Από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ 21/12/13.

`

`

Πρώτον, σε μια εποχή κρίσης και μετάβασης η Αριστερά δεν είναι δεδομένη με βάση το παρελθόν, είναι ζητούμενο με βάση τις παρούσες και μελλοντικές ανάγκες του κόσμου της εργασίας. Η προέλευση και το γενεόγραμμα δεν εγγυώνται την ταυτότητα για την Αριστερά. Μέσα στην κρίση του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το μεγαλύτερο κόμμα της Δευτέρας Διεθνούς έγινε δήμιος των επαναστατών Σπαρτακιστών και μέσα από το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ιταλίας ξεπήδησαν ο Μουσολίνι και οι φασίστες του.

Διεργασίες αυτού του είδους τις βλέπουμε σε μικρογραφία επίσης σήμερα, για παράδειγμα στη χώρα μας. Ενα μεγάλο ρεύμα προερχόμενο από τις αντιλήψεις του ευρωκομμουνισμού προσχώρησε σε κυβερνητική συμμαχία με τη Δεξιά, με βάση τις πολιτικές της τρόικας που αποδοκίμαζαν όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις αριστερής προέλευσης. Δεν είναι εύκολο να υπάρξει μια ευρύτερη συμφωνία για τα  χαρακτηριστικά (περισσότερα…)

`

Του Χρίστου Κατσούλα.

Η ΔΗΜΑΡ μετά την απόσχισή της από τον ΣΥΡΙΖΑ διένυσε μια ταχύτατη πορεία. Σαν να απελευθερώθηκε μετά από χρόνια σκληρής καταπίεσης από ένα αριστερό περίβλημα, και φανέρωσε αυτό που ακριβώς είναι: Έκφραση ενός ευρωπαϊστικού, φιλελεύθερου, πολιτικού χώρου.

Τα περί Αριστεράς (υπεύθυνης και δημοκρατικής) είναι φληναφήματα. Το κόμμα του κ.Κουβέλη κινείται πολύ δεξιότερα των κλασικών ορισμών της σοσιαλδημοκρατίας, αποδεχόμενο τον βασικό αν όχι ολόκληρο τον όγκο των νεοφιλελεύθερων δογμάτων και ορίων.

Η ΔΗΜΑΡ απελευθερώθηκε από τον αριστερό “ζυγό” και μετακινήθηκε αστραπιαία προς τα δεξιά σε μια “μη κανονική περίοδο”. Σε αυτή την περίοδο είχαμε εκρηκτική αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας, σκληρή εμπέδωση της λιτότητας, κατάργηση της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Θεωρητικά ο κάθε πολιτικός οργανισμός θα όφειλε να κινηθεί αριστερότερα, εκφράζοντας το πρωτογενές λαϊκό αίσθημα για ανατροπή ή αλλαγή αυτής της πολιτικής.

