Ο «εργασιακός μεσαίωνας» επελαύνει, παιδεία-υγεία «φλέγονται» και ΓΣΕΕ-ΔΕΚΟ-ΕΥΔΑΠ χτενίζονται…

`

Το όνειδος του συνδ. Κινήματος

Το όνειδος του συνδ. Κινήματος

Του Δημ. Ζαγορίτη

`

Εργατοπατέρες που «συνεμορφώθησαν

προς τας υποδείξεις» και εργαζόμενοι

που δεν τους παίρνουν στο «κυνήγι»..

`

Θα λογοδοτήσουν αργά ή γρήγορα για τη στάση τους, όσοι με ψέματα, υποσχέσεις, καλλιέργεια φόβου και τρόμου, για μεγαλύτερα δήθεν δεινά που θα συμβούν, «αν βγούμε στους δρόμους και τους διώξουμε», εξαπατούν και κρατούν καθηλωμένους στους «καναπέδες» εργαζόμενους & συνταξιούχους, κρύβωντας πως το 2001 το κάναμε και αναγκάσαμε τη κυβέρνηση Σημίτη να πάρει πίσω το Ασφαλιστικό Ν.Σ.

ΓΣΕΕ,ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδιες ΔΕΚΟ, Ε.Κ. έχουν βαρύτατες ευθύνες γιατί ενώ μπορούσαν να σταματήσουν την καταστροφή μας δεν το έκαναν. Η πρώτη σειρά στο εδώλιο της ιστορίας τους αναμένει.

Γιατί εξ’όσων γνωρίζουμε, άλλη είναι η δουλειά των συνδικάτων και όχι να αδρανούν ή να επισείουν, σαν το Mega, τις επερχόμενες καταστροφές, ούτε να προσφωνούν  (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) (άκουσον, άκουσον) «συνάδελφο» ΕΔΩ και ΕΔΩ τον “κλαψιάρη” Σταυρίδη(1), υπεύθυνο για την καρατόμηση μισθών, εφάπαξ, συντάξεων, επιδομάτων, επικουρικών,  βαθμών, πενθήμερου, οσονούπω του υγειονομικού (περισσότερα…)

Η χρεοκοπία του κυβερνητικού – υποταγμένου συνδικαλισμού

«Βλάπτουν κ” οι τρεις τους την Συρία το ίδιο» (Κ. Π. Καβάφης).

`

ηηηηηηηηηηη

Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω (Καταπληκτικές φωτό ΕΔΩ)

`

*Του Γιώργου Κ. Καββαδία

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ” ευχήν στην Αποικία
δεν μέν” η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ” όλο που οπωσούν τραβούμ” εμπρός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι, να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.

   Κ. Π. Καβάφης

`

Η απεργία στις εξετάσεις  που ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών (το 92% των ΕΛΜΕ) μέσα από τις πιο μαζικές Γενικές Συνελεύσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας στις οποίες συμμετείχαν περίπου 25.000 καθηγητές και η αναστολή της πραξικοπηματικά από τη Γενική Συνέλευση των προέδρων με διαδικασίες που ψήφισαν  στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ οι ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ – ΣΥΝΕΚ, θέτει στο επίκεντρο των συζητήσεων το ρόλο του συνδικαλισμού.  Η πίκρα, ο θυμός και η απογοήτευση, ακόμα και όταν δικαιολογούνται είναι κακοί σύμβουλοι, γιατί οδηγούν σε παρερμηνείες και  ισοπεδωτική κριτική, που ευνοούν την απαξίωση του συνδικαλισμού. Από το συνδικαλισμό – «βάθρο της δημοκρατίας» στο ανάθεμα του συνδικαλισμού.

Η χρεοκοπία του κυβερνητικού – υποταγμένου συνδικαλισμού

…Που κατά βάθος έγιναν
σαν ένα είδος υπηρέται των Ρωμαίων  (Κ. Π. Καβάφης)

Είναι αλήθεια ότι η πολιτική εξουσία θεσμικά και πολιτικά εξέθρεψε το τέρας του γραφειοκρατικού, κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού. Δημιούργημά της είναι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, η ελίτ των συνδικαλιστών που διαμορφώνοντας πλεονεκτικότερες υλικές και κοινωνικές συνθήκες συγκριτικά με τους εργαζόμενους που εκπροσωπεί διαπλέκεται με την εργοδοσία και την κυβέρνηση απεμπολώντας τα συμφέροντα τους και στηρίζοντας τα συμφέροντα της εργοδοσίας και της κυβέρνησης. Ουκ ολίγα τα φαινόμενα διαφθοράς συνδικαλιστών που πλουτίζουν και εξαργυρώνουν τη συνδικαλιστική τους δράση ενισχύοντας τη θέση τους στην κομματική και κυβερνητική ιεραρχία.

