άλλους πενήντα ανάμεσα σε εκατοντάδες χιλιάδες ΕΠΟΝίτες για να μπω στην Κομματική Σχολή. Από το 1945 ως το τέλος του 1946 ήμουν επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ.

 

Εν πάση περιπτώσει έχω καταλήξει σε δυο Αρχές-Διαπιστώσεις: Πρώτον: Ο Λαός μας τουλάχιστον έως χτες ήταν πλειοψηφικά δημοκρατικός και Δεύτερον: Δεν υπάρχει ελπίδα για πρόοδο δίχως την κατάκτηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 7 Οκτωβρίου 2017  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in GIA FTANEIPIA,Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 7 Οκτωβρίου 2017

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2017/10/07/a%c2%81ngel-guerra-a%c2%81ngel-guerra-l64631-2/

Είμαστε όλοι Βενεζουέλα, από teleSUR, του Ángel Guerra (II και τέλος)

 

ΕΚΕΙ ΣΑΝ ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΙ, ΒΓΑΖΟΥΝ ΟΠΛΑ & ΟΧΙ «ΕΡΠΗΤΑ»  ΣΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ.

 

Του Ángel Guerra

υτό δεν πρόκειται να παραμείνει έτσι. Εκείνοι που διέπραξαν προδοσία θα πρέπει να απαντήσουν ενώπιον της Επιτροπής Αλήθειας και Δικαιοσύνης της Εθνικής Συντακτικής Συνέλευσης (ΑΝC). Ήταν η ηχηρή δήλωση της Delcy Rodriguez, προέδρου του εν λόγω οργάνου, σχετικά με τη συμπεριφορά πολλών ηγετών της αντιπολίτευσης της Βενεζουέλας, οι οποίοι κατ ‘επανάληψη κάλεσαν την αμερικανική παρέμβαση στη χώρα και υποστήριξαν θερμά τις τελευταίες κυρώσεις που εφαρμόζει ο Trump στη Βενεζουέλα.

 

Ο ρόλος του ANC δεν είναι μόνο η σύνταξη ενός νέου Συντάγματος, δεδομένου ότι πρόκειται για τη μέγιστη ισχύ του κράτους για τη διάρκεια των συζητήσεων του. Η διαδικασία σύνταξης, εξήγησε ο Delcy, είναι βαθιά δημοφιλής, επιδιώκει να προστατεύσει την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και τη δημοκρατία μας. Όχι μόνο να προστατεύει και να εδραιώνει αυτό που έχει ήδη επιτευχθεί με το μοντέλο του μπολιβαριανισμού του σοσιαλισμού, αλλά να το εμβαθύνει.

 

Ένα παράδειγμα του διαλόγου που προωθεί η ANC με όλους τους τομείς της χώρας είναι το Εκπαιδευτικό Σύνταγμα που αναπτύχθηκε παράλληλα με τη διαμονή μας στο Καράκας, όπου οι δάσκαλοι και οι μαθητές ακούστηκαν από τη βάση σε μια έντονη συζήτηση σχετικά με τις προσθήκες και τις τροποποιήσεις που είναι στα κεφάλαια σχετικά με την εκπαίδευση στο νέο συνταγματικό κείμενο. Η ίδια διαδικασία θα ισχύει για όλα τα θέματα, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης των κεφαλαίων που σχετίζονται με γυναίκες, νέους, ιθαγενείς, εργαζόμενους, άτομα με αναπηρίες, αγρότες, επιχειρηματίες και αλιείς.

 

H Πρόεδρος της ANC, Delcy τόνισε ότι ένα σημαντικό θέμα που εκκρεμεί ήταν δικαιοσύνη, καθώς η ύπαρξη ενός άδικου εισαγγελέα στην επανάσταση δημιούργησε μια κατάσταση ατιμωρησίας. Για παράδειγμα, στο κράτος Μιράντα (Εχει Ομοσπονδιακά κρατίδια η Βενεζουέλλα), όπου εκδηλώθηκε η περισσότερη βία τον Απρίλιο-Ιούλιο, τα όργανα ασφαλείας που οδηγήθηκαν  βίαια στο εισαγγελέα που τα απελευθέρωσε όμως την επόμενη μέρα…..

 

Το ίδιο συνέβη, είπε, με τα εγκλήματα του λευκού κολάρου, που είναι απαραίτητο να τιμωρήσουμε με τις έσχατες  συνέπειες. Εκείνο το απόγευμα, ο πρόεδρος Maduro, μιλώντας σε εμάς και τον λαό που συγκεντρώθηκε μπροστά στο παλάτι των Miraflores, εξέφρασε τον κίνδυνο της διαφθοράς για την επανάσταση και διαβεβαίωσε ότι θα πολεμήσει με κάθε δυνατό τρόπο όποιος κι αν ήταν.

 

Ο αρχηγός Τσάβες είχε κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα στη δημιουργία της Στρατηγικής Επιχειρησιακής Διοίκησης (CEO) των Βολιβαριανών Εθνικών Ένοπλων Δυνάμεων (FANB), δήλωσε ο Βλαντιμίρ Πάτρνιο, υπουργός Άμυνας και Γενικός Διευθυντής.

Ο Τσάβεζ τροποποίησε το προηγούμενο στρατιωτικό δόγμα της υποταγής στις Ηνωμένες Πολιτείες και αναγνώρισε ότι η FANB, την οποία η εξουσία θεωρούσε ως εχθρός της,  πρέπει να υπερασπιστεί την πατρίδα, τα θεσμικά της όργανα και τους φυσικούς της πόρους.

Με  τη συνένωση της CEOFANB ενοποιήθηκε η διοίκηση  των διαφόρων τμημάτων των ένοπλων δυνάμεων  που ήταν διάσπαρτα και χωρισμένα. Ταυτόχρονα, προέβαλε τρεις βασικές πτυχές του νέου στρατιωτικού δόγματος:

  • Επενδύστε σε νέα οπλικά συστήματα, αφού οι λεγόμενες FΑΝ (Εθνικές Ένοπλες Δυνάμεις) δεν ήταν μόνο ηθικά ανεπαρκείς, αλλά και υλικά.

 

2) Η πολιτικοστρατιωτική ένωση, κλειδί για την υπεράσπιση μιας λαϊκής επανάστασης όπως η βολιβαριανη ενάντια στον  ιμπεριαλισμό και

 

3) Η συμμετοχή του λαού στην άμυνα, που περιλαμβάνει εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες στις μονάδες εθελοντικών πολιτοφυλακών.

`

Η Delcy μας  εξήγησε πως ο Τσαβισμός και ο FANB, υπό την ηγεσία του αρχηγού Maduro, έχουν νικήσει για περισσότερο από τρεις μήνες βίας, πολέμου των μέσων μαζικής ενημέρωσης και οικονομικού πολέμου, – παρόλο που συνεχίζονται αυτά τα γεγονότα, ως μέρος του πολέμου με όπλα της τέταρτης γενιάς από τις ΗΠΑ. Η United ξεκίνησε κατά της Βενεζουέλας. Ενώ εξήγησε, θυμήθηκα τα σχέδια Ελευθερία Ι και ΙΙ,για την εφαρμογή στη Βενεζουέλα,  που προετοίμασαν οι Ηνωμένες Πολιτείες μέσω της Νότιας Διοίκησης, τα οποία «προέβλεπαν»(!!..θαυμαστικά δικά μας)  τις αντιδράσεις των δύο τελευταίων ετών στη Βενεζουέλα, σε συνδυασμό με τη συνενοχή του Almagro, ο οποίος τελικά δεν μπόρεσε να εφαρμόσει τον «Διαμερικανικό Δημοκρατικό Χάρτη» στο Καράκας.

 

Πρόσθεσε ότι αν δεν υπήρχαν 1000 νεκροί εκείνες τις ημέρες, ήταν χάρη στη σύνεση, τη νοημοσύνη και την υπομονή της Εθνικής Φρουράς και της μπολιβαριανής αστυνομίας, μπροστά στη συνεχή και άγρια βία από τη δεξιά. Ωστόσο, ανέφερε ότι ως υπουργός άμυνας είχε τεθεί υπό την εντολή της επιτροπής Ακεραιότητας και Δικαιοσύνης της ANC σε περίπτωση που επιβάλλετο να ενεργήσει εναντίον κάποιας πολύ σοβαρής εκτροπής, που θα διέπρατταν οπλισμένοι άνδρες. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Maduro σωστά διέταξε την ανώτατη διοίκηση της FANB να εμφανιστεί ενώπιον του ANC για να προτείνει ένα σχέδιο για τη συνολική ενίσχυση της εθνικής άμυνας.