Κι όμως όχι. Η πολιτική ύπαρξη της ΔΗΜΑΡ βασίζεται στη δοξασία ότι είναι δυνατόν να επηρεάσεις σε θετική κατεύθυνση τα πράγματα αν συμμετάσχεις σε κυβερνητικές θέσεις. Η εμπειρία έδειξε ότι αυτή η δοξασία είναι απλώς δίψα για την καρέκλα. Δεν κρύβει καν αυταπάτες. Άλλωστε οι σύντροφοι του κ.Κουβέλη είναι αρκετά έμπειροι για να αυταπατώνται. Προέρχονται από ένα θεωρητικό και πολιτικό ρεύμα της Αριστεράς που με τη μεγαλύτερη ευκολία πέταγε στην κάλαθο των αχρήστων τη θεωρία και την πολιτική του επαναστατικού μετασχηματισμού της κοινωνίας στο όνομα του να “κυβερνήσουμε επιτέλους κι εμείς”. Αυτό το ρεύμα τροφοδότησε με πλείστα στελέχη το Πασοκικό κράτος, έπληξε θανάσιμα την αξιοπιστία της Αριστεράς, τροφοδότησε το ότι “όλοι είναι ίδιοι”, συγκυβέρνησε (πριν το Κοινοβούλιο) σε συνδικάτα και τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό το θεωρητικό και πολιτικό ρεύμα εκδηλώθηκε χωρίς ταμπού με τη ΔΗΜΑΡ, δεν περιορίζεται όμως στη ΔΗΜΑΡ. Έχει ισχυρότατες προσβάσεις, επιρροές και δυνάμεις και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Η ΔΗΜΑΡ ξεκίνησε ως Γενίτσαρος της Αριστεράς, απαρνούμενη με πρωτοφανή επιθετικότητα στοιχειώδεις αρχές και αξίες, μπήκε στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην Αριστερά, καθύβρισε και κατασυκοφάντησε αγώνες και κινήματα. Διεκδίκησε και πέτυχε να γίνει το Γιουσουφάκι του Σαμαρά, σε μια περίοδο που ο ελληνικός λαός υποφέρει από τις πολυετείς “επιτυχίες” των άλλων δύο κυβερνητικών της εταίρων. Η απόσχισή της από την τρικομματική συγκυβέρνηση δεν αφορά ούτε την πίεση της βάσης της για τον επιθανάτιο ρόγχο της χώρας, ούτε την αγανάκτηση της κορυφής της για τους χειρισμούς του Σαμαρά. Αν η ΔΗΜΑΡ ήταν τόσο ευαίσθητη, οι ευκαιρίες διαφοροποίησης πριν και μετά την ΕΡΤ ήταν αμέτρητες.

Η ΔΗΜΑΡ δεν παλεύει απλά για την επιβίωσή της. Παλεύει για τη χρησιμότητά της. Αν προχθές ήταν χρήσιμη ως Γενίτσαρος και χθες ήταν χρήσιμη ως Γιουσουφάκι της πιο σκληρής και επικίνδυνης Δεξιάς, σήμερα είναι χρήσιμη ως Δραγάτης που φυλάει το ευρωπαϊκό κεκτημένο και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Το άπλωμα της ΔΗΜΑΡ ή στελεχών της προς τον ΣΥΡΙΖΑ αφορά το κλείδωμα των μελλοντικών πολιτικών εξελίξεων σε ελεγχόμενες κατευθύνσεις που δεν θα αμφισβητήσουν τα ιερά και όσια του αστισμού. Μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ αύριο, και συνεργαζόμενη τη ΔΗΜΑΡ (αν και εφόσον επιβιώσει), ή κάποια άλλη μνημονιακή κεντροαριστερή μετάλλαξη, είναι προφανές ότι θα εγγυηθεί το υπάρχον πλαίσιο και κριτήριό της θα είναι η παραμονή της χώρας στην ΟΝΕ και στην ΕΕ.

Ας μην ξεχνάμε ότι η ΔΗΜΑΡ παρά τον κυνισμό της υπήρξε γενικά ειλικρινής. Πριν τις περσινές εκλογές πέρα από τις μπούρδες για την Αριστερά της Ευθύνης και τα διαφημιστικά σποτάκια του Μπέζου για τον Κουβέλη, η ΔΗΜΑΡ μίλησε καθαρά για απαγκίστρωση από το μνημόνιο παραμένοντας στο ευρώ.

Στην πορεία αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων ότι δεν μπορείς να απαγκιστρωθείς από το μνημόνιο παραμένοντας στο ευρώ. Έφυγε λοιπόν το περιττό (απαγκίστρωση) και έμεινε το βασικό (ευρώ). Ακόμη κι αν η παραμονή στο ευρώ απαιτεί κι άλλες κοινωνικές εκατόμβες, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η ΔΗΜΑΡ επί της ουσίας κορόιδεψε το λαό. Τον κορόιδεψε μόνο κατά το βαθμό που δεν είπε την αλήθεια: Ότι δηλαδή δεν υπάρχει ευρώ χωρίς μνημόνιο. Όμως αυτό είναι κάτι που και άλλοι δεν τολμούν και δεν θέλουν να πουν.

