Αγαπητοί (-ητές) συνάδελφοι (-ισσες).
πρωτοβουλία μας αυτή ξεκίνησε σαν τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής, μια και η ανείπωτη τραγωδία που ζούμε είναι τόσο κραυγαλέα και καθημερινά εντείνεται, σε συνδυασμό με την παντελή απουσία σοβαρών αντιδράσεων από εργαζόμενους-συνταξιούχους και μαζικούς φορείς, που και στην έρημο αν ζούσε κανείς θάπρεπε κάτι να κάνει, πόσο μάλλον στην ΕΥΔΑΠ και στην Ελλάδα των μνημονίων και των προδοτών, όπου καρατομούνται δικαιώματα και κεκτημένα εκατονταετιών, και δεν κουνιέται φύλλο παρά μόνο φόβος και τρόμος(1) όμοιος του Τρίτου Ράϊχ πλανάται πάνω της.
Στο αμείλικτο δίλημμα που εκ των πραγμάτων τίθεται: καθόμαστε στους καναπέδες μας περιμένοντας τη βεβαιότητα της εξαθλίωσης, της απελπισίας και του βιολογικού, ακόμη, τέλους ή απλώνουμε το χέρι στις χιλιάδες εργαζόμενους και συνταξιούχους, συζητάμε μαζύ τους, οργανωνόμαστε και δυνατοί βγαίνουμε στους χώρους δουλειάς, στους δρόμους και στις πλατείες όπου με όπλα την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά, τη συναδελφοσύνη, την ενότητα αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα στη ζωή, στην αξιοπρέπεια, για μας και τα παιδιά μας, που τόσο προκλητικά και βάναυσα καθημερινά μας αφαιρούν.
ανείς (2) μας δεν «καβάλλησε» το καλάμι, ούτε το «παίζει» σωτήρας, πολύ δε περισσότερο δεν έχουμε καμμιά απολύτως «φιλοδοξία» και για κανένα αξίωμα, ή καμμιά «καρέκλα», ή νέο σύλλογο, όπως έσπευσαν κάποιοι καλοί μας φίλοι να μας πούν, γιατί εξ’αρχής τονίζουμε (και το) επαναλαμβάνουμε ότι η πρωτοβουλία μας είναι κτήμα των εργαζόμενων-συνταξιούχων της ΕΥΔΑΠ, που θ’αποφασίσουν άμεσο δημοκρατικά, για την τύχη της, με δεδομένη τη δική μας βούληση (που θα κριθεί) πως την επόμενη στιγμή που αυτή ριζώσει, δυναμώσει και αρχίζει να φέρνει τα πρώτα της θετικά αποτελέσματα στην κατεύθυνση της αλλαγής τοπίου, είναι περιττή πιά η πρωτοβουλία μας και η διάλυση της επιβεβλημένη. Έτσι για να λέμε «τα σύκα-σύκα και τη σκάφη σκάφη».
Για όλα αυτά λοιπόν και που αναφέρονται στο πρώτη μας Ανακοίνωση (3), σας θυμίζουμε πως
αζευόμαστε και συζητάμε την Τρίτη 21/2 και ώρα 7 μ.μ Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΕΥΔΑΠ Ζήνωνος 4 , πώς να προχωρήσουμε στον αγώνα για να επιβιώσουμε, να μαζέψουμε τα συντρίμμια μας, να ξανακτίσουμε τους δεσμούς μας, να οργανώσουμε την αντίσταση μας, και να βάλουμε μπρός τη δύσκολη μας προσπάθεια, γιατί αγαπητές (-ητοί) συναδέλφισσες (-ελφοι) δεν έχουμε δεύτερη επιλογή και είμαστε καταδικασμένοι να νικήσουμε.
Και θα νικήσουμε, όχι μόνο γιατί είμαστε το 99% έναντι του 1% των καπιταλιστών-εκμεταλευτών, αλλά και γιατί όπως λέει ο Χάουαρντ Ζιν : «‘Ο κόσμος προχωράει με τις αναρίθμητες μικρές πράξεις άπειρων μικρών ανθρώπων».