Μετάφραση Google

(Δ.Ζαγορίτης)

 

 

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 30 Σεπτεμβρίου 2017  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 30 Σεπτεμβρίου 2017

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2017/09/30/a%c2%81ngel-guerra-a%c2%81ngel-guerra-l64631/

Αλιέντε: «Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου» – του Νίκου Μπογιόπουλου

`

«Νίξον, Φρέι και Πινοτσέτ/ ως τώρα, ως τούτο τον πικρό/ μήνα Σεπτέμβρη του 1973,/ με τον Μπορνταμπέρι, τον Γκαρατσάτσου και τον Μπαντζέρ,/ ύαινες αχόρταγες, τρωκτικά,/ σιγοτρώνε τα λάβαρα,/ τα καταχτημένα με τόσο αίμα, με τόση φωτιά,/ στα τσιφλίκια ποδοπατημένα,/ διαβολικοί δραγουμιστές,/ σατράπες, μύριες φορές πουλημένοι,/ ξεπουλητάδες βαλτοί/ από τους λύκους της Νέας Υόρκης…/ πεινασμένες για δολάρια μηχανές,/ σημαδεμένοι από τα θύματα/ των λαών που θυσιάσατε,/ εκπορνευμένοι μικροπωλητές/ ψωμιού και αέρα αμερικάνικου,/ εγκληματικοί βούρκοι, συμμορίες/ από μαστρωπούς μπόσηδες/ δίχως άλλο νόμο απ’ τα βασανιστήρια/ και την πείνα που μαστιγώνει τους λαούς…»

(Πάμπλο Νερούδα – «Σατράπες»)

`

Σήμερα συμπληρώνονται 43 χρόνια (*) από την εκδήλωση ενός από τα πιο αιμοσταγή φασιστικά πραξικοπήματα στην Ιστορία. Το πραξικόπημα στη Χιλή στις 11 Σεπτέμβρη 1973. Ήταν η απαρχή της πολύχρονης υπαγωγής της χώρας σε ένα από τα στυγνότερα φασιστικά καθεστώτα που επέβαλαν μέσα στον 20ό αιώνα το κεφάλαιο και οι πολυεθνικές για τη διατήρηση της εξουσίας τους.

`

Στις 11 Σεπτέμβρη 1973, με τη δολοφονία του εκλεγμένου Προέδρου Αλιέντε και την ανατροπή της κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας, οι Αμερικανοί εγκατέστησαν τοποτηρητή τους στη Χιλή το κτηνώδες ανδρείκελό τους, τον δικτάτορα Πινοσέτ.

`

Από την ημέρα εκείνη και με την επικράτηση των χουντικών, ξεκινά ένα τρομακτικό πογκρόμ. Χιλιάδες κομμουνιστές, αριστεροί και δημοκράτες οδηγούνται στο Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγκο, εκατοντάδες δολοφονούνται ύστερα από φρικτά βασανιστήρια.

`

   Για περίπου ένα μήνα, οι εργάτες καθαριότητας ανακαλύπτουν στους δρόμους του Σαντιάγκο πτώματα δολοφονημένων με ρυθμό 250 – 300 την ημέρα…

 Το πραξικόπημα στη Χιλή ήταν η αναγκαία προϋπόθεση για τη μετατροπή της χώρας σε ένα πεδίο εφαρμογής του πιο στυγνού νεοφιλελευθερισμού. Η χώρα χρησιμοποιήθηκε σε «πεδίο μελέτης» για τις «συνταγές» του Μίλτος Φρίντμαν και σε πειραματόζωο των «φαρμάκων» του ΔΝΤ.

`

   Προ χούντας, το 1973, η ανεργία στη Χιλή ήταν 4,3%. Πέφτοντας – υπό τα τανκς της χούντας – στην αγκαλιά του ΔΝΤ, τα αποτελέσματα (περιγράφονται αναλυτικά από τον Γιώργη Μέρμηγκα, «Ελευθεροτυπία», 21/5/2001) ήταν τα εξής:

  • Το 1983, έπειτα από 10 χρόνια «εκσυγχρονισμού» και αναδιοργάνωσης του χρέους, η ανεργία είχε φτάσει στο 22%, οι μισθοί είχαν μειωθεί 40%, το 40% των κατοίκων της χώρας ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας!

  • Καταργήθηκαν οι ελάχιστοι μισθοί.

  • Ιδιωτικοποιήθηκε ολόκληρο το σύστημα συνταξιοδότησης.

  • Καταργήθηκαν όλοι οι φόροι περιουσίας καθώς και οι φόροι επί των κερδών.

  • Μειώθηκε δραστικά, με απολύσεις, η απασχόληση στο Δημόσιο.

  • Ιδιωτικοποιήθηκαν 219 κρατικές βιομηχανίες και 66 κρατικές τράπεζες που τις «άρπαξαν» αμέσως σε τιμές 40% χαμηλότερες της πραγματικής τους αξίας τα κερδοσκοπικά κυκλώματα των διεθνών Οίκων που είχαν στήσει ένα ξέφρενο πανηγύρι με το καθεστώς Πινοσέτ.

  • Στη διετία 1982-83 το ΑΕΠ στη Χιλή μειώθηκε κατά 19%, οι βιομηχανίες έκλεισαν, οι συντάξεις δεν είχαν πια αξία και το νόμισμα κατρακύλησε.

Το 2005, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής αθώωσε τον Πινοσέτ για τις μαζικές δολοφονίες και τα βασανιστήρια κατά τη 17χρονη χούντα του…

`

   Μετά την πτώση της χούντας, ήρθαν και δημόσια στο φως μέσα από επίσημα στοιχεία και έγγραφα όλα τα στοιχεία για την – υπό την καθοδήγηση του Κίσινγκερ – πρωταγωνιστική εμπλοκή των ΗΠΑ στο έγκλημα. Στα στοιχεία αυτά στηρίχτηκε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής, για να ζητήσει πριν από μερικά χρόνια την προσαγωγή του Κίσινγκερ ως κυρίως υπευθύνου για το πραξικόπημα. Η προσαγωγή δεν έγινε ποτέ…

`

Mε αφορμή την 40η επέτειο του πραξικοπήματος, στο Σαντιάγκο χιλιάδες άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους κρατώντας φωτογραφίες των θυμάτων του καθεστώτος του Πινοσέτ. Οι διαδηλωτές χτυπήθηκαν από τις δυνάμεις της αστυνομίας… Ανάμεσα στα άλλα ζητούσαν την τιμωρία των ενόχων αφού από το 1990, μετά την πτώση της χούντας, περίπου 1.300 υποθέσεις αγνοουμένων παραμένουν ανοιχτές, με τις αρχές να μη δίνουν κανένα στοιχείο…

`

   Ελάχιστος είναι ο αριθμός των εγκληματιών του φασιστικού καθεστώτος που τιμωρήθηκαν για τα εγκλήματά τους. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Ντιέγο Πορτάλες, συνολικά μόλις 76 στελέχη της δικτατορίας καταδικάσθηκαν για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και 67 εξ αυτών οδηγήθηκαν στη φυλακή. Ακόμα και σήμερα περίπου 350 μηνύσεις που αφορούν 700 στελέχη της δικτατορίας δεν έχουν λάβει καν το δρόμο προς την «ανεξάρτητη» Δικαιοσύνη…

`

   Ο επίσημος αριθμός νεκρών και εξαφανισθέντων ανέρχεται σε 3.065. Τα θύματα της 17χρονης δικτατορίας του Πινοσέτ στη Χιλή, οι φυλακισθέντες και οι βασανισθέντες, ξεπερνούν συνολικά τις 40.000, σύμφωνα με την εξεταστική επιτροπή που φτιάχτηκε γι’ αυτόν ειδικά το λόγο στο Σαντιάγκο. Το 2005, ένα χρόνο πριν το θάνατό του, το Ανώτατο Δικαστήριο της Χιλής αθώωσε τον Πινοσέτ για τις μαζικές δολοφονίες και βασανιστήρια των πολιτικών του αντιπάλων…

 

   Η 11η Σεπτέμβρη του 1973 στη Χιλή, ο τιμημένος και ηρωικός αγώνας του λαού της, η θυσία, η αυτοθυσία, ο σφαγιασμός των υπερασπιστών της δημοκρατίας και της κοινωνικής απελευθέρωσης από τον ιμπεριαλισμό και τις μαριονέτες του, αποτελεί διαρκή υπόμνηση ενός βασικού συμπεράσματος που όσες φορές «ξεχάστηκε», οι λαοί το πλήρωσαν ακριβά:

`

Αν η επιλογή σου είναι να διαχειριστείς και όχι να ανατρέψεις, αν η επιλογή σου είναι να διατηρήσεις τις υπάρχουσες κρατικές δομές και όχι να τις διαλύσεις, να τις «τσακίσεις» κατά την ορολογία του Λένιν στο «Κράτος κι Επανάσταση», αν η επιλογή σου είναι η συνδιαλλαγή μαζί τους και όχι ο εκ βάθρων μετασχηματισμός τους, τότε – όσες καλές προθέσεις κι αν έχεις – αυτές οι κρατικές δομές, που φτιάχτηκαν για να εκμεταλλεύονται και όχι για να υπηρετούν το λαό, δεν θα μείνουν άπραγες. Θα στραφούν εναντίον των συμφερόντων του λαού. Και την εξουσία που συνεχίζουν να διατηρούν θα την στρέψουν με τον πιο βάρβαρο τρόπο πάνω στην κοινωνία.

