Α.Τ.: …«Μια στάση πληρωµών προς το ΔΝΤ θα ερµηνευόταν ως στάση πληρωµών προς όλους τους δανειστές, δίνοντας έτσι το έναυσµα στον Ντράγκι να µας κλείσει τις τράπεζες.»..

«Εδώ είµαστε», σκέφτηκα. «Μου επιτίθεται στο Κυβερνητικό Συµβούλιο χωρίς καν να έχω αρθρώσει λέξη»…Eίχα άδικο. Μετά από µια σύντοµη παύση, όπως (..) οι κορυφαίοι τραγωδοί, συνέχισε, µε τη φωνή του να δείχνει αυτοπεποίθηση. Και δεν ήταν µόνον η φωνή του. Όλο του το σώµα είχε αρχίσει να εκπέµπει θετική ενέργεια. Τα λόγια του δε έκρυβαν ευχάριστες εκπλήξεις:

» Όµως, ξέρετε κάτι, σύντροφοι; Έχει δίκιο! Φτάνει πια. Ως εδώ. Αποδεχθήκαμε τους κανόνες τους. Αποδεχτήκαμε τη διαδικασία τους. Κάναµε µεγάλους συµβιβασµούς για να τους δείξουµε πως είμαστε έτοιµοι να τα βρούµε µαζί τους. Κι αυτοί το µόνο που κάνουν είναι να καθυστερούν και να ρίχνουν σ’ εμάς το φταίξιµο για την καθυστέρηση. Η Ελλάδα, τους αρέσει δεν τους αρέσει, παραµένει κυρίαρχο κράτος, κι εµείς, η κυβέρνηση, έχουµε καθήκον να τους πούµε Αρκετά!

» Και τότε σηκώθηκε όρθιος, γύρισε προς εµένα, προέτεινε το δεξί χέρι δείχνοντας  µε τον δείκτη και µε φωνή που εξέπεμπε ψυχολογική και ηθική ανανέωση είπε:

» Όχι µόνο θα σταματήσεις τις πληρωµές στο ΔΝΤ, αλλά θα πάρεις το αεροπλάνο να πας αυτοπροσώπως στην Κυρία να της το πεις ο ίδιος στην Ουάσινγκτον πως θα προβούµε σε στάση πληρωµών προς το ΔΝΤ!(Aπρ. 2015)

` `

(Διευκρίνηση: Τιμώ και σέβομαι το Γιάνη Βαρουφάκη, Αναγνωρίζω, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, το θάρρος, το σεβασμό σε ιδέες και αρχές, καθώς και τις εξαιρετικές γνώσεις και επιστημονικές του ικανότητες του. …Δεν έχω την τιμή να τον γνωρίζω, ούτε τον ψήφισα ποτέ, ούτε διαφαίνεται, ιδίως τώρα, που κατεβαίνει στις εκλογές, λόγω, κυρίως μη πολιτικής συμφωνίας (για Καπιταλισμό-ΕΕ κ.α.)…

(ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΡΘΡΟΥ **)

` 

EΝΤOΛΗ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

`

«Ποιά επανάσταση προσέφερε ποτέ

κάτι άλλο πέρα από την καταστροφή;»

`

Το ερώτημα μου το είχε θέσει χρόνια πριν, 1984 ήταν θαρρώ, συνάδελφος λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Ιστ Άνγκλια, όπου διδάσκαμε τότε. Τον θυμήθηκα την άνοιξη του 2015, όταν το βαθύ ευρωπαϊκό κατεστηµένο λίγο πολύ έλεγε το ίδιο πράγμα, αναφερόμενο σε κάθε εξέγερση εναντίον του. Στον συνάδελφο μου, το 1984, είχα βέβαια απαντήσει ότι η χώρα μου δε θα υπάρχει χωρίς την επανάσταση που τη δημιούργησε. Μπορεί να είχε ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας εκείνη η επανάσταση. Μπορεί μεγάλο μέρος της ελληνικής ελίτ της επoχής να τη θεωρούσε απερισκεψία. Μπορεί να έφαγε το παιδιά της (όπως κάθε επανάσταση). Όμως, το 1821 ήταν το αποκορύφωμα συλλογικών δράσεων που μας έδωσαν σήμερα το δικαίωμα να μη βρισκόμαστε στην ίδια ιστορική μοίρα με τους Ετρούσκους ή τον λαό της Νήσου του Πάσχα».

Έτσι και το 2015: η εξέγερσή μας εναντίον της χρεοδουλοπαροικίας μπορεί να θεωρούνταν ότι είχε λίγες πιθανότητες επιτυχίας , μπορεί να την εχθρεύονταν οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες, μπορεί εν τέλει να έφαγε τα παιδιά της. Ήταν όμως ο μοναδικός τρόπος να σταματήσει η ερημοποίηση της πατρίδας μας, η μετατροπή της σε προτεκτοράτο τύπου Κοσσόβου, με ωραίες βέβαια παραλίες πάνω  στις οποίες θα κτιστούν γηροκομεία και θέρετρα για βόρειους συνταξιούχους και παραθεριστές, με τους δικούς μας ανθρώπους είτε να εργάζονται σε αυτά (όπως οι ιθαγενείς κάτοικοι στη Χαβάη εργάζονται στα θέρετρα των λευκών Αμερικανών) είτε να ζουν από τους κάδους απορριμμάτων.