(1) Δόγμα του ΣΟΚ της Νάομι Κλάϊν Όλο το βιβλίο,
2) Από όσους ξεκινήσαμε αυτήν την προσπάθεια
(4) Ανακοίνωση Φεβρουαρίου 2012
(4) Χάουαρντ Ζιν (1923-2010)
———————————————————————————————–
Ανακ. Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ 1 σελ.
Ανακ. Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ 2 σελ.
Ανακ. Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ 3 σελ.
Ανακ. Πρωτοβουλίας Εργαζομένων Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ 4 σελ.
——————————————————————————————————————-
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ Ε.ΥΔ.Α.Π
ΦΛΕΒΑΡΗΣ 2012
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ ΕΝΟΤΗΤΑΣ και ΑΓΩΝΑ
Προς τους εργαζόμενους και συνταξιούχους της Ε.ΥΔ.Α.Π.
Κατακτήσεις και δικαιώματα δεκαετιών:
|
Που «χτύπησαν»τα μνημόνια |
Που σε λίγο θα «χτυπηθούν» αλύπητα
|
Γενναία μείωση μισθών–ημερομισθίων |
Ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ και Άρση της μονιμότητας. |
Ήδη το 27% πήγε στο γνωστό ταμείο έτοιμο για ξεπούλημα.Δραστική Μείωση ΕφάπαξΝέα δραματική μείωση μισθών και συντάξεων προς στα 450-500 €Έως 40% κόψιμο Επικουρικής Σύνταξης, έως 30% περικοπή σύνταξης ΙΚΑ.Κατάργηση Κανονισμών -Συλλογικών Συμβάσεων (χρονοεπίδομα, ωρίμανση κ.α.)Μηδενική αύξηση αποδοχών για 3η χρονιά. Εξαφάνιση 13ου και 14ου μισθού. Φοροεπιδρομή σε βάρος των εργαζομένωνΚατάργηση επιδομάτων, όπως σε Δ.Υ.(πλην 3-4)
Κατάργηση Υγειονομικού, Επικουρικό στα 150 €..
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ Η ΑΔΡΑΝΕΙΑ ! ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΡΑ .
ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Συνάδελφοι συναδέλφισσες
Είμαστε μια ομάδα εργαζομένων και συνταξιούχων της ΕΥΔΑΠ που μπροστά στην απίστευτη κατάσταση που ζούμε και την εφιαλτική που έρχεται, σκεφθήκαμε να ξεκινήσουμε την προσπάθεια για
1) να βγούμε απ’τον τρόμο, την απελπισία και την παραίτηση που καλλιεργούνται απ’τα ΜΜΕ,
2) να φράξουμε το δρόμο στον κοινωνικό αρμαγεδώνα που «εν ονόματι της σωτηρίας μας» έρχεται, και
3) να περάσουμε στην αντεπίθεση (στο μέτρο των δυνάμεων μας) για την ανατροπή της ντόπιας και αλλοδαπής τρόικας, ταυτοχρόνως με την ανάκτηση της αξιοπρέπειας, της τιμής και του δικαιώματος στη ζωή και στις κοινωνικές κατακτήσεις που καταργούνται βίαια.
Αν κάποιος πριν λίγα χρόνια µας έλεγε ότι µέσα σε 1,5 χρόνο θα είχαµε χάσει ότι µε κόπο, θυσίες, και αίµα κερδίσαµε , ότι θα γυρίζαµε πίσω στην δεκαετία του 1960 µε προοπτική να πάµε στο 1930, θα τον παίρναµε για τρελό.
Και όµως συνέβη.