`

«(…) ιδίως η Κομμούνα – έγραφαν οι Μαρξ και Ένγκελς ήδη από το 1872 στον πρόλογο του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος» – απέδειξε ότι δεν μπορεί «η εργατική τάξη να πάρει στα χέρια της την έτοιμη κρατική μηχανή και να τη βάλει σε κίνηση για τους δικούς της σκοπούς»». Η Χιλή,ο λαός της και ο ίδιος ο ηρωικός Πρόεδρος Αλιέντε, που είδαν το στρατό του καπιταλιστικού κράτους υπό το ανδρείκελο των ΗΠΑ, τον Πινοσέτ, να ρημάζει τη δημοκρατία και να επιβάλλει τον τρόμο και το έγκλημα, πλήρωσαν με το αίμα τους την «αμέλεια» αυτής της βασικής διαπίστωσης.

`

Παγκόσμιο και διαχρονικό σύμβολο λεβεντιάς, αυτοθυσίας και αξιοπρέπειας είναι τόσο οι εικόνες του θρυλικού Προέδρου Αλιέντε να υπερασπίζεται με το όπλο στο χέρι το προεδρικό μέγαρο της Χιλής από τους πραξικοπηματίες λίγο πριν τον τραγικό του θάνατο όσο και ο τελευταίος του λόγος προς το λαό της Χιλής που εκφωνήθηκε εν μέσω των βομβαρδισμών του γραφείου του.

O τελευταίος λόγος του Αλιέντε

`

   «Σίγουρα αυτή θα είναι η τελευταία ευκαιρία για μένα να απευθυνθώ σε εσάς. Η Πολεμική Αεροπορία έχει βομβαρδίσει τις κεραίες των Radio Portales και Radio Corporación. Οι λέξεις μου δεν έχουν πικρία αλλά απογοήτευση. Είθε να έρθει μια ηθική τιμωρία για εκείνους που έχουν προδώσει τον όρκο τους: Στρατιώτες της Χιλής, οι δικαιούχοι αρχιστράτηγοι, ο Ναύαρχος Μερίνο, ο οποίος έχει αυτοανακηρυχθεί ο ίδιος διοικητής του ναυτικού, και ο κ. Μεντόζα, ο οποίος επαίσχυντα μόλις χθες ορκίσθηκε πίστη και αφοσίωση στην κυβέρνηση, και ο οποίος έχει επίσης αυτοανακηρυχθεί αρχηγός της Carabineros [παραστρατιωτικής αστυνομίας].

`

    Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, το μόνο πράγμα που απομένει για μένα είναι να πω στους εργάτες: δεν πρόκειται να παραιτηθώ! Ευρισκόμενος σε μια ιστορική μετάβαση, θα πληρώσω την πίστη του λαού με τη ζωή μου. Και τους λέω ότι είμαι βέβαιος ότι οι σπόροι που έχουμε φυτέψει στην καλή συνείδηση των χιλιάδων και χιλιάδων Χιλιανών δεν θα μείνουν συρρικνωμένοι για πάντα.

`

   Έχουν δύναμη και θα είναι σε θέση να μας εξουσιάζουν, αλλά οι κοινωνικές διεργασίες δεν μπορεί να εμποδιστούν ούτε από το έγκλημα, ούτε από τη δύναμη.Η ιστορία είναι δική μας, και οι άνθρωποι κάνουν την ιστορία.

`

   Εργάτες της χώρας μου: Θέλω να σας ευχαριστήσω για την αφοσίωση που είχατε πάντα, την εμπιστοσύνη που εναποθέσατε σε έναν άνθρωπο που ήταν μόνο ένας διερμηνέας της μεγάλης λαχτάρας για τη δικαιοσύνη, ο οποίος έδωσε το λόγο του ότι θα σεβαστεί το Σύνταγμα και το νόμο και έκανε ακριβώς αυτό.

`

   Σε αυτή την καθοριστική στιγμή, την τελευταία στιγμή που μπορώ ακόμα να απευθύνομαι σε εσάς, σας εύχομαι να επωφεληθείτε από το μάθημα: το ξένο κεφάλαιο, ο ιμπεριαλισμός, σε συνδυασμό με την αντίδραση, δημιούργησαν το κλίμα στο οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις έσπασαν την παράδοσή τους, την παράδοση που διδάχθηκαν από το στρατηγό Schneider και επιβεβαίωσαν με τον διοικητή Araya, θύματα του ίδιου κοινωνικού τομέα που σήμερα ελπίζει, με την ξένη βοήθεια, να κατακτήσει εκ νέου τη δύναμη να συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα κέρδη τους και τα προνόμιά τους.

`

   Απευθύνομαι σε εσάς, πάνω απ ‘όλα, τη σεμνή γυναίκα του τόπου μας, την Campesina που πίστεψε σε εμάς, τη μητέρα που γνώριζε την ανησυχία μας για τα παιδιά. Απευθύνομαι στους επαγγελματίες της Χιλής, τους πατριώτες επαγγελματίες που συνέχισαν να δουλεύουν εναντίον της στάσης που υποστηρίζεται από επαγγελματικά σωματεία, σωματεία ταξικά που υπερασπίζονται επίσης τα προνόμια της καπιταλιστικής κοινωνίας.

`

   Απευθύνομαι στη νεολαία, αυτή που τραγουδούσε και μας έδωσε τη χαρά της και το αγωνιστικό της πνεύμα. Απευθύνομαι στον άντρα της Χιλής, τον εργάτη, τον αγρότη, το διανοούμενο, εκείνον που πρόκειται να διωχθεί, γιατί στη χώρα μας ο φασισμός είναι ήδη παρών εδώ και πολλές ώρες – σε τρομοκρατικές επιθέσεις, σε ανατινάξεις γεφυρών, σε διακοπές σιδηροδρομικών γραμμών, σε καταστροφές αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου, ενόψει της σιωπής όσων είχαν την υποχρέωση να δράσουν. Ήταν υποχρεωμένοι. Η ιστορία θα τους κρίνει.

`

   Σίγουρα το Radio Magallanes θα σιγήσει, η ηρεμία και μεταλλικό όργανο της φωνής μου δεν θα σας φτάσει. Δεν πειράζει. Θα συνεχίσετε να την ακούτε. Θα είμαι πάντα δίπλα σας. Τουλάχιστον η μνήμη μου θα είναι αυτή ενός άνδρα αξιοπρεπή που στάθηκε πιστός στη χώρα του.

`

   Οι άνθρωποι πρέπει να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, αλλά δεν πρέπει να θυσιαστούν. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να αφεθούν να καταστραφούν ή να διατρηθούν από σφαίρες, αλλά ούτε και να ταπεινωθούν.

`

   Εργάτες της χώρας μου, έχω πίστη στη Χιλή και το πεπρωμένο της. Άλλοι άνδρες θα ξεπεράσουν αυτή τη σκοτεινή και πικρή στιγμή προδοσίας που προσπαθεί να επικρατήσει. Να πηγαίνετε προς τα εμπρός γνωρίζοντας ότι, αργά ή γρήγορα, οι μεγάλες λεωφόροι θα ανοίξουν και πάλι και οι ελεύθεροι άνθρωποι θα περπατούν μέσα από αυτές για να χτίσουν μια καλύτερη κοινωνία.

`

   Ζήτω η Χιλή! Ζήτω ο λαός! Ζήτω οι εργαζόμενοι!