Η 25η Μαρτίου ήταν πάντα, στον νου μου, μέρα αντιφατικών συναισθημάτων. Από τη μία, εκτιμούσα και γιόρταζα την απερίσκεπτη, ουτοπική πράξη πίστης κάποιων «τρελών» Φιλικών, οπλαρχηγών και απλών ανθρώπων, η οποία, σχεδόν τυχαία, οδήγησε στη γένεση της σύγχρονη Ελλάδας. Από την άλλη, όμως, με απωθούσαν οι παρελάσεις, που θύμιζαν την αισθητική της χούντας και της μεταξικής δικτατορίας που προηγήθηκε.

Εκείνη όμως την άνοιξη, του 2015, καθώς πλησίαζε η 25η Μαρτίου, όταν ο Αλέξης μου ζήτησε να εκπροσωπήσω την κυβέρνηση σε μια από τις παρελάσεις, δέχτηκα ενθουσιωδώς και ζήτησα να την εκπροσωπήσω στην παρέλαση στα Χανιά. Εκείνη την άνοιξη, του 2015, πράγματι ο αέρας περιείχε κάτι περισσότερο από τα χελιδόνια και τις μυρωδιές των αγριολούλουδων: Έσφυζε από το πνεύμα της εξέγερσης, την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια που άνθιζαν και πάλι σε τούτη τη χώρα, καθώς και στην ελληνική Διασπορά, από την Αμερική και τη Γερμανία έως και την Αυστραλία.

«Πέρα από τους δύο παππούδες μου, τον πατέρα της μητέρας μου και τον παππού του πατέρα μου, που ήταν βέροι Κρητικοί, δεν είχα συγγενικές σχέσεις στην Κρήτη. Παρ’όλα αυτά, η Κρήτη σημαίνει κάτι ιδιαίτερο για μένα. Η Δανάη είναι πεπεισμένη ότι είμαι Κρητικός, ότι κι αν σημαίνει αυτό. Από την άλλη, η κόρη μου, που γεννήθηκε στην Αυστραλία και η οποία έχει πάει στην Κρήτη δύο καλοκαίρια μόνο, συστήνεται στους φίλους της στο Σύδνεϋ ως … Κρητικιά. Αυτή η περίεργη αίσθηση του ανήκειν στο μεγάλο νησί ήταν ο λόγος για τον οποίο ήθελα, τη μία φορά που θα εκπροσωπούσα την κυβέρνηση σε εκδήλωση της 25ης Μαρτίου, να το κάνω στην Κρήτη, στα Χανιά.

Όταν η μέρα έφτασε, με τη Δανάη και μια παρέα από συντρόφους, βουλευτές, δημοτικούς άρχοντες, απλό κόσμο, περπατήσαμε στο κέντρο των Χανίων, πλησιάζοντας σιγά σιγά στον προορισμό μας στην τέντα κάτω από την οποία, δίπλα στον μητροπολίτη, τον δήμαρχο και τον αρχηγό της Αστυνοµίας, θα παρακολουθούσαµε την παρέλαση µαθητών, πυροσβεστών, αστυνοµικών, τοπικών συλλόγων και, το σημαντικότερο, πέντε βετεράνων της Μάχης της Κρήτης. Καθώς η παρέλαση περνούσε από μπροστά µου, ως είθισται οι συμµετέχοντες στρέφονταν προς εµένα για να απευθύνουν χαιρετισμό προς τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης. Κάθε φορά που γύριζαν το κεφάλι τους προς το µέρος µου, µε έκαναν να αισθάνομαι περήφανος και γελοίος ταυτόχρονα. Αν και µια φωνή μέσα µου µε κορόιδευε ασταμάτητα, οµολογώ ότι απόλαυσα κάθε στιγμή. Στη συνέχεια καταθέσαµε στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη και σιγά σιγά κατευθυνθήκαμε, μέσα από πυκνό πλήθος, προς την ταβέρνα όπου θα ακολουθούσε αυτό που γίνεται πάντα στην Κρήτη σε τέτοιες περιπτώσεις µε τη ρακή να τρέχει χείμαρρος.

«Καθώς περπατούσαμε, άνδρες και γυναίκες πάλευαν να µου σφίξουν το χέρι, να µε αγκαλιάσουν, να µε ενθαρρύνουν, μεταφέροντας όλοι το ίδιο µήνυµα: «Μην τολμήσετε να παραδοθείτε! Όχι στη συνθηκολόγηση! Όχι κωλοτούµπα!»

(περισσότερα…)