Ο κρατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός (ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ) αποτελεί το δούρειο ίππο της συγκυβέρνησης. Αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της συνδικαλιστικής, κυβερνητικής και κρατικής γραφειοκρατίας των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ (περισσότερα…)

ΝΤΡΟΠΗ!

`

Ένας άνεργος μεταλλεργάτης της ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης του Περάματος κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του για μια οφειλή στην ΕΥΔΑΠ που φτάνει το ιλιγγιώδες ποσό των 831 ευρώ!

ΣΕ ΟΛΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΜΜΕ

ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ? ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΤΟΣΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ ? ΝΑ ΕΠΑΝΑΣΥΝΔΕΣΟΥΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΩΡΑ. ΚΑΙ ΝΑ ΑΞΙΩΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ!

Του Δ.Ζαγορίτη

Το θέμα αναδεικνύει σήμερα η εφημερίδα Ριζοσπάστης. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο άνεργος μεταλλεργάτης, πατέρας δύο παιδιών,

Προλαβένετε! Έως το βράδυ θάναι οι εκλογές για τους "καμένους" και αναξιόπιστους  εργατοπατέρες του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Ο μεταλλεργάτης όμως επείγεται για νερό!

Προλαβαίνετε! «Ανεξάρτητοι» και μη συνδικαλιστές*. Έως το βράδυ θάναι οι εκλογές για τους «καμένους» και αναξιόπιστους εργατοπατέρες για Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Αθήνας. Ο μεταλλεργάτης όμως επείγεται για νερό!

δεν κατάφερε να εξοφλήσει στην ΕΥΔΑΠ λογαριασμούς από το 2012.

Η εταιρεία αφού έκοψε στον άνεργο την παροχή νερού έβαλε δικηγόρο,

ερεύνησε για την ακίνητη περιουσία του στα υποθηκοφυλακεία και εντόπισε ότι έχει ένα σπίτι και στις 29 Μαϊου δικαστική επιμελήτρια ξεκίνησε τη διαδικασία της «αναγκαστικής κατάσχεσης».

Αναφέρεται στην έκθεση της δικαστικής επιμελήτριας: «αφού έλαβα υπόψη μου και σε εκτέλεση της με αριθμό ειδικού πρωτοκόλλου 691/22-04-2013 έγγραφης παραγγελίας για κατάσχεση, του Προϊσταμένου της υπηρεσίας Αναγκαστικών Εισπράξεων της επισπεύδουσας εταιρείας με την επωνυμία ΕΥΔΑΠ (…) και του σχετικού πίνακα οφειλών που περιλαμβάνεται στην έκθεση αυτή», «μου δίνεται η νόμιμη εντολή και πληρεξουσιότητα να κατάσχω αναγκαστικά στην κινητή και ακίνητη περιουσία του παραπάνω αναγραφόμενου οφειλέτου».

Η ΕΥΔΑΠ εκτίμησε την περιουσία του μεταλλεργάτη «για το ποσό των 50.000 ευρώ με τιμή πρώτης προσφοράς για την έναρξη του πλειστηριασμού το ποσόν των 30.000 ευρώ».

Όλα αυτά για χρέος 831 ευρώ που με τις προσαυξήσεις έχει φτάσει τα 972,39 ευρώ.

`

* Δεν αναφερόμαστε στο ΣΕΚΕ-Σ. Αυτό έχει ήδη άλλους, βαρείς μπελάδες στο «κεφάλι» του. Με τις βαρειές κατηγορίες που εκτοξεύτηκαν σε μέλη του, με  κυρίες για απόσπασεις (;;;) και τόσα άλλα, που προέκυψαν στην ολιγόμηνη πορεία του. Να πούμε «ας πρόσεχαν», ή «όποιος ανακετεύται με τα πίτουρα τον τρών’ οι κότες», ή  «ότι  κομματοκρατία και  παραταξιοποίηση βλάπτουν σοβαρά το συνδικαλισμό», όσες καλές προθέσεις και αν (λες) ότι έχεις;

Δεν λέμε τίποτε. Το προσωπικό ας δώσει τη δική του ερμηνεία στα τεκταινόμενα.