`

   Αυτά είναι τα τελευταία λόγια μου, και είμαι βέβαιος ότι η θυσία μου δεν θα είναι μάταια, είμαι βέβαιος ότι, τουλάχιστον, θα είναι ένα μάθημα ηθικής που θα τιμωρήσει το κακούργημα, τη δειλία και την προδοσία.

`

   Σαντιάγο της Χιλής, 11 Σεπτεμβρίου 1973»

`

 

 

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 12 Σεπτεμβρίου 2017  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 12 Σεπτεμβρίου 2017

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2017/09/12/%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5-%ce%b1%cf%85%cf%84%ce%ac-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%b1-%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b1%ce%af%ce%b1-%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%b9/

Ένας απολαυστικός ραδιοφωνικός σταθμός-στο πολύ καλό ενημερωτικό (και όχι μόνο) Site TPP Δευτέρα -Παρασκευή 5-7μμ.

Πατώντας στο TPPRadio  επιλέγετε όποια εκπομπή θέλετε να ακούσετε.

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 11 Σεπτεμβρίου 2017  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,

Posted by ftanei_pia on 11 Σεπτεμβρίου 2017

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2017/09/11/%ce%ad%ce%bd%ce%b1%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b1%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%81%ce%b1%ce%b4%ce%b9%ce%bf%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%b8/

Άνθρωπος VS διπόδου. Θα ποντάρω στον Άνθρωπο. Κι ας χάσω.

(Της Sofias Lampiki FB)

`2016-02-26 Πρόσφυγες εθνική οδός`

Μια τεράστια σύγκρουση σε ηθικό επίπεδο λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα τον τελευταίο χρόνο.
Άνθρωποι VS διπόδων.

`
Πένητες και ταλαιπωρημένοι από 7 χρόνια μνημονίων βγαίνουν στο δρόμο και δίνουν στους πρόσφυγες το χέρι τους και ό,τι άλλο μπορούν,ένα ζευγάρι παλιοκαιρισμένα παπούτσια,ένα γάλα,ένα σκουφί πλεγμένο με δάκρυα,ένα χαμόγελο,μια οργισμένη αγκαλιά.

`
Δεν μετρούν τη φτώχεια τους,δεν υπολογίζουν το κόπο.Στέκονται όρθιοι δίπλα στους άλλους ανθρώπους.
Και απέναντι τα δίποδα,βολεμένα μπροστά απ τη τηλεόραση,ουρλιάζουν κατά πάντων των Ανθρώπων.Των κυνηγημένων και αυτών που τους βοηθούν.

`
Βλέπουν παντού εχθρούς τα δίποδα,ό,τι φτάνει στο ύψος των ματιών τους είναι εχθρός,η πάρτη τους κινδυνεύει απ τον δίπλα,τον πρόσφυγα,τον αλληλέγγυο.Βρίζουν γυναικόπαιδα αλυχτούν σαν ύαινες και ταπεινά προσκυνούν αυτόν που είναι ο πραγματικός εχθρός τους,ο Εξουσιαστής δυνάστης τους.Αυτόν τον γλείφουν μήπως και γλυτώσουν.

`

Άλλα δίποδα εκμεταλλεύονται τους κυνηγημένους,βγάζουν το κέρδος απ το αίμα των ανθρώπων.
Μια τεράστια μάχη που κάποιος,παλιομοδίτικα, θα την ονόμαζε η Πάλη του Καλού με το Κακό.

`

Είναι η μάχη του Ανθρώπου κόντρα στο δίποδο της λάσπης.
Θα ποντάρω στον Άνθρωπο.Κι ας χάσω.


Υ.Γ.(1) 2-8 (!!!.) Ευρώ το μπουκαλάκι νερό και 8 Ευρώ να μπείς σε τουαλέττα! από τους μαυραγορίτες στα Τέμπη. (Στο μαγαζί αυτού του αλήτη)ΚΛΙΚ

Υ.Γ. (2) : Και στην ΕΥΔΑΠ, αντί να ανακοινώνεται σταυροφορία ανθρωπιάς αλληλεγγύης, βοήθειας, εξαγγέλλεται κάθε βδομάδα και από ένας χορός-γλέντι των συνδικαλιστικών παρατάξεων. Καλές εισπράξεις και καλή διασκέδαση παιδιά.

Α, θυμηθείτε να ρίξετε και μιά γυροβολία για τους «ασθενείς και οδοιπόρους» των εθνικών οδών. Θα το εκτιμήσουν ανάλογα.

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 27 Φεβρουαρίου 2016  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Ευρώπη,Ελλάδα,Κινήματα,Κινητοποιήσεις,ΜΝΗΜΟΝΙΟ,Ρατσισμός,Φασισμός,ΧΟΥΝΤΑ
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 27 Φεβρουαρίου 2016

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2016/02/27/%ce%ac%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%cf%82-vs-%ce%b4%ce%b9%cf%80%cf%8c%ce%b4%ce%bf%cf%85-%ce%b8%ce%b1-%cf%80%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%ac%cf%81%cf%89-%cf%83/

Αποκαλυπτική Συνέντευξη Α. Αλαβάνου σε Action 24 – (Ολόκληρη ή απομαγνητοφώνηση ) (Video )

«de profundis»

Προοίμιο: (Αχ ρε Αλέκο, αχ ρε (αυτό) αδικημένε  Αλέκο,
Πόσα «μάτια θα είχαν ανοίξει», πόσο κόσμος θάχε καταλάβει, πόσο διαφορετικό θάταν το σκηνικό και πόσα δεινά θάχαμε αποφύγει,
..Αν μας τάχες πει νωρίτερα! Έστω το 2010, το 2011… Αν..)

`

(Περίληψη: Α. Αλαβάνος  ‹Η αριστερά η οποία πίστευε ότι είχε τις απαντήσεις για ολα τα προβλήματα της κοινωνίας, υπέστη ένα βαρύ πλήγμα με την πολιτική του Τσίπρα (….)

(…) Υπάρχει εναλλακτική λύση από τη στιγμή που ένας λαός λέει ότι έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, ότι μπορώ να πάρω την τύχη στα χέρια μου…

(..) Είναι πλήγμα για την αριστερά, πολύ μεγάλο πλήγμα …Άντε να πείσεις εσύ τον άλλον ότι υπάρχουν άλλοι οι οποίοι κρατούν τις ιδέες τους,

(…) θάλεγα ότι η αριστερά πολλές φορές βλογούσαμε τα γενιά μας πάρα πολύ, πιστεύαμε ότι είχαμε όλα τα ηθικά πλεονεκτήματα εμείς και η άλλη πλευρά η οποία είχε νικήσει σε εμφυλίους κλπ ήταν υπεύθυνη για όλες τις καταστροφές, δεν ήταν έτσι,

(..) όμως είχε η αριστερά μια παράδοση ότι σε κάποιες αρχές τις οποίες πίστευε, (….) που είχαν σχέση με τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, δεν έκανε πίσω. Και ξέρουμε ότι το τίμημα μέσα στην ιστορία για ανθρώπους που δεν έκαναν πίσω ήταν πάρα πολύ βαρύ.»)

γραμμες διακοσμητικες κοκκινες 1 από 12

Ολόκληρη η συνέντευξη:

 

Γ.Τράγκας: Πως εκτιμάτε ότι πηγαίνει ο άνθρωπος που κάποτε με δική σας εισήγηση τοποθετήθηκε στην αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ και κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός. Σήμερα πως βλέπετε το μέλλον και του ανθρώπου αυτού και του τόπο κυρίως, πως βλέπετε το 2016, πως θα πάει αυτή η κυβέρνηση;

`

Α. Αλαβάνος: Δεν έχω να σας πω τίποτα αποκαλυπτικό, το βλέπω όπως το βλέπει και το βιώνει ο κόσμος στην καθημερινή του ζωή, ότι η Ελλάδα συνεχίζει να είναι στην ίδια ατραπό που είχε βρεθεί από την κυβέρνηση Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά και σήμερα ,

Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 18 Δεκεμβρίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Αριστερά,ΑΛΑΒΑΝΟΣ,Κρίση,Πρόσωπα,Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 18 Δεκεμβρίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/12/18/%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b5%cf%85%ce%be%ce%b7-%ce%b1-%ce%b1%ce%bb%ce%b1%ce%b2%ce%ac%ce%bd%ce%bf%cf%85-%cf%83%ce%b5-action-24-%ce%bf%ce%bb%cf%8c%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%ce%b7-%ce%ae/

«Βαρειά σύννεφα” πάνω από ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ ….