Τι έφταιξε και έγιναν όλα αυτά; Τι φταίει που οι εργαζόµενοι δεν δίνουν την απάντηση που πρέπει σε αυτούς που τους γυρίζουν στον εργασιακό µεσαίωνα; Προσπαθώντας να δώσουµε απαντήσεις από την πλευρά των εργαζοµένων, χωρίς να αποκλείουµε απόψεις και αιτίες πιστεύουµε ότι:
t Το καπιταλιστικό σύστηµα που ζούµε έχει φτάσει στα όρια του. Η δίψα για υπέρ-κέρδη το έχει κάνει ασύδοτο. Οι τράπεζες, οι «αγορές» το µεγάλο κεφάλαιο ανταγωνίζονται µεταξύ τους, τσαλακώνοντας στην κυριολεξία τους εργαζόµενους, ζητώντας όλο και πιο φθηνά εργατικά χέρια .
t Οι αστικές δηµοκρατίες γίνονται λιγότερο δηµοκρατικές. Έχουν αλωθεί από πολιτικούς-υπαλλήλους των µεγάλων συµφερόντων, των αγορών και των τραπεζών, που δεν διστάζουν ακόµη και να τους παραµερίσουν και να βάλουν τους ορίτζιναλ εκπροσώπου; τους στην κυβέρνηση όπως έκαναν ήδη στη χώρα µας και την Ιταλία.
Έτσι οδηγούµαστε σταθερά σε µια περιφερειακή επαρχεία της Ευρωπαϊκής ‘Ένωσης ως φτηνό εργατικό δυναµικό, ενώ η εθνική µας ανεξαρτησία, ταυτότητα και κληρονοµιά λοιδορούνται και ποδοπατούνται ξεπερνώντας κάθε όριο που υπήρχε.
Ο δηµόσιος πλούτος της Ελλάδας σε επιχειρήσεις, σε γη και θάλασσα ξεπουλιέται. Οι τοκογλύφοι υποθηκεύουν όχι µόνο το δικό µας µέλλον, αλλά και των παιδιών και των εγγονιών µας.
ΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ
Έχουµε την γνώµη ότι από την αρχή, όταν έγινε φανερό που πάνε τα πράγµατα, έπρεπε
να σχηµατιστεί ένα µέτωπο που θα ένωνε τους εργαζόµενους, τα φτωχά και µεσαία λαϊκά
στρώµατα σε µια καθαρή γραµµή αντίστασης και ανατροπής.
Μια τέτοια γραµµή αντίστασης ενδεικτικά και µόνο θα µπορούσε να περιέχει:
ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
–Στάση πληρωµών στους τοκογλύφους δανειστές µας, που µας παίρνουν σε πανωτόκια
πάνω στα πανωτόκια το 58 % του πλούτου που κάθε χρόνο παράγουµε. Διαγραφή του
χρέους.
– Πάλη ενάντια στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης (καθώς και των άλλων υποτιθέµενων συµµαχιών) που θίγουν τα δικαιώµατά µας.
– Αντίσταση στα µνηµόνια και τα αντιλαϊκά µέτρα, οργανωµένη άρνηση πληρωµής των
χαρατσιών . Δραστική αύξηση της φορολογίας του µεγάλου κεφαλαίου µε αντίστοιχη
µείωση της φορολογίας των εργαζοµένων.
– Αντίσταση στο ξεπούληµα της δηµόσιας περιουσίας. Υπεράσπιση και διεύρυνση του
δηµόσιου τοµέα µε εθνικοποιήσεις τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγική; σηµασίας,
ενίσχυση των ασφαλιστικών ταµείων
ΣΕ ΜΑΖΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
– Την υπεράσπιση και διεύρυνση των εργασιακών κατακτήσεων (µισθούς, δώρα, ωράριο κλπ) και των συλλογικών συµβάσεων.
– Την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας σε δη-
µόσιο, ευρύτερο δηµόσιο ΔΕΚΟ και ιδιωτικό
τοµέα.
– ΕΥΔΑΠ εξ ολοκλήρου στο δηµόσιο µε φθηνό-
τερες και καλύτερες υπηρεσίεςς µέσω και της ου-
σιαστικής συµµετοχής των εργαζοµένων, όσο
και εκείνων που εξυπηρετούνται από τις υπηρε-
σίες αυτές.