Σημείωση Δ.Ζ.

«ΜΑΣ ΕΒΑΛΑΝ ΓΥΑΛΙΑ» ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΕΡΓΑΤΕΣ!

`

Το γεγονός της ημέρας είναι το λυπηρό συμβάν του Περάματος, η απαράδεκτη στάση του Συνδ. Κινήματος απέναντι του,  και οι αντιδράσεις που υπήρξαν,  δυστυχώς,  εκτός του συνδ. Κινήματος της ΕΥΔΑΠ. Για τη διοίκηση της ας μη το συζητάμε. Συγκεκριμένα: .

Χαιρετίζουμε την ταξική  και αξιέπαινη ενέργεια του Σωτήρη Πουλικόγιαννη, πρόεδρου του Συνδικάτου Μετάλλου, που αν μας επιτρέψουν οι συνάδελφοι μας «έβαλε κυριολεκτικά γυαλιά», υποκαθιστώντας το ανύπαρκτο και συμβιβασμένο Σ.Κ. της ΕΥΔΑΠ, που μάλλον ασχολείται με τα «μπάνια του Λαού»

Ο συνδικαλιστής λοιπόν του Συν. Μετάλλου με δήλωση του στο «Ρ» έκανε σαφές ότι:

«Είναι γελασμένοι όσοι νομίζουν ότι το οργανωμένο ταξικά προσανατολισμένο κίνημα θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια. Θα προχωρήσουμε σε επανασύνδεση του νερού με δικό μας εθελοντικό συνεργείο και δικά μας μέσα.(σ.σ. έντονα δικά μας) Θα κόψουμε τα χέρια σε όποιον αετονύχη μαυραγορίτη προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να πάρει το σπίτι του ανέργου.

Καλούμε τους εργαζόμενους να οργανωθούν στα σωματεία τους, να τους δώσουν ταξικό προσανατολισμό. Να οργανώσουν επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, εργοστάσιο, να οργανώσουμε επιτροπές αγώνα των σωματείων σε κάθε γειτονιά και μαζί με τις Λαϊκές Επιτροπές να αγωνιστούμε κόντρα στη βαρβαρότητα της αντιλαϊκής πολιτικής, να μη γίνουμε σκλάβοι του 21ου αιώνα.

Να μην επιτρέψουμε να μείνει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό, καμία οικογένεια χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να μην περάσει κανένας πλειστηριασμός. Εμείς έχουμε τη δύναμη, εμείς παράγουμε τον πλούτο και μπορούμε να τον διεκδικήσουμε».

Είναι κρίμα για μας πως δεν γράφτηκαν αυτά από συνδικάτο της ΕΥΔΑΠ. Και δείχνει, δυστυχώς, μέγεθος του προβλήματος
Είπε κανείς τίποτε;

Πρέπει να γεννηθεί το νέο συνδικάτο (ψηφοφορια!)

Ο ΣΥΡΙΖΑ και η πρόκληση της νέου τύπου συνδικαλιστικής οργάνωσης

`

Πίνακας του Σάντρο Μποττιτσέλλι 1444-1510 «Η γέννηση της Αφροδίτης»

Εφ. Ο δρόμος της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 8/9/2012

`

Του Αλέξη Π. Mητρόπουλου*

`

Δημήτρης Ζαγορίτης**

α συνδικάτα ήταν ηττημένα και προ του Μνημονίου. Η συναίνεσή τους στα νεοφιλελεύθερα μέτρα του «εκσυγχρονισμού» και η αιμοδότηση των σοσιαλφιλελεύθερων κυβερνήσεων με κορυφαία τους στελέχη, τα απομόνωσαν από τις ευρύτερες μάζες των εργαζομένων.

Ο κυβερνητισμός οδήγησε στη ραγδαία μετάλλαξή τους σε αφυδατωμένους  γραφειοκρατικούς διοικητικούς μηχανισμούς. Έτσι εισήλθαν στη μνημονιακή περίοδο χωρίς ιδεολογική προδιάθεση και σχέδιο αντιμετώπισης της επερχόμενης καταστροφής.

Έκτοτε παρακολουθούν το βομβαρδισμένο κοινωνικό τοπίο από τα δώματα της εκχωρημένης κομματικής λειτουργίας. Αδυνατούν να μαζικοποιήσουν τον αγώνα, αφού δεν «αναγνωρίζονται» από τα στρώματα της κοινωνικής κακουχίας.

Την προϊούσα κατάρρευση της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης (περισσότερα…)