Φράγμα Μόρνου

Φράγμα Μόρνου

έντονη φημολογία, ότι στις συζητήσεις με τη κουστωδία των ….»επενδυτών» που έφερε μαζί του ο Ολάντ, αφορά άμεσα την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ, πρέπει να σημάνει συναγερμό στους εργαζόμενους των δύο εταιριών, αλλά και στο σύνολο των εργαζομένων, για να μη βρεθούμε προ οδυνηρών εκπλήξεων.

`
Δεν θα επιχειρηματολογήσουμε εδώ για το τι δεινά θα φέρει η ιδιωτικοποίηση του νερού. Το έχουν κάνει πολλοί και καλά, παλιά και πρόσφατα.

`
Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς είναι σήμερα στην οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΥΔΑΠ και πολλοί στο ΣΕΚΕΣ.

`
Καλό θα ήταν να επαναλάβουν και να επικαιροποιήσουν τις δεσμεύσεις πού έδωσαν στο παρελθόν και κυρίως τι πρέπει να κάνουν τα συνδικάτα του χώρου αλλά και οι ίδιοι προσωπικά.

Τουτέστιν να δεσμευτούν τώρα, μπροστά στους εργαζόμενους.

`
Όχι ότι έχουμε αυταπάτες πως αν–δυστυχώς–συμβεί το μοιραίο, δεν θα κάνουν ότι και οι πολιτικοί τους αρχηγοί: κωλοτούμπες του κερατά, προκειμένου να….. σωθεί (θα μας πούν) το κράτος (τους) από την χρεωκοπία και άλλα παρεμφερή….

`

Βέβαια για να υπάρξει λύση απαιτούνται έγκαιροι και σωστά προετοιμασμένοι ενωτικοί και σκληροί αγώνες όχι μόνο της ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ  αλλά και όλων των εργαζομένων, και όλου του λαού.

`
Και επειδή το θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού είναι μεγάλο και πολύ σοβαρό θα επανέλθουμε συντομότατα.

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 24 Οκτωβρίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 24 Οκτωβρίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/10/24/%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b5%ce%b9%ce%ac-%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%bd%ce%b5%cf%86%ce%b1-%cf%80%ce%ac%ce%bd%cf%89-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%ce%b5%cf%85%ce%b4%ce%b1%cf%80-%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%b8/

Αλέξη, «κοίτα να σου πω» για την Αριστερά [του Κιμ]

ι’ αυτό λοιπόν Αλέξη, σταμάτα να μιλάς γι’ αριστερά εσύ, καθώς στο βουνό πας μόνο για χαμομήλι. Κι’ αν δεν κατάλαβες ακόμα -ΜΗ αριστερέ Αλέξη- μιλάω γι’ αυτήν εδώ την Αριστερά, για’ αυτούς τους συμπολεμιστές του παππού και της γιαγιάς,
Γι’ αυτούς εδώ τους συντρόφους:

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 5 Οκτωβρίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 5 Οκτωβρίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/10/05/%ce%b1%ce%bb%ce%ad%ce%be%ce%b7-%ce%ba%ce%bf%ce%af%cf%84%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%cf%83%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%89-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac/

Ο «γέρο-δήμος» αγορεύει. O ΠΑΛΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣ! Συνταξιούχος της ΕΥΔΑΠ στον ΕΝΙΚΟ (βιντεο)

Posted on Σεπτεμβρίου 23, 2015 by
Standard

Ο Δημήτρης Χατζηδάκης–τ.Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Προσωπικού* ΕΥΔΑΠ,  με τον πηγαίο αυθεντικό λόγο, ενός λαϊκού ανθρώπου συγκλονίζει:

«Κλαίει η καρδιά μου για τη σημερινή Ελλάδα , γιατί πιστεύω ότι τα σχέδια των Βρυξελλών πάνε να μας καταστήσουν δούλους», (…….)  «είναι σημείο των καιρών,  μιλάμε για εκμαυλισμό του πολιτικού σώματος, που δεν έβαλε στη βουλή την ΛΑΕ…, που πέταξαν τις υπουργικές καρέκλες, φαινόμενο στην παγκόσμιο πολιτική ιστορία» , (…….) «Μετά την προεκλογική εγκυμοσύνη καταφέραμε να γεννηθεί το πολιτικό βρέφος που λέγεται Β. Λεβέντης», «ώδινε  όρος και έτεκεν μυν»

Υ.Γ. Και πριν, σχεδόν, ειδωθεί (Συνέχεια ΕΔΩ)

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 23 Σεπτεμβρίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 23 Σεπτεμβρίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/09/23/%ce%bf-%ce%b3%ce%ad%cf%81%ce%bf-%ce%b4%ce%ae%ce%bc%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%b3%ce%bf%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%b5%ce%b9-o-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%83-%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%b1%ce%b9/

Κωνσταντοπούλου προς Κοσιώνη: «Καλή επιτυχία στην αναπαραγωγή των συκοφαντιών»

Ορμητικός ποταμός με φουρτουνιασμένα φαρμακερά κύματα για τον Αλέξη Τσίπρα ήταν τα λεγόμενα της Ζωής Κωνταντοπούλου στην συνέντευξη που παραχώρησε στην Σία Κοσιώνη για την τηλεόραση του Σκάι.

`
Σίγουρα ο απερχόμενος πρωθυπουργός δεν θα αισθάνθηκε ευχάριστα να ακούει την πρόεδρο της βουλής να τον κατηγορεί ότι διέλυσε τον ΣΥΡΙΖΑ και προκήρυξε εκλογές  σε συνεργασία με τους δανειστές τοκογλύφους και τον πρόεδρο της Δημοκρατίας  για να υπάρξει ξεκαθάρισμα στον ΣΥΡΙΖΑ από όσους διαφωνούσαν με το μνημόνιο.

`
«Αυτές οι εκλογές γίνονται αιφνιδιαστικά και με επιτάχυνση που δεν έχει προηγούμενο, ώστε να εκκαθαριστεί από αυτούς που αρνήθηκαν να υποκύψουν στη μνημονιακή λαίλαπα, αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν το πιο εκτρωματικό μνημόνιο. Είναι η πρώτη φορά που οι δανειστές επιχαίρουν εκλογική διαδικασία», ανέφερε χαρακτηριστικά.

`
Κάποιοι ανέλαβαν όχι μόνο να φέρουν το τρίτο «τερατώδες μνημόνιο», αλλά και να εκκαθαρίσουν και να εξουδετερώσουν όποιον και όποια διαφωνούσε και αντιδρούσε με αυτό, συμπλήρωσε η ίδια.
Το έντιμο για τον τέως πρωθυπουργό, εάν ήθελε να εφαρμόσει τον μνημόνιο, θα ήταν να ζητήσει εξουσιοδότηση από τον λαό πριν από την απόφαση αυτή, είπε η Ζ. Κωνσταντοπούλου, κάνοντας επίσης λόγο για κάποιους που «έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τη λαϊκή εντολή», που προέκυψε από το δημοψήφισμα.

`
Αφησε να εννοηθεί ότι ο Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά εντολοδόχοι των ξένων «εταίρων» -τοκογλύφων. «Είπαν ότι θα πρέπει να υποκύψετε ως λαός, σε μία συνθήκη αυτουποδούλωσης, να ξεχάσετε τη δημοκρατία, δεν έχετε κοινοβούλιο. Το κοινοβούλιο, πρέπει να ψηφίζει ότι σας στέλνουμε. Πρέπει να ακυρώσετε όλα αυτά που έχετε ψηφήσει και δεν πρέπει να ξανανομοθετήσει το κοινοβούλιο χωρίς να μην έχουν εγκρίνει τους νόμους οι δανειστές», ήταν η σχετική αποστροφή της.

`
Αιτιολόγησε επίσης την απόφασή της να συμπορευτεί στις εκλογές με την «Λαϊκή Ενότητα»:   «Οι πολίτες είχαν την πικρή εμπειρία να δουν ότι κάποιοι δυστυχώς έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις δεσμεύσεις τους και αδιαφόρησαν για την λαϊκή εντολή, κάποιοι άλλοι με κόστος και χωρίς αγκύλωση σε θέσεις και οφίκια επέλεξαν το δρόμο το δύσκολο της αντίστασης και της σύγκρουσης».
`
Αιχμηρή ήταν επίσης και στην δημοσιογράφο Σ. Κοσιώνη, που τις ευχήθηκε κλείνοντας την συνέντευξη «Καλή επιτυχία στην αναπαραγωγή των συκοφαντιών».