– Προσλήψεις προσωπικού ώστε να καλυφτούν
τα µεγάλα κενά που υπάρχουν στην επιχείρηση σήµερα, αλλά και να αναζωογονηθούν
τα ασφαλιστικά ταµεία.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες
Μας ενώνουν αυτές οι κοινές θέσεις οι κοινές ανησυχίες, η ανάγκη να αντιµετωπιστεί η λαίλαπα που ζούµε, γι’ αυτό και συµφωνούµε στη δηµιουργία ενός τέτοιου µετώπου και στο χώρο µας.
Έχουµε ίσως αρκετοί από µας διαφορετική γνώµη για στόχους πέρα από τους παραπάνω,
έχουµε διαφορές τις οποία; θα συζητάµε ανοιχτά και υπεύθυνα χωρίς να βάζουν εµπόδια στη δράση µας.
ΤΩΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΜΕ
ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΡΓΑ
Με τον ίδιο κατηγορηµατικό τρόπο διαφωνούµε µε τον τρόπο που δρα (;) το συνδικαλι-
στικό κίνηµα στο χώρο µας.
– Δεν ωφελούν τος εργαζόµενους οι συνδικαλιστές που στηρίζουν την εργοδοσία και καταπίνουν αµάσητη την κοµµατική γραµµή (άλλο πράγµα η κοµµατική ένταξη που έχει κανείς και είναι θεµιτή ως πολιτικό όν).
– Δεν ωφελούν τους εργαζόµενους αυτοί που εκλέγονται υποτίθεται για να παλέψουν για
τα προβλήµατα και µετά στρογγυλοκάθονται στις καρέκλες προς ίδιον όφελος.
-Δεν ωφελούν τους εργαζόµενους οι θέσεις που θέλουν το συνδικάτο να έχει ως στόχους την λαϊκή εξουσία και τον σοσιαλισµό, που δεν έχουν πρόταση για το σήµερα και αναλώνονται σε αοριστολογίες. Άλλο πράγµα η ταξική πάλη και άλλο το συνδικάτο να υποκαθιστά πολιτικούς φορείς, γιατί τελικά στενεύει τη δράση του και το αποµαζικοποιεί.
Στόχος µας αυτή την κρίσιµη στιγµή είναι να πάρουµε ότι µας ενώνει, να δώσουµε τη µάχη στο χώρο της ΕΥΔΑΠ (για εργαζόµενους και συνταξιούχους) σε ότι συµφωνούµε έχοντας τη φιλοδοξία τέτοιες θέσεις σαν µικρά ρυάκια να ενωθούν σε ένα µεγάλο πανελλαδικό µέτωπο.
Ασφαλώς η προσπάθεια µας και η δημιουργία αυτής της κίνησης εµπεριέχει πολιτικά χαρακτηριστικά, αφού µόνο πολιτικές µπορούν να είναι οι λύσεις.
Αν αυτό το καταφέρουµε στον ένα η στον άλλο βαθµό τότε δεν θα χρειάζεται πια αυτή µας η κίνηση, αφού ο στόχος θα έχει επιτευχθεί.
Σας καλούµε να πάρετε µέρος στην ιδρυτική µας συνάντηση, να γνωριστούµε, να συζητήσουµε και να αποφασίσουµε τους τρόπου; παρέµβασης µας, από καλύτερες κοινές θέσεις.
Η συνάντηση θα γίνει
την Τρίτη 21 Φλεβάρη, ώρα 7.00 µ.µ.
στην αίθουσα του Π.Κ.-ΕΥΔΑΠ (Ζήνωνος 4, 1ος όροφος)
Για την προσωρινή επιτροπή πρωτοβουλίας
Ζαγορίτης Δηµήτρης-Καρασταµάτης Ματθαίος-
Μερσινιάς Αλέκος-Πάριος Αντώνης-
Φασουλάς Γιάννης
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ.
ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΟΝΤΑΙ
ΤΙ-ΚΑΝΟΥΝ
ΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΜΑΣ;