• Η «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ» (ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ Σ.Ε.Κ.Ε.) ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΥΝΔ/ΚΗ-ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ.
• ΣΤΗΝ ΑΠΕΧΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.
`
(ΣΥΝΕΧΕΙΑ από ΕΔΩ)
Του Δημ. Ζαγορίτη
ΝΑΙ! λοιπόν δεν πάει άλλο, μ’αυτούς *
6.1.2. Δεν είναι δυνατόν να ζητήσουμε συμπόρευση με κανέναν από όσους στις πολύ δύσκολες μέρες που περάσαμε και περνάμε, αδιαφορούν κατ’εξακολούθηση και δεν βλέπουν την τραγωδία που ζούμε, την εξαθλίωση που απλώνεται, την ραγδαία φτωχοποίηση που μας αγγίζει, τις δύο τη μέρα αυτοκτονίες ,
αυτούς που δεν έχουν κάνει μία (αρ. 1) κίνηση αλληλεγγύης και συμπαράστασης σε έστω έναν (αρ. 1) που πλήττεται, ούτε σε συμβολικό επίπεδο.
6.1.3. Δεν γίνεται να συμπορευθούμε. Με αυτούς που έχουν συνηθίσει να μην κάνουν το παραμικρό αν δεν έχουν επίνευση από τις από πάνω κομματικές ή συνδικαλιστικές καθοδηγήσεις;
6.1.4. Που και όταν ακόμη κινούνται, επειδή η πίεση από τα κάτω είναι ισχυρή, το κάνουν με τέτοιο υποτονικό και αδιάφορο τρόπο, λες και επιδιώκουν περισσότερο αποτυχία παρά επιτυχία του εγχειρήματος.
6.1.5. Πέραν του εντυπωσιακού αριθμού των συνδικαλιστών που δεν απεργούν, (τα βλέπουν οι συνάδελφοι…), που στις μέρες της απεργίας κατακλύζουν την υπ. προσωπικού για ρεπό, για ελεύθεροι γιατρού, για συνδ. άδειες!!! (αλήθεια γιατί η ομοσπονδία και οι σύλλογοι δεν ζήτησαν ποτέ να το μάθουν και γιατί δεν ειπώθηκε στο προσωπικό, αναλυτικά, ποιοι συνδικαλιστές απήργησαν ή όχι, όπως πολλοί απεργοί επίμονα ζητούν;)
«Απεργία» των SMS στο παρά πέντε;
6.1.6. Ή να αναφερθούμε στα sms-για απεργίες-άλλοθι, της τελευταίας στιγμής, στην έλλειψη στοιχειώδους κινητοποίησης (για τα μάτια ελάχιστες περιοδείες ρουτίνας), στην ελλιπή ενημέρωση (Ανακοινώσεις την παραμονή, με FAX μάλιστα λίγες ώρες πριν) κλπ. κλπ.
6.1.7 Και είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα, την ώρα της μάχης, εύλογα θα ρωτήσει κανείς;
Πριν όμως την απάντηση, θα ρωτήσω: Είναι δυνατόν να δίνεται μάχη με στρατηγούς και αξιωματικούς που έχουν δοκιμαστεί και παταγωδώς αποτύχει; Ή μήπως δεν ευθύνεται κανείς για το ότι η συμμετοχή(7) δεν ξεπέρασε το 15-20% και πολύ λέμε; παρά μόνο φταίει το προσωπικό, που έχει πράγματι βαρύτατες ευθύνες που τους ψηφίζει και τους ανέχεται, αλλά χαμηλότερο ποσοστό από αυτούς.
6.1.8. Απάντηση: Με αυτό όμως, το σκεπτικό “ήμουν νιός και γέρασα”. Όχι τώρα γιατί δεν πρέπει! Ούτε ύστερα γιατί δεν κάνει! άσε για μετά! …..κ.ο.κ. Όμως μη μιλώντας, φτάσαμε στο πάτο. Και καλούμαστε από κει να δώσουμε πόλεμο, συνεχή, ολοκληρωτικό, ζωής και θανάτου. Που θάχει πολλές μάχες και όχι μία.
Είναι δυνατόν να δοθούν μάχες με συνδ. ηγεσίες διάτρητες;
Δεν πάει άλλο! Καιρός ν’αρχίσει το ξήλωμα.