ΠΗΓΗ

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 4 Σεπτεμβρίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 4 Σεπτεμβρίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/09/04/%ce%ba%cf%89%ce%bd%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%8d%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%b9%cf%8e%ce%bd%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%ae-%ce%b5/

ΓΕΛΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

ο μέγεθος της πολιτικής απάτης που ζήσαμε και θα ζήσουμε από αυτή την κυβέρνηση θα χρειαστεί να το μετράμε για πολλά χρόνια.
Για να ρίξουμε, όμως, μία σύντομη ματιά στην προσήλωση της σημερινής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στις προγραμματικές δηλώσεις της:

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 10 Αυγούστου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 10 Αυγούστου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/08/10/%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%b1%cf%83%ce%b1%ce%bc%ce%b5-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%ce%b7%ce%bc%ce%b5%cf%81%ce%b1/

Και το όνειρο πάγωσε: «Για να μπορέσετε (…τότε) να καταστείλετε τη λαϊκή αγανάκτηση, θα πρέπει vα κατεβάσετε Στρατό.»

ο μοναδικό δεδομένο που φαίνεται vα μnν έχετε υπολογίσει όσο θα έπρεπε, είναι οι μούντζες, οι εμπτυσμoί και τα ραπίσματα που θα εισπράξετε: Από όλον τον κόσμο που πίστεψε σ’εσάς, από όλους εκείνους τα όνειρα των οποίων εκμεταλλευτήκατε και την ελπίδα των οποίων προδώσατε.

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 8 Ιουνίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 8 Ιουνίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/06/08/%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%84%ce%bf-%cf%8c%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%bf-%cf%80%ce%ac%ce%b3%cf%89%cf%83%ce%b5-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%cf%80%ce%bf%cf%81%ce%ad%cf%83%ce%b5%cf%84%ce%b5/

Good bye, Lenin

…..Δεν το μπορώ, δεν το αντέχω άλλο και ας με χαρακτηρίσετε όπως θέλετε. Πέστε με κιοτή, απόμαχο της επανάστασης, πέστε με κοντόφθαλμο, συντηρητικό και ανεπίδεκτο μάθησης Μαρξιστή, πέστε με ό,τι θέλετε -εκτός βέβαια από παλιάνθρωπο και ανόητο- όμως πάλι θα σας πω πως δεν το αντέχω.

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 8 Ιουνίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 8 Ιουνίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/06/08/good-bye-lenin/

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ 2015 : Περνούν το όριο του 10% οι Κούρδοι. Όταν οι λαοί είναι αποφασισμένοι!

Οι λαοί μεγαλουργούν όταν υπάρχουν ηγέτες που τους εμψυχώνουν και τους πείθουν με την αλήθεια και το παράδειγμα τους ώστε να τα βάζουν με τις χούντες και τα τανκς και όχι να τους «εκπαιδεύουν» με το φόβο, την «κατσίκα του γείτονα» και το μετανάστη..

ΝΤΡΟΠΗ

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 8 Ιουνίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 8 Ιουνίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/06/08/%ce%b5%ce%ba%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%b5%cf%83-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%b1%cf%83-2015-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%bf%cf%8d%ce%bd-%cf%84%ce%bf-%cf%8c%cf%81%ce%b9%ce%bf-%cf%84%ce%bf%cf%85/

Οι αντισυμβατικές φωνές στον ΣΥΡΙΖΑ δυναμώνουν

Στις εμπιστευτικές συζητήσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και αυτοί που έδειχναν σίγουροι για την επίτευξη συμφωνίας τώρα ανησυχούν.

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 25 Μαΐου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 25 Μαΐου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/05/25/%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b9%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ad%cf%82-%cf%86%cf%89%ce%bd%ce%ad%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%83%cf%85%cf%81%ce%b9%ce%b6%ce%b1-%ce%b4/

Τεκτονικός σεισμός στην Ισπανία -επεκτείνονται ανατολικά οι δονήσεις

Σεισμός στη ν Ισπανία. Τα κινήματα των πλατειών και των Αγανακτισμένων της Πουέρτα ντελ Σόλ της Μαδρίτης και της Πλατείας Καταλονίας της Βαρκελώνης, χάρις στο Podemos και τα κινηματικά ψηφοδέλτια, αλλάζουν τα δεδομενα,

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 25 Μαΐου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 25 Μαΐου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/05/25/%cf%84%ce%b5%ce%ba%cf%84%ce%bf%ce%bd%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b9%cf%83%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%af%ce%b1-%ce%b5%cf%80%ce%b5%ce%ba/

Η «μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες». Συγκρίνουν την ηρωϊκή Κούβα που παλεύει και αιμορραγεί 55 χρόνια, με την Ελλάδα την «αγκιστρωμένη» στα μνημόνια, ΕΕ , ΕΥΡΩ, ΝΑΤΟ !

ΤΣΕ :«Από δω και στο εξής, στο σπίτι μου θα τρώμε με το «τεφτέρι» (με τα δελτία διανομής τροφίμων»

και (ο ΤΣΕ) …«Μου υπέδειξε να μιλήσω με τον Μανουέλ Λουσάρδο, τον υπουργό Εσωτερικού Εμπορίου, για να διερευνήσουμε τι έτρωγε ο απλός κόσμος, τι έτρωγαν οι κάτοικοι, και ήθελε τα ίδια ακριβώς να δίνονται και στον ίδιο στο υπουργείο.

`
Αυτός ήταν ο…Δραγασάκης της Κούβας, που κάποιοι ανερυθρίαστα συγκρίνουν τις δύο τους χώρες….

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 13 Απριλίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized
Με ετικέτα ,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 13 Απριλίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/04/13/%ce%b7-%ce%bc%cf%85%ce%bb%cf%89%ce%bd%ce%bf%cf%8d-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%ce%bd%cf%84%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%80%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%b1%cf%84/

Έντιμος συμβιβασμός με τις αριστερές διακηρύξεις μας;

 εξάπλωση του αριστερού ιού είναι ο φόβος τους.
..Το άλλο «όπλο», είναι ο λαός μας.
Κάντε τον συμμέτοχο στην αγωνία, στις δυσκολίες, τις προσπάθειές , τις αναγκαίες ,ίσως, υποχωρήσεις. Αποσύρετε τα στελέχη σας από τα «πρωινάδικα» και τα τηλεπαράθυρα και ας πάνε στις πόλεις, στις πλατείες, στα χωριά.
Να εξηγήσουν, να ακούσουν, να συνεγείρουν, να στρατεύσουν.
Να προετοιμάσουν την κοινωνία. Για όλα…

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 15 Μαρτίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 15 Μαρτίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/03/15/%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ad%cf%82/

Έντιμος συμβιβασμός με τις αριστερές διακηρύξεις μας;

(…) Να προετοιμάσουν την κοινωνία. Για όλα… σε τούτον το πόλεμο. Δεν φοβούνται τον Βαρουφάκη. Τον όρθιο λαό τρέμουν….. έντιμος συμβιβασμός με έναν πάνοπλο ταξικό αντίπαλο, δεν μπορεί να υπάρξει. Αν υπάρξει, θα είναι απλά συμβιβασμός. Δικός μας συμβιβασμός. Ρίξτε μια ματιά στην Ιστορία και θα το δείτε ολοκάθαρα.

`

(Φωτό από Βαθύ Κόκκινο)

Μέρα με τη μέρα, τούτη η ανελέητη επίθεση ενάντια στη χώρα και στη νέα κυβέρνηση, αποκτά όλο και πιο πολύ τα γνωρίσματα της «ταξικής εξόντωσης, του βίαιου στραγγαλισμού και της ελάχιστης αριστερής φωνής που τολμά να πει και ένα «όχι». Έστω ένα «ασαφές» και δειλό «όχι».

Γίνεται εκκωφαντικά φανερό πως όλος τούτος ο οργανωμένος και καλοσχεδιασμένος «πόλεμος», δεν είναι κατά βάση οικονομικός.

Ποτέ δεν ήταν.

Τα ελλείμματα, τα πλεονάσματα, τα προγράμματα, οι λίστες και οι προτάσεις, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα υπαρκτό υπέδαφος που αξιοποιείται από το ευρωπαϊκό ιερατείο του συστήματος, προκειμένου να διαφυλάξουν το οικοδόμημα της καπιταλιστικής Ευρωπαϊκής

Read the full post »

1 σχόλιο
by ftanei_pia on 15 Μαρτίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in 2015-03-15,συριζα-ανελ,Αριστερά,ΣΥΡΙΖΑ
Με ετικέτα ,,,,,,

Posted by ftanei_pia on 15 Μαρτίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/03/15/%ce%ad%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bc%ce%bf%cf%82-%cf%83%cf%85%ce%bc%ce%b2%ce%b9%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b9%cf%82-%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ad%cf%82-2/

ΜΕΓΑΛΗ Η ΘΗΛΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ «ΜΙΚΡΗ» ΧΩΡΑ

Μένει να δούμε, λοιπόν, ποιος άλλος θέλει να βάλει το λαιμό του στην ίδια θηλιά με το δικό μας. Γιατί, αυτή η θηλιά με την οποία μας εκβιάζουν, είναι πολύ μεγάλη μόνο για έναν.[..]