Η ΔΗΜΑΡ προεκλογικά εγγυήθηκε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, την παραμονή στο κοινό νόμισμα, διαχωρίζοντας τη θέση της από την -μέχρι τότε- ήξεις αφήξεις θέση του ΣΥΡΙΖΑ και τον “εθνικό απομονωτισμό” άλλων δυνάμεων. Μετεκλογικά έπραξε αντιστοίχως. Συνέχισε να εγγυάται την παραμονή της χώρας στο κοινό νόμισμα. Μπορεί οι χθεσινοί σύντροφοι και επί δεκαετίες συνοδοιπόροι του Φ.Κουβέλη να ανατριχιάζουν συλλογούμενοι την πορεία του, αλλά το πολιτικό πλαίσιο της ΔΗΜΑΡ δεν είναι ανταγωνιστικό με το επίσημο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική στάση φυσικά διαφέρει, αλλά αυτή είναι πάντα αποτέλεσμα των συνθηκών, διλημμάτων, ερωτημάτων, που απαντιούνται στα όρια ενός δοσμένου πλαισίου.

Από αυτή την άποψη, η αποστροφή του Α.Τσίπρα ότι “και πολύ άντεξε η ΔΗΜΑΡ” προδίδει τις συγγενικές σχέσεις. Αυτές δεν αφορούν την κοινή καταγωγή αλλά το κοινό πολιτικό πλαίσιο. Στη συνέχεια ακούσαμε την απαίτηση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία με τη ΔΗΜΑΡ ή για “να ξεκαθαρίσει η ΔΗΜΑΡ αν ανήκει ή όχι στο μνημονιακό στρατόπεδο”. Ένας χρόνος συμμετοχής στη μνημονιακή συγκυβέρνηση, δεν αρκεί να ξεκαθαρίσει τι είναι η ΔΗΜΑΡ; Και μετά τη ΔΗΜΑΡ μήπως πρέπει να ξεκαθαρίσει και το ΠΑΣΟΚ; Να ξεκαθαρίσει και η ΝΔ; Πώς αλήθεια ορίζονται τα στρατόπεδα με βάση το Συριζικό διαχωρισμό μνημόνιο – αντιμνημόνιο; Γιατί με τόση ευκολία θολώνουν οι διαχωριστικές γραμμές που κατά τα άλλα είναι τόσο σαφείς και κάθετες;

Ας υποθέσουμε ότι όσοι υποστηρίζουμε ότι ο πραγματικός διαχωρισμός αφορά το ευρώ και την ΕΕ, και όχι το μνημόνιο, είμαστε κάπως περιθωριακοί. Μα όσοι υποστήριζαν ότι ο διαχωρισμός είναι από τη μια όσοι εφαρμόζουν ή εφάρμοσαν το μνημόνιο και από την άλλη όσοι αντιστέκονται, γιατί σήμερα ανακαλύπτουν ότι ο μόνος εχθρός είναι ο Σαμαράς και μάλιστα όχι όλη η ΝΔ, αλλά εκείνη η ΝΔ που είναι παλαιοκομματική, ακροδεξιά, φλερτάρει με την Χρυσή Αυγή κλπ; Ιδού λοιπόν νέο πεδίο δόξης λαμπρό: Η ΔΗΜΑΡ πέρα από Δραγάτης που διαφυλάττει τα κεκτημένα του ευρωπαϊσμού, μπορεί να αποτελέσει και τη γέφυρα ανάμεσα στους βασικούς σημερινούς αντιπάλους αν η μετεκλογική αριθμητική δεν βγαίνει και απειλείται η “δημοκρατία” και η “ευρωπαϊκή προοπτική” της χώρας. Ας θυμηθούμε ότι πριν τους ύμνους της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στον Α. Παπανδρέου, είχαμε τους ύμνους στον Κ. Καραμανλή.

Η πολιτική περιπέτεια της ΔΗΜΑΡ και η πιθανή κατάληξη αλά Καρατζαφέρη, προσφέρει πολλαπλά συμπεράσματα για την Αριστερά:

Πρώτον, ότι δεν υπάρχει ενδιάμεσος δρόμος με ολίγο μνημόνιο.

Δεύτερο, ότι δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης όσο δεν είναι αποφασισμένη και προετοιμασμένη η ρήξη με τους δανειστές και η αποχώρηση από τους μηχανισμούς τους.

Τρίτον, ότι οι προεκλογικές αντιμνημονιακές ρητορείες μεταλλάσσονται και θα συνεχίσουν να μεταλλάσσονται σε μνημονιακές και νεομνημονιακές πολιτικές, όσο παραμένουν στο έδαφος ευχολογίων που θέλουν να τα έχουν καλά και με τον λαό και με τον ευρωπαϊσμό.

ΠΗΓΗ

`

Δευτέρα, 24 Ιουνίου 2013

 Γράφει ο askordoulakos

• «Η προσφυγή στον μηχανισμό ήταν προσφυγή διάσωσης της πατρίδας. Η συνεπής εφαρμογή του μηχανισμού, όπως και η εφαρμογή του Προγράμματος Σταθερότητας και όλων των πρόσθετων μέτρων, είναι μονόδρομος για την επιβίωση της Ελλάδας.»

Α. Λοβέρδος, εφημερίδα «ΝΕΑ»26/4/2010.
_________________________________________

Πολιτικά ρεμάλια, που σέρνονται από δω κι από κει, προκειμένου να κατοχυρώσουν το…δικαίωμά τους να είναι κηφήνες της εξουσίας. Καθ’ έξιν γλύφτες και βαστάζοι του οποιουδήποτε, αρκεί να είναι μέσα στο παιχνίδι. Συμπλεγματικοί αριβίστες και χαζοαπατεωνίσκοι της φάπας, που καταδέχονται να αυτοξευτυλίζονται δημοσία, άνευ καμίας αναστολής, αν είναι ν’ αποκτήσουν κάποιο αξίωμα.

`
Μιλώντας στο Real Fm ο Θόδωρος Μαργαρίτης τόνισε, ότι αν γίνουν εκλογές κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί στην πρώτη θέση η ΔΗΜΑΡ δεν είναι αντίθετη στη συνεργασία. Είναι προφανες, ότι τα πολιτικά πτωματοφάγα της…υπεύθυνης και ρελιστικής Αριστεράς, αφού έφαγαν το ένα πολιτικό πτώμα (τρικομματική), έβαλαν πλώρη για το δεύτερο (μελλοντικό) πολιτικό πτώμα: (περισσότερα…)

`

Mε το βλέμμα και πάλι στην οικονομία, κινούνται στο Μέγαρο Μαξίμου, μετά από την πολιτική σύγκρουση των τελευταίων ημερών

για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο που άφησε βαθιά τραύματα στην τρικομματική κυβέρνηση.

Η νέα επίσκεψη της τρόικας, παρά το γεγονός ότι προβλέπεται μια πιο χαλαρή αξιολόγηση των ελεγκτών, κατ´ εντολή των πολιτικών τους προϊσταμένων, δεν επιτρέπει εφησυχασμό και όλοι πλέον κινούνται στους ρυθμούς της τρόικας.

Παρά το γεγονός ότι η επίμαχη συζήτηση για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού της διετίας 2015-2016 μετατίθεται για το φθινόπωρο, μετά τις γερμανικές εκλογές, «ο έλεγχος είναι έλεγχος» (περισσότερα…)

`

Ιδίως στα τελευταία λεπτά!!!