6.1.9. ΝΑΙ! λοιπόν δεν πάει άλλο, πρέπει να παραμεριστεί με νόμιμες διαδικασίες το υπάρχον συνδικαλιστικό προσωπικό. Του κομματισμού, της ιδιοτέλειας, του ατομισμού, της διαπλοκής, του ρουσφετιού και της αναξιοκρατίας (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)
6.1.10. ΝΑΙ! χωρίς δισταγμό. Τώρα θα πρέπει να τολμήσουμε και όχι αύριο, κάτω πιά από τα ερείπια. Και να γίνει τώρα το αντίστροφο ΣΟΚ, στο προσωπικό και σε μας τους ίδιους, απ’αυτό της Νάομι Κλάϊν, http://ftaneipia1.wordpress.com/ .
6.1.11. Το ΣΟΚ για την ελπίδα, για την ανασυγκρότηση, για τη ζωή. Και να ξηλωθούν τα εμπόδια που εγκλωβίζουν και καταπνίγουν το προσωπικό από το να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει για κάτι καλύτερο και ευγενέστερο από το επίδομα, το βαθμό, (και το βόλεμα) που τόσο έχει εθιστεί.
6.1.12. Δεν μπορούν λοιπόν αυτοί που (αναλογικά, σε τεράστιο ποσοστό), ανέχτηκαν και διαχειρίστηκαν την κρίση του σ.κ., να παλέψουν για το ξεπέρασμα της. Με τις παρούσες σάπιες δομές, καταστάσεις και λειτουργίες δεν προχωράμε εκατοστό. Δεν γίνεται!
..και αμετανόητοι
6.1.13. Δεν γίνεται και για ένα τελευταίο λόγο. Γιατί είναι αμετανόητοι.
Το απέδειξαν.
Κανείς δεν τους ζήτησε ποτέ δήλωση μετανοίας, ούτε auto da fé(5), αλλά και μιά αυτοκριτική να μην κάνουν ποτέ; και για τίποτε;
6.1.14.Χρόνια ολόκληρα δεν έκαναν τίποτε στραβό; όλα καλώς καμωμένα; Τα πάντα; Και για το σημερινό χάλι, την απαξίωση, την υποβάθμιση του σ.κ., την τροπή σε φυγή με το απλό άκουσμα της λέξης συνδικαλιστής, δεν ευθύνεται κανείς τους; Ούτε ένας τους; για δείγμα; Οι άλλοι φταίνε;(6).
6.1.15. Τα μνημόνια και η καπιταλιστική κρίση δυστυχώς θα κρατήσουν χρόνια. Δεν 
ξέρουμε πόσα, αλλά τόσα ώστε νάχουμε χρόνο, για να ξεκινήσει μια άλλου είδους συλλογικότητα, κοινωνικής οργάνωσης στην ΕΥΔΑΠ και γενικότερα.
6.1.16. Είναι ενθαρρυντικό πως ξεφυτρώνουν γύρω μας φορείς της αντίστασης, της αλληλεγγύης, της αυτοοργάνωσης, της αμεσοδημοκρατίας, της σύνδεσης και της αλληλεπίδρασης με την κοινωνία, για ένα –προοπτικά-άλλο κόσμο, σοσιαλιστικό, αυτόνομο, κομουνιστικό, αναρχικό, αντισυστημικό, αντικαπιταλιστικό, όπως θέλει ας τον φανταστεί ο καθένας. Που θάρθει κα ιθάναι ντάλα μεσημέρι!
6.1.17. Συγνώμην για το «σεντόνι» αλλά με αυτά που βλέπω, ακούω, διαβάζω παρασύρθηκα. Πάρτε όμως ανάσα και διαβάστε τη συνέχεια.
7. Προτάσεις για το συνδ. κίνημα & το Συλλ. Προσωπικού(τον μονόφθαλμο στους τυφλούς)
(Ο ένας Σύλλογος στην ΕΥΔΑΠ, έστω οι δύο, μια και από δεκαετίες έχει έτσι ψηφίσει το προσωπικό, είναι εκτός κάθε συζήτησης, και πρέπει να προχωρήσει) Έως τότε, ας προχωρήσουν τα παρακάτω..
7.1 Συνδικαλιστικές άδειες.
7.1.1.Είναι αδιανόητο δεκαπέντε άτομα (μισή διμοιρία) στην Ομοσπονδία και δεκάδες άλλοι (2η διμοιρία plus) στα σωματεία, να μη δουλεύουν καθόλου, όταν την ίδια στιγμή δεν «κουνιέται φύλλο» και δεν κάνουν απολύτως τίποτε για τα όσα φοβερά συμβαίνουν, που ίσως θα τα δικαιολογούσε. Δεν θα αναφερθούμε σε δραστηριότητες την ώρα της εργασίας τους, για να μην ξύσουμε πληγές.
7.1.2. Κατάργηση λοιπόν στην πράξη, και έως ότου ρυθμισθεί αυτό θεσμικά, θα πρέπει κάθε μέρα όλοι πρωϊ-πρωϊ, να δίνουν το παράδειγμα, στη δουλειά. Αν υπάρχει ανάγκη απουσίας να αποστέλλουν σχετική γνωστοποίηση, με τους συγκεκριμένους λόγους και το χρόνο απουσίας (με sms ή mail στον προϊστάμενο τους) με κοινοποίηση στην τοπική εργασιακή επιτροπή (ΤΕΣ) (ίδε παραγρ.13). Η ιστορία του να ξεκινάει η μέρα τους, στις 10 με φραπέ, πρέπει να τελειώσει
8. Ταμειακά διαθέσιμα των συνδικάτων. Τι κάνουν μ’αυτά;
Συνδικαλιστές είναι ή CEO A.E.
8.1.Στη εποχή που δεν έχουν πολλοί μία, π.χ. για τα χαράτσια της ΔΕΗ, που υπάρχουν εργαζόμενοι (και συνταξιούχοι) εντός και εκτός ΕΥΔΑΠ σε απόγνωση, είναι αδιανόητο να λιμνάζουν στις τράπεζες και να διακινούνται αδιαφανώς, δεκάδες (και εκατοντάδες) χιλιάδες Ευρώ από Ομοσπονδία (380.000,00 στο ένα βιβλιάριο…), Συλ. Συνταξιούχων (περίπου 120.000,00 €), -Σωματεία, Πολιτιστικά, ΚΕΣ, (δεκάδες χιλιάδες €), και να μη διατίθενται (τι ποσοστό θα το δούμε στη πορεία) όπου υπάρχει σοβαρή ανάγκη.
8.2. Αλήθεια στην ηρωϊκή απεργία των χαλυβουργών, της Ελευθεροτυπίας, του βιβλίου και χάρτου, του ΔΟΛ, (δίπλα, στη Μιχαλακοπούλου), των δεκάδων καθημερινώς που γίνονται, δεν έπρεπε στοιχειωδώς να συμπαρασταθούν, τουλάχιστον ηθικά και οικονομικά τα σωματεία–Ομοσπονδία της ΕΥΔΑΠ;
8.3 Φοβόμαστε πως (δεν) κινήθηκαν όπως και στην περίπτωση της Κούνεβα παλιότερα, όπου πλην της τιμητικής εξαίρεσης του Συλ. Καταμετρητών, κανένας άλλος δεν έβαλε το χέρι στο ταμείο για βοήθεια. Όσο για κάποιους που το έβαλαν, για πάρτη τους, πυκνός πέπλος διακριτικότητας απλώθηκε.Ακούστηκε κάτι;
9. Συνδικαλιστές πολυσυνταξιούχοι; Που ακούστηκε;
Κύρια+επικουρική+συνδικαλιστική!
9.1 Είναι πρόκληση, ορισμένοι, να απολαμβάνουν 3ηΣύνταξη (μαζύ με την επικουρική) απ’ το αμαρτωλό ταμείο εργατοπατέρων (Τ.Ε.)