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 5 Φεβρουαρίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 5 Φεβρουαρίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/02/05/%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%b1%ce%bb%ce%b7-%ce%b7-%ce%b8%ce%b7%ce%bb%ce%b9%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%b7-%cf%87%cf%89%cf%81%ce%b1/

ΤΟ ΤΥΡΙ ΚΑΙ Η ΦΑΚΑ

[..] Είναι κατανοητή η προσπάθεια της κυβέρνησης να αξιοποιήσει τις ρωγμές στο διεθνές σύστημα για να ηρεμήσει τις αγορές, (..) κι άλλο να αποκοιμίσουν το λαό, (..) Γιατί οι όποιες ρωγμές στο ευρωατλαντικό σύστημα δεν δικαιολογούν σε τίποτα την αμέριμνη αισιοδοξία όσων πιστεύουν μόνο ό,τι θέλουν να πιστέψουν.[…]

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 3 Φεβρουαρίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 3 Φεβρουαρίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/02/03/%cf%84%ce%bf-%cf%84%cf%85%cf%81%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%cf%86%ce%b1%ce%ba%ce%b1/

ΠΑΝΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ

Τον γέρο να τον σέβεσαι. Και τη γριά. Είδαν κι έζησαν πολλά. Εξαπατήθηκαν, έχασαν, πόνεσαν. Και πάλεψαν. Μπορεί να μην πάλεψαν στο δρόμο και σ’ επαναστάσεις, …όμως δεν ξέρουν από ίντερνετ, ούτε από εναλλακτική ενημέρωση. Ό,τι τους λέει το MEGA, ο ΑΝΤ1 και ο ΣΚΑΪ ξέρουν. ….(πως ) αν δεν κερδίσει η Νέα Δημοκρατία θα έρθουν οι κομμουνιστές να τους πάρουν τη σύνταξη….

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 24 Ιανουαρίου 2015  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 24 Ιανουαρίου 2015

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2015/01/24/%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b5-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%80%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%bd%ce%b1-%cf%88%ce%b7%cf%86%ce%b9%cf%83%ce%b5%ce%b9/

Και στα δικά μας!

Luis Arce, νέος πρόεδρος της Βολιβίας:

«Θα βγούμε από αυτήν τη δικτατορία που δεν λέει το όνομά της»

υποψήφιος του κινήματος προς τον σοσιαλισμό και διάδοχος του πρώην Προέδρου Έβο Μοράλες, κέρδισε τις προεδρικές εκλογές της Κυριακής στη Βολιβία στον πρώτο γύρο με 52,4% των ψήφων, σύμφωνα με το μέσο όρο από τις δημοσκοπήσεις (σ.σ. ήδη αναμένεται πάνω από 57% ). Αυτό το αποτέλεσμα είναι μια πραγματική δικαίωση για όλους εκείνους που εργάζονται για ένα χρόνο για να εκδιώξει την αριστερά από την εξουσία. Οι προτεραιότητες του νέου αρχηγού κράτους: υγεία, εκπαίδευση, απασχόληση και αποκατάσταση των κοινωνικών πολιτικών υπό τις εντολές του Έβο Μοράλες, ο οποίος εκδιώχθηκε από την προεδρία με πραξικόπημα τον Νοέμβριο του 2019. Δόθηκε στην Humanité λίγο πριν τις εκλογές.

-Ήσουν σίγουρος στο τέλος της εκστρατείας, λόγω της ατμόσφαιράς της;

Luis Arce: Ακούγαμε προσεκτικά τις εργαζόμενες και φτωχές μεσαίες τάξεις, στις οποίες απευθυνόμασταν, και είχαμε δει μια αναζωπύρωση των κοινωνικών κινημάτων. Έχουμε εργαστεί για να ενισχύσουμε όλη αυτή τη διαδικασία, και αυτά τα κινήματα συμμετέχουν ενεργά στην εκστρατεία, με έναν τρόπο που δεν έχουμε δει εδώ και πολύ καιρό. Όλοι οι σύντροφοι μας λένε, στα εννέα τμήματα της Βολιβίας, ότι υπάρχουν διπλάσιοι άνθρωποι που εμπλέκονται σε αυτή την εκστρατεία από εκείνη που διεξήχθη πέρυσι. Είναι μια πολύτιμη δύναμη, αποφασιστική για το Κίνημα προς τον Σοσιαλισμό (MAS).

-Οι υποψήφιοι του MAS στις βουλευτικές εκλογές, όπως και εσείς, έρχονται επίσης αντιμέτωποι με το κλίμα βίας και έντασης που διατηρούν οι αντίπαλοί τους…

Luis Arce: Αντιμετωπίζουμε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ζούμε εδώ και ένα χρόνο υπό την κυριαρχία μιας δικτατορίας, ακόμη και αν κρύβεται, δεν λέει το όνομά της. Διώκονται, διώκονται. Μόλις αυτή την εβδομάδα, ένας από τους υποψηφίους μας συνελήφθη από την αστυ Read the full post »

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 1 Νοεμβρίου 2020  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 1 Νοεμβρίου 2020

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2020/11/01/%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%cf%83%cf%84%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%cf%82/

«έλα εδώ μικρή μου ανάφτρα»: Καταγγελία φοιτήτριας για λεκτική παρενόχληση από άνδρες των ΜΑΤ

Eιδήσεις που θάφτηκαν ■

 

Πηγή: Alfavita

`

Φοιτήτρια υποκριτικής απαντάει με ένα μακροσκελές κείμενο σε χυδαία, αυταρχική συμπεριφορά ανδρών των ΜΑΤ

Γύρισα στην αθήνα πριν 5-6 μέρες μετά από αρκετό καιρό. Mεσολάβησαν εκλογές. Δεν πήγα να ψηφίσω επειδή δούλευα σε νησί. Θα μπορούσα να είχα γυρίσει αθήνα αυθημερόν αλλά θα ήταν μεγάλη ταλαιπωρία και δεν το έκανα. Στο διαδίκτυο, που μου δίνει (τουλάχιστον ακόμα) την ευκαιρία να γράψω και να διαβαστώ από πολλούς θέλω να δηλώσω το εξής:

Ντρέπομαι. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιατί όσα μου έμαθαν οι υπέροχοι δάσκαλοι που είχα στη ζωή μου θα έπρεπε να είναι αρκετά για να με κάνουν να έχω γνώση του ότι δεν ήταν δικαίωμά μου το να ψηφίσω, αλλά υποχρέωση.

Γύρισα στην αθήνα πριν 5-6 μέρες μετά από αρκετό καιρό.Όπου κι αν πάω στο κέντρο βλέπω αστυνομικούς. Πήγα στο σπίτι ενός φίλου στα Εξάρχεια και όταν νωρίς το πρωί θέλησα να γυρίσω στο σπίτι μου στο Παγκράτι με ταξί, πριν μπω στο όχημα, περίπου είκοσι άντρες τις ομάδας ΜΑΤ με κατατρόμαξαν λέγοντάς μου χυδαία λόγια (έλα εδώ μικρή μου ανάφτρα/πού πας; είναι νωρίς ακόμα, κάτσε λίγο/ήρθες, μας αναστάτωσες και φεύγεις; κάτσε παρέα) ερχόμενοι κατά πάνω μου. Μπήκα στο ταξί κι άρχισα να κλαίω μπροστά σε έναν ξένο. Ο οδηγός μου είπε να μην απελπίζομαι και τότε βγήκαν λέξεις από το στόμα μου σαν από μόνες τους: “περπατήσαμε στους ίδιους δρόμους, πήγαμε στα ίδια σχολεία, φιληθήκαμε στα ίδια παγκάκια. Τί πήγε τόσο στραβά στη ζωή τους;”

Το επόμενο πρωί σκεφτόμουν το περιστατικό και κατάλαβα τί ήταν αυτό που βρήκα τόσο φρικτά διαταραγμένο κι έκλαψα περισσότερο από ότι έχω κλάψει εδώ και μήνες.
Οι άντρες αυτοι έμοιαζαν χαρούμενοι. Αφύσικα και αταίριαστα χαρούμενοι. Άρρωστα χαρούμενοι. Ήταν απολύτως φανερό ότι απολάμβαναν την εξουσία τους, γούσταραν να είναι 4 το πρωί και να είναι στους σκοτεινούς δρόμους με το δικαίωμα να λένε και να κάνουν ό,τι θέλουν. Καύλωναν με τους εαυτούς τους τόσο μα τόσο πολύ. Η “δύναμη” που ένιωθαν πως έχουν ήταν παραλίγο ικανή, αυτή και μόνο αυτή, να τους κάνει να χύσουν.