`

`

«Τα πράγματα δεν θάναι τόσο άσχημα, θάναι χειρότερα»

«Οι άνθρωποι αυτοί δεν καταστρέφουν απλά μία χώρα αλλά σκοτώνουν την ελπίδα αυτό είναι το μεγάλο τους έγκλημα».

« δεν είναι θυμωμένος, είμαι οργισμένος… Αν είχα τη βιολογική δύναμη ..θα μπορούσα να προβώ στη μεγαλύτερη ακόμη ακρότητα χωρίς να υπολογίζω και την ίδια μου ακόμη τη ζωή…Γιατί τι νόημα έχει να ζω εγώ και ο διπλανός μου να πεθαίνει;….»

«…για αυτό να εύχονται όλα αυτά τα καθίκια, όλοι αυτοί οι ολετήρες και οι βιαστές της Ελληνικής γενιάς και της Ελλάδας να εύχονται να πάνε φυλακή , γιατί αμα πέσουν στα χέρια του ελληνικού λαού θα τους βγάλουν λουρίδες,….»

« Προτρέπω το λαό όπου τους βρει να τους .. με τις πέτρες ,  με τα καδρόνια, με τα χέρια, με τις ροχάλες, ..κάποτε πρέπει να πάρουν τη θέση του αίσχους που τους αξίζει…»

Κυριακή, 24 Μαρτίου 2013

Από http://kartesios.com

                                                         Διέταξα:

«Τσεκούρι και φωτιά εις τους προσκυνημένους!» Και έτσι επέρασαν εις το Λιβάρτζι. Τότε έστειλεν ο Μπραϊμης καταπατητάδες, να ιδή πού είμαι και τί ασκέρι έχω, και έδωσε ενός Ρωμιού τριακόσια μπαρμπούτια, δια να μάθη πού είμαι και να μου ριχθή επάνω, και εγώ τον έπιασα και έστειλα εις την δημοσιά και τον εκρέμασα, εις τα Καλάβρυτα, δύο ώρες απ’ έξω. Τον εκρέμασα με ένα χαρτί που έλεγε το φταίξιμό του: «Προδότης του Έθνους.»

                                                Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

`

«Στον πόλεμο, όπως στον πόλεμο»

`

                                  Ναπολέων

νας φίλος από την Κύπρο, κλαίγοντας και σε κατάσταση σοκ, μου ζήτησε τη γνώμη μου για το τι πρέπει να γίνει. Του απήντησα τα εξής:

Οπως μετέδωσε το ειδησεογραφικό κανάλι ABC.

`

`

ΑΕΡΑ! ΑΕΡΑ! ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΨΕΥΤΙΚΟ

ΚΑΙ ΛΑΟΜΙΣΗΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

`

ον γενικό χαμό που προκάλεσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης προχτές το βράδυ με την αναπάντεχη συμφωνία του για κούρεμα των καταθέσεων, φαίνεται ότι θα τον πληρώσει πολύ ακριβά τόσο αυτός, όσο και …όλη η Ευρώπη πιθανότατα!

Το ABC Australia πριν από πέντε λεπτά, μετέδωσε στο δελτίο ειδήσεών του οτι συζητείται πλέον πολύ σοβαρά από όλα τα κόμματα το Plan B’, δηλαδή ..άμεση αποχώρηση από το ευρώ και επαναφορά του εθνικού νομίσματος της Κύπρου, τη Λίρα.

Τα πράγματα εξελίχθηκαν πολύ άσχημα από χες το βράδυ, όπου σε συνάντηση που είχε ο Αναστασιάδης με τους τραπεζίτες της Κύπρου, οι δεύτεροι τον έστησαν κυριολεκτικά στο τοίχο, πυροβολώντας τον ομοθυμαδόν για την απίστευτη αυτή συμφωνία που τελικά εδέχθη!