9.1.Είχαμε ζητήσει προ δεκαετιών με το Γ.Φ. σε διάβημα μας από το Προεδρείο της ΓΣΕΕ να μας γνωρίσει πόσοι και ποιοι συνδικαλιστές της ΕΥΔΑΠ ήταν γραμμένοι στο Τ.Ε. για να πάρουν συνδ/κή σύνταξη. Άρα να έχουν και κάθε λόγο να είναι γαντζωμένοι στις «καρέκλες» τους. Μόνο που δεν μας πέταξαν με τις κλωτσιές από τα γραφεία τους, για την επιμονή μας. Και φευ, υπάρχουν αρκετές τέτοιες περιπτώσεις…
9.2.Σήμερα όμως την εποχή της διαύγειας “diavgeia.gov.gr ”( Ανάρτηση Αποφάσεων στο Διαδίκτυο) και του opengov (ηλεκτρονική διακυβέρνηση του ανεκδιήγητου ΓΑΠ). Δεν επιβάλλεται όλοι να ξέρουμε πόσοι «υπηρέτες» των συμφερόντων μας είναι νυν είτε υποψήφιοι συνταξιούχοι του ευαγούς αυτού ιδρύματος; Η Ομοσπονδία που έχει και τα μέσα στο άλλο ευαγές ίδρυμα της ΓΣΕΕ δεν θάπρεπε να μάθει και ενημερώσει το προσωπικό;
9.3. Αναδρομικά και τουλάχιστον έως ότου καταργηθεί (που ίσως νάγινε, δε είμαστε βέβαιοι) δεν θάπρεπε να ξέρουμε πόσοι πρώην συνδ/τές μας παίρνουν τα 30 αυτά «αργύρια», που δεν είναι μόνο 30…, για να εκπροσωπούν και να παλεύουν για …τους συνταξιούχους;
10. Έξοδα κίνησης, παραστάσεως-κινητά κ.α. απολαβές
Συνδικαλιστής με εξαψήφιο νούμερο αποδοχών.
10.1. Δεν λέμε να πληρώνει κανένας από την τσέπη του τις μετακινήσεις και τις επικοινωνίες, που γίνονται όμως για συνδικαλιστικούς σκοπούς. Και που αυτό μπορεί να ελέγχεται κάλλιστα κατά περίπτωση. Αλλά πως δικαιολογούνται εκατοσταριές € το μήνα σε συνδ/τές συλλόγων εργαζομένων (π.χ. 8000,00 € το χρόνο για το Συλ. Προσ.) ή συνταξιούχων ή της Ομοσπονδίας, με την μορφή πάγιων αποζημιώσεων, εξόδων κίνησης, δωρεάν κινητών και ένας θεός ξέρει τι άλλων; Που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπερνούν το 50% των πετσοκομένων αποδοχών εργαζομένου ή το σύνολο του συνταξιούχου. Συνδικαλιστές είναι ή Chief executive officer (CEO) Α.Ε. με τα μπόνους και το κατιτίς τους;
Να μην αναφερθούμε, στην απίστευτη περίπτωση κορυφαίου συνδ/στη που αθροίζει αποδοχές σε ΕΥΔΑΠ+άλλες συνδ/κές ενασχολήσεις που τις ακολουθούν πολλά μηδενικά. Και που ίσως έτσι εξηγείται η ευκολία άνεση με την οποία υπερψηφίζει κάθε επιζήμια απόφαση που του δίνουν, όπως π.χ. το κούρεμα των ομολόγων-αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, που ισούται με την εκμηδένιση των συντάξεων του ΙΚΑ, σαν εκπρόσωπος των εργαζομένων (τρομάρα μας) ….
11. Περιορισμένες θητείες στα προεδρεία των συνδ. φορέων της ΕΥΔΑΠ.
Δύο θητείες αρκούν, στις θέσεις ευθύνης
11.1. Προτείναμε, αλλά ως συνήθως μας γράψανε, αρχής γενομένης από το Συλλ. Προσωπικού να γίνει, θεσμική-καταστατική ρύθμιση, ή να υπάρξει γραπτή (ανακοίνωση) δέσμευσης των παρατάξεων ενώπιον του προσωπικού, ότι εις το εξής θα προβλέπεται περιορισμένος αριθμός συνεχών θητειών (ενδεικτικά δύο) και περιορισμένος αθροιστικά αριθμός θητειών (π.χ. 3-4) τουλάχιστον στα αξιώματα διοίκησης (Πρόεδρος, Αντ/δρος, Γεν. Γραμμ. Ειδ, Γραμμ., Ταμίας). Αρκετά με τους μόνιμους προέδρους-γραμματείς και φαρισσαίους.
12. Δυνατότητα ανάκλησης και εναλλαγής στα αξιώματα των μελών του Δ.Σ.
12.1. Το ίδιο με το παραπάνω, δηλαδή έως ότου ρυθμισθεί θεσμικά, να ΔΕΣΜΕΥΘΟΥΝ ΗΘΙΚΑ οι συνδικαλιστές-υποψήφιοι του Συλ. Προσωπικού, (αλλά και οι άλλοι), ότι θα δεχθούν τυχόν ανάκληση από τα μέλη του Συλλόγου από το αξίωμα τους, που φυσικά δεν θα την επιβάλλει κανείς και καμμιά εξω-συλλογική οντότητα, αλλά θα προέλθει από την έκφραση βούλησης του προσωπικού με δημοψήφισμα (ίδε παραγρ. 6 παραπάνω) εάν και εφόσον εγκριθεί από αυτό. Διαδικασία που εκτός των προφανών λόγων θα λειτουργήσει και προληπτικά, μια και όλοι θα γνωρίζουν τι θα συμβεί αν δεν είναι συνεπείς στα καθήκοντα τους.
12.2. Ακόμη ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα πρέπει να εναλλάσσονται όλα τα μέλη του ΔΣ, στις θέσεις «διοίκησης» ώστε αφ’ενός να δοκιμαστούν τι μπορούν να κάνουν και αφ’ετέρου να αποκτήσουν γνώσεις, εμπειρία, ενδιαφέροντα κ.α. πολύτιμα για μετά, ξεφεύγοντας παράλληλα κι’απ’την ρουτίνα της επανάληψης και του “ναι ή όχι στην εισήγηση”.
13. Τοπικές Εργασιακές Επιτροπές Ανά Χώρο Δουλειάς, (ή ανά ειδικότητα)
Πως αλλοιώς θα ασχοληθούν τα μέλη με τα κοινά; Με την κάθε 2 χρόνια Γ.Συν. παρωδία;
13.1. Δημιουργία σε κάθε χώρο δουλειάς εκλεγμένων από το 50% +1 των εκεί εργαζόμενων (σε επίπεδο Ομοσπονδίας), ή του 50% +1 των εκεί μελών του Σωματείου (Συλλ. Προσωπικού στην περίπτωση μας) τοπικής επιτροπής εργαζομένων, που θα συνέρχεται ανά τακτά διαστήματα (π.χ. 1 φορά το μήνα) και θα αποφασίζει εισηγητικά, για όποιο θέμα κρίνει, με τρόπους και διαδικασίες που θα αποτελέσουν αντικείμενο ευρείας δια ζώσης ή ηλεκτρονικής συζήτησης, δημοψηφίσματος κ.α.
14. Οι παράγραφοι 9-13 αν επεξεργαστούν, λίγο καλύτερα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να δώσουν ώθηση στην λειτουργία όποιου σωματείου τις ακολουθήσει
15.Επίλογος
15.1. Μπορεί οι αντιμνημονιακές δυνάμεις, να μην κατάφεραν να σχηματιστεί αριστερή πλειοψηφία και κυβέρνηση, αλλάζοντας το σκηνικό και φέρνοντας το αίσθημα της θλίψης για όσους είχαν πειστεί ότι η νίκη ήταν κοντά, όμως το εκλογικό αποτέλεσμα, (και τα όσα ακολουθούν) καθόλου δε συνεπάγεται τη γενίκευση της απογοήτευσης και της ανημποριάς.
15.2. Στο χέρι μας είναι με την συσπείρωση και την λαϊκή ενότητα, η «ήττα» αυτή να γίνει αυτοπεποίθηση, αντίσταση, κι’αγώνα, που θα μας πάει μακρύτερα, στη νίκη!
15.3. Γιατί οι λαϊκές μάζες που ολοένα θα σηκώνουν και ψηλότερα τον πήχη της αντιπαράθεσης, που θα μεταφέρουν τη σύγκρουση σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιάς, στο τέλος θα νικήσουν, όση βία και τρόμο και ψέμα κι’αν χρησιμοποιήσει η εξουσία και το καπιταλιστικό σύστημα που τη στηρίζει.