Έκλαψα πάλι, αυτή τη φορά στο δωμάτιό μου.

Ύστερα ίσιωσα και έστυψα το μικρό μου μυαλό. Αναρωτιόμουν τί πήγε στραβά, γιατί ένας άνθρωπος να έχει ανάγκη μια τέτοια συνθήκη για να είναι “χαρούμενος” όπως εκείνοι οι ΜΑΤατζήδες.ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.

Γιατί δεν τους περιμένει κανείς σπίτι. Και όταν λέω κανείς δεν εννοώ απαραίτητα κυριολεκτικά κανείς. Εννοώ πως δεν τους περιμένει αγάπη στο σπίτι. Πραγματική αγάπη.

Γιατί δεν ξέρουν ούτε πώς να την δώσουν, ούτε και πώς να την λάβουν. Αυτοί οι άντρες που με τρόμαξαν και που σήμερα το μεσημέρι τους είδα να τραμπουκίζουν έναν τοξικομανή δεν μπορούν να απολαύσουν το φεγγάρι, ένα βιβλίο, ένα όμορφο τραγούδι, ένα γλυκό φιλί, τον έρωτα γιατί δεν ξέρουν πώς να το κάνουν. Κανείς ποτέ δεν τους έμαθε, κανείς τριγύρω τους δεν ήξερε.

Είναι τόσο θλιβερό που μου γαμάει την καρδιά το ότι υπάρχουν άνθρωποι που αλήθεια -αλήθεια- αλήθεια δεν έχουν κάτι πιο ευχάριστο στη ζωή τους από το να τραμπουκίζουν τους πιο “αδύναμους”.
Λυπάμαι, πόσο λυπάμαι. Και ντρέπομαι που τόσες φορές στη ζωή μου πλήρωσα με θυμό τον θυμό γιατί φοβάμαι πως έβαλα κι εγώ με αυτόν τον τρόπο το χέρι μου στη δημιουργία ενός τέτοιου δυστυχισμένου ανθρώπου.

Δεν ξέρω τί σκατά να πω για τις καταλήψεις που ξηλώνονται, για τους ανθρώπους που εκδιώκονται, για το Βοξ, για τη βία και το ξύλο. μακάρι να είχα μια έξυπνη λύση για να μας λύσω τα χέρια. Θα έβγαινα τότε στο σύνταγμα και θα την ούρλιαζα μέχρι να ματώσει ο λαιμός μου. Στον λόγο μου. Το μόνο που κατάλαβα μετά από αυτές τις λίγες μου μέρες στην καινούρια αθήνα είναι πως δεν θέλω να απαντήσω ξανά στον πόνο με αδιαφορία και στον θυμό με θυμό.

Τί εννοω; Είδα μπροστά στα μάτια μου αυτό το καλοκαίρι έναν άντρα να παίρνει ένα εθισμένο παιδί υπό την προστασία του ενώ είχε πολύ πιο φαν πράγματα να κάνει. Βλέπω καθημερινά ανθρώπους να προσφέρουν φαγητό, σπίτι και τον χρόνο τους σε ανθρώπους που το χρειάζονται. Μακάρι να μπορούσα να υποσχεθώ πως θα αφιερώσω τη ζωή μου στους άλλους. Αποκλειστικά και ολοκληρωτικά. Δεν μπορώ γιατί θα είναι ψέμα. Θα προσπαθήσω όμως την επόμενη φορά που θα περάσω μπροστά από έναν μπάτσο να μην τον κοιτάξω με το βλέμμα που από τα δώδεκά μου έχω φυλαγμένο για αυτούς. Ένα βλέμμα που λέει “με αηδιάζεις και σε λυπάμαι σιχαμένη δυστυχία”. Θα προσπαθήσω να του δώσω ένα βλέμμα που θα λέει “πιστεύω ότι μπορείς να είσαι κάτι καλύτερο από αυτό”.

Δεν τρελάθηκα. λέω απλά το εξής:

Ας μην πάμε σε πόλεμο. Ναι, μπορούμε να τους κάψουμε, αλλά μπορούν να μας πυροβολήσουν. Δεν φοβάμαι. Εννοώ, ναι, προφανώς θέλω να ζήσω, αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που αποφασίζω να έχω αυτή τη στάση. Ας μη πάμε σε πόλεμο γιατί σε έναν πόλεμο δεν υπάρχει νικητής. Ας συνεχίσουμε να είμαστε Αλληλέγγυοι, ας συνεχίσουμε να βοηθάμε όσουν το έχουν ανάγκη, ας συνεχίσουμε να γελάμε πιο πολύ από αυτούς κι ας συνεχίσουμε να χύνουμε ξανά και ξανά όταν αυτοί αναρωτιούνται γιατί δεν τους σηκώνεται. Ας συνεχίσουμε και κάποια στιγμή όλοι θα δουν πως έτσι είναι κανείς ευτυχισμένος. Η Ευτυχία το έχει αυτό, είναι κάτι που φαίνεται και τραβάει τους ανθρώπους σαν να ήταν μύγες, ας συνεχίσουμε να παλεύουμε με τα δικά μας όπλα και όχι με τα δικά τους. Αυτό το βλέμμα μου στο οποίο αναφέρθηκα πριν είναι δικό τους όπλο και τους το δίνω πίσω. Τα δικά μας είναι αλλιώτικα, καλύτερα. Έχουμε τη μουσική, τα βιβλία, τη φύση, τη φιλία, τον έρωτα. Ας μείνουμε πιστοί σε αυτά. Το να μην απαντάς με χαστούκι στο χαστούκι δεν σημαίνει υποταγή.

Αγκαλιάζω τους πρόσφυγες, τους ναρκομανείς, ένα κορίτσι και με χαστουκίζεις;

Δεν θα σε χαστουκίσω. αλλά ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ να αγκαλιάζω τους πρόσφυγες, τους ναρκομανείς κι ένα κορίτσι. Θα συνεχίσω να πέφτω πάνω στο μαχαίρι με χαμόγελο και δάκρυα μέχρι να μην αντέχω άλλο ή το μαχαίρι να αποσυρθεί, δηλαδή ο άνθρωπος απέναντί μου να δει ότι το να με χτυπά δεν θα του δώσει ποτέ χαρά και πληρότητα. Και θα αλλάξω στη ζωή μου ένα τέτοιο μαχαίρι και δύο και τρία και χίλια. ‘Εχω αλλάξει ήδη κάποια και είμαι περήφανη. Αλλά τα όπλα τους δεν θα τα αγγίξω.

Εμείς έχουμε τα δικά μας όπλα και είναι καλύτερα και δυνατότερα. Πάντα ήταν.

_____________

Ιωάννα Χλόη Βούλγαρη (23 χρονών- φοιτήτρια υποκριτικής)

 

Σχολιάστε
by ftanei_pia on 10 Σεπτεμβρίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 10 Σεπτεμβρίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/09/10/%ce%ad%ce%bb%ce%b1-%ce%b5%ce%b4%cf%8e-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%ae-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%ac%cf%86%cf%84%cf%81%ce%b1-%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%af/

Πρoστατευμένο: «ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ»- Χάουαρντ Ζιν- 1° Μέρος (σε Word)

Αυτό το περιεχόμενο είναι προστατευμένο με κωδικό. Για να το δείτε εισάγετε τον κωδικό σας παρακάτω:

Πληκτρολογήστε το συνθηματικό σας για να δείτε τα σχόλια.
by ftanei_pia on 31 Μαρτίου 2019  •  Μόνιμος σύνδεσμος
Posted in Uncategorized

Posted by ftanei_pia on 31 Μαρτίου 2019

https://protovouliaeydap.wordpress.com/2019/03/31/%ce%bc%cf%80%cf%81%ce%ac%ce%b2%ce%bf-%cf%80%ce%b1%ce%b9%ce%b4%ce%b9%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%81%ce%bf%cf%85%ce%b2%ce%af%ce%ba%cf%89%ce%bd%ce%b1-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bc%ce%bf%ce%bd/

« Older Posts