 Πιο συγκεκριμένα, ο μεγαλομέτοχος της Τράπεζας Κύπρου ωρυόταν και χτυπούσε τα χέρια του πάνω στο τραπέζι, λέγοντας του ούτε λίγο ούτε πολύ, πως «είσαι παντελώς ανίκανος! αυτό δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να το δεχτείς! Οι Γερμανοί σε τύλιξαν σε μια κόλλα χαρτί κι εσύ έπεσες στη μπλόφα τους! Είσαι τελειωμένος! Θα σε τελειώσουμε!», (περισσότερα…)

• Ο κ. Βενιζέλος είναι από χέρι αθώος. Για αυτό και το τεκμήριο αθωότητος του κ. Παπακωνσταντίνου το πέταξε στα σκυλιά.

Πριν αλέκτορα φωνήσαι «βρε παιδιά, τι τρέχει με τη λίστα Λαγκάρντ;», ο τιμητής του ΦΠΑ στις μπουγάτσες έθεσε τον προκάτοχο του εκτός του (όλου!) ΠΑΣΟΚ.

Θα μπορούσε ο τρέχων Πρόεδροςτου ΠΑΣΟΚ να θέσει σε αναστολή την κομματική ιδιότητα του εξαδέλφου της εξαδέλφης του, ώσπου να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Αντιθέτως, πριν να δικάσει ο δικαστής τον τέως τσάρο της Οικονομίας, τον καταδίκασε ο Μπενύτο ου μην και Μπενίτο.

Διότι, ως γνωστόν, ο κ. Βενιζέλος εκτός από γητευτής του Συντάγματος, γόης των Νόμων, μέγας Ιεροεξεταστής και εκτροφεύς πομφολύγων, είναι και Κλητήρας Καταδικαστικών Αποφάσεων.

Ομως, αυτή η σπουδή του κ. Βενιζέλου κάτι κρύβει κι εν τω άμα φανερώνει.
Οψόμεθα. (περισσότερα…)

του Γιώργου Δελαστίκ

Ρεζίλι έχει γίνει διεθνώς η Ελλάδα ως η χώρα-κορόιδο που δανείζεται εκατοντάδες δισεκατομμύρια μετατρεπόμενη οικειοθελώς σε υπόδουλο προτεκτοράτο, προκειμένου να πληρώνει ηλιθίως τους κάθε είδους κερδοσκόπους που θησαυρίζουν ξεπουπουλιάζοντάς την! Έχουμε φτάσει ως κράτος στο πρωτοφανές σημείο ξεφτίλας να αποκομίζει κέρδη της τάξης του 40% ή 80% εμπορευόμενη ελληνικά κρατικά ομόλογα ακόμη και η …Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα! Η κυβέρνηση «Κουίσλινγκ» Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη ικετεύει τώρα τους Ευρωπαίους να της δώσουν ως «βοήθεια» τα …κέρδη(!) που έχει βγάλει η ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα.

Δεν υπάρχει κατηγορία κερδοσκόπων που να μην κάνει Πάσχα στην υγεία των Ελλήνων. Στις 21 Δεκεμβρίου 2012 η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ πλήρωσε «στη ζούλα», αθόρυβα, χωρίς κανένας να το πάρει χαμπάρι, στο ακέραιο της τιμής του ένα ομόλογο αξίας 250 εκατομμυρίων ευρώ σε κερδοσκοπικό οίκο – «γύπα» που είχε αρνηθεί να μπει στο «κούρεμα» του Βενιζέλου κι έτσι αποκόμισε κέρδος αστρονομικό. Άλλος οίκος – «γύπας» περιμένει να εισπράξει 240 εκατομμύρια στις 26 Μαρτίου, ενώ ακολουθούν τρεις ακόμη τον Απρίλιο, τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, που θα κάνουν πολύ πιο γερή μπάζα, εισπράτοντας 1,8 δισεκατομμύρια ευρώ. (περισσότερα…)