15.4. Εμείς της «Πρωτοβουλίας Εργαζομένων και Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ» μέσα στην καρδιά της κρίσης, θα συνεχίσουμε τη προσπάθεια της παρά τις εμφανείς δυσκολίες, για να μην έχει την τύχη των δύο προηγούμενων (α) στα μέσα της δεκαετίας του 70 με τη δημιουργία της Ενωτικής Κίνησης Εργαζομένων και β) στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τη δημιουργία της Ανεξάρτητης Κίνησης που δεν τελεσφόρησαν).
Η πρωτοφανής επίθεση που δέχεται η ζωή και η αξιοπρέπεια μας, δεν μας επιτρέπει επανάπαυση, παρά να προχωρήσουμε μπροστά.
Με όποιο τίμημα, γιατί πίσω καραδοκούν Μέρκελ, Λαγκάρντ, Όλι Ρεν, Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης, Παναγόπουλος κι’….ο θάνατος.
Ή αυτοί ή εμείς!
(1) (Εκλογές Για ΔΣ ΕΥΔΑΠ, 47% ΔΑΚΕ+24% ΠΑΣΚΕ =71% μαζύ. Για το Δ.Σ. στους μηχανικούς 55% ΔΑΚΕ +28% ΠΑΣΚΕ=83% μαζύ, αν υπολογίσουμε στο 17% των υποψήφιων του ΣΕΚΕ, που συμμετείχαν στο ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚΕ, (Ως Ανανεωτική Κίνηση). http://newengieydap.blogspot.gr/ , Συλλ. Προσωπικού ΠΑΣΚΕ 30% +ΔΑΚΕ 20%=50%.
και πρόσφατο κρούσμα αυτό του Πολιτιστικού με το επαναλαμβανόμενο ΔΑΚΕ+ΠΑΣΚΕ=71% ΕΔΩ
(2) Μείωση αποδοχών-Ενιαίο Μισθολόγιο πείνας, σταδιακή καταπάτηση συμβάσεων, νόμων και κανονισμών(βαθμοί, χρονοεπίδομα), παρακράτηση δεδουλευμένων ΟΑΠ-καταμέτρηση κ.α. Διάλυση εργασιακών σχέσεων. Διπλασιασμός δουλειάς καταμετρητών, Επερχόμενο ξεπούλημα της ΕΥΔΑΠ. Συνέχιση περικοπών στις συντάξεις, ουσιαστική εξαφάνιση επικουρικού και τι γίνεται με τους εν ενεργεία; Φημολογούμενη ένταξη του Υγειονομικού στο ΕΟΠΥΥ και στο ΙΚΑ. Διαδοχική μείωση προσωπικού κ.α.
(3) να δούμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε τους συναδ. που δεν γνωρίζουν να εξοικειωθούν με τη χρήση του Η/Υ
(4) στις πιο πετυχημένες απεργίες
(5) «δημόσιες τελετές καύσης των αιρετικών», τις λεγόμενες πράξεις πίστης, auto da fé στην Ισπανία της Ιεράς εξέτασης
(6) Μόνο η Αριστερά έχει κάνει τις άπειρες αυτοκριτικές, άλλο σε ποιο βαθμό, δεν κάνει τα ίδια λάθη…
Σύνοψη: (….) Η πρόσφατη καπιταλιστική κρίση και η βίαιη επίθεση που εξαπέλυσε η αστική τάξη τα τελευταία έξι χρόνια, κατά των λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, διέλυσε τις όποιες αυταπάτες υπήρχαν σε τμήματα του ελληνικού λαού, για την «Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης». Οι εργαζόμενοι είδαν κατάματα το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ. Είδαν κατάματα το κεφάλι της σύγχρονης Μέδουσας με τα δηλητηριώδη φίδια. Γιατί αυτή είναι στην πραγματικότητα η ιμπεριαλιστική ΕΕ, και όχι αυτή που επί δεκαετίες μας παρουσίαζαν οι πληρωμένες γραφίδες της αστικής τάξης και οι χωμένοι στα κοινοτικά προγράμματα συμβιβασμένοι διανοούμενοι.
Πρωτοβουλία Εργαζομενων και Συνταξιούχων ΕΥΔΑΠ 